So What !! มีปัญหามั้ยค่ะ สุดหล่อ.

"มีอะไรหรอค่ะ พี่โกโบริ"ฟางที่อาบน้ำแต่งตัวเสร็จ เมื่อได้ยินเสียงคนตะโกนเข้ามาก็ถาม

"เอ่อ เดี๋ยวพี่มาน่ะ"โกโบริบอกฟางแล้วเดินออกไปข้างนอก

"ค่ะๆ"ฟางตอบสั้นๆ แล้วเดินไปนั่งบนโซฟา

"มีอะไรว่ะ"โกโบริที่ออกไป ก็เห็นป๊อปปี้ยืนอยู่

"พาฟางมาหาฉันเดี๋ยวนี้เลยน่ะ !"ป๊อปปี้ตะโกนใส่โกโบริ

"ไม่ได้ ฉันไม่ให้แฟนฉันไปไหนทั้งนั้น"โกโบริปฏิเสธ

"ได้ เอาอย่างนี้ใช่ไหม"ป๊อปปี้ว่าแล้วรีบเดินเข้าไปในบ้านของโกโบริทันที

"เฮ้ยยย เข้าไม่ได้น่ะเว้ย"โกโบริรีบวิ่งไปห้ามป๊อปปี้

"ฟาง เธออยู่ไหน"ป๊อปปี้เดินเข้าไปก็พบฟางนั่งอยู่บนโซฟา

"เฮ้ยย นายมาได้ไงเนี่ย?"ฟางพูดอย่างตกใจ

"มากับฉัน แล้วไม่ต้องพูดอะไรทั้งนั้น"ป๊อปปี้พูดแล้วลากฟางให้เดินตามเค้าไป

"พี่โกโบริ ช่วยหนูด้วยยย"ฟางตะโกนเรียกโกโบริให้มาช่วย

"พี่ขอโทษน่ะฟาง พี่คงช่วยน้องไม่ได้"โกโบริเอ่ยด้วยน้ำเสียงเรียบ

"ฮือออ ~ พี่โกโบริ"ฟางสะอื้น ป๊อปปี้เห็นแล้วหงุดหงิดรีบจับฟางขึ้นรถทันที

"อาลัย อาวรกันเหลือเกิน"ป๊อปปี้เอ่ยประชดฟาง

"เรื่องของฉัน ไม่ต้องมายุ่ง"ฟางว่าแล้วสะบัดหน้าหนี

"เธอมันร้ายกาจมาก รู้ตัวไหมฟาง"ป๊อปปี้พูดกับฟาง

"มันก็เรื่องของฉันอีกแหละ"ฟางเอ่ยแนวประชด

"เห้อะ ! ที่ผ่านมาฉันก็คิดว่าเธอจะกลับใจ แต่เธอกลับสร้างความวุ่นวายเรื่อยๆ"ป๊อปปี้ว่าฟางอีก

"นี่นายเลิกพูดสักทีได้ไหม ฉันไม่อยากฟัง"ฟางพูดก่อนจะหยิบหูฟังในกระเป๋าขึ้นมาแล้วเปิดเพลงในโทรศัพท์ฟัง 

"นี่ไม่ต้องมาหนีปัญหาที่เธอก่อไว้ ผิดก็ยอมรับผิดไปสิ"ป๊อปปี้ว่าแล้วคว้าหูฟังของฟางขึ้นมาแล้วเปิดกระจกรถแล้วโยนทิ้ง

"นี่นายมันจะมากเกินไปแล้วน่ะ !"ฟางหันไปหาป๊อปปี้

"คนอย่างเธอมันต้องเจอแบบนี้"ป๊อปปี้พูดแล้วขับรถพาฟางไปที่โรงแรมในเครือ PP ของเขา

"นี่นายพาฉันมาที่นี้ทำไม พาฉันกลับบ้านเดี๋ยวนี้เลยน่ะ"ฟางเห็นป๊อปปี้เลี้ยวเข้าโรงแรมก็พอจะเดาออก ว่าป๊อปปี้จะทำอะไร

"ฮึ ! ทีอยู่กับหมอนั่นสองต่อสอง ฉันยังไม่เห็นว่าเธอจะขอร้องให้มันพาเธอกลับบ้านเลย"ป๊อปปี้พูดเสียงดุดัน จนฟางเริ่มกลัว

"ขอห้องนึงครับ"ป๊อปปี้บอกพนักงานที่ออกมาต้อนรับ

"ได้เลยครับ คุณป๊อปปี้"พนักงานคนนั้นพูดก่อนที่ป๊อปปี้จะดึงตัวฟางให้ลงมาจากรถ

"ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้น่ะ ปล่อย"ฟางเริ่มร้องเสียงหลง

"ฉันไม่ปล่อย"ป๊อปปี้พูดแล้วลากฟางมาเรื่อยๆ จนมาถึงห้อง 526 ซึ่งเป็นห้องประจำของเขา เมื่อถึงห้องแล้ว เขาโยนฟางไปที่เตียง ฟางที่เห็นว่าท่าจะไม่ดีก็ขยับตัวออกห่างป๊อปปี้

"นะ..นายจะทำอะไร"ฟางถามอย่างตะกุกตะกัก

"มาสนุกกันเถอะ"ป๊อปปี้ว่าแล้วขึ้นมาบนเตียงแล้วยื่นหน้าเข้าไปใกล้ๆฟาง

"อย่า อย่าทำแบบนี้กับฉัน"ฟางพูดแล้วหลบหน้าป๊อปปี้ ป๊อปปี้ไม่สนเขาซุกไซร้ไปตามคอของฟาง

"อื้อออ"ป๊อปปี้ดึงฟางเข้าไปจูบอย่างอ่อนโยน แล้วถอดเสื้อผ้าฟางช้าๆ

"ฉันบอกว่าอย่าทำแบบนี้กับฉัน"ฟางที่พูด เริ่มน้ำตาไหลลง

"ทีกับไอ่โกโบริบ้าบออะไรนั่น เธอคงยอมมันสิน่ะ"ป๊อปปี้เอ่ยแล้วซุกไซร้ตามคอต่อไปเรื่อยๆ ตอนนี้ฟางเหลือแค่ชุดชั้นในกับกางเกงในสีหวาน

"ไม่ เค้าเป็นสุภาพบุรุษพอ ไม่เหมือนนาย"ฟางเอ่ยไปพลางน้ำตาไหลไป

"ฮึ ! งั้นหรอ"ป๊อปปี้ว่าแล้วดึงฟางเข้าไปจูบอีก แล้วเริ่มถอดเสื้อผ้าของตัวเอง

"อยากทำอะไรก็ทำ เชิญตามสบาย"ฟางเอ่ยเสียงสะอื้น ป๊อปปี้ที่เห็นฟางร้องไห้จึงมองด้วยความสงสารก่อนจะใส่เสื้อผ้าของตัวเองตามเดิมแล้วยื่นเสื้อผ้าที่ป๊อปปี้ถอดให้ฟาง ฟางมองอย่างงงๆแล้วรีบใส่เสื้อผ้าตามเดิม

"นี่นายเป็นอะไรของนาย"ฟางถาม

"ใส่เถอะหน่า แล้วนอนได้แล้ว ดึกล่ะ เดี๋ยวฉันพาเธอไปส่งเอง"ป๊อปปี้ว่าแล้วล้มตัวลงนอนบนเตียง ฟางที่ใส่เสื้อผ้าเสร็จก็ล้มตัวนอนข้างๆ แต่ก่อนจะนอนเธอกลับนึกอะไรขึ้นได้

"นี่นายหาตัวฉันเจอได้ไง?"ฟางถามป๊อปปี้

"ฮึ ! คนอย่างฉันจะทำอะไรก็ทำได้หมดแหละ"ป๊อปปี้ว่าแล้วก็หลับตาลง ฟางจึงล้มตัวลงนอนเช่นกัน....

ติดตามต่อตอนหน้าวันนี้มาอัพตั้ง 2 ตอนเลยน่ะ เม้นต์โหวตกันเยอะๆน้า