So What !! มีปัญหามั้ยค่ะ สุดหล่อ.

9.2

เขียนโดย THEBOOK

วันที่ 17 พฤศจิกายน พ.ศ. 2556 เวลา 18.23 น.

25 ตอน

459 วิจารณ์

49.46K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 17 ธันวาคม พ.ศ. 2556 21.46 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

14)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

วันต่อมา..

"แม่ค่ะ ฟางไปโรงเรียนก่อนน้าา"ฟางบอกคนเป็นแม่ด้วยน้ำเสียงที่มีความสุขมากเนื่องจากพ่อของเธอกลับมาอยู่ที่บ้านเหมือนเดิม

"ไม่กินข้าวก่อนหรอลูก"แม่ฟางถามฟาง เพราะดูเหมือนฟางจะรีบร้อนมาก

"ฟางเตรียมกล่องข้าวไว้แล้วค่ะ ฟางไปแล้วน่ะค่ะ"ฟางพูด ก่อนที่พ่อของเธอจะเดินลงมาจากบ้าน

"เอาเค้กของพ่อไปด้วยรึเปล่าน้าา"พ่อฟางพูด ฟางหันไปมองแล้วยิ้ม ก่อนจะวิ่งเข้าไปกอดพ่อของเธอ

"เอาไปอยู่แล้ว ฝีมือของพ่อทั้งที"ฟางผละออกแล้วพูด

"ดีมากตั้งใจเรียนน่ะลูก"พ่อของฟางพูด แล้วลูบหัวฟางอย่างอ่อนโยน แล้วฟางจึงเดินออกจากบ้านไป..

ณ โรงรียน PP School.

"น้องฟาง"พิชชี่ที่ยืนอยู่หน้าประตูโรงเรียนเมื่อเห็นฟางจึงเอ่ยทัก

"อ่าวพี่พิชชี่ ^^"ฟางตอบกลับแล้วยิ้มอย่างสดใส

"ไม่มาโรงเรียนตั้งหลายวันคิดถึง ฮ่าๆ ^^"พิชชี่พูดกับฟางพร้อมเดินเข้าโรงเรียนไปด้วยกัน

"เอ่อ...เกิดเรื่องนิดหน่อย แต่ชั่งเถอะ"ฟางพูดแล้วส่ายหัวลืมเรื่องต่างๆที่เคยเกิดขึ้น

"งั้นวันนี้ก็เริ่มใหม่ซ่ะน่ะ ตั้งใจเรียนด้วย^^"พิชชี่บอกฟาง

"ได้เลย วันนี้จะตั้งใจเรียน"ฟางพูดแล้วยิ้มนิดๆ ก่อนจะเดินไปที่ห้องของตน

ณ ม.4/5

"เฮ้ยยยย"เสียงเพื่อนในห้องตะโกนขึ้นเมื่อเห็นฟาง

"จะตะโกนกันทำไมเนี่ย ห้ะ?"ฟางพูดแล้วมองไปรอบๆห้องก็เห็นสายตานับสิบที่มองเธอ

"ก็เธอไม่มาโรงเรียนหลายวันก็นึกว่าถูกไล่อออกไปแล้ว"เพื่อนคนหนึ่งพูดขึ้น

"เรื่องของฉันหน่าา ฉันยังไม่ถูกไล่ออกง่ายๆหรอก มาๆ เรียนได้แล้วเข้าวิชาแรกล่ะ"ฟางพูดขึ้นแล้วหยิบหนังสือขึ้นมาเพื่อเรียนวิชาแรก

พักเที่ยง..

"งานเยอะจัง เฮ้ออ"ฟางบ่นแล้วทำงานที่ค้างไว้ไปด้วย

"เหนื่อยไหม?"พิชชี่ที่เดินเข้ามาในห้องฟางถาม ฟางเงยหน้าขึ้นก็พยักหน้าอย่างเหนื่อยล้า

"กินข้าวก่อนก็ได้ แล้วค่อยทำ"พิชชี่ว่าแล้วนำกล่องข้าวของตนขึ้นมา

"ฉันก็เตรียมกล่องข้าวมาเหมือนกัน"ฟางว่าแล้วหยิบกล่องข้าวขึ้นมา

"มาแบ่งกันกินหน่อยสิ ฮ่าๆ"พิชชี่พูดก่อนจะตักหมูทอดที่อยู่ในกล่องข้าวฟางขึ้นมากิน

"เป็นไง อร่อยมั้ยล่ะ?"ฟางพูดแล้วยิ้มอย่างลุ้นๆว่าพิชชี่จะตอบว่าอะไร

"สุดยอดดด"พิชชี่พูด ฟางดีใจเป็นอย่างมาก ทั้งสองก็นั่งกินข้าวอย่างมีความสุข ทางด้านป๊อปปี้ที่นั่งดูกล้องวงจรปิดที่อยู่ในห้องทำงานของตน พอเห็นฟางที่นั่งกินข้าวกับพิชชี่อย่างมีความสุขก็เจ็บปวดหัวใจ จึงปิดกล้องแล้วนั่งทำงานอย่างเคร่งเครียด

"เย็นนี้กลับบ้านด้วยกันน่ะ"พิชชี่เอ่ยชวนฟาง

"ก็ได้ๆ แต่บ้านนายกับบ้านฉันไปทางเดียวกันหรอ"ฟางพูดกับพิชชี่เหมือนเพื่อนอีกตามเคย เพราะเธอไม่ชินกับการเรียกพี่สักเท่าไหร่

"แน่นอนล่ะ บ้านฉันอยู่ซอยเดียวกับเธอ แต่ต้องเข้าลึกไปอีก"พิชชี่พูด ฟางพยักหน้าแล้วพูดขึ้น

"อ๋อๆ"ฟางพูด พิชชี่จึงเปิดประเด็นถามเรื่องเธอกับป๊อปปี้

"เอ่ออ..นี่เธอคิดยังไงกับป๊อปปี้"พิชชี่ถามฟาง ฟางชะงักนิดนึงก่อนจะปรับสีหน้าให้เหมือนคนปกติ

"ก็ไม่อะไรมากหรอก เป็นแค่พี่น้องกันไม่คิดอะไรมาก"ฟางพูด พิชชี่ยิ้มรับอย่างดีใจ

"จริงหรอ อย่างนี้ฉันก็มีโอกาสสิ"พิชชี่ว่า ฟางจึงสงสัย

"โอกาสอะไรหรอ?"ฟางถามไปอย่างสงสัย

"ป่าวๆ ไม่มีอะไร งั้นฉันไปก่อนน่ะ แล้วเจอกันตอนเย็น"พิชชี่พูดแล้วเดินจากไป

"อะไรของเค้า"ฟางว่าแล้วส่ายหน้านิดๆ

"ธนันต์ธรณ์"เสียงของคุณครูที่เรียกฟาง

"เอ่อ..มีอะไรค่ะ?"ฟางถาม