Because Its You .......เพราะคุณ

Because Its You...........เพราะคุณ

chapter 3 

---

 

        

         ฟางที่ตกใจที่อยู่หน้าหล่อๆ หวานของเขาคนนั้นยืนหน้าเข้ามาใกล้ตัวเองจึงทำอะไรไม่ถูก

แล้วก้มหน้าลงทันที จนชายคนนั้นต้องยิ้มกับความน่ารักของเธอไม่ได้ พร้อมเดินออกไปนั่งตรงข้าม

ฟางอีกครั้ง จนผู้ใหญ่ทั้งสองที่มองอยู่ต้องแอบยิ้มกับทั้งสอง แต่ก็ไม่ได่พูดอะไรพร้อมกับทานอาหาร

ทันที ทุกคนกินอย่างมีความสุขคุยกันระหว่างทานข้าวบ้างครั้ง แต่ก็นานอยู่กว่าจะกินเสร็จ ฟางที่ทำ

อะไรไม่ได้เลย อาหารก็ไม่อยากกินเท่าไหร่นัก แต่ก็ต้องชะงักเมื่อ

 

        " ฟางเดียวเราพา โทโมะ ไปเดินชมสวนเราด้วยน่ะ "

 

         ฟางชะงักก่อนจะพยักหน้าให้คำตอบไปอย่างอ่อนโยน แต่ใครจะรู้ไหมสักคนว่าตอนนี้ฟาง

อดทนแค่ไหนแล้ว แต่ก็ชะงักอีกครั้งเมื่ออยู่ๆ เหมือนมีใครสกิดแล้วมองไปที่เฟย์แล้วถามไปว่า

 

         " มีอะไรเหรอ "

 

         ฟางถามน้องสาว เฟย์ที่ยิ้มออกอย่างเจ้าเลห์ พร้อมกระซิบฟางว่า

 

        " ระวัง !!! ล่ะพี่สาสจะโดนเข้าปล้ำาา โอ๊ย "

 

         เฟย์ที่ร้องออกมาเมื่อฟางตีที่ต้นขา จนทั้งหมอมองฟางและเฟย์ จนฟางยิ้มให้แล้วส่ายหน้า

ให้อย่างคำตอบว่าไม่มีอะไร แต่ในใจ ' เดียวเถอะยัยเฟย์ ขึ้นห้องโดนแน่ ' 

 

         บรรยากาศในห้องอาหารเริ่มที่จะมีเสียงพูดคุยกันมากขึ้นเรื่อยๆ แล้ว จนให้รู้ได้เลยว่าอิ่มกัน

แล้ว แต่ฟางที่ยังทำหน้ากังวลอย่างเรื่อยๆ แต่ก็ต้องชะงักอีกครั้งเมื่อเฟย์สกิดแล้วหันไปทางเฟย์

ก่อนจะตกใจอีกครั้งเมื่ออยู่ เฟย์ทำหน้าเจ้าเลห์ใส่ แล้วถามไปว่า

 

         " อะไร ยัยเฟย์ ถ้าพูดอะไรไม่เข้าหูเดียวโดนแน่ ! "

 

         เฟย์ก็ยังคงทำหน้าตาแสนเจ้าเลห์เหมือนเดิมแล้วกระซิบฟางว่า

 

         " เขามองพี่ไม่ห่างเลยเนอะ ระวังน่ะ ! "

 

         ฟางได้ยินอย่างนั้นก็หันตรงไป เมื่อเห็นเขานั่งมองเธอไม่ห่างเลยจนฟางต้องก้มหน้าลงทันที

เมื่อเห็นเขามองหน้าตัวเองอย่างนั้น พร้อมกับได้ยินเสียงพ่อฟางพูดว่า

 

          " เราไปนั่งคุยกันดีกว่าน่ะ "

 

        ต่างคนต่างพยักคอ แต่ ก็เหลือแต่ฟางคนเดียวที่อยากจะเข้าห้องไปให้แล้วรู้รอดแต่นี้ต้องนั่ง

ให้เขาคนนั้นนั่งดูเธอยู่ แต่เมื่อฟางได้ยินแม่ฟางว่า

 

         " ฟางพาโทโมะไปเดินเล่นก็ได้ลูก "

 

        ฟางที่ตกอยู่ในภวังค์พร้อมคิดกลับว่ามันไม่จริงถ้าไปเดินสองคน ไม่อยากคิดเลย 

เขาจะทำอะไรเรารึเปล่าน่ะ จะทำไงดีอ่ะ ฟางที่คิดไปต่างนานา แต่ก็ต้องชะงักเมื่ออยู่ ๆ รู้สึกเหมือน

มีใครมาจับแขนไว้ แล้วหันไปดูเมื่อพบเขาฟางก็ตกใจ แต่ก็ต้องตามๆ กันไป แล้วเขาก็พาฟางออกไป

 

---

 

 

       บรรยากาศที่เต็มไปด้วยความสนชื่น มีเสียงลมเบาบาง ที่ทำมห้ใครๆได้ผ่อนคลาย มีต้นไม้

นานา และเต์มไปด้วยกุหลาบหลากหลายสี ที่มีทั้งของฟาง และเฟย์ บรรยากาศที่เริ่มจะเย็น ๆ 

ทำให้บรรยากาศยิ่งสวยและสดชื่อนมายิ่งขึ้น 

 

       แต่ 

 

       บรรยากาศของฟางตอนนี้อึดอัดมาก ตอนนี้เธอทำอะไรไม่ได้เลยสักอย่างแล้วกันไปดูคนด้าน

หน้าที่เดินนำหน้าอย่างชื่นชมอย่างสดชื่น ฟางที่คิดจะหนีอยู่หลายครั้งแต่ถ้าหนีเขาต้องฟาว่าเราเสีย

มารยาทแน่เลย ฟางที่เดินตามโทโมะอย่างต้อยๆ จนอดคิดไม่ได้ว่าเขาเป็นเจ้าของบ้านรึไงฮ่ะ 

แต่เมื่ออยู่ๆ 

 

      "  อ๊ะ ! "

 

       เมื่อฟางเดินไปชนหลังเขาอย่างจัง จนฟางต้องถามเขาที่หันหลังไปว่า 

 

       " มีอะไรรึเปล่าค่ะ "

 

       โมโมะหันมามองฟางแล้วก้มหน้าเข้าไปใกล้ฟาง แล้วหันกลับไปดูอะไรสักอย่างแล้วหันมาดู

ฟางอีกครั้งแล้วหัวเราะใส่ฟาง จนฟางต้องหันไปดูสาเหตุที่ทำให้เขาหัวเราะ แล้วเดินไปดูแล้วเห็นรูป

ตัวเองที่เขียนว่าฟางแล้วมีรูปภาพประกอบ แต่รูปนั้นเป็นตอนเด็กที่พ่อฟางห่วงเลยให้กินอาหารเยอะ

เป็นพิเศษก็เลยอวบ จนฟางต้องหันไปถามว่า

 

       " หัวเราะไปเถอะ "

 

       โทโมะยิ้มแล้วเดินมาหาฟางแล้วทำหน้าอย่างสงสัยอีกครั้ง จนฟางที่มองหน้าเขาอยู่อย่างโกรธ

จนต้องสงสัยอีกครั้งว่าเขาคิดอะไรอยู่จนถามไปว่า

 

       " อะไรอีกล่ะ นายโดโมะ "

 

        ฟางพูด แล้วยิ้มอย่างชัยชนะจนโทโมะยิ้มแล้วเดินเข้ามาหาฟางแล้วพูดว่า

 

       " ก็ไม่อะไรหรอก แค่คิดว่าเมื่อก่อนหัวหยิกดีเนอะแล้วก็อวบดี 55555555 อ๊ะ ! "

 

        ฟางที่หยิกโทโมะอย่างแรงจนโทโมะร้องอดไม่ได้ มาว่าฉันอย่างดีได้ยังไงฮ่ะ ฉันออกจะสวย

เดียวเถอะนายโดโมะ อย่าหาว่าฉันไม่เตือน 

 

        " เดียวนี้ใช้กำลังเลยเหรอเมื่อก่อนไม่เคยเห็นทำแบบนี้เลย แต่....."

 

        ฟางที่จะหยิกโทโมะอีกครั้งแต่เมื่อได้ยินว่าเหมือนโทโมะเหมือนจะพูดอะไรสักอย่างจึงหยุด

แล้วรอฟางฟังคำพูดของโทโมะอย่างคาดหวัง ในใจฟาง ' ถ้านายพูดไม่ดีฉันเอานายตายแน่ '

 

        " แต่ตอนนี้สวยเนอะ.....นี้อย่าตีน่ะอุตสาห์ชม "

 

         ฟางยิ้มแล้วจะตีที่แขนโทโมะแต่โทโมะห้ามไว้จึงดึงมือกลับ แล้วทำหน้าให้ปกติที่สุด

 

---

 

ตัดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ 

มาดูกันว่าเรื่องนี้จะเป็นยังไงน้าจ้า 

ฟางเรื่องนี้ในดวงใจด้วยน้า 

ช่วยเป็นกำลังให้ไรเตอร์ด้วยน้า ด้วยการเม้นๆๆๆๆๆๆๆๆยาว ด้วยน้าค้า