You are is it ท้ารัก นายเย็นชา [PF]

@สยาม 

ซันเดย์://โบกมือ// ฮู้ววว~~ เลตัส!! 

เลตัส://โยเมือกลับ และวิ่งมาทางซันเดย์

เลตัส:แฮ่กๆ ไง ^^ 

ซันเดย์:อ่าฮ่ะ บายดีนะ ฮ่ะๆ 

เลตัส:อืมม แล้ว...//ชี้ไปข้างซันเดย์ 

ซันเดย์:อ่อ แฮะๆ ก็ยัยเนียลไง - - 

เลตัส:อ้อ! ยัยหมูน้ยนี่เอง เฮ้อ~~ 

จูเนียล://ผลักหลังซันเดย์ //หมูน้อยอะไรยะ!?? แล้วเฮ้อทำไม :( 

เลตัส: ^^ ป๊าวนี่ ไม่อะไร //ยักไหล่ 

จูเนียล:หรอ! ไอ้รากหญ้าาา :P //แลบลิ้นใส่ 

เลตัส::P แบร่ ไอ้หมูน้อยย 

จูเนียล: > <!! ไอ้รากหญ้า!!! //กระทืบเท้า

เลตัส: :P //แลบลิ้นใส่ 

จูเนียล:กรี๊ดดด! ไอ้ราก..

ซันเดย์:พอๆ พอได้แล้ว //คั่นกลางระหว่างจูเนียลกับเลตัส 

จูเนียล:แกอ่ะ อย่าขัดสิฟระ 

ซันเดย์:เมื่อกี้อ่ะที่แก กรี๊ดอ่ะนะ มีแต่คนมองอ่ะ -///-!! อายบ้างสิ 

จูเนียล: O///o เหยย หรอว่ะ!!! 

ซันเดย์:เออ! -3- 

จูเนียล: =///= นาย! //ชี้หน้าเลตัส 

เลตัส:อะไรอีก -"-?? 

จูเนียล:นาย! ทำให้คุณหนูชื่อดัง อย่างฉันต้องขายหน้า!!! 

เลตัส:เรอะ!!? ไม่ใช่มั้งงง -0- 

จูเนียล:ใช่สิยะ!! 

เลตัส:ป่าวว ทำ! //ยื่นหน้ามาหาจูเนียล

จูเนียล://ยื่นหน้าไปประจันกับเลตัส// ทำสิ!! 

เลตัส:ป่าว คร้าบ ที่เธอ กรี๊ดอ่ะ เสียงเธอนะเอ้อ! 

จูเนียล:รู้หรอก! แต่ใครล่ะที่ทำให้ฉันกรี๊ด ?? 

เลตัส://หันหน้าหนี//(- - ) คนหล่อแถวนี้ 

จูเนียล:อี๋! หลงตัวเองอ่ะ เหอะๆ 

เลตัส:ป่าวหลงนี่ :)) 

จูเนียล:หลงยะ!!! 

ซันเดย์:เอ่อ...

จูเนียล,เลตัส://หันไปมองซันเดย์ 

ซันเดย์:ฉัน...จะไปกินยาโยอินะ เดี๋ยวจะไปรอ เชิญเถียงกันีบตามบาย 

ไปล่ะ^^ //เดินจากไป 

จูเนียล:เหยย ไอ้เดย์

เลตัส:หึ ไม่อยากเถียงล่ะ ไปล่ะ //เดินตามซันเดย์ไป

จูเนียล:จะไปก็ไปเลย เชอะ!! //กอดอก 

3-4นาทีต่อมา 

จูเนียล://เริ่มคลายกอดอกออก //เฮ้ย! จะทิ้งฉันไว้ไม่ได้นะ!! นี่! นายเลตัส!!

เด็กสาวน้ำตาเริ่มคลอเล็กน้อย และเริ่มงอแงขึ้นมา เธอไม่เคยโดน

ใครทิ้งเธอไว้แบบนี้เลย จึงเข้ามจความหมายของคำว่ส ถูกทิ้งล่ะ 

จูเนียล:นายเลตัส!! ซันเดย์!! ทิ้งฉะนไม่ได้นะ! //เดินหาตามร้านค้า//

จะทิ้งฉันไม่ได้นะ ฮึก! ฮืออ...T T// ตัวตัวลงนั่งกับพื้น

เลตัส://ยื่นมือมาหสบาจูเนียล//ไง เข็ดรึยังล่ะ?? 

จูเนียล://เงยหน้ามอง // ' ' 

เลตัส:มาสิ ฉันหิวมากแล้วนะ :) 

        ลอยยิ้มบนใบหน้าของเลตัส ทำให้เด็กสาวที่นั่งจมอยู่บนพื้นต้องใจเต้นขึ้นมาอย่างไม่รู้ตัว เธอจ้องในตา

สีดำขลับของเลตัส ซึ่งตอนนี้อ่อนโยนมาก เด็กสาวเหม่อไป และยังคง

เหม่อลอย 

เลตัส:นี่เธอ// โยกหัวเบาๆ 

จูเนียล:อะ ฮึก! //หลบหน้าเลตัส// (.//.) อะ อะไร? 

เลตัส:ป่าวๆ เธอเหม่อ อะไรของเธอน่ะ - -??

จูเนียล:ป่าวนี่ ไม่ได้เหม่อเลย ^^ 

เลตัส:หรอ? หน้าตา เธอแดงมากเลยนะ เป็นอะไรรึป่าว?? 

จูเนียล:อ่อ ฉันแพ้แอร์อ่ะ ไม่เป็นไรหรอก แฮะๆ 

เลตัส:ซื้อยามั้ย? 

จูเนียล: ม ไม่เป็นไร 

เลตัส:อ่า โอเคร ก็ดี ป่ะยังอ่ะ?? //ยื่นมือไปหาจูเนียล

จูเนียล://จับมือหนาของเลตัส// อื้ม!! //ลุกขึ้น 

เลตัส://ชักมือกลับ// อืม ไม่เป็นไร //เดินนำไป 

จูเนียล://ยืนมองแผ่นหลังเลตัส 

เลตัส:นี่! ทำไม ไม่มาล่ะ!

จูเนียล://เหม่อ// ('0')~~ 

เลตัส:ไม่มา ฉันไปจริงๆนะ!! //แกล้งเดิน 

จูเนียล:อ่า... เหยย รอด้วย //วิ่งตามไป

#ค่อยต่อนะคร้าบบ ติชม ได้นร้า ไม่ค่อยมีคนติชืเลย T T

แต่ก็แล้วอต่นะคร้าบบ ขอบคุณที่อ่านนะครับ^^ อ่านให้สนุกนะ