Not credibly....ไม่สนิทใจ

Not Credibly.......ไม่สนิทใจ chapter 9

ณ โรงพยาบาล

ร่างบางที่ยังนั่งคงหายใจอย่างเหนื่อย มาเธอพึ่งเข้าเคสผ่าตัด ตั้งแต่เที่ยงจนถึงค่ำ มันจะ

อะไรเหนื่อยขนาดนั้นแต่ทุกครั้งที่เธอเหนื่อย เธอก็จะโทรหาเขาคนนั้นอยู่เสมอ แต่ทว่า

เมื่อเธอนึกเช่นนั้นก็จำได้ว่าเข้ามีเรื่องที่จะบอกเธอแต่เธอก็เข้าเคสผ่าตัดซะก่อน ก่อนที่

ร่างบางที่ร่างบางจะตกใจเมื่อขนมจีนวิ่งเข้ามาแล้วพูดว่า

"  ฟาง แกคือว่า........." นี้อย่าบอกว่าให้ฉันเข้าไปทำเคสผ่าตัดอีกน้ะนี้มันก็เที่ยงคืนแล้ว เป๊ะ

ด้วย ก่อนที่ร่างบางจะหันไปหาเพื่อนทำนองว่า จะให้ทำเคสอีกเหรอ

" ป่าว แกคือฉันจะชวนไปกินข้าว " ร่างบางเมื่อได้ยินเพื่อนของเธอพูดอย่างนั้นก็หายใจเฮืฮก

ใหญ่ว่าทำนอง จะหมดแรงแล้ว แพทย์ก็มีตั้งเยอะ ถ้ายังใช่ฉันอีกคงไม่รู้ว่าจะเอายังไงแล้วน้ะ

ก่อนที่ร่างบางจะลุกขึ้นเก็บข้างของ แล้วเดินไปกินข้าวกับเพื่อนสุดที่รักของเธออย่างรวดเร็ว

 ณ โรงอาหารพยาบาล

เมื่อร่างบางทั้งสองคนซื้ออาหารกันเสร็จก็รีบมานั่งที่โรงอาหารอย่างรวดเร็วทันที ทำนองว่าหิวจะตาย

อยู่แล้ว ก่อนที่ทั้งสองกินอาหารอย่างไม่พูดไม่จา ก่อนจะกินอาหารเสร็จแล้วร่างบางก็คิดได้ว่า

ป๊อปปี้โทรมาหาเธอตั้งแต่บ่ายแล้วแต่เธอยังไม่โทรหาเข้าเลย แต่นี้เที่ยงคืนแล้ว ถ้าโทรไปป่านนี้

ทำให้เค้าตื่นแน่นอนเลย ก่อนที่ขนมจีนจะมองเพื่อน ก่อนจะพูดออกไปว่า

" เป็นรัยป่าวฟาง เห็นแกเครียดตั้งแต่เข้าเคสผ่าตัดแล้วน้ะ มีรัยบอกได้น้ะแก " ร่างบางเมื่อได้ยิน

เช่นนั้นก็หายเครียดได้นิดนึง ก่อนจะมองเพื่อนที่เข้าใจเธอ แม้ไม่ต้องบอก ก่อนที่ร่างบาง

จะพูดออกไปว่า 

" ขอบคุณน้ะแก ที่เข้าใจฉัน ก็เรื่องป๊อปปี้กับฉันน้ะซิ " ก่อนที่่ร่างบางจะพูดหรือเล่าเรื่องของร่างสูง

และเธอ ให้ฟังจนเสร็จจนขนมจีนพูดขึ้นว่า 

" แกว่าไอป๊อป มีเรื่องอะไรจะบอกแกว่ะ " ร่างบางที่ได้ยินเช่นนั้นจึงพูดออกไปว่า

" ฉันก็ไม่รู้น้ะแก ถ้าป๊อปปี้ไม่บอกฉัน ฉันก็ไม่มีทางรู้ได้หรอกน้ะ " ร่างบางบอกขนมจีนในคำพูด

ที่ท้อใจ อย่างหนักจน ขนมจีนต้องท้อตามไปด้วยจริงๆ จนขนมจีนพูดขึ้นมาว่า

" ว่าไปพูดเรื่องป๊อปปี้ิ ไอป๊อปมันขอแกเป็นแฟนซะ ฉันเขินแทนเลย น้ะอิอิ " เมื่อร่างบางได้ยิน

เช่นนั้นจึงคิดถึงเรื่องเมื่อก่อนที่เขาขอเธอเป็นแฟนกลางโรงเรียนยิ่งคิดก็ยิ่งเขิน ก่อนที่ร่างบางจะ

ต้องหยุดความคิดเมื่อได้ยินเสียงขนมจีนขึ้นมาว่า

" เอ่อ นี้แกฉันนึกถึงยัยแก้วอ่ะ พูดถึงเรื่องมัธยม " ร่างบางเมื่อได้ยินเช่นนั้นก็พูดออกไปว่า

" ใจตรงกันเลยน้ะ ฉันก็นึกถึงมันอยู่ไม่ได้ตั้งนานไม่รู้เป็นไงบ้าง " ร่างบางที่พูดออกไป ก่อนที่

ขนมจีนจะพูดขึ้นมาว่า 

" นั้นอย่างนี้ เราไปหายัยแก้ว แล้วเราไปหาแฟน....ของเธอไงฟาง " ร่างบางที่มองเพื่อรสุดที่รัก

ของเธออย่างรู้ทันว่า จะไปหาจองเบ ก่อนที่ร่างบางจะพูดออกไปว่า 

" รู้น้ะ ว่าจะไปหาจองเบน้ะ ไม่ต้องเอาฉันเป็นข้ออ้างเลยน้ะ ฉันรู้ทัน " ก่อนที่ทั้งสองจะหัวเราะด้วย

กันอย่างมีความสุข จนร่างบางที่ยังคงเครียดเรื่องป๊อปปี้อยู่ด้านในหายเครียดไปได้ครึ่งหนึ่งแต่ ด้วย

ความรัก ห่วงใยครั้งนี้เธอไม่สามารถลืมได้จริงๆ กลัวว่าเขากับเธอจะต้องแยกออกจากกัน ไม่ได้

เจอกันอีก ไม่มีคำว่า " รัก " คำว่า " เหมือนเดิม " ลางสังหรณ์มันบอกเธอแบบนี้ แต่จะทำไงได้

ถ้าชะตาชีวิตมันกำหนดไว้แล้ว

ติดตาม และ คอมเม้น ให้ด้วย

แล้วให้กำลังใจด้วยน้ะค้ะ 

ฝากนิยาย Not credibly.......ไม่สนิทใจ 

ด้วยน้ะค้ะ