Oh My Honey ที่รักคนนี้ผมจอง
เขียนโดย MPFOREVER
วันที่ 30 ตุลาคม พ.ศ. 2556 เวลา 21.00 น.
แก้ไขเมื่อ 6 พฤศจิกายน พ.ศ. 2556 21.19 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
3) อาหารกลางวัน
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความตอนนี้ถึงวลาพักทานอาหารกลางวัน
ฉัน เฟย์ และ แก้ว กำลังนั่งทานอาหารกลางวันกันอยู่โดยยัยเฟย์กินเยอะสุด
ปึก!!!!! เสียงอะไรน่ะ
กินข้าวด้วย เสียงนายป๊อปนั่นเองที่นำถาดมมาวาง
ฉันไม่อนุญาติ ฉันไม่เข้าใจเหมือนกันทำไมต้องมานั่งกินข้าวกับฉันไม่ไปกินกับนายเขื่อน นายโทโมะไรเงี้ย ร้อยวันพันปีไม่นั่ง โต๊ะก็เยอะแยะ ทำไม ทำไม ฮึ่ม
ฉันไม่ได้ถาม ฉันจะนั่ง ดูนายป๊อปดิมันก๊วน กวน ฉันไปเองก็ได้
หมับ!!! มีใครบางคนมาจับมือชั้นนอกจากนาย...ป๊อปปี้
ไปหนาย นั่งกินข้าวด้วยกันก่อน ยังกินข้าวไม่เสร็จนิ
เอิ่ม...จะว่าไป ฉันยังกินไม่อิ่มเลย นั่งก็นั่งวะ แล้วฉันก็กินข้าวกับป๊อป2คน ย้ำว่า2คน เพราะอะไรนะหลอพอนายป๊อปมานั่งยัยเฟย์กัยยัยแก้วก็รีบลุกเลย แหม่ๆรักเพื่อนกันจริ๊งง!!โดนคิดบัญชีแน่
เห้ย!!!! อะไรเนี่ย นายป๊อปมาแย่งอาหารฉันเฉยเลยบังอาจถ้าฟางไม่อิ่มจะเกิดอะไรขึ้น นั่นสิจะเกิดอะไรขึ้น
นายเอาข้าวฉันไปทำไม
อยากกิน ตอบแบบกวนมากอ่ะ
ฉันยังไม่ดะ อุ๊บส์ จู่ๆข้าวก็มายัดปากฉันเฉยเลย ก็อร่อยดี เห้ยไม่ใช่ๆ
กินไปซะอย่าพูดมาก
หึ่ย คนที่จะป้อนอาหารฉันแบบนายนี่ฉันคงไม่เอา ปัญหาคือนายนี่ไม่รังเกียจที่จะใช้ช้อนเดียวกับฉันรึไง(เหมือนจูบกันทางอ้อม>////<)
ฉันนั่งกินข้าวไม่ใช่สิเขี่ยข้าวก็ดูดิ กินไม่ลงหรอกนะ คือป๊อปเค้าHotมา สาวๆจ้องฉันซะกินไม่ลงจนกระทั่ง
ป๊อปขาพิมขอทานข้าวด้วยคนนะคะ
หึ่ย เห็นยัยพิมแล้วอารมณ์เสียโว้ย
ฉันอิ่มแล้ว ไปก่อนนะ ฉันรีบลุกจากโต๊ะอย่างรวดเร็วโดยป๊อปปี้คว้ามือไว้ไม่ทัน ฮิฮิ ฟางซะอย่าง ฉันเดินเร็วมาก จนเดินชนคน
อุ๊ย ขอโทษนะ เป็นอะไรรึเปล่า
ไม่เป็นไรหรอก คุณ...
ฟางจ้า ไม่ต้องเรียกคุณหรอก ว่าแต่นายชื่ออะไรหรอ
เราพิชชี่เรียกว่าพิชก็ได้ พิชไปก่อนนะฟาง
จ้า แล้วฉันก็เดินขึ้นห้องเรียน
Poppy Part
เฮ้อ ยัยตัวเล็กฟางเดนไปแล้ว ข้าวยังเต็มจาน ไม่หิวรึไง ไปตามดีกว่า
ป๊อปจะไปไหนหรอคะ พิมยังไม่อิ่มเลยน้าาา
ป๊อป เอ่อ จะไปห้องน้ำน่ะครับ ป๊อปไปก่อนนะ
แล้วป๊อปปี้ก็เดินหาฟางจนเจอ แต่เจอตอนที่ฟางกำลังยิ้มให้ไอพิชชี่
ไม่น่าเป็นห่วงเลย มายืนคุยกับผู้ชาย พิชชี่นี่ถือว่าHotเหมือนกันยัยฟางก็Hotเดี๋ยวก็ตกเป็นข่าวอ่ะ เห้ย ต้อง ไม่ห่วงสิ
ทำไมเราต้องสนใจยัยฟางด้วยแค่เจอกันตั้งแต่เด็กกัดกันตลอด หงุดหงิดทำไมเนี่ย ไอป๊อป
กลับมาเข้าเรียน
ผมนั่งข้างยัยฟางดูสภาพเธอดิ ถาจะไม่ไหว กินข้าวกลางวันไปนิดเดียวเองงง
หิว------------ข้าววววววว นั่นไงยัยฟางบ่นหิวแล้ว
ทนอีกหน่อยอีก5นาทีเลิกเรียนแล้ว (แหน่ะๆ เป็นห่วงฟาง)
ตอนนี้เลิกเรียนแล้ว ผมจะชวนฟางไปทานอาหาร
ฟางปะ ผมยังไม่ทันได้พูดพิมก็เดินมา
ป๊อปขาไปเที่ยวห้างกันเถอะค่ะ พิมมาคล้องแขนผม ความจริงสาวในstockผมเยอะ แต่อย่างที่บอกผมน่ะเพลย์บอย คบแล้วทิ้ง แต่พิมนี่สิไม่ยอมปล่อยผมคงปฎิสธไม่ได้เพราะเดี๋ยวพิมอาละวาด แต่ในใจผมห่วงฟางเลยจะตอบ
ฟาง หวัดดีตอนเย็นนะ ไปหาของกินกับพิชมั้ย พิชหิว พิชชี่ถามพร้องยิ้มให้ฟาง ส่งผลให้ป๊อปปี้มองอย่าง...
ผมหวังว่ายัยฟางจะตอบปฎิเสธนะ แต่คงคำนวนผิด ปกติฟางไปแต่กับ เฟย์ และ แก้ว ผมรู้ดี
เอาสิๆ พิชฟางหิวเหมือนกัน ใจตรงกันเลย เพราะคำพูดของฟางทำให้ป๊อปปี้ไม่พอใจ และ พิชชี่ใจเต้นแรง
ป๊อปกลับบ้านก่อนได้นะ ฟางไปล่ะ แล้วฟางก็ขึ้นไปนั่งรถพิชชี่ ไอพิชชี่นี่จะสุภาพบุรุษไปถึงไหนเปิดปิดประตูให้ยัยเป็ดด้วย หงุดหงิด ทำไมต้องหงุดหงิด ตอนนี้ผมอยู่กับพิม2คนผมเลยบอกพิมว่า
พิม ป๊อปว่าเราไปเที่ยวกันเถอะ พิมยิ้มอย่างพอใจ
มาอัพให้แล้วนะค่ะ ช่วยอ่านๆกันหน่อย อ่านแล้วเม้นจะได้นำไปปรับปรุงถูก มีกำลังใจ ส่วนเพื่อนๆคนอื่นเราไปอ่านแล้วช่วยเม้นแน่นอนค่ะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ