Oh My Honey ที่รักคนนี้ผมจอง
เขียนโดย MPFOREVER
วันที่ 30 ตุลาคม พ.ศ. 2556 เวลา 21.00 น.
แก้ไขเมื่อ 6 พฤศจิกายน พ.ศ. 2556 21.19 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
10) ขอโทษจริงๆ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความPim Part
พิชชี่นายว่าเราควรทำยังไงดี
เราว่าอย่าทำเลย - -
นายจะมากลับตัวตอนนี้ไม่ได้นะ -*-
ทำก็ทำว่ะ
มันต้องอย่างนี้สิ ^0^
แล้วเธอจะทำอะไร -_-"
สร้างความไม่เข้าใจกันไง อิอิ
มาดูแผนของพิมกันเถอะค่ะ 555555555555555
End Pim Part
ตอนนี้ฟางกำลังถือแก้วน้ำไปให้ยัยเฟย์
ทำไมฉันต้องมาทำให้ -*-
โอ๊ะ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ขอโต้ดก่าาาาาา ฟางเดินชนคน
ตอนนี้เขากับฟางต่างเปียก
อ้าว พิชชี่นี่!!!!!!
ฟางขอโทษนะ ฟางไม่ได้ตั้งใจ พิชเปียกไปหมดแล้ว
ไม่เป็นไรหรอกแต่ว่าตอนนี้เราสองคนไปขอชุดมาเปลี่ยนดีกว่าเป็นน้ำหวานซะด้วย =_="
โอเค งั้นไปกันเถอะ
ที่ห้องพยาบาล
คือโรงเรียนเรามีชุดสำรองให้ยืมที่ห้องพยาบาลน่ะ - -"
ตอนนี้ฉันถอดเสื้อนอกออกแล้ว แล้วนำมาบิด ยับเบย
และถอดคอซองออก นำมาบิดอีก ยับอีก
แล้วปลดกระดุมเสื้อสักสองเม็ด
เฮ้ย!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
อยู่ๆพิชชี่ก็ถอดเสื้ออกO_O
โอ๊ะ กล้ามย่ายยยยมาก
ฟางทำอะไรน่ะ
ป๊อปปี้!!!!!!!!!!!!!!
อธิบายกับป๊อปมาว่ามันคืออะไร
ปะ.....
นี่มีอะไรกันไปแล้วใช่มั้ย เสื้อผ้ายับยู่ยี่หมด
ฟะ.....ทำอะไรไม่อายคนอื่นบ้างห้ะ
O_O ป๊อปตะคอก ป๊อปกล้าตะคอกใส่ฟาง
จะทำอะไรไม่ทำ มันก็ไม่เกี่ยวกับป๊อป ถ้าป๊อปไม่ฟังฟางบ้างแล้วมาตะคอกใส่อีก ฟางว่า.............
เราคงไปกันไม่ได้TOT
แล้วฉันก็รีบหยิบชุดเพื่อไปเปลี่ยนที่อื่นแต่ก็พอได้ยิน ป๊อปปี้สบถ โธ่เว้ย!!!!!!!!!!!!!!
ตอนนี้น้ำตาฉันไหลไม่หยุดจนเวลาผ่านไป 1 นาที
ฉันทำใจได้แล้ว^ ^
ฉันกลับไปที่ห้องแล้ว แก้วเดินมาหาฉันอย่างเป็นห่วงคงรู้เรื่องแล้วล่ะสิ
แก้ว ฉันขอนั่งข้างแกได้มั้ย ฉันขอ
ถ้ามันเป็นความต้องการของแกฉันจะบอกโทโมะให้
แล้วแก้วก็เดินไปหาโทโมะ แล้วโทโมะก็พยักหน้าให้ฉันก่อนที่เขาจะเดินหยิบของมาย้ายที่
กริ๊ง!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ถึงเวลาเข้าเรียนแล้ว
ป๊อปปี้เดินเข้ามา
เขาทำหน้าแบบอึ้ง และ ไม่พอใจที่ฉันย้ายที่นั่งแต่ช่วยไม่ได้นิหนา
พอเลิกเรียนฉันกลับบ้าน
พร้อมมมมมมมมมมมมมมม
พิชชี่
เพราะว่าฉันยังไม่อยากเจอหน้าป๊อปปี้ - -
พิชชี่มาส่งฉันถึงบ้านแล้วก็กลับไป
พอฉันจะเปิดประตูบ้าน
อุ๊บส์ อยู่ๆมีมือปริศนามาปิดปากฉันแล้วลากเข้าไปในบ้านเค้า
เค้านี่หมายถึงใคร????
ป๊อปปี้!!!!!!!!!!
ป๊อปปี้ ปล่อยฉันนะ
แหมป๊อปปี้ดูห่างเหินจังเลยนะ ทีไอพิชชี่เรียกว่าพิช
ก็พิชทำตัวเป็นสุภาพบบุรุษมากกว่านายหลายร้อยเท่า พันเท่า
เท่านั้นแหละป๊อปผลักฉันลงบนโซฟาแล้วเขาก็มาคร่อมฉัน..
ไม่เห็นหรอก พ่อแม่เธอกับชั้นไปเที่ยวต่างประเทศกัน
ป๊อปปี้ ไม่นะ O_O
เขาประทับจูบมาแบบ
รุนเเรง หนักหน่วง!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ฮึก ฮึก
ตอนนี้ฉันร้องไห้ออกมาไม่หยุด T^T
ฟะ..ฟาง ป๊อปขอโทษ
เท่านั้นแหละสติฉันก็ดับวูบ
ฟาง ฟาง ฟาง
มาอัพให้แบ้ว
ฟางจะเป็นยังไงต่อ
หนุกไม่หนุกเม้นบอกหน่อย
ติดตามนะจ๊ะ^-------------^
ขอโทดด้วยน่ะคะที่คงอาจไม่ได้มาอัพบางวันเพราะไรเตอร์เปิดเทอมแล้ว และถ้าไม่มีเม้นไรเตอร์อาจปิดนิยายเรื่องนี้ เห็นว่ามันเงียบมาก
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ