Princess of hell ค้นใจยัยตัวร้าย

" หิวข้าวชะมัด " มีโซบ่นอุบอิบ
" นั่นน่ะสิ "

แชวอนเอ่ยเสริมพรางฟุบหน้าลงกับโต๊ะ อ้อ
ตอนนี้เรากลับมาที่ห้องเรียนแล้วล่ะ
ไม่รู้ว่าจะไปไหนกันพากันหิวจนตาลายหมดแล้ว
ทำไมถึงหิวน่ะหรอ ? ให้ตายสิเรื่องมันเศร้าคิดจะเล่าก็
อนาถตัวเอง หลังจากที่พวกเราเดินหนีพวกอิตาคังอินมาสักพัก
เราก็ตัดสินใจพากันเดินกลับไปที่โรงอาหาร แต่ ปรากฎว่าทุก
อย่างที่โรงอาหารมันหมด !! ไม่เหลือแม้แต่ขนมปังสักก้อน
ให้ตายสิเปิดเทอมวันแรกมันจะซวยอะไรขนาดนี้

" เรา.. โดดเรียนไปกินพิซซ่ากันมั้ย "

ฉันฟุบคางลงกับโต้ะแล้วเอ่ยอย่างเหนื่อยหน่าย

" แต่พวกเราไม่มีใครเอารถมาเลยสักคนนะ "

ซึลกิใช้มือค้ำคางพูดออกมาเบาๆ

" ถ้าโทรไปให้ลุงอึนซิงมารับก็ต้องรอนานอีก " ฉันบ่นงึมงำ

" งั้นให้ฉันพาไปเอามั้ยล่ะ " เสียงชายปริศนา
" เอา / เอา / เอา / เอา " พวกฉันทั้งสี่พูดจนแทบจะพร้อมกัน
" งั้นก็ไปกันเลยดิ "

เสียงชายคนนั้นใกล้เข้ามาเดินมาจากทางด้านหลังจึงทำให้
พวกฉันทั้งสี่ต้องหันไปมอง

" ดาจอง = = " แล้วซึลกิก็เอ่ยชื่อหมอนั่นขึ้น
" ครับ ^^ " ดาจองยิ้ม
" ... " มีโซทำท่ามองหาใครสักคนจากทางหลังของดาจอง
" หืม มองหาแทซองหรอ :) "
" หืม มองหาแทซองหรอ :) "

อิตาดาซองเห็นว่ามีโซทำท่ามองหาใครสักคนจากข้างหลังเขา
จึงเอ่ยปากถาม

" เปล่านี่ ทำไมฉันต้องมองหาอีตาโรคจิตนั่นด้วย " มีโซทำทาเฉไฉ
" เธอว่าใครโรคจิต ห้ะ ยัยแสบ " เสียงอันคุ้นหูดังขึ้นจากทาง
หลังของมีโซทำให้พวกเราต้องหันหลังกลับไปมองอีกที

" แทซอง จีซุน? " แชวอนทำหน้าอึน
" หิวข้าวล่ะสิตอนพักทำเก่งดีนัก หึ มานี่ฉันจะพาไปเลี้ยง ! "

ไม่พูดเปล่าแทซองก็จัดการจับข้อมือมีโซลากออกนอกห้องทันที
หมอนั่น.. คิดว่าทำแบบนั้นตลอดๆมันเท่รึไงนะ - -

" เราก็ไปกันเถอะ ^^ "

คราวนี้เป็นอิตาดาจองที่บรรจงอุ้มแชวอนในท่าเจ้าหญิงแล้ว
เดินตามแทซองออกไป หมอนั่น.. คิดว่าพระเอกมากสินะ - -

" ไปกัน "

คราวนี้ตาจีซุนคว้ามือซึลกิแล้วจูงออกไป นั่น.. หนังรักโรแมนติดสินะ - -

" ยืนโง่อยู่ทำไม ไปสิยัยเผือก !! "

... Next ...