Love than this no more... รักวุ่นวายของนายเพลย์บอย

 

 
ณ ผับแห่งหนึ่ง
 
   
 
 มีหญิงสาวชายหนุ่มมากหน้าหลายตากำลังครื้นเครงตามจังหวะเสียงเพลง ท่ามกลางแสงสีเสียงในผับ แต่อีกมุมหนึ่งมีสองชายหนุ่มหน้าตาดีเป็นที่หมายปองของหญิงสาวและเก้ง กวางทั้งหลาย กำลังจิบไวน์กันอยู่นั่น ชายหนุ่มผู้เป็นพี่นั่งจิบไวน์ด้วยอารมณ์ขุ่นมั่ว แต่ผู้เป็นน้องของเค้ากำลังมีความสุขที่ได้มองเห็นสาวๆสวยๆเอ็กซ์ๆกำลังโยกย้ายส่ายสะโพก  และคอยวานเสน่ห์ให้กับเค้าเป็นระยะๆ  แต่เมื่อเห็นพี่ชายนั่งหน้าบอกบุญไม่รับเช่นนั้นจึงต้องเอ่ยปากถาม
 
 “เฮียเป็นไรว่ะ! ทำไมทำหน้าอย่างกับอมขี้อย่างงั้นอ่ะ “
 
       ธามไท   น้องชายตัวแสบของโทโมะ   เค้าเป็นคนที่ขี้เล่น  เข้าขั้นว่าขี้เล่นจนเรียกได้ว่ากวนส้นตีนเลยล่ะ!  แต่หนุ่มคนนี้กับกระชากใจสาวๆได้อย่างมากมายซะเหลือเกิน  อาจจะเป็นเพราะว่าเค้าเป็นคนที่เฟรนลี่มาก  หรือว่า...เอาใจสาวๆเก่งกันแน่นะ?
 
“ก็ป๊าอ่ะดิให้เฮียหมั้นกับใครก็ไม่รู้”
 
         โทโมะ  หนุ่มหล่อ ที่ใครๆก็รู้จักเค้าในนาม  ‘หนุ่มเพลย์บอยตัวพ่อ’  ซึ่งถึงแม้ว่าภายนอกเค้าอาจจะเป็นคนที่ดูขรึมๆน่ากลัว  แหละเย็นชาก็ตาม   แต่กับใครที่สนิทกับเค้ามากๆล่ะก็  จะรู้ได้เลย ว่านิสัยที่แท้จริงของเค้านั้นก็ไม่ต่างจากน้องชายตัวแสบของตัวเองเท่าไรหรอก!!!
 
 “โอ้วววว! เฮียโมะหนุ่มเพลย์บอยตัวพ่อกำลังจะสละโสดแล้ววว!.
 
 โป๊ก!!!
 
“เวรดิ เฮียไม่มีวันยอมหมั้นกับยัยนั่นแน่!!”
 
 “ให้มันจริงเหอะ! ว่าแต่คนที่เฮียจะหมั้นด้วยอ่ะ สวยป่ะ? ขาวป่ะ? และที่สำคัญอึ้มป่ะ?”  ธามไทพูดพร้อมกับทำตาลุกวาวเป็นประกาย
 
 “ที่แกพูดมาอ่ะ  ยัยนั่นไม่มีซะอย่าง -.,-“
 
“ โห้!! เซ็งเลยว่ะเฮีย  ผมกะว่า ถ้าเฮียไม่เอา  ผมกะจะลองเอาไปใช้บริการดูสักหน่อยยยย”
 
 เพี๊ยะ!!!
 
“โอ๊ย!!  เจ๊  มาตีแขนผมทำไมเนี่ยยยย  TT^TT”
 
“ ให้มันน้อยๆหน่อยไอ้ธาม    ผู้หญิงนะย่ะ!  ไม่ใช่สวมสาธารณะ   จะได้มาใช้บริกง บริการน่ะ!”
 
                 เฟย์  สาวสวยสุดเปรี้ยว  แฟนสาวของเขื่อนเพื่อนโทโมะ   เธอเป็นคนที่มีเสน่ห์ที่รักยิ้มมากๆ    จนทำให้เขื่อน  หนุ่มเพลย์บอยตัวพ่อรองลงมาจากโทโมะต้องสละตำแหน่งนี้ให้กับธามไทไป      นั้นก็เป็นเพราะว่า “เขื่อน!!  ถ้านายไม่เลิกเจ้าชู้ล่ะก็นะ!  ฉันจะตัดของนายไปให้เป็ดกิน!!!!”   คำประกาศิตของเฟย์ก็เหมือนคำสั่งจากสรวงสวรรค์ไงล่ะ!  เพราะน่ะ    ‘สวย!  เปรี้ยว!   และร้ายกาจเป็นที่สุด!!!’
 
“ โห้!  ผมก็แค่พูดเล่นๆหรอกน่าเจ๊!   แล้วนี้เฮียเขื่อนไปไหนอ่ะ?”
 
“ ไปรอรับน้องน่ะ   พอดีน้องของเขื่อนเพิ่งกลับมาจากต่างประเทศเมื่อวาน  แล้วเห็นวันนี้น้องเค้าอารมณ์ไม่ดีเขื่อนก็เลยว่าจะพามาสังสรรค์สักหน่อย  แล้วก็ถือว่าเป็นการเลี้ยงต้อนรับด้วย”
 
“ เฮียเขื่อนมีน้องสาวตั้งแต่เมื่อไรว่ะเจ๊?”
 
“ ลูกพี่ลูกน้องย่ะ!!   นี่!  โทโมะ!  นายเป็นอะไรของนาย ทำไมทำหน้าเมื่อปวดท้องอย่างนั้นล่ะ?”
 
“ ก็พี่โมะกำลังจะสละโสดแล้วไงเจ๊!!  เลยต้องมานั่งหาวิธีบอกเลิกสาวๆในสต็อกอยู่  55555”
 
“ เงียบไปเลยนะไอ้ธาม!!  เฮียกำลังเครียดอยู่!”
 
             
 
    โทโมะตอบด้วยน้ำเสียงติดหงุดหงิดที่น้องชายของเค้ากำลังเห็นว่าเรื่องที่เค้ากำลังประสบพบเจออยู่นั้นเป็นเรื่องตลก
 
 
 
“ แล้วตกลงนายเป็นอะไรกันแน่เนี่ยโทโมะ?”
 
“ ก็ป๊าอะดิ  จะให้ฉันหมั้นกับใครที่ไหนก็ไม่รู้   เซ็งชะมัดเลย!”
 
“ อุ๊ยตาย!!  งั้นก็แปลว่านายก็ต้องสละตำแหน่งเพลย์บอยตัวพ่อให้กับเจ้าธามน้อยของฉันแล้วน่ะสิ!  ><”
 
“ เจ๊!!!  ผมโตแล้วนะ!  >/\<”
 
“ ก็ฉันจะเรียกแบบนี้!!  นายจะทำไม?  ไอ้ธามน้อยยยย!!!”
 
“ เจ๊อ่า!!  ><”
 
“ พอๆ  เลิกทะเลาะกันได้แล้ว  ปัญญาอ่อนชะมัดเลยพวกแกเนี่ย  -3-“
 
“ต้องโทษไอ้ธามนั้นแหละ!”
 
“โทษเจ๊นั้นแหละ!”
 
“เฮ้อออ....”   โทโมะถอนหายใจยาวพรืดอย่างเอือมระอากับ 2 คนนี้  ที่เจอกันทีไรก็ทะเลาะกันทุกทีอย่างไม่รู้จักเบื่อ
 
 
 
 
 
              โทโมะเดินออกมานอกผับแห่งนั้นเพราะต้องการใช้ความคิดว่าตนเองควรจะทำยังไงกับเรื่องนี้ดี?
 
    “ให้ตายเหอะ!!  ทำไมป๊าต้องบังคับกันแบบนี้ด้วยว่ะ!! “   เค้าสบถออกมาเสียงดังราวกับว่าต้องการที่จะปลดปล่อยอารมณ์ของตัวเองในตอนนี้ไปกับมัน!   เค้าจะไม่เครียดเลยนะ!  ถ้าป๊าไม่เอาเรื่องมรดกมาขู่เค้าแบบนี้!!!
 
 
 
 
 
‘เจ้าโมะ!  ถ้าแกไม่หมั้นกับหนูแก้ว ป๊าจะตัดแกออกจากมรดก!!  และจะยึดทรัพย์สิน บ้าน รถ  บัตรเครดิตของแกให้หมดเลย!!’   ผู้เป็นพ่อตวาดลั่นกลางห้องโถงใหญ่ภายในบ้านสุดหรู หลังจากที่เค้าพาเจ้าลูกชายตัวดีออกไปพบกับหนูแก้ว  ว่าที่คู่หมั้นและว่าที่ลูกสะใภ้ของบ้านหลังนี้  ที่เค้าหามาเพื่อเจ้าลูกชายคนโตคนนี้โดยเฉพาะ   แต่เจ้าลูกชายตัวดีของเค้าเนี่ยสิ!   หลังจากที่ได้ยินธุระที่เค้าจะพูดกับครอบครัวสิริมงคลสกุลแล้ว  ก็ประกาศลั่นท่าเดียวเลยว่าจะไม่หมั้น!  แล้วที่สำคัญมันยังเดินหนีออกมาจากร้านแล้วกลับมาที่บ้านโดยไม่ขออนุญาตสักคำ!!   เหอะ!  มันน่าจับตีก้นลายชะมัดเลย!!!
 
‘ป๊า!   ป๊าไม่เข้าใจผมหรอก!   ชีวิตผมทั้งชีวิตเลยนะป๊า  จะให้ผมเอาไปผูกมัดกับผู้หญิงที่ไหนก็ไม่รู้ที่ผมไม่รู้จักเนี่ยนะ?’
 
‘แกก็ทำความรู้จักกับหนูแก้วเค้าสะซิ’
 
‘ป๊า!!!’   ผู้เป็นพ่อไม่ฟังคำทัดท้านใดๆจากปากลูกชายคนโตอีกเลย   เค้าเดินออกไปจากห้องโถงใหญ่กลางบ้านพร้อมกับผิวปากอย่างสบายอารมณ์  แต่ลูกชายของเค้านี้สิ   หน้ายุ่ง  คิ้วก็ผูกกันจนแทบจะเป็นโบอยู่แล้ว...
 
 
 
“นี่!!  เดินเร็วๆหน่อยสิแก!  ฉันอยากเข้าไปเที่ยวข้างในผับใจจะขาดแล้วนะ!!  ><”  
 
     เสียงผู้หญิงที่ไหนกันว่ะ?  ทำลายสมาธิชะมัด!!  -.,-
 
 
 
 
 
 
 
 
________________________________________________________________________
 
กราบสวัสดีค่ะ!^0^    ฟิคชั่นเรื่องนี้เป็นเรื่องแรกที่ไรเตอร์ทั้ง 2 คน (สมาชิกนี้มีไรเตอร์ที่แต่งนิยาย 2 คน) ยังไงก็ฝากไว้ด้วยนะค่ะ^^'
 
 
 
ไม่สนุกหรือว่ามีส่วนไหนที่ต้องปรับปรุงแก้ไขเพิ่มเติมก็บอกกันได้นะค่ะ^^   ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ
 
 
เม้นๆๆๆๆ