" What About Love สิ่งที่เกี่ยวกับความรัก "

ออสติน มาโฮน ชายหนุ่มที่ดูเป็นผู้ชายกวนๆ ขี้เล่น แถมยังชอบแกล้งเพื่อนร่วมแก๊งเป็นประจำ แต่กับคนรักเขาจะกลายเป็นคนละคน เขากลายเป็นผู้ชายที่โรแมนติกมาก และอ่อนแอเวลาที่อยู่กับแฟนสาวผู้หญิงที่เขารัก อาจจะดูแบดบอยบ้าง แต่จริงๆแล้วในหัวใจของเขาเต็มเปลี่ยมไปด้วยความรัก ความซื่อสัตย์ และความจริงใจที่มีให้ต่อ เทย์เลอร์ ราฟฟอร์ด แฟนสาวคนเดียวของเขา แต่แล้วเรื่องที่เขาไม่เคยคาดคิดมันก็เกิดขึ้น ออสตินและเทย์เลอร์ทะเลาะกันเพราะเรื่องบางอย่าง...

ระหว่างในสายของออสติน และเทย์เลอร์

ออสติน: ฮัลโหล คุณฟังผมนะเทย์เลอร์ ผมไม่มีวันเชื่อผู้หญิงพวกนั้นหรอก ผมสัญญาว่าจะเชื่อคุณเพียงคนเดียว "ผมรักคุณ..."

เทย์เลอร์: ออสติน ฉันไม่อยากพูดกับคุณ ฉันไม่ได้ชอบคุณอีกต่อไปแล้ว ต่อไปนี้เราเป็นได้แค่เพื่อนกัน "แค่นี้นะ..."

เสียงเทย์เลอร์พูดตัดขาดความสัมพันธ์กับออสตินอย่างไม่มีเยื่อใย ออสตินรับรู้ได้ถึงความเกลียดชังของเทย์เลอร์ที่มีต่อเขา ระหว่างที่เทย์เลอร์วางสาย ออสตินก็ได้แต่นั่งเงียบ และค่อยถามตัวเองอยู่ตลอดว่าความรักคืออะไรกันแน่ เขาพยายามทำดีกับเทย์เลอร์มาโดยตลอดแต่ก็ยังโดนบอกเลิก...

และแน่นอน ออสตินเป็นคนคิดมาก เขาจึงทบทวนเรื่องราวเก่าๆว่าเขาทำผิดอะไรเทย์เลอร์ถึงหมดรัก เขาเกิดไอเดียที่จะพยายามอธิบายประเด็นต่างๆให้เทย์เลอร์เข้าใจผ่านเพลงที่มีชื่อว่า "Taylor Issues" โดยที่เขาเป็นคนแต่งเอง แน่นอนเทย์เลอร์ได้ฟังแล้ว แต่เขาไม่สนใจ เรื่องมันจึงจบลงไปในที่สุด...

เวลาผ่านไปนานเป็นปีออสตินก็ไม่สามารถที่จะลืมเทย์เลอร์ได้เลยจนวันหนึ่งในขณะที่เขากำลังนั่งเล่นทวิตเตอร์ ออสตินได้พบกับทวิตของผู้หญิงคนนึงที่บอกกับเขาว่า...

ผู้หญิงคนนึง: หวัดดีออสติน ฉันชื่อ(ชื่อคุณ) ฉันได้ฟังเพลงที่คุณแต่งให้เทย์เลอร์ ฉันรับรู้ได้ว่าคุณรักเขามาก และคงไม่อยากเสียเค้าไป แต่คุณต้องฟังฉัน ตอนนี้คุณไม่มีเขาแล้ว และชีวิตของคุณก็ยังต้องดำเนินต่อไป "...หยุดเศร้าเถอะ ผู้หญิงที่จริงใจและสามารถดูแลคุณได้ดีกว่าเทย์เลอร์ยังคงมีอยู่นะ ขอแค่คุณเปิดใจให้โอกาสกับผู้หญิงคนใหม่ๆ และเริ่มต้นกับสิ่งใหม่ๆ ฉันเชื่อว่าคุณต้องทำได้..."

เมื่อออสตินอ่านแล้ว เขาดูมีกำลังใจที่จะเริ่มต้นกับสิ่งใหม่ๆและเปิดใจมากขึ้น

ออสติน: ขอบคุณที่เป็นกำลังใจให้ ผมจะพยายามทำตามที่คุณบอก "ผมหวังว่าผมจะลืมเค้าได้"

คุณ: แน่นอนค่ะ คุณสบายดีมั๊ย?

ออสติน: ผมไม่ค่อยสบายเท่าไหร่ ก่อนหน้านี้ผมเป็นไข้ หม่าม๊าบอกว่าอาการค่อนข้างหน้าเป็นห่วง แต่ตอนนี้ผมรู้สึกดีขึ้นมากแล้ว

คุณ: คุณต้องหายภายในเร็ววันแน่นอน รีบลุกขึ้นมากินพิซซ่าให้ได้นะ 555+

ออสติน: แน่นอน ผมต้องได้กินพิซซ่า 555+ ผมต้องพักผ่อนแล้ว "หวังว่าสักวันนึงเราคงได้เจอกันนะ คุณ(ชื่อคุณ)"

เมื่อจบบทสนทนาระหว่างคุณกับออสตินแล้ว คุณก็ได้แต่นั่งยิ้มเหงือกแห้งอยู่คนเดียว 555+ (ไม่ให้ยิ้มได้ยังไงหล่ะ คนที่คุณคุยด้วยเขาเป็นถึงนักร้องชื่อดังเลยนะ ฟินแปป -0-)

หลายปีผ่านไปไวเหมือนโกหก(ก็โกหกนั่นแหละ - -”)

ณ ร้านพิซซ่าชื่อดังแห่งหนึ่ง แถวย่านไมอามี่

กริ่ง กริ่ง! เสียงกะดิ่งที่ประตูหน้าร้านดังขึ้น (ซึ่งนั่นแปลว่ามีลูกค้าเข้าร้าน...)

เสียงเจ้าของร้านพิซซ่าที่ยืนก้มหน้าเก็บของอยู่ตรงเค้าท์เตอร์พูดขึ้น

เจ้าของร้าน: ยินดีต้อนรับค่ะ (แต่หน้าก็ยังคงก้มเก็บของอยู่)

ลูกค้า: ผมขอพิซซ่าหน้าดับเบิ้ลเป๊ปเปอโรนีถาดนึงครับ

เมื่อลูกค้ามายืนอยู่ตรงหน้า เจ้าของร้านจึงจะละจากการเก็บของบนเค้าท์เตอร์

เจ้าของร้าน: คุณหน้าคุ้นๆนะ ถ้าจำไม่ผิด คุณคือ "ออสติน มาโฮน" ใช่มั๊ยค่ะ?

แน่นอนลูกค้าที่มายืนอยู่ตรงหน้าคนนั้นคือ ออสติน มาโฮน และแน่นอน คุณได้เป็นเจ้าของร้านพิซซ่าชื่อดังแถวย่านไมอามี่ คุณมีผมสีน้ำตาล นัยน์ตาดูมีเสน่ห์ จมูกได้รูป และรอยยิ้มที่คุณยิ้มทักทายออสตินมันชั่งงดงามเหลือเกิ๊นน จนมันทำให้ออสตินถึงกับผงะเมื่อเห็นหน้าคุณครั้งแรก ใช่แล้วหล่ะ คุณคือสเปคออสติน มาโฮนชายหนุ่มที่ดังเป็นพลุแตกมีแฟนคลับล้นหลามมากมาย

ออสติน: ใช่ งั้นคุณก็คงเป็น (ชื่อ-นามสกุลของคุณ) ใช่มั๊ยครับ?

คุณยังไม่ทันตอบ ออสตินก็เอ่ยปากชมว่า...

ออสติน: คุณดูน่ารักกว่าในรูปนะ ^^"

คุณ: ขอบคุณค่ะ (คุณยิ้มตอบด้วยความเขินๆให้ออสเห็นเหงือกน้อยๆ) เชิญนั่งรอก่อนนะ ฉันจะเอาพิซซ่ามาเสิร์ฟคุณถึงที่เลย  

ออสติน: ครับ

ระหว่างที่คุณกำลังทำพิซซ่า ออสตินก็ได้แต่นั่งเพ้อฝันระหว่างความสัมพันธ์ของคุณกับเขา คนเขียนลืมบอกว่าออสตินชอบคนง่าย (แต่รักยากนะ) นี่คือเรื่อจริง!!

คุณ: นี่ค่ะ พิซซ่าดับเบิ้ลเป๊ปเปอโรนี คุณคงชอบหน้านี้สินะ ฉันเห็นคุณทานอยู่บ่อยๆ

ออสติน: คุณเห็นที่ไหน? ผมเพิ่งมาทานที่นี่ครั้งแรกเลยนะ

คุณ: ในยูทูปหน่ะเวลาที่คุณสั่งพิซซ่าฉันก็เห็นทานแต่หน้าดับเบิ้ลเป๊ปเปอโรนี

ออสตินพยักหน้าหงึก หงึก! และพร้อมหยิบพิซซ่าขึ้นมาชิม คุณนั่งมองหน้าออสตินอย่างใจจดใจจ่อว่าเขาจะชอบรสชาติที่คุณทำไหม

คุณ: เป็นไงค่ะ อร่อยพอๆกับที่คุณเคยทานมั๊ย? 

ออสตินทำหน้าเหมือนว่ามันไม่ได้เรื่อง

คุณ: ทำไมทำหน้าเหมือนมันไม่ได้เรื่องอย่างงั้นหล่ะ มันไม่อร่อยหรอ?

ออสติน:ไม่...!!

คุณดูกระวนกระวาย ขายขี้หน้าที่ทำพิซซ่าไม่อร่อยให้คนที่คุณชอบทาน

คุณ:มันไม่อร่อยจริงๆหรอ ฉันตั้งใจทำมากกว่าพิซซ่าถาดอื่นเลยนะ 

ออสติน: ผมยังพูดไม่จบซะหน่อย ผมจะบอกคุณว่า ไม่อร่อยได้ยังไง ร้านพิซซ่าของคุณดังที่สุดในย่านไม่อามี่เลยนะ ผมไม่เคยกินที่ไหนแล้วอร่อยเท่าฝีมือคุณเลย 

คุณกำลังคิดอยากจะชกหน้าออสตินไปสักที โทษฐานที่แกล้งพูดไม่จบทำให้คุณหน้าเสีย -*-

คุณ: ขอบคุณค่ะ เอางี้ ฉันจะให้คุณทานพิซซ่ามื้อนี้ฟรี!!!!!

ออสติน: จริงหรอ??? O.o?  

คุณ: ไม่... (คุณกำลังขำอย่างสะใจในใจ 555555555555555) 

ออสติน: โธ่ๆๆ แม่สาวคนสวย ได้โปรดให้ผมกินฟรีเถอะนะ ผมชอบพิซซ่าคุณจริงๆแม่ยอดยาหยี 

คุณ: ท่าทางคุณจะชอบจริงๆ งั้นฉันจะสอนคุณทำพิซซ่า โดยไม่คิดตังค์เลยสักเหรียญ โอเคม๊ะ?

ออสติน: ผมโอเค คุณจะเริ่มสอนตอนไหน ว่ามา ผมจะได้เคลียคิวงาน...(มาอยู่กับคุณสองต่อสอง5555555555) 

คุณ: ตอนนี้แหล๊ะ ร้านฉันเพิ่งเปิดยังไม่ค่อยมีลูกค้าเท่าไหร่ สะดวกจะสอนคุณพอดี!! 

จากนั้นคุณก็จูงมือออสตินไปในครัว (เราจะได้จู๋จี๊กันสองคนแล้วนะออสติน ความคิดของคนเขียนเอง555) ระหว่างที่กำลังสอนออสตินนวดและครึงแป้งมือของคุณได้เผลอไปโดนมือของเขาโดยไม่ตั้งใจ (ฉันแค่จะสอนให้นายนวดแป้งเฉยๆนะย้ะ - -) ออสตินรู้สึกฟินนาเล่กับมือนิ่มๆของคุณ หน้าตาเขาดูไม่ค่อยสนใจกับการทำพิซซ่าเท่าไหร่ เอาแต่มองหน้าของคุณและยิ้มมุมปาก คุณรู้สึกว่าออสตินดูนิ่งๆไป จึงหยุดนวดแป้ง และหันหน้าไปมองเขา ทันทีที่คุณมองออสติน เขาก็รีบหันหน้าไปมองแป้งและนวดตามที่คุณบอกเมื่อกี้ทันที คุณรู้สึกได้ว่าอาการของออสตินเปลี่ยนไป ดูเขินๆอายๆ จึบรีบหาเรื่องคุยและสอนต่อทันที

คุณ: ต่อไปจะเป็นขั้นตอนการทำให้แป้งเป็นแผ่นบางๆ

คุณรู้สึกทำอะไรไม่ถูกและขณะนั้นเองคุณเผลอซู่มซ่ามทำของล่วงระหว่างตรงที่คุณและออสตินยืนอยู่พอดี ออสตินและคุณก้มลงไปหยิบของพร้อมๆกัน มือของเขาและคุณสัมผัสโดนกันอีกครั้งโดยที่ไม่ได้ตั้งใจ (มือคุณอยู่ล่างมือออสตินอยู่บน...ละเอียดเลย555) คุณและเขาหันหน้ามามองพร้อมกันและใกล้กันมากๆ ระยะประชันชิดจนปากแทบจะจูบกันเลยก็ว่าได้ (ว่าแล้วก็แต่งให้จูบกันเลยดีกว่า 555) คุณและเขาไม่พูดอะไร และใบหน้าก็เริ่มเข้ามาใกล้กันเรื่อยๆ ระหว่างที่คุณกำลังจะจูบกัน เสียงกริ่งหน้าประตูร้านก็ดังขึ้น กริ่ง กริ่ง คุณจึงละใบหน้าออกจากออสตินและรีบลุกขึ้นไปที่เค้าท์เตอร์ทันทีเพราะกลัวว่าลูกค้าจะเดินเข้ามาเห็น ออสตินกำลังคิดในใจว่า "ผมคงเจอผู้หญิงคนนั้นแล้วสินะ (ชื่อคุณ) คนที่ทำให้ผมหันมาสนใจเขามากกว่าเทย์เลอร์"

เมื่อคุณรับออเดอร์พิซซ่าแล้วก้รีบเดินดิ่งๆเข้ามาในครัวเพื่อทำพิซซ่าให้ลูกค้าต่อไป เมื่อทำเสร็จแล้วคุณก็กำลังจะเดินไปส่งถาดพิซซ่าให้ลูกค้าที่หน้าร้าน แต่ออสตินเอ่ยปากขึ้นว่า...

ออสติน: ผมช่วยนะ... คุณพยักหน้าและส่งถาดพิซซ่าให้ออสตินทันที

ระหว่างที่ออสตินเดินไปส่งถาดพิซซ่าแทนคุณ คุณก็ได้แต่ถามตัวเองว่า เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นทั้งหมดวันนี้ มันเป็นเรื่องจริงใช่มั๊ย? 

...จบตอนที่1 ครั้งแรกที่เราได้พบกัน โปรติดตาม What About Love สิ่งที่เกี่ยวกับความรัก ได้ในตอนต่อไป!!!...