รักบนเส้นขนาน

 

 

 

 

 

 

“แล้วนี่คุณจะไปไหนหรอคะ”ฟางถามเมื่อเห็นว่าป๊อปปี้ควบม้ามาเรื่อยๆจนถึงบ้านพักหลังหนึ่งที่ท้าย

ไร่ติดกับภูเขา

 

 

“เข้ามาสิ”ป๊อปปี้ลงจากม้าแล้วพาฟางลงมาก่อนจะชวนฟางเข้าไปในห้องนั้น

 

 

“เฟย์”ฟางตกใจบนดีใจที่เห็นเฟย์นั่งอยู่ในห้องกับเขื่อน เคนตะและจงเบที่รออยู่แล้ว

 

 

“เธอเป็นยังไงบ้าง โอเคนะฟาง”เฟย์ถามฟางทันทีด้วยความเป็นห่วง

 

 

“อือ ชั้นไม่เป็นไรหรอก นี่ชั้นดีใจมากเลยนะที่เธอไม่เป็นอะไรน่ะ”ฟางกอดเฟย์แน่นแล้วพูด

 

 

“อือ กว่าจะรอดก็เกือบตายเหมือนกันล่ะ ดีที่เขื่อนมาช่วยไว้”เฟย์พูดแล้วมองไปยังเขื่อนที่ยิ้มให้กับเธอแล้วใจเต้นแรงเพราะหลังจากวันนั้น

เธอกับเขื่อนก็ปรับความเข้าใจกันก่อนที่เขื่อนจะพาเฟย์มาสมทบกับพวกที่นี่

 

 

“ข่าวพวกเพชรแดงเป็นไงมั่งจองเบ”ป๊อปปี้ถามจงเบทันที

 

 

“เป็นอย่างที่พวกเราสงสัยกันจริงๆ พวกนั้นมันทำงานผิดกฎหมายทั้งค้าไม้เถื่อนและยาเสพติด”จง

เบโยนเอกสารมาให้ป๊อปปี้ ชายหนุ่มนั่งอ่านเอกสารบนโต๊ะด้วยหน้าตาคร่ำเครียดแล้วเอามือทุบโต๊ะเพื่อระบายอารมณ์ นี่เป็นครั้งแรกที่

ฟางเห็นป๊อปปี้ทำหน้าที่หัวหน้ามาเฟียแล้วเครียดมากแบบนี้

 

 

“แล้วที่พวกมันทำร้ายพวกเราเพราะว่าพวกเราเป็นพวกเดียวกับคำรวจ ส่วนที่ทำร้ายพวกเสือขาวก็

เพราะนายกวินไม่ยอมร่วมมือที่พวกนั้นขอติดสินบนค้ายาเสพติดผ่านบริษัทขนส่งเครือของ

กวิน”เขื่อนอธิบายสาเหตุที่พวกเพชรแดงเล่นงานฟางกับเฟย์วันนั้น

 

 

“แปลว่าพวกเสือขาวก็เดินทางขาวสะอาดคล้ายๆเราน่ะสิ แล้วทำไมถึงมีข่าวเรื่องค้าอาวุธเถื่อนมา

ล่ะ”จงเบสงสัยกับสิ่งที่ได้ยินมา

 

 

“ไม่จริง พี่กวินไม่เคยทำเรื่องแบบนั้นแล้วล่ะ พวกคุณได้ยินมาผิดแล้ว”ฟางรีบพูดปกป้องเพราะเธอมั่นใจ

กวินไม่มีทำแบบนั้น

 

 

“แต่หลักฐานหลายอย่างมันยืนยันว่าเสือขาวค้าอาวุธเถื่อนนะ”เคนตะพูดพลางเอารูปให้เฟย์กับฟาง

ดูหลังจากที่พวกเขาให้นักสืบสืบเรื่องนี้

 

 

“พี่กวินถูกใส่ร้ายแน่ๆพี่กวินไม่มีทางทำแบบนั้น”ฟางยืนยันคำเดิมอย่างไม่เชื่อ

 

“นี่ปกป้องพี่เธอเกินไปรึเปล่าฟาง อย่าลืมสิว่าพี่เธอก็ชอบเล่นไม่ซื่อกับพวกชั้น”ป๊อปปี้พูดดักคอไปตามจริง

 

“ชั้นพูดจริงนะคะ พี่กวินไม่มีทำอะไรแบบนั้นแน่นอน”ฟางพูดปกป้องกวินเหมือนเดิม

 

 

“อ่ะๆเราเปลี่ยนเรื่องกวินก่อนเถอะ เพราะจุดประสงค์ชัวร์ๆของเรา นายลืมไปแล้วหรอครับบอส พวก

เพชรแดงมันเล่นสกปรกกับพวกมาเฟียแทบทุกแก๊งค์แล้วนี่พวกเรารู้ว่ามามันมากบดานที่แหล่งเดิม

ของมันคือที่นี่อย่าลืมสิ”เขื่อนพูด เฟย์กับฟางถึงบางอ้อทันทีว่าทำไมเขื่อนกับป๊อปปี้ถึงจับพวกเธอ

มาที่เชียงรายนี่นะ

 

 

 

“ดี งั้นเราก็ไปถล่มมันเลย ครั้งก่อนเล่นชั้นเกือบตาย วันนี้ล่ะ มันตายแน่”เฟย์พูดจบก็ชักปืนขึ้นมา

ทันที เล่นเขาเขื่อนแทบห้ามแทบไม่ทัน

 

“ใจเย็นๆก่นสิ อย่าลืมสิว่าถ้าพวกเราบุกไปโดยไม่มีแผนพวกเราได้เป็นเป้านิ่งให้มันฆ่าตายพอดี”เขื่อนพูดเตือนสติเฟย์ทำให้เธอเย็นลง

 

 

“แล้วเราจะเอายังไงล่ะ”เฟย์ที่สงบลงแล้วหันไปพูด

 

 

“ชั้นโทรบอกโทโมะก่อนนะ ให้มันขึ้นเครื่องมาหาพวกเราคืนนี้”จงเบพูดก่อนจะออกไปโทรศัพท์

 

“งั้นพวกเราก็มาคุยแผนการต่อเถอะ”เขื่อนพูดต่อก่อนที่ทั้งหมดจะคุยเรื่องแผนการทันที

 

 

 

 

 

 

“อือ คืนนี้ใช่มั้ย ได้ เดี๋ยวชั้นจะไปหาพวกนายเดี๋ยวนี้ล่ะ”โทโมะพูดและวางสายจากจองเบ เป็น

จังหวะเดียวที่แพทเดินมาขึ้นรถ

 

“จะไปไหนคะโทโมะ”แพทถาม

 

“จัดการพวกเพชรแดงให้จบๆเรื่องไป”โทโมะพูด แพทตกใจ

 

“ไม่ได้นะคะโทโมะ ถ้าคุณไป พวกนั้นมันมีมาก พวกนั้นต้องเล่นงงานพวกคุณแน่ๆ”แพทเป็นห่วง

 

“แต่ถ้าพวกผมไม่จัดการ พวกเสือขาว พวกมังกรดำและพวกอื่นๆจะต้องถูกเล่นงานตลบหลังอีก

นะ”โทโมะพูดแพทนิ่ง

 

 

“เราอย่าคุยเรื่องนี้เลย เราไปเที่ยวของเราเถอะ”โทโมะพูดจบก็พาแพทไปทานข้าว ดูหนังตามปกติ

ก่อนจะพามาส่งที่บ้าน

 

 

 

“แพทก็ไม่อยากให้คนที่แพทรักเป็นอะไรเหมือนกัน”แพทพูดก่อนจะเอามือถือออกมา

 

 

 

“ฮัลโหลพี่กวินคะ”แพทโทรออกหาพี่เขยตัวเองทันที

 

 

 

 

“อ้าวทำไมวันนี้กลับมาเร็วล่ะคะ”แก้วถามเมื่อเห็นโทโมะกลับมาเช้าก็แปลกใจ

 

“มีเรื่องต้องไปทำธุระด่วนที่เชียงรายคืนนี้น่ะ แล้วนี่เธอจะไปไหนแก้ว”โทโมะพูดแล้วแปลกใจที่แก้ว

กลับมาใส่ชุดทะมัดทะแมงแล้วเช็ดปืนของตัวเอง

 

“แก้วโทรหาเคนตะ แก้วเลยรู้ว่าพวกเราจะต้องเจอกับพวกเพขรแดง แก้วอยู่เฉยไม่ได้หรอกค่ะ”แก้วพูด โทโมะอึ้งเพราะเห็น

ว่าแก้วเตรียมตัวจะไป และรู้ว่าสู้ครั้งนี้มันอันตรายมาก

 

 

“ไม่ได้นะแก้ว ถ้าเธอไป แล้วฟ้าล่ะ ใครจะดูแลฟ้า”โทโมะโวยวายไม่ยอม

 

“รายนั้นอยู่ดอนเมืองแล้วค่ะ”แก้วพูดจบก็สะพายเป้ออกไปโทโมะรั้งแขนไว้นะ

 

 

“อย่ารั้งแก้วเลยนะคะ มันเป็นเรื่องของแก๊งค์พวกเรา ถ้าแก้วไม่ไปด้วย แก้วก็คงอยู่ไม่ได้”แก้วพูด

 

 

“แต่ชั้นก็อยู่ไม่ได้นะถ้าเธอเป็นอะไรไป เอ่อ ชั้นหมายถึงชั้นเป็นผู้ปกครองของเธอถ้าเธอเป็นอะไรขึ้นมาชั้นจะทำยังไงล่ะ”โทโมะพูด แก้วอึ้งรู้สึกดีใจที่

โทโมะเป็นห่วงเธอ แต่แก้วต้องซึมลงไปเมื่อได้ยินประโยคอีกประโยคที่ตามออกมา

 

 

 

“แก้วรู้ค่ะว่าเราเป็นได้แค่ไหน คุณโทโมะอย่าพูดอย่างงี้อีกนะคะ แก้วไม่อยากรู้สึกดีแล้วแก้วไม่

อยากฝันไปเองข้างเดียวอีกแล้ว แล้วก็อย่าห้ามเลยนะคะ”แก้วพูดแล้วเบือนหน้าหนี โทโมะนิ่ง

 

 

 

“ก็ได้ ถ้าห้ามไม่ได้ งั้นเราก้ไปพร้อมกันนี่ล่ะ”โทโมะพูดจบก็เดินไปเก็บกระเป๋าทันที

 

 

 

 

 

 

“ได้แพท พี่ก็อยากจะคิดบัญชีกับพวกมันเหมือนกัน งั้นคืนนี้พี่จะไปเชียงราย”กวินวางสายแพทไป

จินนี่นั่งข้างๆก็แปลกใจ

 

“มีอะไรหรอคะ”จินนี่ถามขึ้นทันที

 

 

“พวกมังกรดำจะจัดการกับพวกเพชรแดงที่เชียงราย แพทโทรมาบอกว่าพวกเพชรแดงมีเยอะมาก

แต่พวกมังกรดำเลือกที่จะไปแค่คนสำคัญอย่างป๊อปปี้และ4องค์รักษ์เลยโทรมาขอร้องให้ชั้นเอาพวก

ไปช่วย”กวินพูด จินนี่อึ้ง

 

 

“ความจริงพวกคุณไม่จำเป็นต้องไป แต่ทำไม”จินนี่ไม่เข้าใจว่าทำไมผู้ชายร้ายกาจและเป็นศัตรูกับมังกรดำถึงได้ตั้งใจจะไปช่วยพวกเธอ

 

 

“เสือขาวยังเป็นศัตรูกับมังกรดำ แต่ตอนนี้พวกเรามีศัตรูและแค้นที่ต้องสะสางเป็นพวกเดียวกัน อะไร

ที่ช่วยได้ก็ช่วยกันไปก่อน เพื่อผลประโยชน์ภายหลังของ2แก๊งค์”กวินพูดสรุปและไม่มองหน้าจินนี่

 

 

“ถึงคุณจะไม่ได้ตั้งใจช่วยพวกเรา แต่ชั้นก็ขอบคุณนะคะที่คุณไป ชั้นขอไปด้วยได้มั้ย คือชั้นเป็น

ห่วงพวกของชั้น”จินนี่ขอร้องกวิน

 

 

“อื้อออ”จินนี่ถูกกวินจูบปิดปาก

 

 

“เธออยู่นี่ได้มั้ย ชั้นขอร้อง ชั้นไม่อยากให้เธอต้องไปเสี่ยงอันตราย”กวินพูดเล่นเอาจินนี่หน้าแดงจัด

 

“แต่พวกของชั้น”จินนี่ยังคงห่วง จึงโดนกวินกอดไว้

 

 

“ขั้นรู้ตัวว่าความรู้สึกนี้มันผิด เพราะชั้นมีเมียแล้ว แต่ชั้นขอร้อง จินนี่ อย่าไปได้มั้ย ชั้นไม่อยากให้

เธอเป็นอะไร ถ้าเป็นเป็นอะไรขึ้นมาชั้นต้องบ้าตายแน่ๆ”กวินพูด จินนี่อึ้งก่อนจะกอดกวินตอบ

 

“ค่ะ งั้นคุณสัญญากับชั้นนะ ว่าคุณจะต้องกลับมาหาชั้น”จินนี่พูด กวินพยักหน้า ก่อนที่จะอุ้มจินนี่ขึ้น

ไปชั้นบน

 

 

 

 

 

 

 

“เดี๋ยวคืนนี้ชั้นไปนอนที่กระท่อมเหมือนเดิมนะคะ คุณจะได้อยู่กับพวกผู้หญิงของคุณ เพราะแค่นี้ก็รบกวนคุณมากพอแล้ว”ฟางพูดเมื่อ

เห็นท่าทีปึงปังของป๊อปปี้ตั้งแต่กลับมาจากวางแผนกับพวกเขื่อน เขาขี่ม้ากลับคนเดียวแล้วให้เขื่อน

กับเฟย์ขับรถมาส่งเธอที่บ้าน แล้วไม่ยอมพูดกับฟางเลย เขาคงเบื่อสินะที่ไม่ได้ไปหาผู้หญิงของเค้า

ฟางนิ่งคิดก่อนจะเดินออกไปจากห้องแต่ถูกป๊อปปี้เหวี่ยงลงไปนอนที่เตียงตามเดิม

 

 

“จะไปไหน ชั้นบอกแล้วไง ว่าเธอเป็นนักโทษของชั้น เธอไม่มีสิทธ์ไปไหนมาไหนตามอำเภอใจ

แบบนี้”ป๊อปปี้ว่า

 

 

“แล้วคุณเป็นอะไร ตั้งแต่เย็นแล้วชั้นทำอะไรให้คุณไม่พอใจคุณก็บอกมาสิ ชั้นอึดอัดนะ”ฟางพูด

ออกมา

 

 

“เธอเข้าข้างพี่เธอ”ป๊อปปี้พูด ฟางถึงกับร้องอ๋อ อะไรแค่เธอปกป้องพี่ชายมันผิดรึไง

 

 

 

“คุณมันบ้า นั่นพี่ชั้นนะ นั่นก็พวกขั้นด้วยถ้าชั้นไม่เลือกปกป้องเข้าข้างเค้าละขั้นจะเข้าข้างใครพวก

มังกรดำหรอตลกละ”ฟางพูด จึงโดนป๊อปปี้ดึงขึ้นมาแล้วรวบไปกอด

 

 

“เธอเข้าข้างพวกมังกรดำถูกแล้ว เพราะเธอเป็นของชั้น”ป๊อปปี้พูด ฟางแก้มแดงจัดไม่ยอมมองหน้าชายหนุ่ม

 

 

 

“แต่ยังไงซะเสือขาวก็คือครอบครัวชั้นนะคะ ชั้นรู้ว่าพี่กวินชอบมาหาเรื่องใส่ร้าย กลั่นแกล้งพวกมังกรดำแต่พี่กวินไม่เคยทำเรื่องสกปรกๆแบบนั้นแน่นอน บางทีอาจเป็นเรื่องเข้าใจผิด”ฟางพูดเสียงอ่อนลงและยังคงปกป้องกวิน

 

 

“แต่หลักฐานที่จงเบรวยรวมมาได้มันมัดตัวพี่เธอนะฟางว่าเสือขาวคือพวกทีทำธุรกิจสกปรกๆ”ป๊อปปี้พูด ฟางเม้มปากแน่นคิดหนัก

 

"ชั้นไม่มีทางเชื่อจนกว่าชั้นจะเห็นกับตาว่าพี่ชั้นเป็นคนผิด พี่กวินเป็นคนดี"ฟางพูดเสียงอ่อนลงแล้วคิกหนัก นี่ครกันที่ใส่ร้ายป้ายสีกวิน

 

 

 

 

“จูบชั้น”ป๊อปปี้สังเกตเห็นฟางนั่งหันหลังแล้วกำมือจนเล็บจิกไปที่เนื้อบางของเธอ ก่อนที่จะพูดออกคำสั่งฟางเหวอเงยหน้ามองชายหนุ่ม

 

 

“ห้ะ อะไรนะคะ”ฟางตกใจรีบทวนคำถามอีกครั้ง

 

 

 

“ชั้นบอกให้จูบชั้นไง อย่าลืมสิเธอเป็นนักโทษไม่มีสิทธ์ขัดขืนคำสั่งของชั้น”ป๊อปปี้ดำ ฟางจึงยอมโน้มหน้าป๊อปปี้มาจูบก่อ

นะถูกป๊อปปี้จูบกลับเช่นกัน แล้วค่อยๆดันฟางลงไปนอนที่เตียง ก่อนจะยันตัวเองขึ้นมาถอดเสื้อออก

 

 

 

 

“คะ คุณจะทำอะไรน่ะ”ฟางตกใจเมื่อเห็นท่าทางของป๊อปปี้ที่รุกเข้ามาก็พยายามขัดขืน

 

 

 

“อย่าขัดขืนได้มั้ย คืนนี้ชั้นขออยู่กับเธอได้มั้ย เพราะพรุ่งนี้เราอาจจะไม่ได้อยู่ด้วยกัน เธออาจจะเป็น

อิสระจากชั้น อื้อ”ป๊อปปี้พูดไม่ทันจบก็ถูกฟางดึงไปจูบอย่างอ่อนโยน

 

 

 

 

“งั้นก็มาทำคืนนี้ให้เป็นคืนของเราเถอะค่ะ”ฟางพูดแล้วสบตากับป๊อปปี้ ก่อนป๊อปปี้จะดันตัวลงไป

ทาบทับฟางทันที

 

 จะบอกรักดีๆก็ไม่ชอบบอกนะพระเอกเรื่องนี้ ชอบใช้ภาษากาย

 

อบากรู้เป็นยังไงเม้นกับโหวตนะจ้ะ