รักบนเส้นขนาน

 

 

 

 

 

“เอ้าเฮีย วันนี้ตื่นเช้านะคะ”ฟ้าทักป๊อปปี้ที่เดินลงจากจากชั้นบนแต่เช้ามานั่งข้างน้องสาวที่ทานมื้อเช้าอยู่

 

 

“ว่าจะเข้าบริษัทน่ะ แล้วเขื่อนกับโทโมะล่ะ”ป๊อปปี้ถามโทโมะจากเขื่อน แก้วที่ยืนอยู่ข้างๆฟ้าชะงักนึกถึงเรื่องเมื่อคืน

 

 

“เอ้า นั่นไง ว่าไงไอ้เสือ เมื่อหนักไปหน่อยล่ะสิท่า”เขื่อนทักโทโมะที่เดินใส่สูทเข้ามาก่อนจะยื่น

เนคไทให้แก้วผูกให้ตัวเองอย่างที่ทำเป็นประจำ

 

 

“เป็นอะไร ไม่สบายหรอ หน้าแดงๆ”โทโมะถามแก้วที่ผูกเนคไทให้ตัวเองแล้วหน้าแดงพลางเอามือ

มาอังหน้าผากแก้ว แต่แก้วเบี่ยงหลบไม่ยอมให้โทโมะเข้าใกล้

 

 

“อากาศมันร้อนน่ะค่ะไม่มีอะไรหรอก”แก้วพูดแล้วไม่ยอมสบตา

 

 

“อ้อ ตุ๊กตาในกล่องเมื่อวานน่ะ เอาไปแล้วใช่มั้ย”โทโมะถามถึงตุ๊กตาที่ตั้งใจซื้อให้แก้ว แต่ตื่นมา

เห็นแค่ตัวกล่องเท่านั้น

 

 

“อ่อ ค่ะ เอาไปแล้วถ้าไม่มีอะไรแล้วเดี๋ยวแก้วขอตัวก่อนนะคะ”แก้วพูดแล้วรีบเดินไป โทโมะมองตามแต่ไม่ได้

ใส่ใจอะไรมากนัก

 

 

 

“อื้อ ว่าไง วันนี้เค้าคงไปกับเธอไม่ได้ล่ะ มันชนกับประชุมน่ะ เอางี้มั้ย เดี๋ยวชั้นส่งโทโมะไปเป็น

เพื่อน อ่อ ไม่ต้องหรอ จะไปคนเดียวจริงๆหรอ ก็ได้นะ แล้วแต่เธอ”ป๊อปปี้รับสายจากจินนี่แล้วพูดคุยกันซักพักแล้ววางไป

 

 

 

“วันนี้ไปงานเดินแบบกับพิ่จินนี่ไม่ได้หรอคะ”ฟ้าถามพี่ชายเมื่อป๊อปปี้วางสายจินนี่แล้ว

 

 

 

“อื้อ วันนี้เฮียจะเข้าบริษัทน่ะ ละว่าจะไปหาเพื่อนพ่อที่ทำธุรกิจคอนโดด้วย ว่าจะไปคุยเรื่องหุ้นส่วน

คอนโดที่ทำกันน่ะ”ป๊อปปี้บอกพลางนั่งเปิดเอกสาร ฟ้ามองพี่ชายทำงาน พลันสายตาเห็นพี่ชาย

ห้อยสร้อยหยกรูปมังกรไว้

 

 

“วันนี้นึกยังไงคะถึงเอาสร้อยหยกเส้นนี้มาใส่”ฟ้าถามพี่ชาย

 

 

“คิดถึงม๊าน่ะ เดี๋ยวพี่ไปก่อนนะ”ป๊อปปี้พูดก่อนจะสอดเอาสร้อยหยกไว้ด้านในเสื้อก่อนจะเดินไปกับ

เขื่อนและโทโมะ

 

 

“วันนี้จองเบกับเคนตะไปกับเฮียเถอะ เดี๋ยวฟ้าจะไปกับแก้วเอง”ฟ้าสั่ง ก่อนเคนตะและจองเบจะเดิน

ตามป๊อปปี้ไป

 

 

 

“วันนี้เราไปซื้อขนมกันเถอะ เดี๋ยวกลางวันจะได้แวะเอาไปให้เฮียด้วยแล้วก็ฝากโทโมะด้วยไง”ฟ้าพูดกับแก้วอย่างอารมณ์ดีก่อนที่จะชวนแก้วออกไป

ข้างนอกตามประสาผู้หญิง

 

 

 

 

 

“ฟาง ฟางว่าผ้าเช็ดหน้าผืนไหนเหมาะกับโทโมะน่ะ”แพทถามขณะอยู่ที่ร้านขายของแล้วมีพวกผ้า

พันคอและผ้าเช็ดหน้าขายอยู่

 

 

 

“สีนี้มั้ย แดงเลือดหมู น่าจะเหมาะดีนะ”ฟางชี้ให้แพทเลือกผ้าเช็ดหน้าสีแดงทางซ้ายมือ

 

 

“แล้วไม่ซื้อให้ท่านหัวหน้าแก๊งค์มังกรดำหรอคะ เนคไทก็สวยนะ”แพทถามเพื่อนสาวที่เดินดูของอยู่

 

 

“บ้า ไม่ได้เป็นอะไรกันซักหน่อย แล้วอีกอย่างหมอนั่นก็มีคุณจินนี่ซื้อให้แล้วล่ะ”ฟางพูดอย่างไม่สนใจ

 

“จ้า ไม่เป็นๆ”แพทยิ้มล้อๆก่อนเดินไปจ่ายเงิน

 

 

 

“แล้วแพทแน่ใจนะว่าเราจะเข้าบริษัทของแก๊งค์มังกรดำได้น่ะ ไม่โดนยามไล่ออกมานะ”ฟางถาม

แพทขณะยืนมองโบชัวร์คอนโดริมน้ำแห่งหนึ่ง

 

 

 

“แน่ล่ะ วันนี้มีคนพาเข้า”แพทพูดแล้วยิ้มๆ ก่อนที่ฟางและแพทจะเดินช้อปปิงต่อโดยที่ฟางหยิบโบ

ชัวร์คอนโดมาด้วย

 

 

 

 

 

 

“เฮียขา ฟ้าซื้อขนมมาฝากเฮียด้วยนะดูสิมีแต่ที่เฮียชอบทั้งนั้นเลย”ฟ้าเดินเข้ามาป๊อปปี้ที่ห้องทำงานแล้วยื่นกล่องคัพเค้กให้

 

 

“วันนี้มีอะไรรึเปล่ามาหาเฮียน่ะ”ป๊อปปี้จับผิดน้องรักทันที

 

 

“เปล่าน้า ฟ้าเห็นเฮียต้องทำงานหนักไง ฟ้าเลยเอาขนมมาให้เฮียเอาไว้เติมพลัง”ฟ้ารีบพูดแก้ตัว

 

 

“มันต้องอะไรแน่ๆใช่มั้ยแก้ว”ป๊อปปี้หันไปถามแก้ว

 

 

“จริงสิแก้ว เอาขนมไปให้พวกโทโมะสิ ไปๆ ไปได้แล้ว”ฟ้ารีบไล่แก้ว ป๊อปปี้มองน้องสาวตัวเองอย่างหมั่นไส้

 

 

 

 

 

“บอกมาอยากได้อะไรยัยตัวแสบ”ป๊อปปี้ถามเข้าประเด็น

 

 

“คือว่า ฟ้าจะไปเที่ยวตั้งแค้มป์กับเพื่อนๆที่เมืองกาญน่ะค่ะ เฮียให้ฟ้าไปนะๆๆๆ”ฟ้ารีบอ้อนป๊อปปี้ทันที

 

 

“กะแล้วว่าต้องมีอะไรแน่ๆ เอาสิ ถือว่าเราทำตัวดีตลอดใน2-3อาทิตย์ที่ผ่านมา เฮียอนุญาตแล้วไปเมื่อไหร่น่ะ”ป๊อปปี้ถามต่อ

 

 

“มะรืนนี้ค่ะ เฮียไม่ต้องห่วงนะ เพื่อนฟ้าไปกันเกือบ20คนเลย ปลอดภัยแน่นอน”ฟ้าพูดแล้วยิ้ม

ป๊อปปี้มองฟ้าแล้วส่ายหน้า เพราะถ้าขัดคุณหนูเล็กมีหวังบ้านแตกแน่ๆ

 

 

 

 

 

 

 

“แล้วคุณโทโมะล่ะเขื่อน”แก้วเดินเอากล่องขนมมาให้พวกเขื่อนก็แปลกใจที่โทโมะหายไป

 

“ไปรับซัมวันของเค้าน่ะ”เขื่อนตอบยิ้มๆ แก้วสงสัย ใครนะ ซัมวันที่เขื่อนหมายถึง

 

 

 

 

“ขอบคุณมากเลยนะ ที่ให้แพทมาหาวันนี้ ก็นึกว่าคุณจะไม่ให้มาซะอีก”เสียงของแพทที่เดินหัวเราะ

มากับโทโมะทำให้แก้วหันไปมอง โทโมะที่ควงมากับแพทพูดคุยกันสนิทสนมทำให้เธอจุกตรงลำคอเมื่อเห็นภาพนั้น

 

 

 

“อ้าว เอาเค้กมาให้บอสหรอแก้ว”โทโมะทักแก้วเมื่อเห็นว่าเธอถือกล่องเค้กอยู่

 

 

“เปล่าค่ะ อันนี้บอสบอกให้เรามาแบ่งพวกคุณโทโมะกิน”แก้วบอกก่อนที่จะเอาเค้กที่เธอตั้งใจจะเอาให้โทโมะแบ่งคนอื่นแทน

 

 

“นี่น่ะหรอคะ น้องแก้วเด็กในปกครองของคุณ น่ารักจัง มิน่าล่ะคุณถึงได้ชมเธอเปาะเลยว่าทั้งเก่งทั้งน่ารัก”แพทพูดชมแก้วตามตรง

 

 

“แน่ล่ะ รักมากที่สุดเลยนินา รักเหมือนกับน้องแท้ๆเลยนิ”โทโมะพูดก่อนจะลูบหัวแก้ว แก้วชะงัก จริง

สินะ เป็นได้แค่นี้ เธอหวังอะไรอยู่แก้ว เรากับคุณโทโมะเป็นแค่พี่น้องกันเท่านั้น

 

 

 

 

“ป่ะ เอาเค้กไปแกะดีกว่าป่ะแก้ว”เขื่อนสังเกตเห็นแก้วเศร้าลงไปก็พูดก่อนจะกอดคอแก้วพาแก้วเข้าไปด้านในห้อง

 

 

“นายไม่ต้องมากับชั้นก็ได้นะเขื่อน แกะแบ่งกันด้านนอกก็ได้”แก้วรีบพูดขืนตัวเมื่อถูกเขื่อนดันเข้ามาในห้องอาหาร

 

“ดูหน้าตัวเองก่อนสิ จะร้องไห้อยู่แล้ว”เขื่อนพูด แก้วอึ้งที่ขื่นรู้ทัน ก่อนแก้วน้ำตาไหลออกมา เขื่อน

จึงกอดแก้วไว้เพื่อปลอบใจ

 

 

 

“ฮือออ ชั้นเจ็บจังเลยเขื่อน”แก้วร้องไห้กอดเขื่อนแน่น

 

“ร้องออกมาเถอะนะ อย่าเก็บไว้เลย”เขื่อนปลอบใจแก้วซักพักก่อนจะปาดน้ำตาแล้วเอาเค้กออกมา

แบ่งทุกๆคน รวมถึงฟางด้วย

 

 

 

“เดี๋ยวไปเข้าห้องน้ำแปปนะ”ฟางบอกก่อนจะเดินไปเข้าห้องน้ำ แพทจึงนั่งข้างโทโมะ ตอนนั้นโท

โมะกินเค้กเลอะแพทจึงเอาผ้าเช็ดหน้าที่ตัวเองซื้อมา เช็ดให้โทโมะทันที

 

 

 

“เห็นว่าเหมาะกับคุณดี แพทเลยซื้อมาให้”แพทพูดเขินๆ โทโมะยิ้มแล้วสบตากับแก้ว แก้วมองแล้วเศร้า

 

 

 

“แก้ว ไปกันเถอะ เดี๋ยวไปหาเพื่อนฟ้าไม่ทัน อ้าว เธอ”ฟ้าออกมาจากห้องก็แปลกใจที่เห็นแพทอยู่กับ

โทโมะก็แปลกใจก่อนจะมองหน้าแก้วที่ทำหน้าจะร้องไห้อีกครั้ง จึงรีบดึงมือแก้วไปจากตรงนั้นทันที

 

 

 

 

 

“ค่ะพี่กวิน วันนี้น่ะหรอคะ ฟางต้องไปจริงๆหรอคะงานเดินแบบ ฟางไม่ไปไม่ได้หรอคะ เอ่อ ฟางปวด

หัวน่ะค่ะเลยอยากจะนอนพัก ค่ะ ขอโทษนะคะที่ไปไม่ได้ ค่ะ สวัสดีค่ะ”ฟางรับโทรศัพท์จากกวิน ก่อนจะวางสายไป

 

 

“โดดงานจะไปไหนน่ะ”ป๊อปปี้เดินเข้ามาในห้องน้ำได้ยินฟางคุยโทรศัพท์เข้าก็ทักฟางทันที

 

 

“อ๊ะ เข้ามาได้ไงเนี่ย”ฟางตกใจเมื่อเห็นป๊อปปี้

 

 

“อย่าลืมสิ นี่ห้องน้ำรวม ละนี่ไม่ไปงานเดินแบบคืนนี้ละเธอจะไปไหนหรอ”ป๊อปปี้พูดก่อนจะถามฟางต่อ

 

 

“ทำธุระนิดหน่อยน่า จะเข้าห้องน้ำใช่มั้ย ชั้นไปล่ะ”ฟางพูดก่อนจะเดินออกไปแต่ป๊อปปี้รั้งแขนไว้

 

 

“มีอะไรรึเปล่า”ฟางถามเมื่อถูกป๊อปปี้ล็อคตัวเอาไว้

 

 

 

“เมื่อคืนขอโทษนะ ที่ทำอะไรล่วงเกินไป ผมคงเมาไปหน่อยน่ะ”ป๊อปปี้พูด ฟางชะงัก เมื่อคืนที่เราจูบกัน

เพียงแค่ เมา สินะ

 

 

“อือ ช่างเถอะ ชั้นก็เมาเหมือนกัน คุณไม่ต้องขอโทษหรอกเพราะชั้นรู้ว่าถ้าคุณไม่เมาก็ไม่มีทางทำแบบนั้นแน่ เอ้ะ หรือว่ากลัวจินนี่หึงรึไง”ฟางแกล้ง

ถามปนขำ

 

 

“จินนี่ไม่หึงหรอก จินนี่มีเหตุผลพอที่จะแยกแยะได้ แต่มันไม่ควร เพราะผมมีจินนี่ ผมไม่ควรเผลอทำอะไรกับผู้หญิงคนอื่นแบบนั้น”ป๊อปปี้พูด

ทำเอาฟางจุกอก ก่อนจะพยายามทำสีหน้าเป็นปกติแล้วเดินออกมา ก่อนจะพาแพทออกมาจาก

บริษัทของป๊อปปี้แล้วกลับบ้าน

 

 

 

 

 

“แน่ใจนะว่าจะไม่ให้ชั้นไปส่ง”แพทถามฟางที่กำลังจะขับรถไปข้างนอก

 

“อื้อ ไปพักเถอะ ชั้นไปแปปเดียวเดี๋ยวกลับมา”ฟางบอกก่อนจะขับรถออกไป

 

 

“ยัยนั่นจะไปไหนหรอแพท”แคทเดินออกมาในชุดนอนถามแพท

 

“ไปทำธุระนิดหน่อยน่ะค่ะ แล้วนี่พี่แคทไม่ไปงานเดินแบบกับพี่กวินหรอคะ”แพทตอบก่อนจะถามแคท

 

 

 

 

“ไม่ล่ะ พรุ่งนี้ต้องไปฮ่องกงไฟท์เช้า อยากพัก เดี๋ยวหน้าเหี่ยว ชั้นไปนอนก่อนนะ”แคทพูดก่อนจะ

เดินขึ้นไป แพทโล่งอก เพราะฟางขอไว้เรื่องที่เธอจะซื้อคอนโดริมน้ำ เธอไม่อยากบอกใคร

 

 

 

 

 

 

“เดี๋ยวเชิญคุณฟางดูห้องตรงนี้ไปพลางๆก่อนนะครับ”ลุงเจ้าของคอนโดพูดก่อนจะเดินออกไป ฟาง

มองคอนโดริมน้ำที่เงียบสงบ ฟางมองไปรอบๆ นี่ล่ะที่เธอกะจะซื้อเก็บไว้ เอาไว้หลบมาพักอะไรที่น่าเบื่อๆ

 

 

 

 

“อ้าว เจ้าป๊อปมาสิๆ”ลุงเจ้าของคอนโดทักหลานชายที่เดินมาหา

 

 

“แหมคุณลุงฮะ มีลูกค้าก็ไม่บอก ผมจะได้มาเยี่ยมวันหลัง”ป๊อปปี้บอกพลางมองลุงที่ออกจากห้อง

ตัวอย่างของคอนโดมา

 

 

 

“คนเดียวเอง เค้ากะจะซื้อเลยล่ะ เนี่ย กระเป๋าหนักนะ จ่ายสดด้วยนะ เลือกปุ๊บจ่ายปั๊บ”ลุงป๊อปปี้พูด

 

 

“ใครหรอฮะ”ป๊อปปี้ถามต่ออย่างสงสัย

 

 

“คุณหนูรองแห่งแก๊งค์เสือขาวไง”ลุงของป๊อปปี้พูดป๊อปปี้อึ้ง

 

 

“นึกยังไงมาซื้อไว้เนี่ย บ้านไม่พอให้อยู่รึไง”ป๊อปปี้บ่น

 

 

“ไปว่าเค้าเจ้าป๊อป แต่ลุงว่าคุณหนูเค้าต้องมีอะไรในใจแน่ๆนะ เพราะเห็นตอนเลือกห้องตอนทำ

สัญญา ตาแกดูเศร้าๆเหนื่อยๆยังไงไม่รู้”ลุงป๊อปปี้พูด ป๊อปปี้มองอย่างสงสัย ก่อนจะหลบซ่อนตัว รอ

ให้ฟางทำสัญญาซื้อขายกับลุงตัวเองเรียบร้อยก่อน ฟางเดินออกมาข้างนอกก็ถูกป๊อปปี้ลากไปขึ้นรถ

 

 

 

“นี่คุณ จะพาชั้นไปไหนน่ะ”ฟางโวยวาย

 

 

“นั่งเฉยๆเถอะน่า”ป๊อปปี้พูด ก่อนจะขับรถพาฟางมาที่ริมแม่น้ำในสวนสาธารณะแห่งหนึ่ง ที่ตอน

กลางคืนประดับด้วยไฟสวยงาม มีน้ำพุ มีสวนที่สวยงาม ฟางลงรถแล้วมองไปรอบๆด้วยความทึ่งใน

ความสวย

 

 

 

“นาย เอ่อ คุณมาที่นี่บ่อยหรอ”ฟางถามป๊อปปี้

 

“อื้อ เวลาเหนื่อยๆน่ะ เลยอยากพัก พักทั้งสายตา พักจากทุกอย่าง”ป๊อปปี้พูดแล้วมองไปที่น้ำพุ

ด้านหน้าก่อนจะนั่งลง ฟางนั่งลงข้างๆ

 

 

“แล้วไม่กลัวคนมาทำร้ายหรอคะ มาคนเดียวเนี่ย”ฟางถาม

 

“แถวนี้คนไม่ค่อยรู้จักหรอก ลึกจะตาย ถึงชั้นจะตายที่นี่ชั้นก็ยอม เพราะมันสงบมาก จากไปในที่สวยๆแบบนี้มันก็ดีนะ”ป๊อปปี้พูดก่อน

จะนั่งมองน้ำพุแล้วหลับตาลง

 

"ดูพูดเข้า พูดแบบนี้มันไม่ดีนะคะ มันเป็นลางคนโบราณเค้าถือ"ฟางรีบดุชายหนุ่มทันที

 

 

"ก็เป็นมาเฟียนี่นา ชีวิตแขวนอยู่บนเส้นดาย ไม่รู้จะตายวันไหน หรือว่าเธอไม่อยากให้ชั้นตายล่ะฟาง ชั้นเป็นศัตรูของเสือขาวแบบนี้เธอคงอยากให้ชั้น

ตายๆไปสินะ"ป๊อปปี้พูดก่อนที่จะแค่นหัวเราะออกมาเมื่อคิดถึงเสือขาวและพี่ชายของเธอที่เกลียดแสนเกลียดเขา

 

 

 

 

"ไม่หรอก ชั้นไม่วันอยากให้นายตายนะป๊อปปี้ นายต้องดูแลลูกน้องและฟ้าอีก ไหนจะคุณจินนี่อีก ถึงชั้นจะเป็นศัตรูของนายแต่ชั้นก็ไม่เคยคิดอยากจะ

ทำร้ายนายเลย จริงๆนะ"ฟางมองป๊อปปี้ก่อนที่จะพูดความรู้สึกตัวเองออกมาก่อนที่จะสบสายตาคมที่จ้องมองเธออยู่ ทั้งคู่สบตากันเนิ่นนานก่อนที่

ป๊อปปี้จะเอนตัวลงนอนหนุนตักฟางแล้วหลับตาลงอย่างเหนื่อยอ่อน ฟางมองดูการกระทำของป๊อปปี้คำพูดในอดีตที่เขาเคยบอกว่าเขาไม่เคยอยากจะ

เป็นมาเฟียฉายเข้ามาในหัวเธอ นี่เขาคงจะเหนื่อยจากทุกอย่างที่ทำสินะ ฟางไม่พูดและขัดขืนอะไร ยอมให้ายหนุ่มนอนพักที่ตักของเธอตรงนั้น

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“สวยมากเลยนะน้องจินนี่ที่เดินฟินาเล่วันนี้ นี่ค่ะดอกไม้”พี่ช่างแต่งหน้าพูดกับจินนี่ก่อนยื่นช่อดอกไม้ให้จินนี่

 

 

“ของใครคะพี่วินนี่”จินนี่ถามอย่างแปลกใจ

 

 

 

“อ่านการ์ดสิจ้ะ”วินนี่พูดก่อนจะเดินไป จินนี่อ่านก็รู้ว่าเป็นใครก่อนจะรีบเก็บของแล้วเดินออกมาที่

ลานจอดรถแล้วก็เจอกวินที่ยืนสูบบุหรี่คนเดียวที่รถของเขา

 

 

 

 

“ชั้นบอกแล้วไงว่าอย่ามายุ่งกับชั้น คุณน่ะมีภรรยาแล้ว”จินนี่ปาดอกไม้ใส่กวินทำให้หนามกุหลาบ

เฉียดโดนหน้ากวินเลือดออก กวินหันมามองจินนี่ช้าๆ ก่อนจะรวบจินนี่ไปจูบอย่างร้อนแรง

 

 

 

“อื้ออ”จินนี่ทั้งดิ้นทั้งขัดขืนทุบตีกวิน แต่ก็ไม่เป็นผลเมื่อแขนที่แข็งแกร่งของกวินกอดรัดจินนี่ไว้แน่น

 

 

 

 

เพี้ยะ

 

 

 

“เลวที่สุด คุณไม่มีสิทธิ์จะทำแบบนี้กับชั้น ในเมื่อคุณมีเมียอยู่แล้วและชั้นก็จะแต่งงานกับป๊อปปี้ อื้ออ”จินนี่พูดหลังจากถอนจูบออกมาแล้วตบกวินก่อน

จะถูกกวินจับไปจูบอีกครั้งอย่างร้อนแรง

 

 

 

 

“ดี ในเมื่อทำความรู้จักกันดีๆแล้วคุณไม่ชอบ ก็คงจะต้องทำแบบนี้เท่านั้นสิมันถึงจะถูกใจดอกไม้แห่งมังกรดำ”กวินถอนจูบจินนี่ออกมาแล้วพูดขึ้นอย่าง

สะใจพลางมองจินนี่ที่น้ำตาไหออกมาด้วยความกลัวก่อนจะเดินขึ้นตัวเองไป จินนี่มองกวินที่ทำอะไรแบบนี้กับเธอแล้วอึ้ง กลัวผู้ชายคนนี้มาก

 

 

 

 ไม่ต้องห่วง ป๊อปได้รักกับฟางแน่ โทโมะได้รักกับแก้วแน่ แต่ตอนนี้ไรเตอร์อยากแกล้ง

อย่าพึ่งรักกันเลย เดี๋ยวไม่สนุก 

 

อัฟให้ละน้า ไงก็มาเม้นกับโหวตด้วยล่ะ