รักบนเส้นขนาน

 

 

 

 

“ฟาง เดี๋ยวพ่อต้องออกไปทำงานต่างจังหวัดหลายวัน อยู่บ้านดีๆนะลูก เลิกเรียนแล้วก็รีบกลับบ้านมาอยู่กับแม่ด้วยล่ะ”พ่อ

ของฟางพูดกับฟาง สาวน้อยในชุดนักเรียน ม ปลายที่นั่งช่วยแม่ทำขนมเตรียมไปขายที่ชั้นล่างของบ้าน

 

 

“ค่า ฟางจะรีบกลับมาดูแลแม่เป็นอย่างดีเลย เดินทางดีๆนะคะพ่อ ฟางรักพ่อนะคะ”ฟางพูดจบก็เดินไปกอดพ่อพ่อของเธอยิ้มแล้วพลางลูบผมลูกสาว

อย่างอ่อนโยนก่อนที่จะเดินออกจากบ้านไป

 

 

 

 

"ถึงจะไม่ค่อยแสดงออกว่ารักแต่พ่อของฟางคนนี้ก็ยังห่วงแม่มากเลยนะเนี่ย"ฟางยิ้มขำกับท่าทางเงียบขรึมของพ่อเธอที่มักจะชอบทำงานหาเงินมา

เลี้ยงดูเธอกับแม่จนไม่มีเวลาอยู่กับเธอและแม่

 

 

 

 

"พูดอะไรก็ไม่รู้ลูกคนนี้ รีบไปโรงเรียนได้แล้วเดี๋ยวจะสายเอา นี่จ้ะขนมของหนูแม่ทำมาเผื่อ"แม่ฟางพูดก่อนที่ฟางจะกอดแม่ตัวเอง

แล้วเดินไปโรงเรียนที่อยู่ไม่ไกลจากชุมชนที่เธออยู่นัก ฟางมองขนมในมือแล้วอมยิ้ม เห้อ วันนี้แม่ทำขนมมาเผื่อเราด้วย ดีจัง จะ

ได้ไม่ต้องซื้อข้าวกลางวันที่โรงเรียนถือว่าประหยัดไปอีกมื้อละกัน

 

 

ตุบ

 

 

“อ๊า ขนมของชั้น”ฟางตกใจเมื่อมีคนมาเดินชนเดินจนถุงขนมที่แม่เธอทำมาให้หล่นลงพื้นไม่มีชิ้นดี

 

 

“นี่ เดินยังไงของเธอห้ะยัยฟู คนเค้ารีบๆอยู่”เสียงๆหนึ่งว่าฟางทำให้ฟางกลับไปมองคนที่ชนเธอ

แล้วยังจะมีหน้ามาว่าเธออีกด้วยความหงุดหงิด

 

“หนอย ละทีนายล่ะ ชนแล้วไม่ขอโทษ อย่างกับหัวนายดีตายล่ะฟูเหมือนกันนั่นล่ะ”ฟางหันไป

โวยวายใส่เด็กผู้ชายผมฟูคล้ายๆกับเธอแต่สั้นกว่า ใส่ชุดนักเรียนโรงเรียนนานาชาติดูท่าทางมีฐานะ

พอสมควร แล้วทำไมถึงมาเดินอยู่แถวนี้นะ

 

 

“ไม่ได้ฟูเนี่ย เซ็ทให้เป็นลอน เธอน่ะมายืนขวางทางทำไมหลีก ชั้นรีบ”ผู้ชายผมฟูคนนั้นพูดแล้วรีบ

ผลักฟางก่อนจะเดินหนีไป

 

 

ปึก

 

 

ถุงขนมที่เละแล้วถูกปาใส่กลางหลังผู้ชายผมฟูคนนั้นอย่างรวดเร็ว

 

 

“นี่เธอมันจะมากไปละนะ อยากมีเรื่องรึไงห้ะ ยัยเตี้ย”ผู้ชายผมฟูคนนั้นเดินกลับเข้ามาหาเรื่องฟางด้วยความโกรธจัดทำให้ฟางสะดุ้งโหยง โห นายหัวฟู

นี่น่ากลัวจัง

 

 

“ก็นายชนชั้นก่อนแถมทำขนมชั้นเละ แล้วไม่ขอโทษก็ต้องโดนแบบนี้ซะบ้างสิ”ฟางถึงแม้จะกลัวแต่ก็ยังทำโวยวายใส่

ผู้ชายผมฟูคนนั้นออกไปด้วยความโมโหไม่ยอมแพ้

 

 

“นี่มันจะมากไปละนะ กล้าขึ้นเสียงใส่ชั้นหรอ อย่าคิดว่าเป็นผู้หญิงชั้นจะไม่กล้าทำอะไรน่ะห้ะ”ชายผมฟูยิ่งโวยวายโมโหจัดเข้าไปอีก

 

 

“พอได้แล้ว ป๊อปปี้ นายหยุดทะเลาะกันก่อน อย่าลืมสิเรามาทำอะไรกันที่นี่”แต่ระหว่างนั้นเองเสียงผู้ชายหน้าหวานคน

นั้นบอกให้อีตาหัวฟูนั้นหยุดทะเลาะกับฟาง

 

 

“เนี่ย นายท่านไม่ได้สอนให้นายเที่ยวหาเรื่องผู้หญิงนะ โดยเฉพาะคนน่ารักๆแบบน้องสาวผมฟูคน

นี้”ผู้ชายอีกคนพูดพลางยิ้มหวานให้กับฟางแต่ท่าทางดูขี้หลีๆยังไงก็ไม่รู้

 

 

“พอเลยไอ้เขื่อน มึงเห็นผู้หญิงน่ารักๆทีไรก็เป็นแบบนี้ทุกราย พอๆเลิกทะเลาะเสียเวาลาอะไรไร้

สาระแบบนี้ซักทีแล้วทำธุระของพวกเราให้เสร็จๆเถอะ”ผู้ชายหน้าหวานคนเดิมรีบพูดปรามชายที่ยิ้มให้กับฟาง

 

 

“ได้ไง มาขอโทษชั้นก่อนนะ นายหัวฟู ตาบ้าชนไม่รู้จักขอโทษ”ฟางเห็นชายกลุ่มนั้นเดินหนีตัวเองไปก็รีบโวยวาย

 

 

“ไม่ขอโทษ เธอน่ะเกะกะ น่ารำคาญชะมัด โทโมะจัดการยัยนี่ทีดิ๊”ผู้ชายผมฟูคนเดิมตอบกลับก่อนจะเดินหนีออกไปแล้วให้ชายหนุ่มหน้าหวานคนเดิม

เข้ามาเคลียร์กับฟาง

 

 

“นี่ ขอโทษแทนเพื่อนชั้นด้วยนะ พอดีพวกเรารีบไปหน่อยน่ะ”ผู้ชายหน้าหวานคนนั้นเดินเข้ามาหาฟางพลางขอโทษด้วยท่าทีนอบน้อม

 

 

 

“แล้วนี่ถือว่าเป็นค่าขนมที่ป๊อปปี้ทำของเธอเละละกัน พอดีตอนนี้พวกเรารีบจริงๆ”หนุ่มหน้าตี๋ใส่แว่นในกลุ่มที่ยืนนิ่งมองเหตุการทุกอย่างมาตลอดรีบพูด

อย่างรวดเร็วพลางควักแบงค์พันยัดใส่มือฟางทันที

 

 

 

 

“นายแต่นี่มันมากเกินไปนะ เอาเงินของนายคืนไปเถอะ อ้าว”ฟางอึ้งกับจำนวนเงินที่ได้มา ก่อนจะรีบตั้งสติแต่เมื่อเงยหน้าขึ้นมาผู้ชายทั้ง5คนเมื่อกี้ก็

หายไปแล้วสร้างความประหลาดใจให้กับฟางเป็นอย่างมาก ทำไมหายไปเร็วนักนะก่อนที่คนตัวเล็กจะไม่สนใจแล้วรีบวิ่งไปโรงเรียนของตัวเองเมื่อพบ

ว่ามันสายมากแล้ว

 

 

 

 

 

“ฟาง มานี่เร็วเดี๋ยวก็ไม่ทันข้าวเที่ยงวันนี้หรอก”เสียงของมีนสาวหมวยเพื่อนของฟางตะโกนเรียกให้

ฟางรีบซื้อข้าวในช่วงพักกลางวันแล้วมานั่งที่โต๊ะด้วยกัน

 

 

“เป็นอะไรอ่ะแก เห็นนั่งคิดอะไรคนเดียวชั้นเห็นแกนั่งเหม่อตั้งแต่คาบแรกละเนี่ย”มีนถามเมื่อเห็นฟางนิ่วหน้าเอาช้อนส้อมเขี่นอาหารในจาน

 

“เอ่อ คิดอะไรเรื่อยเปื่อยน่ะช่างเถอะ”ฟางได้สติก่อนจะรีบตอบแบบปัดๆ

 

 

“เออจริงสิ เมื่อเช้านี้นะพวกแก ชั้นได้ยินมาว่าพวกของแก๊งค์มังกรดำน่ะบุกไปหาเรื่องพวกโต๊ะพนันบอลแถว

ชุมชนวันจีนบ้านแกด้วยนะฟาง ดีนะที่แกไม่เป็นอะไร”แจม เพื่อนในกลุ่มพูดขึ้นเมื่อเอาอาหารมาวางไว้ที่โต๊ะ

 

“โหย มีเรื่องกันอีกละ พวกมาเฟียก็งี้ล่ะ ชอบสร้างเรื่องให้ปวดหัวไม่เว้นแต่ละวัน”มีนรีบบ่น

 

“อะไรหรอพวกแก๊งค์มังกรดำน่ะ”ฟางหันไปถามแจมทันทีที่ได้ยิน

 

 

“เห้ยนี่แกไปอยู่ไหนมายัยฟาง ไม่รู้จักพวกแก๊งค์มังกรดำ พวกนี้น่ะถือว่าเป็นผู้มีอิทธิพลอันดับหนึ่งของ

ประเทศเราเลยนะ แบบว่าทำธุรกิจทุกประเภท ตั้งแต่ห้างสรรพสินค้ายันการค้าทางทะเล เนี่ยถ้าใคร

ไปมีเรื่องหรือขัดผลประโยชน์ด้วยนะ พวกนี้เล่นถึงตายเลยล่ะ แต่ถึงยังไงพวกเค้าก็ทำธุรกิจขาวสะอาดและหมั่นออกงานการกุศลแถมชอบช่วยเหลือ

เด็กยากไร้อีกต่างหาก เท่ชะมัด”แจมรีบพูดอย่างเจื้อยแจ้วพลางชมแกงค์มังกรดำ

 

 

 

 

“ถึงยังไงซะ มันก็พวกมาเฟียดีๆนี่เองล่ะ”มีนยังคงแย้งกับแจมเรื่องมาเฟียไม่หยุด

 

“เห้ย แต่ว่าคนของแก๊งค์นี้หล่อมากเลยนะแก โดยเฉพาะลูกชายเจ้าของแก๊งค์อ่ะ ไหนจะองค์รักษ์

ทั้ง4ของเค้าอีก นี่ฮอตยิ่งกว่าบอยแบนด์ ใครๆเห็นเป็นต้องกรี๊ด”แจมยังคงเพ้อถึง

 

 

“แน่ะ สุดท้ายก็เข้าเรื่องผู้ชาย ยี้ ไม่เอาหรอกมาเฟียยังไงก็มาเฟีย ถึงจะหล่อให้ตายยังไงก็นิสัยไม่

ดี”มีนรีบพูด

 

 

“ค่า คุณป้า กินข้าวไปเลยๆ”แจมบ่นก่อน3สาวจะนั่งกินข้าวต่อไม่สนใจอะไร

 

 

 

 

“เออ แกเมื่อเช้าตอนชั้นมาโรงเรียนนะ ชั้นเห็นเด็กนักเรียนโรงเรียนนานาชาติอะไรก็ไม่รู้ มา

ป้วนเปี้ยนแถวบ้านๆบ้านชั้นอ่ะ แถวนี้มันมีโรงเรียนนานาชาติด้วยหรอ”ฟางพูดขณะเดินเปลี่ยนคาบ

ชั้นเรียน

 

 

“เอ๋ โรงเรียนนานาชาติหรอ ก็มีเยอะนะ แต่เครื่องแบบสีอะไร ชุดเป็นยังไงล่ะ”มีนถาม

 

“ก็ชุดหรอ ใส่สูทสีเทา ชุดกางเกงลายสก๊อตสีเทาฟ้า สีเดียวกับเนคไทอ่ะ”ฟางบอกลักษณะพวกที่

เจอเมื่อเช้า

 

 

“เห้ย นี่มันเด็กโรงเรียนนานาชาติKZนิ โรงเรียนเดียวกับคุณป๊อปปี้เลย”แจมรีบพูด

 

“อะไรแก คุณป๊อปปี้อะไรของแก”มีนพูด

 

 

“ก็คุณป๊อปปี้ลูกชายคนเดียวของแก๊งค์มังกรดำไงแก เค้าหล่อมากเลยนะ จนแบบว่าสาวๆต้องสร้าง

เว็ปแฟนคลับให้เลยล่ะ”แจมพูดแล้วกรี้ดไปมาจนฟางและมีนถึงกับเอือม

 

“เป็นเอามากนะพวกผู้หญิงสมัยนี้ กรี้ดดารานักร้องก็ได้ ไปกรี้ดทำไมพวกมาเฟีย บ้า ไร้สาระ”มีนพูด

 

“ยัยป้า อย่ามาว่าคุณป๊อปปี้นะ นี่ๆชั้นเซฟรูปเค้าไว้ในมือถือล่ะ เดี๋ยวเปิดให้ดูๆ”แจมพูดพลางกดบีบี

ในมือเลื่อนหารูปที่เซฟมา ก่อนจะชูให้ฟางและมีน

 

 

“นี่ไง คุณป๊อปปี้ อ๊ายย ผมฟูๆนี่น่ารักสุดๆ”แจมพูดแล้วเขิน ฟางอึ้ง

 

 

“นี่มันอีตาที่เจอเมื่อเช้านี้นิ”ฟางตกใจ

 

“อะไรฟาง เจอคุณป๊อปปี้เมื่อเช้าหรอ”แจมถามอย่างตื่นเต้น

 

“ก็ เอ่อ คือว่า เมื่อเช้าเค้ามาชนฟางจนทำขนมตกเละ ฟางโมโหเลยที่เค้าไม่ขอโทษเลยเอาถุงขนม

นั่นปาใส่เค้าอ่ะ”ฟางพูดเจื่อนๆ

 

“ตายแล้วฟาง มีเรื่องกับใครไม่มี ดันไปมีเรื่องกับมาเฟีย”มีนตกใจ

 

 

“แต่ว่า มีผู้ชายหน้าหวานๆอ่ะมาขอโทษแทนนะ กับ ผู้ชายที่ใส่แว่นอ่ะเอาเงินมาใช้ค่าขนมให้อ่ะ”ฟางตกใจก่อนจะรีบพูด

 

 

“กรี๊ดดด แกเจอคุณป๊อปปี้คนเดียวไม่พอ แกยังเจอองค์รักษ์ทั้ง4ของเค้าด้วยหรอ อิจฉาจัง แกรู้มั้ย

คนที่หน้าหวานๆอ่ะเค้าชื่อคุณโทโมะ ถือว่าเป็นมือขวาของคุณป๊อปปี้เลยนะ ส่วนคนใส่แว่นชื่อจอง

เบเป็นลูกครึ่งเกาหลี พ่อเค้าทำงานเป็น ผอ.โรงพยาบาลในเครือของแก๊งค์มังกรดำ คนที่ตาโตๆเฟ

รนลี่ๆชื่อเขื่อน พ่อแม่เค้าดูแลกิจการสถานที่เริงรมณ์ในเครือของมังกรดำทั้งหมด และคนสุดท้าย

เคนตะ หน้าจะออกตี๋ๆญี่ปุ่นๆหน่อย พ่อแม่เค้าดูแลกิจการร้านอาหารในเครือของแก๊งค์มังกรดำ

ทั้งหมดเลยนะ”แจมพูดอธิบายยาวอย่างตื่นเต้นเหมือนตัวเองได้เจอกับพวกมังกรดำเอง

 

 

 

“นี่แกเป็นจิ้งจกบ้านเค้ารึไง ทำไมรู้เรื่องดีจัง”มีนพูด

 

“บ้า แค่เข้ากูเกิ้ลเซิร์ทไปนะก็เจอละ ไหนจะเว็ปแฟนคลับที่เอาประวัติมาลงอีก”แจมบอก

 

“นี่ฟาง อย่าไปบ้าผู้ชายเหมือนยัยแจมนะจำไว้ เห้อ ไร้สาระ”มีนหันไปบอกฟางก่อนจะเดินหนีขึ้นตกเรียนไป แจมและฟางรีบตามไปทันที

 

 

 

 

เมื่อถึงเวลาเลิกเรียน ฟางรีบกลับมาที่บ้านก็แปลกใจ ที่ไม่เห็นแม่อยู่บ้าน พ่อไปทำงานต่างจังหวัดหลายวันแม่

น่าจะอยู่บ้านนิแล้วแม่ของเธอไปไหนนะ

 

 

กริ๊งงง

 

 

เสียงโทรศัพท์บ้านดังขึ้น

 

 

“ฮัลโหลค่ะอ้าวแม่หรอคะ หา ต้องไปบ้านยายด่วน วันอาทิตย์ถึงจะกลับ ค่ะๆไม่เป็นไร ฟางอยู่คน

เดียวได้ค่ะพรุ่งนี้ต้องทำงานพิเศษอยู่ลาไม่ได้ค่ะ ไม่ต้องห่วงฟางนะคะ รักแม่นะคะ สวัสดีค่ะ”ฟางรีบรับโทรศัพท์ก็พบว่าแม่ของเธอโทรมากบ้านยาย

บอกว่าติดธุระด่วนไม่อยู่2-3วัน

 

 

 

“เห้อ ข้าวเย็นวันนี้กินก๋วยเตี๋ยวหน้าปากซอยละกัน”ฟางเปิดตู้เย็นมาไม่มีอะไรเลยจึงเดินออกไปทานข้าวที่

หน้าปากซอยก่อนจะเดินกลับบ้านมา

 

 

“โห ทำไมวันนี้มืดเร็วจัง รีบกลับบ้านดีกว่าเรา”ฟางมองท้องฟ้าที่พึ่งจะ6โมงเย็นแต่กลับโพล้เพล้เริ่มมืดก็รีบสาวเท้าเดินกลับบ้านอย่างรวดเร็ว

 

 

“เห้ยๆ มันอยู่ไหนวะ อย่าให้มันหนีไปได้นะ”เสียงของพวกนักเลงกลุ่มหนึ่งดังขึ้น ฟางหันไปมองก็พบว่าพวก

นักเลงโต๊ะพนันบอลท้ายซอยนิ สงสัยมาตามหาพวกลูกหนี้มั้งก่อนที่จะรีบหลบไปข้างทางตรอกแคบๆเพื่อใช้เป็นทางลัดอีกทางกลับบ้านเพราะไม่

อยากจะมีเรื่องกับพวกนักเลงด้วย

 

 

 

 “ชะ ช่วยด้วย”ระหว่างที่ฟางเดินเลาะทางลัดกลับบ้านนั้นจู่ๆก็ได้ยินเสียง เสียงหนึ่งดังขึ้นมาจากกองลังกระดาษเก่าๆข้างทาง

 

 

“ใครน่ะ”ฟางตกใจก่อนที่จะเดินเข้าไปอย่างกล้าๆกลัว พลางหยิบไม้ข้างทางมาเป็นอาวุธ

 

“ช่วยชั้นด้วย”จู่ๆมีผู้ชายคนหนึ่งโผล่ขึ้นมาจากกองกระดาษแล้วเซเข้ามาล้มใส่ฟาง ฟางตะใจรีบเข้าไปประคอง

 

“อ๊ะ นายหัวฟูเมื่อเช้านี่ นายเป็นอะไรน่ะ ทำไมมีเลือดเต็มไปหมดเลย เดี๋ยวชั้นไปหาหมอนะ”ฟาง

ตกใจรีบประคองให้ลุกขึ้น

 

 

“มะ ไม่ต้องไปโรงบาล ขอร้อง อย่าพาชั้นไปโรงบาลเลย”ชายหัวฟูคนนั้นพูดก่อนจะหมดสติไป

 

“เฮ้ นายหัวฟูอย่าเป็นอะไรนะ อย่ามาตายตรงนี้นะ ยิ่งใกล้บ้านชั้นด้วย ชั้นกลัวผี”ฟางร้องโวยวาย

ก่อนจะมองร่างที่แน่นิ่งไป เอาว่ะ ถือว่าช่วยเพื่อนมนุษย์ ฟางรีบลากผู้ชายคนนั้นเข้าไปในบ้านทันที

 

 

เป็นไงมั่งเรื่องใหม่ที่แต่งมา เลยเอามาลองให้อ่าน ไงก็คอมเม้นกันด้วยน้าว่าเป็นยังไง

 

ปล.รายชื่อตัวละครอาจะเยอะซักหน่อย แต่จริงๆมีเยอะกว่านี้นะ555