รักร้ายๆของยัยจอมเหวี่ยง

"ปล่อยฉัน ปล่อยฉัน ปล่อยฉ้านนนนนนน" หึ่ย ตะโกนจนคอแทบแตกแล้วนะ ไม่มีใครได้ยินเสียงฉันเลยรึไงนะ ครอก~~~ โอ๊ย ไอ้ท้องบ้ามาร้องอะไรตอนนี้เนี่ย ฮือๆ ใครก็ได้ช่วยฉันด้วย ฉันทรุดนั่งลงบนเตียงด้วยความเหนื่อย ผ่านไปซักพัก ฉันก็ลุกเดินไปที่ประตูอีก (กะเอาให้ตายกันไปข้างนึง) แต่ฉันยังเดินไม่ถึงประตู ก็ได้ยินเสียงเปิด ปิดประตูดัง ปัง!! ทำเอาฉันสะดุ้งโหยง พอเห็นว่าเป็นใครเดินเข้ามา เธอก็รีบถามทันที 

"นี่ นายเป็นใคร หะ"

"....."เงียบ ไม่มีเสียงตอบรับอะไรทั้งนั้น แต่เขากลับเดินมาใกล้ๆจนฉันได้กลิ่นเหล้าอ่อนๆจากตัวเขา จนฉันต้องเดินถอยหลังหนีเขา จนขาไปติดกับเตียง โอ๊ย นี่เขาจะน่ากลัวไปไหนเนี่ย แต่ฉันก็ยังทำใจกล้าถามเขาไปอีก

"ฉันถามว่า นาย เป็น ใคร" คราวนี้ฉันถามแบบเน้นคำ แต่ก็ไม่กล้าสบตาเขา

"เจคอป แบล็ค" เจคอป แบล็คงั้นหรอ ไม่เห็นรู้จักเลยแหะ

"แล้วนายจับตัวฉันมาทำไม" ฉันเผลอเงยหน้าขึ้นไปสบตาเขาระหว่างที่ถาม สายตาเขาทำเอาฉันแทบหยุดหายใจ ตาเขาเหมือนไฟที่ใครมองเป็นต้องใจละลาย

"ถามทำไม" ฉันหยุดคิดเมื่อได้ยินคำถามของเขา

"เอ๊ะ ที่ถามเนี่ยก็เพราะอยากรู้ นายรู้มั๊ยว่าฉันลูกใครหะ นายถึงกล้าจับตัวฉันมา" ฉันพูดอย่างมั่นใจว่าถ้านายนั่นรู้ว่าพ่อฉันเป็นใคร นายนั่นต้องรีบปล่อยตัวฉันทันที

"เธอนี่ถ้าจะบ้านะ มาถามคนอื่นแล้วคนอื่นเขาจะรู้หรอ ตัวเองยังไม่รู้เลย" โอ๊ย อีตานี่มันกวนโมโหฉันสุดๆ ฉันเลยผลักเขาออก แล้วเงื้อมือจะตบเขา แต่เขากลับรู้ทันจับข้อมือฉันแล้วดึงฉันเข้าไปอยู่ในอ้อมกอดของเขา ตอนนี้ฉันรู้สึกมึนหัว ตาลายไปหมด หูได้ยินเสียงเขาแว่วๆ

"เธอเสร็จฉันแน่" แล้วเธอก็สลบคาอกเขา