ผู้หญิงของนายคือใคร?
เขียนโดย 
Namsaisai_loveu
วันที่ 23 ตุลาคม พ.ศ. 2556 เวลา 09.10 น.
แก้ไขเมื่อ 31 ธันวาคม พ.ศ. 2556 13.04 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
12)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
กริ๊งงงงงงงงงงงงๆๆๆๆ
“โทรศัพท์เธอหน่ะแก้ว” โทโมะตะโกนเรียกแก้วที่อาบน้ำอยู่
“ถ้าเป็นยัยฟางหน่ะ รับไปเหอะ” แก้วตะโกนกลับมา
“เคๆ” โทโมะกดรับทันที
(นี่นายโทโมะ นายพาเพื่อนชั้นไปไว้ที่ไหน ให้ตายเหอะ! นายทำอะไรยัยแก้วเนี่ย ไอ้บ้า ไอ้
ลามก ไอ้หื่น ไอ้ๆๆๆ.)
“เฮ้ๆๆๆนี่หยุดก่อนสิ เมื่อคืนเพื่อนเธอขอนอนกับชั้นนะ แล้วตอนนี้ก็อาบน้ำอยู่ ชั้นสาบานด้เลยว่าไม่
ได้ล่วงเกินแก้วซักนิด ยัยบ๊อง”
(ไม่รู้แหละ นายพาแก้วกลับมาภายใน 1 ชั่วโมงเลยนะ ไม่งั้นชั้นจะตัดไอ้นั่นของนายมาทำ
ต้มจืดให้จระเข้กิน)
“เธอหมายถึงอะไรหน่ะ ไอ้นั่น ยัยหื่น”
(ชั้นหมายถึงขาเฟ้ย พอๆ ชั้นไม่คุยกับนายละ เสียเวลา ยังไงพาเพื่อนชั้นมาเร็วๆนะ วันนี้มี
ซ้อมรับปริญญา เค๊)
“อื้มๆ”
ตู๊ดดดดดดดดด
‘ให้ตายเหอะ เพื่อนเธอนี่บ้าชะมัด บ้าพอๆกันเลย’ โทโมะบ่นพึมพำ
.
.
.
มหาวิทยาลัย ....................
“ตื่นเต้นแฮะ” แก้วมองตัวเองที่ใส่ชุดครุย
“เธอใส่ชุดนี้แล้วดูอ้วนจัง แห่ะๆ” โทโมะหัวเราะ แต่ต้องเปลี่ยนอารมณ์ทันทีเมื่อแก้วตีแขนไปที
นึง
“ป๊อปปี้ ดูชั้นสิ๊ เหงื่อออกทางมือหมดแล้ว” ฟางบ่นพลางเอามือถูกับชุด
“มะๆ เดี๋ยวเช็ดให้” ป๊อปปี้จับมือฟางแล้วเอาผ้าเช็ดหน้าของตนมาเช็ดมือฟาง ฟางมองการกระทำ
ของป๊อปปี้ยิ้มๆ
“ นักศึกษาทุกคนเข้าไปเตรียมตัวในห้องซ้อมด้วยค่ะ” เสียงประกาศดังขึ้น
“นี่ฟาง อย่าตื่นเต้นจนทำผิดทำถูกนะ รวบรวมสมาธิให้มากๆแล้วทำอย่างตั้งใจ เคป๊าาาา” ป๊อปปี้
กอดฟาง
“ขอบคุณนะ” ฟางหยิกแก้มป๊อปปี้แล้วเดินควงแก้วไปที่ห้องซ้อม
.
.
“ไอ้ป๊อป กูต้องไปจัดการเรื่องร้านอาหารแถวๆนี้หว่ะ กูฝากแก้วด้วยนะ” โทโมะที่มาจากคุย
โทรศัพท์บอกป๊อปปี้
“เออๆ มึงไปเถอะ” ป๊อปปี้พยักหน้าให้โทโมะ
“เออๆ เจอกันๆ” โทโมะพูดแล้วเดินหายไป
“โอ๊ย!! ชั้นบอกแล้วไงว่าไม่มีๆ ชั้นขอเถอะ อย่าเอาเงินไป” เสียงแว่วๆของใครคนนึงดังขึ้น
“ไม่เว้ย วันนี้มึงต้องจ่ายค่าห้องพักให้เจ๊เค้า ไม่งั้น มึงเจ็บตัวแน่ๆ” เสียงของผู้ชายพูดอย่ง
เหี้ยมโหด ป๊อปปี้จึงเดินย่องๆไปแอบดู
“อย่าเอาไปเลยนะ ชั้นไม่เหลืออะไรแล้ว ฮือ” ป๊อปปี้ถึงกับตกใจเมื่อเห็นภาพจินนี่กำลังจะถูกกลุ่มชายฉกรรจ์ทำร้าย
“มีอะไรกันพูดกันดีๆสิ” ป๊อปปี้เดินเข้าไปหาจินนี่
“มึงเป็นผัวเก่าอีนี่หนิ ดี!! งั้นมึงจ่ายเงินมา”
“เท่าไหร่”
“5พัน”
“เอาไป แล้วอย่ามายุ่งกับจินนี่อีก” ป๊อปปี้ยื่นเงินให้ชายกลุ่มนั้น
“ กูก็ไม่อยากยุ่งหรอก แต่เมียมึงไม่จ่ายค่าห้องพักมากี่เดือนแล้ว ทวงเท่าไหร่ก็ไม่ยอมจ่าย มึงนี่ก็ดู
มีฐานะ แต่ทำไมปล่อยให้เมียตัวเองต้องมาหาเช้ากินค่ำแบบนี้วะ” ชายคนนั้นพูดขึ้นแล้วเดินจาก
ไป
“ขอบคุณนะป๊อปปี้ ขอบคุณจริงๆ” จินนี่จับมือป๊อปปี้
“เอ่อ ไหวรึเปล่า” ป๊อปปี้ถามจินนี่ที่พยายามลุกขึ้น
“ไหวๆ คือ จินนี่ต้องไปขายของต่อหน่ะ” จินนี่ชี้ไปที่หาบขายขนมของเธอ
“จินนี่ทำเองเหรอ”
“อื้ม หลังจากที่จินนี่โดนทุกคนทิ้ง จินนี่ก็มานั่งฝคิดถึงความผิดของตัวเองหน่ะ บาปมันคงย้อนกลับ
มาทำร้ายจินนี่มั้ง เลยต้องมาลำบากแบบนี้” จินนี่เก็บข้าวของที่กระจุยกระจายใส่หาบ
“เอ่อ งั้นป๊อปขอเหมาละกันนะ” ป๊อปปี้ยื่นแบงค์พันเป็นปึกให้จินนี่
“ทั้งหมดนี่ไม่ถึงร้อยหรอกนะป๊อป” จินนี่มองป๊อปปี้
“เอาไปตั้งตัวใหม่ซะ”
“จินนี่รับไม่ได้หรอกนะ ว่าแต่ป๊อปมาทำไมที่นี่หล่ะ”
“ฟางมาซ้อมรับปริญญาหน่ะ”
“อ๋อ งั้นดูแลฟางดีๆนะ แต่งงานเมื่อไหร่ชวนจินนี่ไปด้วยนะ ไปละ โอ๊ะ” จินนี่ยันตัวลุกขึ้น แต่ก็ต้อง
ตกใจเมื่อรู้สึกหน้ามืดขึ้นมา ทำให้เซไปซบอกป๊อปปี้
“จินนี่ ไหวแน่นะ” ป๊อปปี้ใช้มือพัดลมให้จินนี่
“อ้อมกอดป๊อปยังอุ่มเหมือนเดิมเลย จินนี่ไม่น่าหลอกป๊อปเลยนะ ไม่งั้นป่านนี้เราคงมีความสุขด้วย
กัน” จินนี่มองหน้าป๊อปปี้
“ผมช่วยคุณได้เสมอนะ ยังไงเราก็รู้จักกัน”
“ขอบคุณมากนะ ขอบคุณจริงๆ แต่จินนี่คงไม่มีที่ไปแล้ว จินนี่อยากขอให้ป๊อปหาที่อยู่ให้จินนี่หน่อย
จินนี่ไม่อยากกลับไปที่นั่นอีกแล้ว”
“ได้สิ ป๊อปจะดูแลจินนี่เองนะ ต่อไปนี้จะไม่มีใครมาทำร้ายจินนี่”
“แล้วฟางจะไม่หึงป๊อปเหรอ ถ้าเธอรู้....”
“ถ้าเธอจับได้เราแค่พูดความจริง แต่ถ้าเราไม่บอกก็ดีนะ ฟางจะได้ไม่ต้องมาไม่สบายใจเรื่องนี้”
“ขอบใจนะ” จินนี่กอดป๊อปปี้
“อื้ม งั้นชั้นขอตัวนะ ฟางคงซ้อมเสร็จแล้ว มีอะไรก็โทรมาละกัน ยังใช้เบอร์เดิม” ป๊อปปี้ผละตัว
ออกจากจินนี่แล้วเดินจากไป
“ใครทำชั้นเจ็บ มันแค่ต้องเจ็บมากกว่า แค่นั้นเอง นังฟาง!!” จินนี่ทิ้งหาบลงบนพื้น แล้วยิ้มออกมา
อย่างน่ากลัว
.
.
“อ๊าว ฟาง เสร็จนานยังเนี่ย ทำไมไม่โทรหากันหล่ะ” ป๊อปปี้เดินมาเจอฟางและแก้วที่นั่งรอตนอยู่
ถามขึ้น
“พวกเราคิดว่านายไปทำธุระหน่ะ เลยนั่งรอ” แก้วตอบ
“อะอื้ม ชั้นไปเข้าห้องน้ำมา ไปกันเถอะ เดี๋ยวจะเลี้ยงข้าว” ป๊อปปี้ช่วยถือของแก้วและฟางแล้วเดิน
นำสาวๆไปที่รถ
.
.
“เป็นไงมั่งจินนี่ ไอ้ป๊อปมันมาช่วยเธอรึเปล่า” กวินเอ่ยถามจินนี่หลังจากที่จินนี่เปลี่ยนเสื้อผ้าและ
จัดการจ่ายเงินให้พวกหน้าม้าที่จ้างมาเสร็จ
“ดูเหมือนจะยังห่วงชั้นอยู่นะ ก็แหงหล่ะ ชั้นออกจะเล่นละครเก่ง พวกโง่ๆแบบนั้นหลอกได้เรื่อยๆ
แหละ” จินนี่ตอบแล้วนั่งลงบนตักกวิน
“งั้นผมจะให้รางวัลคนเก่งของผมละกันนะ ที่รัก” กวินผลักจินนี่ลงบนเตียงแล้วจัดการจินนี่ตาม
อารมณ์ที่ทั้ง 2 ต้องการ..
“แกเป็นอะไรรึเปล่าเนี่ย ดูซึมๆไปนะ ทำตัวให้มันสมกับวันประกาศความสำเร็จของพวกเราหน่อย
สิ” แก้วสะกิดฟางที่นั่งเหม่ออยู่ในเวลาที่เค้าจัดปาร์ตี้หลังจากเรียนจบกัน
“ไม่ไหวอ่ะแก ขอกลับก่อนนะ” ฟางลุกขึ้น
“เห้ยๆ งั้นชั้นไปด้วย” แก้วลุกขึ้นตามฟาง
“เฮ้! พวกแกจะไปไหนกัน มาดื่มกับพวกเราหน่อยสิ” หวายรั้งแขนแก้ว
“พอดียัยฟางไม่สบายหน่ะ ขอไปส่งมันก่อน แล้วจะกลับมานะ” แก้วตอบ
“อื้มๆ เร็วๆนะ” หวายปล่อยมือจากแขนแก้วแล้วหันไปสนใจหนุ่มๆข้างตัวต่อ
“ไหวปะเนี่ย”
“ไหวๆ แก้วกลับไปเหอะ ฟางกลับแท็กซี่ก็ได้” ฟางตอบ
“บอกชั้นได้ไม๊ เกิดอะไรขึ้น?”
“ไม่มีอะไรหรอก เอาเป็นว่า ถ้าชั้นแน่ใจจริงๆจะบอกนะ”
“โอเคๆ งั้นชั้นโทหาป๊อปปี้ให้นะ” แก้วกวักโทรศัพท์ขึ้นมา
“อย่านะ!! ชั้นขอไปซื้อของที่ห้างก่อน เดี๋ยวค่อยโทรตาม แกเข้าไปในงานเหอะ ห้างอยู่ใกล้ๆตรงนี้
เอง”
“เอ่อ งั้น ชั้นรอดูแกตรงนี้นะ จนกว่าแกจะเข้าไปในห้าง” แก้วตอบยิ้มๆ
“จ้า แก้วนี่ทำเหมือนฟางเป็นคนแก่เลยนะ” ฟางฉีกยิ้มให้แก้วแล้วเดินมุ่งหน้าไปที่ห้างสรรพสินค้า
(อยู่ไม่ไกลนัก) เมื่อเดินมาใกล้ถึง พอหันกลับไป ยัยเพื่อนของเธอก็หายไปแล้ว (?) ฟางส่าย
หน้าน้อยๆแล้วเดินเข้าห้างไป
“ชั้นจะต้องรู้เรื่องทั้งหมดให้ได้เลย” ฟางพูดเบาๆขณะยืนอยู่ข้างหน้าร้านอาหารแห่งหนึ่ง
มาแล้วๆๆๆ พยายามอัพให้บ่อยอยู่นะ นี่คือบ่อยสุดๆละ>< ขอบคุณทุกกำลังใจนะ มีแรงเขียนขึ้นเย้ออเลยยย เรื่องนี้มีกี่ตอนก็ไม่รู้สิ แต่เตรียมเรื่องใหม่แย้ว เปิดก่อนเรื่องนี้จบ 1 วันค้า
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
