ผู้หญิงของนายคือใคร?
เขียนโดย 
Namsaisai_loveu
วันที่ 23 ตุลาคม พ.ศ. 2556 เวลา 09.10 น.
แก้ไขเมื่อ 31 ธันวาคม พ.ศ. 2556 13.04 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
1)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
“จินนี่ครับจินนี่ ฟังป๊อปก่อน จินนี่!!! “ ป๊อปปี้เอ่ยเรียกแฟนสาวที่ขอห่างกับเขาซักพัก เหตุผลหน่ะ
เหรอ
3 นาทีก่อนหน้านี้
“ ป๊อปปี้คะ นี่คุณหางานทำไม่ได้เลยเหรอคะ” จินนี่เอ่ยถามป๊อปปี้
“ยังเลยครับจินนี่ แต่ผมไม่ท้อหรอกนะ เพราะผมมีกำลังใจดีๆไงหล่ะ" ป๊อปปี้ยื่นหน้าเข้าใกล้จินนี่
“เอ่อ จินนี่ขอตัวไปหาคุณพ่อนะคะ พอดีกิจการกำลังรุ่งเรือง เอ่อ ป๊อปจินนี่ว่าเราห่างกันซักพัก
นะจินนี่มีงานเยอะ “ จินนี่พูดก่อนจะเดินตึงตังออกจากห้อง
.........................................................................
“ จินนี่คุณมาหาผมแบบนี้มีอะไร หึ “ กวินเอ่ยถามก่อนจะหยิบเสื้อผ้ามาใส่ และ ไล่หญิงสาว
ที่กำลังนอนอยู่บนเตียงออกไป
“ชั้นล้ะเบื่อป๊อปปี้จริงๆ พ่อแม่มีเงินเกือบตาย ไม่ขอใช้ซักแบะ บ้ารึเปล่า “ จินนี่พูดอย่าง
เคืองๆ
“เอาน่า คุณ พอคุณจับมันได้จริงๆหน่ะ ก็เกลี้ยกล่อมมันสิ มันดูหลงคุณนะ “ กวินพูดพร้อมโอบจินนี่
“ฮึ! ก็แน่หล่ะ ชั้นหลอกมันตั้งแต่เรียนมหาลัย มันน่ะคิดว่าชั้นเป็นผู้หญิงที่เลิศเลอเพอ์เฟ็ก
ที่สุดเท่าที่มันเคยเจอ จนมันเรียนจบออกมาทำงานได้ แต่ดูมันสิ ไม่เคยซื้อของแพงๆให้ชั้นเลย
ธุรกิจของคุณพ่อก็ใกล้เจ๊งแล้วด้วย โอ๊ยยยย ปวดหัว” จินนี่บ่น
“งั้นเรามาหาเรื่องคลายเครียดกันนะ” กวินผลักจินนี่ไปชนฝาผนัง
“ก็ดี๊ ชั้นห่างเหินเรื่องแบบนี้มานานละ ไอ้ป๊อปมันไม่เคยล่วงเกิน “ จินนี่พูดพร้อมจูบกวิน จากนั้นทั้ง 2 ก็.....
..................................
ผับ tomo willove
“เอ๊า ถ้าวันนี้กูไม่เมาก็ไม่กลับเว้ย ชนแก้ววว” ป๊อปปี้หยิบไวน์มาดื่มเป็นแก้วที่ 10 กว่าๆ
ก่อนจะสั่งบ๋อยมาเติมอีก
“ป๊อปปี้ กูว่ามึงพอเหอะ” เขื่อนห้ามป๊อปปี้
“ไอ้เขื่อน มึงเงียบไป วันนี้กูโสดโว้ยย กูจะกินเหล้าให้ตายไปเลย จินนี่จะได้มาสนใจกูไง
เอิ๊ก “ ป๊อปปี้หยิบแก้วไวน์มาเพิ่ม
“วันนี้ร้านกูเจ๊งพอดีต้องมาเลี้ยงมึง ไอ่ป๊อป “ โทโมะบ่นป๊อปปี้
“ใช้ซี้ กูมันไม่มีเงินไง จินนี่เลยขอกูห่าง งั้น กูเอิ๊กก ขอสาวๆมาทดแทนหน่อยเว้ยยย “
ป๊อปปี้พูดพร้อมคว้าสาวสวยตัวเล็กคนนึงมาโอบ
“เห้ย ปล่อยนะ ไอ่บ้า คุณโทโมะช่วยฟางด้วยยย“ ผู้หญิงคนนั้นขัดขืน ก่อนจะเรียกโทโมะ
“ไอ้ป๊อป มึง นั่นเด็กร้านกู ไม่ใช่สาวๆมึง “ โทโมะช่วยดึงป๊อปปี้ออกจากฟาง
“เอ๊าเหรอ แต่กลิ่นเธอนี่หอมดีนะ ขอซักฟอดเถอะ” ป๊อปปี้ยื่นหน้าเข้าไปใกล้ฟาง ก่อนจะ
ผั๊วะ!!!!
“คุณโทโมะ ฝากบอกเพื่อนคุณด้วย ว่าฟางไม่ใช่ผู้หญิงหากิน “ ฟางปัดมือเบาๆ
“เอ่อ จ่ะ “ โทโมะรับคำฟาง ก่อนจะตรงเข้ารับตัวเพื่อนเขาที่โดนผู้หญิง (แรงเยอะ)
ต่อยตาบวมปูด
“โอ๊ย เจ็บ “ ป๊อปปี้พูดเบาๆก่อนจะสลบไป
“ เห้ย ไอ้ป๊อป มึงงี้อีกละลำบากกูต้องไปส่ง “ เขื่อนส่ายหัวเบาๆ
กริ๊ง ๆๆ
“ฮัลโหลที่รัก”
(เขื่อน มารับเฟย์หน่อย อยากไปบ้าน)
“เอ่อ เขื่อนต้องไปส่งไอ้ป๊อปมันหน่ะ เมาอีกแล้ว”
(เขื่อน เฟย์ขอร้อง เฟย์มีธุระจริงๆ แต่ถ้าเขื่อนไม่ไปส่ง เฟย์ไปเองก็ได้ เชอะ อยากโดนแท็กซี่
ข่มขืน) เฟย์พูดทิ้งท้ายก่อนจะวางสายปิดเครื่อง
“เชี้ยละ โมะ กูกลับก่อนนะ “ เขื่อนเอ่ยบอกโทโมะ ก่อนจะวิ่งออกไปหน้าร้านอย่างเร็ว
“อ๊าว ไอ้เขื่อน มึงทิ้งไว้งี้เหรอ ไอ้เชี้ย “ โทโมะด่าลับหลัง แต่ก็ไม่ทันแล้ว
“เห้อ ไอ้ป๊อป กูจะทำไงกับมึงดีเนี่ย “ โทโมะยืนเกาหัว ก่อนจะสังเกตเห็นเด็กที่ร้านเหลือ
อยู่ 2 คนจึงเรียกมา
“มีอะไรคะ “ แก้วพูด
“เอ่อ จริญญา เธอช่วยชั้นพาป๊อปปี้ไปส่งหน่อยสิ”
“ไม่ค่ะ แก้วต้องกลับคอนโด”แก้วพูด ก่อนจะหันไปเจอฟาง
“ฟาง ไมยังไม่กลับ “ แก้วเอ่ยถามเพื่อนสาวที่สนิทของเธอ
“ฟางแค่อยากช่วยคุณโทโมะหน่ะ ฟางเป็นคนต่อยเค้าอ่ะ” ฟางพูด
“เอ่อ ดีเลยๆ งั้นพวกเธอไปกับชั้นละกันนะ” โทโมะบอกฟางและแก้ว ก่อนจะพยุงป๊อปปี้
ขึ้น
“เอิ๊กก จินนี่คร้าบบบ “ ป๊อปปี้ละเมอเมา(?)
“ฟางนั่งหลังกับป๊อปปี้นะ ส่วนเธอ ยัยทอม มานั่งหน้า” โทโมะพูด
“ชื่อแก้วหย่ะ” แก้วพูดเชิงแดกดัน ก่อนจะนั่งลงบนรถคันหรู
“จินนี่ ทำไมวันนี้เตี้ยจังครับ “ ป๊อปปี้เริ่มพูดขึ้นขณะที่นั่งใกล้ๆฟาง
“เห้ย จินนี่กินขี้อะไรนาย ชั้นฟางนะ นายลามก” ฟางพูดพร้อมขยับห่างจากป๊อปปี้
“จินนี่พูดไม่เพราะเลย ม่ะๆ ป๊อปสอนให้พูดเพราะ “ ป๊อปปี้ยื่นหน้ามาใกล้ฟาง
“เห้ย นาย!!! “ แก้วยื่นมือไปผลักหน้าป๊อปปี้ จนป๊อปปี้สลบลงไปอีกครั้ง
“ฮู่ว ขอบใจนะแก้ว “ ฟางยิ้มแห้งๆ
“พวกเธอนี่น่ากลัวนะ “ โทโมะพูดยิ้มๆขณะขับรถ
“เพื่อนนายสิน่ากลัว เป็นบ้าไรกินเหล้าได้ขนาดนี้” ฟางพูด
“เธอเห็นใจมันเถอะ จริงๆมันไม่ใช่คนแบบนี้นะ แต่แฟนมันขอห่างหน่ะ พอดีว่ามันตกงาน “
“อ๋อ เลยกินเหล้าประชด! “ แก้วพูด
“คือ จริงๆมันควรเป็นมากกว่านี้หากชั้นบอกเรื่องจินนี่กับมัน”
“หมายความว่าไงคะ”
“ก็จินนี่หวังแค่เงินป๊อปปี้ไง รู้ไม๊ พ่อแม่ป๊อปปี้หน่ะ รวยมาก แต่ป๊อปปี้มันไม่อยากขอเงิน
พ่อแม่ใช้ เลยออกจากบ้านมาเช่าคอนโดเอง จ่ายเอง
" แล้วคุณรู้ได้ไง ว่าคุณจินนี่นั่นหน่ะ หวังเงินคุณป๊อป " แก้วถาม
" จินนี่เคยพาผู้ชายคนนึงมาผับชั้น สองคนนั้นกินเหล้าแล้วก็นัวเนียกัน พอชั้นออกมาดู
พวกมันก็พูดเกี่ยวกับป๊อปปี้ นี่ชั้นพยายามบอกหลายครั้งละ ป๊อปปี้ไม่เคยเชื่อ "
" เห้ยๆ เดี๋ยวนะ ยัยจินนี่ ที่ตัวสูงๆ ขาวๆ สวยๆ ที่เคยเป็นนางแบบปะ " ฟางพูด
" ใช่ๆ เธอรู้จักเหรอ " โทโมะพูด
" ฟางรู้ดี นังนี่มันชั่วมาก หลอกเอาเงินคุณพ่อฟาง หลอกว่าจะแต่งงานด้วย เสร็จแล้วมัน
ก็ทิ้งพ่อฟางไป "
" เธอเลยต้องมาเป็นแบบนี้เหรอ " โทโมะถาม
" ก็ใช่หน่ะสิ ฟางแค้นยัยนี่มาก เอางี้ ถ้ามีเรื่องให้ฟางช่วยก็บอกนะ "
" อื้ม ได้ๆ "
" ยัยฟาง นี่แกยังจะร่วมงานกับคุณโมะอีกเหรอ แค่เรื่องนายบ้านี่เมา ชั้นก็ระอาละ " แก้วพูด
" ฟางอยากช่วยหนิ " ฟางพูดยิ้มๆ
.. คอนโด ป๊อปปี้ ..
" ฮืออ จินนี่ " ป๊อปปี้ร้องไห้ขณะที่โทโมะหย่อนตัวเค้าลงบนเตียง
" รักกันมากอ่ะดิ คร่ำครวญขนาดนี้ " แก้วยืนกอดอกมองป๊อปปี้อย่างสมเพช
" ถ้านายนี่รู้ว่าจินนี่หลอกคงเสียใจมากแน่เลย ว่ามะ " ฟางบอกโทโมะ
" คงงั้นแหละ พวกเธอจะกลับเลยไม๊ ชั้นไปส่ง " โทโมะพูด
" เอ๊อ ชั้นกลับห้องละนะ เจอกันพรุ่งนี้ " แก้วบอกฟาง
" นี่เธออยู่ที่ี่เหรอ "
" ใช่ ห้องถัดไป 2 ห้อง อ๊อ ไปส่งเพื่อนชั้นให้ถึงบ้านนะ " แก้วหันมาพูดก่อนจะเดินไป
เย้ๆ เรื่องใหม่ หวังว่าจะมีคนชอบอ่ะนะ ^^
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
