Coffee of love

-กาแฟรักถ้วยแรก-
".............." ผมได้แต่นั่งเงียบๆ จนฟาดกาแฟไปแก้วแล้วแก้วเล่า พร้อมกับคิดวิธีมัดใจแก้วไปด้วย คงต้องตะล่อมๆไปก่อน ไม่งั้น.......
"คิดอะไรอยู่หรอ?"
"อ้อ!! ป่าว แก้วมีไรหรอ?"
"ป่าว แค่เห็นโมะเหม่อๆ นึกว่าเบื่อ ถ้างั้นแก้วไปทำงานต่อนะ"
"ครับ"
กรุ๊ง กริ๊งงง
"สวัสดีคะ ร้าน 'ฟองนม' ยินดีต้อนรับคะ"
"..................."
"โอกาสหน้าเชิญฟองนมนะคะ^^" ผมยังคงนั่งก้นบานอยู่ในร้านแก้วอยู่นาน..ไม่ยอมไปไหน โดยที่ได้ยินแต่ประโยคเดิมๆไปมาทุกครั้งที่มีลูกค้าเข้าออก แก้วไม่เบื่อบ้างรึไงกัน!?
"โมะ ไม่ทำงานรึไง ดูว่างจังนะ?!"
"ว่าง ที่บริษัทไม่มีงาน!!"
"ไม่มี...หรือไม่ทำ?" แก้วยังคงทำสีหน้าไม่เชื่อสุดๆ
"ไม่มี ว่างจริงๆ!!" จริงๆก็ไม่ว่างหรอก แต่ระดับลูกเจ้าของห้างดังอย่างผม ไม่ต้องทำก็สบายทั้งชาติละเหอะ!!
"สรุป ว่างมากใช่ป่ะ" ผมพยักหน้าเป็นคำตอบ
"ดี!! งั้น...เอาชานมกับมอคค่าไปเสริฟที่โต๊ะเก้า อยู่ริมสุดนั่น!!"
"แก้วววววว~ โมะเป็นลูกค้านะ"
"แล้วไงอ่าาา ช่วยๆกันสิ โมะเองก็ว่างนิ....." เอาเข้าไปๆ จมูกรั้นๆแบบนั้นทำผมปฏิเสธไม่ออกตลอดสินะ
"โอเคๆ ยอมๆ"
"น่ารักมากกกกก...อ่ะ โต๊ะเก้านะ!!"
"คร้าบบบบบบ" หลังจากนั้น ผมก็กลายเป็นเด็กเสริฟ (?) ไปโดยปริยาย
.
.
.
- 6 โมง-ปิดร้าน-
"แก้วขอบคุณโมะมากนะที่มาช่วยงานที่ร้านน่ะ^^"
"ไม่เป็นไรหรอก ช่วยๆกัน....แล้วนี่แก้วจะไปไหนต่อหรอ ไปส่งมั้ย?"
"ก็ได้นะ พอดีนัดพวกเฟย์ฟางไว้น่ะ"
"หืมมมม นัดกันตอนไหน ไม่เห็นจะนัดโมะ?" ฝีมือไอป๊อปแน่ๆ
"ก็....บอกแล้วนี่ไง ไปเหอะๆ"
.
.
.
"ไมยัยแก้วมาช๊าาาาช้าา!!"
"มันเก็บร้านอยู่มั้งเฟย์ รอไปก่อนน่า"
"พี่ฟางๆ หนุ่มมาละ!!"
"สาวๆ มากันนานยังจ๊ะ ^^" หนุ่มน้อยหน้ามีคาเรคเตอร์นามว่าเขื่อนเป็นฝ่ายทักทายก่อนทั้งๆที่ระยะทางยังอยู่ไกลหลายเมตร
"สักพักละอ่ะ....นั่งก่อนสิ!!" ฟางตอบเสียงเรียบเมื่อเห็นเจ้าของใบหน้าอีกคน
"แต้ง!! แล้วแก้วใจฉันละ" อะไรกัน มาถึงก็ถามหา....นี่นายแคร์ความรู้สึกฉันบ้างมั้ย!!??!?
"แหมพี่ป๊อปคะ มาถึงก็ถามหายัยแก้วเลยนะ!!" ขอบใจนะเฟย์ที่ช่วยถาม!!
"แหมเฟย์ นิดนึงๆ 55 แล้วสรุป...??"
"ยังไม่มาคะ แต่เฟย์ว่าน่าจะอีกสักพักแหละ"
.
.
.
"อะไรเนี่ย!! มาผับทั้งที ไม่ชวนโมะ!??!!?"
"เอาน่าๆก็มาแล้วไง เข้าไปข้างในกันเถอะ พวกนั้นรอแย่ละ^^"
.
.
"นั่นไง!! ยัยแก้วมาละ เอ๊ะ! โทโมะ!!! ^^"
"แก้วใจจจจจ เห้ย!! ไอโมะ......มาได้ไงว้ะ??" ป๊อปแถบจะวิ่งดิ่งไปหาแก้วทันทีที่เห็นเงา แต่ก็ต้องชะงักเมื่อเห็นโทโมะเดินมาข้างๆแก้ว...พร้อมพูดกับตัวเองเบาๆ
"ไงว้ะไอป๊อป ตกใจหรอที่เห็นกูมา?" ผมพูดพร้อมยิ้มชั่วร้ายไปให้ ถึงในผับจะแสงสีเยอะ แต่มันไม่ใช่อุปสรรคในการเฉือดเฉือนกับไอป๊อปเลย
"ตกใจ!? ตกใจอะไรหรอคะ เฟย์งง..ก็พี่ป๊อปเป็นคนอาสาจะโทรชวนพี่โทโมะนิ??"
"อาสา...โทรชวน?" ผมย้ำคำพูดเฟย์อีกครั้ง ทำให้ทุกคนเป็นอันเข้าใจว่าไอป๊อปมันไม่ยอมโทร- -
"เอาน่าๆสุดท้ายก็ได้มาแล้วไง สนุกๆกันหน่อยสิ" ขอบใจมากเขื่อน
"แก้วอยู่ได้แปปเดียวนะ เดี๋ยวพี่ป้องว่า^^"
"งั้นเดี๋ยวเรากลับพร้อมแก้วนะ^^" เสียงผม..ไม่สิ ผมกะป๊อปพูดขึ้นพร้อมกัน
"พูดตามไมว้ะ??"
"อะไรใครตาม แกแหละตาม!!" กล่าวหากันนี่หว่า= =*
"เอ่อ...แก้วกลับเองดีกว่าค่ะ^^"
"เสน่ห์แรงจริงๆนะเพื่อนเรา" เฟย์แซว
"เอาไว้ค่อยคุยเนอะ ตอนนี้แก้วว่ามาสนุกกันเถอะค่ะ"
.
.
.
"ขอโทษนะทุกคน เลยได้สนุกกันแปปเดียวเลย...จริงๆป๊อปกับโมะน่าจะอยู่ต่อ..ดูสิ!เลยต้องกลับกันหมดเลยเนี่ย"
"ไม่มีแก้ว ป๊อปก็ไม่สนุกหรอก" เว่อจริงๆ ^^ แล้วนั่น!!ฟางเงียบจัง
"ฟาง....ฟาง!! เป็นอะไรหรอ ทำไมเงียบ...จัง"
"ป่าวๆ พอดีฟางมึนๆอ่ะ^^"
"ไม่เห็นจะกินไรเลย สำออยจังน้าาาาา แม่คู้นนน..."
"ป๊อปปป.....!!" บ้าจริง ป๊อปพูดแบบนี้กับฟางได้ไงเนี่ย ดูสิ!! หน้าเจื่อนเชียว
"แก้วจะกลับไงล่ะ โมะไปส่งนะ"
"อะเคร^^"
"ได้ไงอ่ะแก้ว ป๊อปไปส่งแก้งเองๆ"
"ไม่เป็นไรหรอกกก แก้วว่าป๊อปไปส่งฟางเหอะ!!"
"ให้ยัยนี่กลับกะเฟย์ไปดิ"
"เอ่อ...เฟย์กลับกะเขื่อนน่ะพี่ป๊อป^^"
"ใช่แล้วรถกูก็ของเยอะชิบเป๋ง ใช่มั้ยครับคุณแก้วใจ"
"เห้ยๆ ชื่อนี้กูเรียกได้คนเดียวเว่ย!!!!"
"แหมกูแซวเล่นนนน"
"ฝากของนิดๆหน่อยๆ ทำบ่นนะเขื่อน" จะฝากอะไรละ ถ้าไม่ใช่ของเข้าร้าน อยากมาเป็นหุ้นส่วน(น้อย)ก็ต้องเชื่อฟัง55
"อ่ะๆ ตกลง เฟย์กลับกะเขื่อน พี่ฟางกลับกะพี่ป๊อป ส่วนแก้ว..แกรีบๆไปเหอะเดี๋ยวพี่ป้องอาละวาดอีก!! ยังไงก็ฝากยัยแก้วด้วยนะคะพี่โทโมะ^^" พูดจบเฟย์ก็เดินขึ้นรถเขื่อนไปโดยมีเขื่อนตามไปติดๆ แถมยังทิ้งท้ายไว้แสบมาก มาฝากเฝิกอะไร ดูแลตัวเองปลอดภัยกว่าเยอะ เหอะ!!
"ป่ะแก้ว เดี๋ยวพี่ป้องของแก้วฆ่าโมะ>^<"
"รู้แล้วน่าาาา^^"
"จะยืนตรงนี้อีกนานป้ะ!!? จะกลับมั้ยบ้านอ่ะ !" พอแก้วไป นายก็กลับมาเหมือนเดิเลยสินะ
"ก็ไปสิ!" ฟางตอบเสียงเรียบและเดินตามป๊อปขึ้นรถไป
"........................." ตลอดทางไม่มีบทสนทนาใดๆเกิดขึ้นระหว่างทั้งคู่...มันเงียบ จนได้ยินเสียงเครื่องปรับอากาศ ได้ยินเสียงหายใจ หรือแม้กระทั่ง..เสียงหัวใจของใครบางคน........หยุดเต้นสักทีหัวใจ มันจะระเบิดอยู่แล้ว บางทีก็อยากให้หัวใจหยุดเต้นให้รู้แล้วรู้รอด จะได้....จะได้ไม่ต้องรับรู้..หรือรู้สึกเจ็บปวดแบบนี้.....ตอนนี้..ทรมานที่สุด!
"ถึงแล้ว ลงไปสิ!!" พลันจบความคิด..น้ำเสียงเย็นชาก็ดังขึ้น...คงได้แต่ก้มหน้ายอมรับ..บอกเลยว่ากลั้นน้ำตาไม่ไหวจริงๆ
"อื้ม..ขอบ...ฮึก...ขอบคุณ...ฮึก!!" ทันทีที่รู้ว่าหลุดเสียงน่าเยาะเย้ยนั้นออกไป เจ้าตัวก็ได้แต่รีบลงจากรถโดยไม่สนว่าคนฟังนั้นจะตอบกลับหรืออาจจะหัวเราะที่ทำเธอเจ็บปวดขนาดนี้ได้
"อะไรว้ะ??....ร้องไห้งั้นเหรอ??" เขาได้แต่พูดงงๆกับตัวเองแล้วออกรถเพื่อกลับบ้านทันที...เพราะพรุ่งนี้ผมต้องไปหาแก้วใจแต่เช้า^^~
.
.
.
"แก้ว...แก้วครับ!" ขนาดหลับยังน่าฟัดขนาดนี้ ฮะๆ
"หืมมมม~ อ่าวถึงแล้วหรอ?"
"อื้ม! รีบเข้าบ้านเถอะ เดี๋ยวจะโดนดุเอานะ^^" พี่ชายยิ่งโหดๆอยู่= =
"ฮะๆ นั่นสิ ขอบคุณนะที่มาส่ง"
"เต็มใจนะ!....แล้วพรุ่งนี้เข้าร้านมั้ย?"
"แน่นอนล่ะ ช่วงนี้คนเยอะมาก ต้องรีบโกยเงิน^^ แล้วโมะก็...อย่าลืมมานะ...!!"
"ไปแน่^^ ฝันดีนะครับ^^"
"ฝะ..ฝันดีคะ-///-"
"............................"
".............." ตอนนี้หน้าของผมกับแก้วห่างกับแค่คืบเท่านั้นอย่างว่านะ...ผมตั้งใจ!!แต่ทว่าอีกฝ่ายกลับได้สติก่อนแล้วผลักผมออกเบาๆ จริงๆแรงแค่นี้ทำอะไรผมไม่ได้หรอกแต่แค่...ผมไม่อยากให้แมวน้อยผมแตกตื่น...ก็เท่านั้น!!
"เอ่อ...แก้ว....เอ่อ...โมะขับรถกลับดีๆนะ ดึกแล่ว-///-" เวลาเขินนี่น่ารักชะมัด
"ฝันดีอีกครั้งนะครับ^^" ผมพูดพร้อมส่งยิ้มใจละลายไปให้...เจ้าตัวก็เขินจนน่าแดงไปถึงหู จนต้องรีบลงจากรถแล้วเข้าบ้านไปทันที..โดยไม่ลืมหันมาบ้ายบายผม หึ!!ก้าวไปอีกขั้นแล้ว!!
.
.
.
"ไปไหนมา!!!!!"
"พะ..พี่ป้อง..แหมแก้วแค่ไปฉลองกับเพื่อนเรื่องร้านฟองนมนิดๆหน่อยเองค่ะ" เมื่อย่างกรายเข้ามาในบ้านก็ต้องชะงักเมื่อพี่ชายสุดโหดนั่งรอจนป่านนี้ เที่ยงคืนกว่าแล้วเนี่ยนะ!! แถมยังตะโกนจนคนฟังสะดุ้งเฮือก..แม้จะกลัวแต่ก็ทำใจดีสู้เสือไปก่อน
"ทำไมดึก!?" ได้ผล!! เพราะฟังจากน้ำเสียงแล้ว อ่อยลงมาสองสามระดับแหะ!!
"พอดีฉลองเพลินคะ...อ้ะๆแต่แก้วไม่ดื่มไม่ยุ่งอบายมุขเลยนะคะ" รีบขัดทันทีเมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายกำลังจะว่าตน
"รู้แล้วน่าาาา ไปนอนป้ะดึกแล้ว พรุ่งนี้ต้องเข้าร้านมั้ย?"
"ไปคะ ช่วงนี้ขายดี^^"
"งั้นก็รีบๆไปนอนเลยเพราะต้องตื่นเช้า....เอ้อแล้วอีกอย่าง พี่ยังยืนยันคำเดิมนะ....ถ้าทำงานร้านฟองฟองอะไรของเราเนี่ยแล้วมันหนักมันเหนื่อยมากก็มาทำงานกับพี่หรือไม่พี่จะดูแลเราเอง...มีอะไรบอกพี่ได้ โอเคมั้ย!?^^" พี่ป้องพูดพร้อมขยี้ผม ให้ตายเหอะ!! ซึ้งชะมัด
"ดราม่าตลอดอ่ะ >^< แก้วไปนอนแล่ว...ฝันดีคะพี่^^" บางทีฉันก็แค่อยากจะยืนได้ด้วยตัวเองเหมือนพี่บ้าง.....ก็เท่านั้น!

สนุกมั้ย?? เรื่องเก่ายังไม่จบเล้ยยยยยยย แต่เหมือนจะไม่มีใครสนอยู่แล้ว555 เลยลองเปิดเรื่องใหม่ดู เอาไว้คั่นเวลากันนะยูวววว ฝากด้วยๆ เม้นโหวตไปพลางๆแก้เบื่อก่อนละกันนะ ฝันดีรอบเว็ป^^"