My Girlfriend เพื่อนอย่างเธอ รักได้ป้ะ?

9.8

เขียนโดย achryshita

วันที่ 21 ตุลาคม พ.ศ. 2556 เวลา 13.04 น.

  16 chapter
  61 วิจารณ์
  29.42K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 9 พฤศจิกายน พ.ศ. 2556 11.51 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

10) รอยยิ้ม :)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

27/09/13

  1. 14.02 น.

          จอดรถเสร็จแล้ว ฉันก็เดินเข้าไปในบ้างของเฟย์  บ้านเฟย์อากาศดีมากเลยนะ จะบอกให้ก็เลยชอบมา 5555 ฉันเลื่อนประตูจะเข้าบ้านก็เจอกับ...ร่างของยัยเฟย์กำลังดูทีวีอยู่ที่นั่งเล่น แต่มองไปรอบๆ ทำไมบ้านเงียบจัง เออ ยัยฟางหาย - -*

 

          “แล้วยัยฟางล่ะเฟย์?” ยัยเฟย์ทำหน้าย่นแล้วหันมาตอบฉัน

 

          “หนีไปเที่ยวกับพี่ป๊อปแล่ว แล้วพี่ฟางก็จะไปซ้อมคอนฯต่อเลย แกมาก็ดีแล้ว มาอยู่เป็นเพื่อนหน่อย เหงา!” โถ่ววว ยัยเฟย์ผู้น่าสงสาร T^T

 

          “อือ นี่เรื่องไรเนี่ย” ฉันถามยัยเฟย์ ที่กินไปดูไป อย่างชิลๆ น่าแปลก ทำไมมันไม่อ้วนวะ? ==’

          “จำไม่ได้แต่หนุกดี ชอบ ^+++^”

 

          ฉันเปิดอินสตาแกรมดู ไม่ได้เข้านานเลยแหละ ไม่ค่อยว่าง ช่วงนี้กินแล้วก็นอน >< แฟนคลับเร่งซิงเกิ้ลใหม่ของ FFK ซึ่งก็กำลังทำอยู่อ่ะนะ ก็ยัยฟางเพิ่งกลับจากเยอรมันนี่หว่า -3-

          ฉันเลื่อนดูรูปไปเรื่อยๆ ก็พลันไปสะดุดกับรูปๆนึงเป็นรูปวาดมิกกี้ เมาส์ ปากห้อยๆ เขียนในภาพว่า HBD KAEW ใช่แล้ว มันคือรูปที่โทโมะวาดให้ในวันเกิดเมื่อกี้นี้เอง ง้อด้วยนั่นแหละ นายนั่นนะ ชอบทำตัวน่ารักตลอดแหละ ถ้ามีแฟนคงจะคบกันได้นาน แต่ก็งงว่า มันเลิกกับพี่เบลล์ไปได้ยังไง?

          เด็ก TK ทั้งหลายต่างมาคอมเม้นต์รูปนี้กันยกใหญ่ อยากให้เป็นแฟนกันบ้าง แซวบ้าง จับคู่บ้าง คำพูดเหล่านั้นมาจากความรู้สึกของ เด็ก TK และแน่นอนว่าพวกเขามีความสุข และฉันก็ดีใจที่ดเก TK ไม่ลืมฉันกับโทโมะ อยู่มาก็เกือบ 5 ปีแล้วแหละ-//-

          น่าแปลกที่ฉันกับโทโมะไม่เคยคุยกันเรื่องนี้แบบจริงๆจังๆสักครั้ง จะมีก็แต่พูดกันเล่นๆ ทำให้ไม่ได้รู้ว่าโทโมะมันคิดยังไง ซึ่งนั่นก็ดีแล้วแหละ ฉันก็ขี้เกียจคิดเหมือนกัน กลัวความจริงน่ะ -///- ฉันเลื่อนอ่านคอมเม้นต์เป็นร้อยๆเม้นต์นั้นไปเรื่อยๆ ทำให้ฉันเผลอยิ้มออกมาโดยไม่รู้ตัว จนทำให้ยัยเฟย์ที่ดูอาการฉันมานานพอสมควร ถามออกมา

 

          “ยิ้มไรเนี่ยแก้ว? 0 - -0” ขนมเต็มปากอยู่นะนั่น! -0-

 

          “ป่าวๆ -/////-” ฉันล็อคหน้าจอไอโฟนอย่างรวดเร็ว แล้วล้มตัวนอนบนโซฟา

 

          “นอนก่อนนะ จะถึงเวลาปลุกด้วยละกัน ^^”

 

          “อืมๆ นอนไปๆ” เฟย์หันมาตอบแล้วยัดนมเข้าปากต่อไป ( - -)

          เฟย์หยุดกินขนมแล้วหันมาหาแก้ว เมื่อทดสอบว่าแก้วหลับแล้ว เฟย์ก็ค่อยๆหยิบไอโฟนของแก้วมาดู โชคดีที่นางไม่ได้ใส่รหัสไว้

 

เห็นนั่งยอ้มอยู่คนเดียว ดูสิว่าดูอะไร

 

          เฟย์สงสัยแก้วที่ยิ้มอยู่คนเดียว เฟย์สไลด์ปลดล็อคไอโฟนของแก้ว ก็เจอกับรูปมิกกี้เมาส์ที่โทโมะเป็นคนวาดให้ โอ๊ะ โอ หรือแก้วจะมีใจให้โทโมะเหมือนกัน อิอิ ต้องทำอะไรซักอย่างแล้ว เฟย์นึกในใจ แล้ววางไอโฟนแล้วไว้ที่เดิม

 

          “แก้วววววว ตื่นได้แล้ว ตื่นๆๆๆๆๆๆ” โอยยย ถึงเวลาแล้วหรอเนี่ย ฉันปรือตา แต่ต้องหยีตาเพราะเจอแสงแยงตาเข้ามา ยังง่วงอยู่เลยเว้ย

          “อืมๆ ตื่นแล้วโว้ย ตื่นแล้วววว”

 

          “ก็ดี ไปล้างหน้าไป จะได้ไปซ้อมเลย อีกครึ่งชั่วโมงก็จะถึงเวลาซ้อมแล้ว” เฟย์สั่งฉัน ฉับๆแล้วเดินไปเตรียมของที่จะเอาไปด้วย

 

          “โอเคคร้าบบบบ”

 

          แล้วเราสองคนก็เดินทางไปที่ RS ไปรถฉันนั่นแหละ ยัยเฟย์เอาของไปเยอะเชียว ส่วนมากมีแต่ของกิน ก็ดี จะได้กินด้วย ขี้เกียจซื้อ อิ่มด้วย ตังค์เหลือด้วย ถือว่าคุ้ม 555555

@RS

          ฉันกับเฟย์เดินทางมาถถึงแล้วว แฟนคัลบรอเต็มเลย ^^ ของกินเพียบ น่ารักอ่ะ -///- หลังจากที่พูดคุยทักทายกันแล้ว พวกเราก็เดินไปเข้าไปในห้องซ้อม ก็เห็นหลายคนมารอซ้อมอยู่แล้ว ทั้ง เคโอฯ ฟสง 321 แล้วก็อื่นๆอีก อยากจะบอกว่าเหลือน้อยมากอ่า คิดถึงรุ่นแรกๆจังเลยยยยย เฮ้อออ!

          การซ้อมก็ดำเนินมาเรื่อยๆ จนตอนนี้ ก็ 2 ทุ่มแล้วแหละ แอร์ในห้องก็เย็นขึ้นมาก เสื้อคลุมก็ไม่ได้เอา ไอ้แก้วเอ้ย แกลืมได้ไงวะ ฉันลูบแขนตัวเองไปมา ก็อุ่นขึ้นนิดๆนะ - -* ฉันรู้สึกเหมือนมีคนสะกิดที่หลัง หันไปก็จ้ะเอ๋กับไอ้โมะ

 

          “อ่ะ นี่” โมะพูดพร้อมยื่นเสื้อแขนยาวมาให้ ฉันยื่นมือไปรับ

 

          “ขอบใจนะ แม่งโคตรหนาวเลย แกไม่หนาวหรอ?” แอร์เย็นขนาดนี้ ไม่หนาวก็ไม่ใช่คนแล้วล่ะ ว่าป้ะ?

 

          “หึ ไม่อ่ะ ออกกำลลังกายออกจะบ่อย กูไม่หนาวหรอก ใส่เหอะๆ” -0-

 

          “อืมๆ ^^”  แล้วโทโมะก็นั่งลงข้างๆฉัน ไม่ไปซ้อมต่อหรอนั่น อ๋อๆ เคโอฯพัก 10 นาที

 

          “เหนื่อยมั้ย?” เงียบมานาน ฉันก็เลยเปิดคำถามออกไป

 

          “เหนื่อยนะ เหนื่อยมาก ต้องเต้นกับตำไทยอ่ะ เต้นเก่งมาก แต่ไม่เท่ากูหรอก 55555” จ่ะๆ พ่อคนเก่ง

 

          “อ้อหรอ 55555 ” ฉันก็ไม่รู้จะตอบไปยังไงก็ได้แต่หัวเราะไปกับมัน เรานั่งคุยกันไปสักพัก คุยกันหลายเรื่องมากเลย มั้กสนุกและ เศร้าปะปนกันไป

 

          “แก้ววววว fflk ซ้อมแล้ว เร็วววววว” เสียงยัยฟางตะโกนเรียก

 

          “ไปก่อนนะ เจอกัน” ฉันบอกลาโมะ

 

          “อื้อ ตั้งใจซ้อมล่ะ :)” รอยยิ้มของมันก็ทำเอาใจฉันเต้นแรงเหมือนกันแฮะ ไอ้โมะ แกมีอิทธิพลกับฉันตั้งแต่เมื่อไหร่กัน!

 

 

_________________________________________________________

จ๊ะเอ๋ มาแล้วววว 

เพิ่งเปิดเทอม การบ้านเยอะ (มั้ง) ก็เลยมาอัพช้าหน่อย อิ้อิ้

แต่อย่าลืมกันน้า อย่าลืมเม้นให้กำลังใจโหน่ยยย โหวตด้วยยิ่งดี 55555555

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.4 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา