ชายหนุ่มเจ้าเสน่ห์กับสาวพราวเสน่ห์

          บ้านหลังหนึ้ง

          "ทำไมบ้านนี้ถึงไม่มีคนเลย"ชายคนหนึ่งใส่เสื้อสีดำพูดซึ่งมาสมัครงาน

          "เพราะที่นี่เป็นบ้านแห่งความน่ากลัวแต่อาชีพอย่างเราไม่ต้องกลัวหรอกและเราใช้เป็นฐานลับด้วย"ชายอีกคนหนึ่งอธิบายเขาใส่เสื้อสีฟ้า"อาชีพนี้ขายได้หนึ่งชิ้นอยู่ได้สามเดือนเลยนะจะมีการคัดเลือกชิ้นที่ดีที่สุดและนำไปประมูลที่ตลาดมืด"

          ชายหนุ่มใส่เสื้อสีดำพูด"ในกรุงเทพน่ะผมเห็นสินค้าสองชิ้นน่าจะราคาดี"

          ชายอีกคนตาลุกวาว"นำมาให้ข้าถ้าขายได้จะแบ่งเงินให้ครึ่งหนึ่ง"

          "60%ได้ไหม"

          "ก็ได้"

          "งั้นข้าไปเอามาก่อนล่ะ"ชายรีบขึ้นรถตู้ไปที่เป้าหมายทันที เขาแสยะยิ้ม บ้านหลังนั้น......ต้องไม่มีระบบความปลอดภัยแน่

     17:13 น.

          "โอยเหนื่อยจังเลย"พลอยนอนบนโซฟาทีี่บ้านเพราะเหนื่อยจากการช่วยท๊อปเก็บของ เฮ้อ

     บ้านคิมเบอร์ลี่     

          คิมเบอร์ลี่นั่งคิดแผนอยู่ในห้องซึ่งมีหน้าต่างอยู่สี่บาน เงาดำๆนั้นผ่านไปอย่างรวดเร็ว เธอลุกขึ้น ถึงรู้ว่าเป็นคนแต่เธอก็รู้สึกกลัว "ค..ใครน่ะ" คิมเบอร์ลี่รวบรวมความกล้าถามและเดินออกไป

          "ใครน่ะ ออกมานะ"เธอตะโกนรู้สึกว่าเงานั้นจับจ้องเธออยู่

          สิ่งที่เธอเห็นคือดอกกุหลาบวางไว้เป็นทาง มีการดาษแผ่นหนึ่งวางไว้ข้างๆ

                                             เดินตามทางกลีบกุหลาบ

          ตอนแรกเธอคิดว่าหมากต้องล้อเล่นแน่ๆ แต่ก็รู้สึกแปลกๆเพราะหมากไม่รู้ว่าบ้านคิมเบอร์ลี่อยู่ไหน เธอเริ่มเดินตามทางกลีบกุหลาบไปเรื่อยๆ ถ้ามีคนมาสารภาพรักก็ควรจะโรแมนติกกว่านี้ เธอเห็นกระดาษอีกแผ่นหนึ่ง

                                             หยุดอยู่ตรงนี้แล้วหลับตา

          อะไรนะจะให้หลับตา แต่บรรยกาศแบบนี้ก็ไม่น่าไว้ใจ "หลับตา" เธอพูดเบาๆ แต่ถ้าไม่หลับเธอก็คงไม่เห็นตัวคนๆนั้นอยู่ดี เธอเลยหลับตาท่ามกลางความมืด

          ทันใดนั้นมีมือหนึ่งคว้ามือเธอไว้แล้วกดผ้าลงไปตรงจมูก กลิ่นเหมือนสารเคมี เธอดิ้นรนต่อสู้ ไม่นานตาเธอก็พร่ามัว และดับวูบลง เธอหมดสติไป

          "เออ หน้าตาดีนี่นา ราคาน่าจะประมาณสามสิบล้าน"ชายที่นั่งอยู่ข้างๆคิมเบอร์ลี่ที่โดนมัดมือ มัดเท้า ปิดปาก พูด "แล้วอีกคนล่ะ"เขาถาม ชายที่ขับรถตอบเบาๆ "ใกล้แล้วแหละ แต่เธอขี้กลัวอย่าใช้แผนเมื่อกี้ล่ะ" "แล้วจะใช้แผนอะไร"

          ชายหนุ่มยิ้มกว้าง "ดัก จับ อุ้ม"

          "โห"เขาปรบมือ "รู้สึกว่าเธอนอนบนโซฟาด้วย น่าจะจับง่ายนะ"

     บ้านพักของหมาก

          "นี่ไปนอนที่ห้องตัวเองได้แล้ว"พลอยนอนหลับสนิทบนโซฟาสีขาวสะอาด เธอไม่รู้ว่าหมากเขย่าตัวเธอสิบรอบแล้ว "เฮ้อ งั้นต้องทำโทษ"หมากพูดคนเดียวเหมือนคนบ้า"ข้าจะให้เธอนอนบนโซฟาจนถึงเช้า"ว่าแล้วหมากก็วิ่งขึ้นไปนอนบนห้อง แต่หมากเปิดไฟข้างล่างไว้ เผื่อพลอยจะตื่นนอน

          เธอเริ่มงัวเงียตื่นเพราะได้ยินเสียงตะโกนของหมาก ใช่ที่ไหนล่ะ เสียงเปิดประตูต่างหากเธอเดินไปดื่มน้ำโดยไม่รู้ว่ามีใครอยู่ข้างหลัง

          ฟุบ! เธอถูกชกท้องทำให้สำลักน้ำ มีคนเอาผ้ามาปิดปากเธอ เธอตกใจพยายามต่อสู้ โชคดีที่ไม่ได้เอายาสลบมา เธอคิด แต่พละกำลังมันเยอะเหลือเกิน