sad seen รักในน้ำตา

ฟางนั่งเล่นอยู่ที่ระเบียงบ้าน เธอมองบรรยากาศรอบๆที่อากาศดีเหลือเกิน

จนเธอนึกอยากให้ชายหนุ่มมาอยู่ข้างๆเธอตอนนี้

"คิดอะไรบ้าๆน่ะ ฟาง เขาจะมาได้ยังไง"เธอหัวเราะสมเพศตัวเอง ตอนนี้

เขาคงจะไปหาพิมประภา พี่สาวของเธอ อย่างหน้าระรื่น...

"ฟาง"เสียงทุ้มอันคุ้นหูดังขึ้น ฟางจึงรีบหันหน้าไปทันที

"พี่ป๊อป มาได้ไงคะ"หญิงสาวตกใจมาก

"หนีมา คนอื่นเขาเป็นห่วงเธอมากรู้ไหม"ป๊อปปี้เอ่ยดุสาวสวยตรงหน้า

"พี่ป๊อป คงไม่เป็นห่วงฟางเหมือนคนอื่น มาตามฟางเพราะแม่พี่สั่งใช่ไหม"

"ใช่  แม่สั่งฉัน แต่ฉันเองก็อยากมาด้วย "ป๊อปปี้พูดนิ่งๆ ฟางอึ้ง ไม่คิดว่า

เขาจะมาหาเธอ เธอคงได้ยินผิดไปแน่ๆ...

"พี่ป๊อป ล้อฟางเล่นสินะคะ พี่มาเหนื่อยๆ ไปนั่งพักดีกว่าค่ะ"

"อืม"ป๊อปปี้เดินไปนั่งที่โซฟาข้างในบ้าน ฟางเดินตามมา

"พี่ป๊อป นั่งพักอยู่นี่แหละค่ะ เดี๋ยวฟางไปหาขนมมาให้กินนะ"

"ไม่เอา ไม่ชอบ"ป๊อปปี้ตอบเสียงเย็นชา ฟางชะงัก

"ไม่ชอบก็ไม่ชอบค่ะ ฟางขอตัวก่อนนะ"ฟางเดินออกไปนอกตัวบ้าน

ขายหนุ่มนึกอยากรู้ว่าร่างบางจะไปทำอะไร เลยแอบเดินตามไปเงียบๆ

"เฮ้อ...ต้นไม้จ๋า เมื่อไหร่เขาจะรักฟางสักที"ฟางมองต้นดอกกุหลาบที่เธอ

เริ่มปลูกไว้ ตั้งแต่เริ่มรู้ตัวว่ารักชายคนนี้

"ถามมัน แล้วมันจะตอบให้ไหมล่ะ "ป๊อปปี้ถาม

"ไม่รู้สิคะ หึ.... ต้นไม้มันคงกลัวคำตอบจะทำให้ฟางเสียใจ" ฟางยิ้มเศร้าๆ

ก่อนจะลุกขึ้นยืน

"ฟาง รักฉันตั้งแต่ตอนไหนเหรอ"ป๊อปปี้ถาม

"จะรู้ไปทำไมคะ มันไม่สำคัญหรอกค่ะ"ฟางเดินหนีร่างใหญ่

"ไปไหน"ป๊อปปี้คว้าแขนเธอเอาไว้ทันที

"ฟางเพลียค่ะ อยากไปนอน"ฟางบอก

"อยากนอนเหรอ งั้นไปกับฉันสิ ฉันก็อยากนอน"ป๊อปปี้ยิ้มกริ่ม ก่อนจะอุ้ม

ร่างสวยขึ้น แล้วเดินกลับไปทางบ้านพัก

ป๊อปแน่ใจเหรอ ว่าจะนอน ฮ่าๆ