รักวุ่นวุ่นของกลุ่มวัยรุ่นสุดแสบ

พอเฟย์คุยโทรศัพท์กับฟางเสร็จก็เดินเข้าไปหาแก้วทันทีแต่ถูกเขื่อนทักซะก่อน

เขื่อน : นี่! เธอจะไปไหน

 

เฟย์ : ฉันก็ไปหาเพื่อนฉันนะสิถามได้

 

เขื่อน : แต่นั่นมันมีแต่ผู้ชายนะ

 

เฟย์ : ก็เพื่อนฉันอยู่ในนั้นฉันก็ต้องเอาเพื่อนฉันออกมาสิ

 

เขื่อน : งั้น....ฉันไปด้วย

แล้วเฟย์ก็เดินไปหาแก้วแล้วก็มีผู้ชายในกลุ่มทักเฟย์

 

.... ? : อ้าว! น้องเฟย์มากับใครจ้ะ

 

เฟย์ : อย่ามายุ่ง ป่ะแก้วไปกันเถอะ

 

.... ? : เดี๋ยวจะไปไหนเหรอ ?

แล้วผู้ชายคนนั้นก็จับแขนเฟย์ไว้

 

เขื่อน : เฮ้ย ! แกจะทำไรเฟย์อ่ะ

 

แก้ว : ใช่!!!! พี่ธามจะทำไรเฟย์อ่ะ

 

ธามไท : น้องแก้วไม่ยุ่งสิจ้ะ เฮ้ย! ทีเจแกเอาเด็กแกไปดิ๊

 

ทีเจ : เออ! น้องแก้วจ้ะอย่าไปยุ่งกับมันมาหาพี่เถอะ

แล้วทีเจก็กระชากแขนแก้วให้มาอยู่ในอ้อมอกของตังเอง

 

.... ? : เฮ้ย! จะทำไรแก้วอ่ะปล่อยแก้วเดี๋ยวนี้เลยนะ (เผลอแปปเดี๋ยวมายุ่งกับคนของฉันได้ไงว่ะ) [เค้าเป็นของแกตั้งแต่เมื่อไร >> ไรเตอร์] [เมื่อกี็ >> โทโมะ]

 

แก้ว : โทโมะช่วยฉันด้วย

 

ทีเจ : แล้วแกเป็นใครมีสิทธิ์ไรมาสั่งฉันวะ

 

โทโมะ : ฉันเป็นใครไม่สำคัญหรอก แต่ที่มันสำคัญคือแกต้องปล่อยแก้ว

 

ทีเจ : แล้วทำไมฉันต้องเชื่อ ?

 

โทโมะ : ก็มันคือ....คำสั่งไง

 

ทีเจ : (เออ...มันพูดถูกว่ะ เฮ้ย! ไอ้หน้าหวานนี่เล่นซะเคลิ้มเลย ) ฉันไม่ทำ

 

โทโมะ : อยากจะลองดีใช่ไหม เฮ้ย! [ไอ้เขื่อนไมไม่ไปช่วยเฟย์ว่ะ >> โทโมะ]

[ ก็ยัยคนเขียนอ่ะดิไม่ยอมเขียนบทฉันบ้างเลย >> เขื่อน] [นี่! ยัยคนเขียน เขียนบทเพื่อนฉันบ้างสิ >> โทโมะ ] [อ่อ...ได้จ้ะได้ >> ไรเตอร์] [555555 สมน้ำหน้าคนแถวนี้โว๊ยยยย >> เขื่อน] [สมน้ำหน้าฉันใช่ไหม >> ไรเตอร์] [ช่ายยยย >> เขื่อน] [ดี! งั้นฉันตัดบทนายออกไม่ต้องเป็นมันพระองพระเอกเนี่ย >> ไรเตอร์] [ง่ะ!!!! เค้าขอโตดดดดดดดดดดด >> เขื่อน]

 

แล้วเขื่อนก็เข้าไปช่วยเฟย์ เตะต่อยกับธามไทอยู่พักนึงโทโมะก็เช่นกันสู้กับทีเจอย่างเอาเป็นเอาตาย กวินซึ่งไม่ได้มีบทบาทมานานก็เห็นฟางกับป็อบปี้จูงมือกันเข้ามาห้าม

 

ฟาง : นี่หยุดเดี๋ยวนี้นะพวกพี่ทำอะไรอ่ะ

 

กวิน : อ้าว! น้องฟางมาแล้วเหรอทำไมมาช้าจังจ้ะ

 

ฟาง : พวกพี่เลิกยุ่งกับพวกเราสักที

 

กวิน//ธามไท//ทีเจ : ทำไมละจ้ะ

 

ฟาง : ก็เพราะพวกเรามีแฟนแล้ว

 

กวิน : ไม่จริงอ่ะพี่ไม่เชื่อถ้ามีพี่ก็ต้องรู้สิ

 

ธามไท : เออ....ใช่ๆๆๆ

เฟย์เมื่อเห็นพี่สาวปูทางมาอย่างนั้นจึงจัดฉากโดยเอานายเขื่อนเข้ามาเกี่ยวด้วย

 

ธามไท : เออ... ไม่จริงใช่ไหมจ้ะ

เฟย์ส่งยิ้มหวานให้ธามไท ทำให้ธามไทมีหวัง

 

เฟย์ : ใช่จ้ะ....ที่พี่ฟางพูดจริงทุกอย่าง นี่ไงแฟนเฟย์ (แล้วเฟย์ก็จัดการล็อกคอนายเขื่อนแล้วก็เอามือบางโอบเอวเขื่อน เขื่อนก็โอบเอวตอบ(เคลิ้มเลยนะ ^^)แล้วจึงหันไปพูดกับธามไท)

 

---

 

แก้ว : ใช่ค่ะ... (แก้วใช่สายตามองไปทางโทโมะแล้วแก้วก็จับมือโทโมะให้เดินมาใกล้ๆ แล้วพูดชื่อเค้าแบบหวานๆ หวานจนน้ำตาลเรียกพี่ น้ำผึ้งเรียกแม่เลยหล่ะ)

 

แก้ว : โมะขาาาาาาาาา บอกพวกเค้าไปสิคะว่าเราเป็นอะไรกันอ่ะ

 

โทโมะ (โทโมะก็ไม่น้อยหน้า) ค๊าบบบบบบบบ ได้ค๊าบบบบบบที่รัก

 

แก้ว : -////- (ทำไมใจเต้นแรงอย่างเนี่ย โมะก็พูดไรไม่รู้แก้วเขินนะ)

 

โทโมะ : แก้ว! แก้ว!! แก้ว!!! เฮ้ย! เป็นไรเนี่ย

 

แก้ว : อะ...อ่า เปล่านี่จ้ะที่รัก

 

โทโมะ : ๐////๐ (ทั้งที่รู้ว่ามันเป็นการแสดงละครแต่ผมก็ห้ามใจตัวเองไม่ไหว)

 

---

 

ฟาง : งั้นถ้าพวกพี่เข้าใจแล้วพวกขอตัวนะค่ะ

 

กวิน : ไม่พี่ไม่เข้าใจแล้วพี่ก็ยังไม่เห็นแฟนฟางด้วย

ฟางหันไปส่งซิกกับป็อบปี้ประมาณ 'ช่วยฉันด้วย'

 

ป็อบปี้ : ฉันนี่ไงแฟนฟาง

 

ฟาง ๐/////////////////////////////////๐ (เวอร์ไปแล้ว)

 

(ป็อบปี้ : ทำไมยัยนี่เขินแล้วน่ารักจังจะอดใจไม่ไหวอีกแล้วนะเคลียร์เสร็จเมื่อไร

เธอเสร็จฉันแน่)

ป็อบปี้ :  ไปกันเถอะแม่กระต่ายน้อยของผม

 

ฟาง +////////////+ (ป็อบปี้นายทำฉันเขินอีกแล้วนะ) อะ...อื้ม

 

กวิน : ฝากไว้ก่อนเถอะพวกแก ถ้าเผลอเมื่อไหร่พวกฉันมาเอาคืนแน่

 

ธามไท : ใช่ๆๆๆๆ อย่าเผลอก็แล้วกัน

 

ทีเจ : หึ!!! ถ้าเผลอเมื่อไหร่ฉันฉกแน่ (นี่เค้าเป็นคนหรือเป็นงูว่ะ)

 

เขื่อน : พวกฉันไม่มีทางเผลอแน่.......... (อ้าว... ทำไมฉันพูดคนเดียว หล่อไปคนเดียวพียวๆเลย)

 

---

 

สนุกกันบ้างไหมค่ะ ถ้าไม่สนุกหรือ

ไม่ค่อยโดนเท่าไร Ment มาบอกกันบ้างนะ

ตอนต่อไปมีทีเด็ดนะจ้ะถ้าอยากรู้ว่าคืออะไรต้องติดตาม