รักวุ่นวุ่นของกลุ่มวัยรุ่นสุดแสบ
เขียนโดย Nemosky
วันที่ 16 ตุลาคม พ.ศ. 2556 เวลา 22.14 น.
แก้ไขเมื่อ 15 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2557 01.10 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
11) คุณชายเผด็จการ VS ยัยซุ่มซ่าม
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
>>ด้านโทโมะ & แก้ว<<
แก้ว : โอ๊ยยยย ไมตัวหนักจริงเนี่ย!!!!
แล้วแก้วก็ลากโทโมะขึ้นบันไดมาอย่างโซซัดโซเซสาเหตุเพราะโทโมะตัวหนักมากทำให้คนตัวผอมๆอย่างแก้วแบกแทบจะไม่ไหว (แก้วพยายามฉุด กระชาก ลาก แล้วกระทื้บ เอ้ย !! ไม่ใช่ๆ ฉุด กระชากแล้วลากไรต่อว่ะ...แต่ชั่งเถอะเข้าเรื่องเลยดีกว่า)
แก้ว : นี่! ทำไมนายตัวหนักอย่างงี้เนี่ย
โอ๊ย ! พลั่ก !! โป๊ก !!![หึ งงหล่ะสิว่าเสียงไร หึ หึ ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน >> ไรเตอร์] [อ้าว! มีงี้ด้วย >> แก้ว] ล้อรถ เอ้ย! ล้อเล่น คืองี้เสียงเมื่อกี๊ที่ได้ยินอ่ะคือ....คือ.....คือ.... [พอ!!! ไม่ต้องเดี๋ยวฉันพูดเองขืนรอเธอพูดมีหวังพรุ่งนี้แหละเสร็จ >> แก้ว]
เออ....คืองี้นะค่ะ คือฉันแบกอีตาคุณชายนี่ขึ้นมาแต่ยังไม่ทันถึงห้องฉันก็สะดุดบันไดล้มหน้าขะมำส่วนโทโมะก็ไม่เป็นไรมากแค่หัวโขกกับประตูห้องเอง ฉันนี่สิที่หน้าเป็นห่วงหน้าขะมำยังไม่พอนะข้อมือยังไปกระแทกกับราวบันไดอีก ชีวิตฉันนี่มันชั่งลันทดยิ่งนัก หลังจากบ่นในใจเสร็จฉันก็พาอีตาคุณชายเข้ามาในห้องแล้วก็ค่อยๆเอา.... [เอาไรอ่ะแก้ว >> ไรเตอร์] [ทะลึ่งแหละ >> แก้ว]
[ชะอุ๊ย!!!เค้าเปล่านะเค้าไม่ได้ทะลึ่งนะ >> ไรเตอร์] [เชื่อจ้ะเชื่อ >> แก้ว] ไปวางไว้ที่เตียงอย่างแผ่วเบา แต่แล้วก็พาดอยู่(แล้วจะแผ่วเบาเพื่อ?)เพราะหัวโทโมะไปโขกกับขอบเตียง ทำให้โทโมะที่ตื่นอยู่แล้วตื่นเข้าไปใหญ่
โทโมะ : นี่!!! เธอจะทำไรอ่ะจะฆ่าฉันเหรอ??
แก้ว : เปลานะ
โทโมะ : เธอรู้ไหมว่าฉันเจ็บ เจ็บจนมึนไปหมดแล้วเนี่ย
แก้ว : เฮ้ย! ฉันขอโทษฉันไม่ได้ตั้งใจนะ
โทโมะเห็นแก้วนั่งก้มหน้าอยู่พักใหญ่ สงสัยว่าเป็นไรเลยถามออกมา....
โทโมะ : นี่! เธอเป็นไรอ่ะ
แก้ว : อ่อ!! ไม่เป็นไรหรอกฉันไปนอนก่อนนะ
แล้วแก้วก็ลุกขึ้นแล้วไปนอนที่โซฟาอย่างอ่อนเพลีย
โทโมะ : นี่เธอจะไปนอนตรงนั้นทำไมอ่ะขึ้นมานอนกับฉันนี่
แก้ว : ไม่เป็นไรฉันนอนตรงนี้ได้
โทโมะ : ขึ้นมานอนกับฉัน!!!
แก้ว : แต่ว่า....
แก้วพูดยังไม่ทันจบโทโมะก็พูดแทรกซะก่อน
โทโมะ : คำสั่ง
แก้วทำหน้าย่นก่อนจะเดินไปที่เตียง
โทโมะ : รีบนอนซะพรุ่งนี้ต้องไปโรงเรียนไม่ใช่เหรอ???
แก้ว : อืม....รู้แล้วไอ้จอมเผด็จการ คร๊อกกกกกฟี่
โทโมะ : หมดฤทธิ์สักทีสิะ
ตามความเป็นจริงแก้วไม่ได้เป็นคนขี้กลัวขนาดนี้ แต่เป็นเพราะแก้วรู้สึกผิดที่ทำให้ไอ้คุณชายเจ็บเลยไม่กล้าขัดขืนใดๆทั้งสิ้น
memt ด้วยนะ
อาจไม่ค่อยสนุกเท่าไหร่แต่ก็ment ด้วยนะจ้ะ
ตอนหน้าห้ามพลาดเพราะมีตัวแสดงใหม่ๆมาเพี้ยบ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ