ทำไงดี..แฟนผมเป็นผู้ชาย

ณ สวนสาธารณะหลังโรงเรียน

            สวนสาธารณะหลังโรงเรียนยามบ่ายมีแสงแดดอ่อนๆส่องลงมาตรงม้าหินอ่อนที่สลักลวดลายสวยงามเอาไว้ ผู้คนพลุกพล่านเดินไปมาบ้างมาเป็นคู่รัก บ้างมาแบบครอบครัวนั่งสรรค์สันต์กัน แต่มีเด็กหนุ่มที่นั่งจิ้มมือถือที่มีราคาแพงสำหรับพวกลูกคุณหนูที่มีเงินพอจะซื้อมาใช้ประดับตัวเอง เด็กหนุ่มนั่งจิ้มมือถือเพื่อไลน์หาเพื่อนคนสนิทที่เขาเป็นคนนัดมาเอง แต่พวกมันกลับมาสายนัดครั้งนี้

[ไอ่คริส....มึงอยู่ไหนเนี่ยไอ่เทาด้วยมึงรีบลากมันมาด้วยเลยนะ] เด็กหนุ่มที่ชื่อปาร์ค ชานยอลที่บรรจงรัวนิ้วมือลงที่หน้าจอของโทรศัพท์มือถือและกดส่งให้กับเพื่อนทั้ง 2 คน

[เออๆ กูรู้แล้วรีบอยู่ๆ ไอ่เทาแม่งขับรถยังกับเต่าคลาน] ข้อความเด้งขึ้นที่หน้าจอของ

ชานยอล และเขาก็ก้มดูและพิมพ์ตอบเพื่อนคนสนิทของเขาไป

[ให้ไวๆเลย กูมารอพวกมึงตั้งครึ่งชั่วโมงแล้วนะ]

[คร้าบบๆๆๆ....]

หลังจากอ่านข้อความที่เพื่อนของเขาส่งมาให้ทางไลน์ ชานยอลก็ปิดโปรแกรมไลน์ลง เขานั่งฟังเพลงไปเรื่อยๆ จนสายตาไปสะดุดเข้ากับกลุ่มๆนึง และกลุ่มนั้นก็หันมาเจอเขาเข้าพอดี

“อ้าว...เฮ้ยชานยอล มานั่งอะไรตรงนี้เนี่ย ไม่คิดว่าจะมาเจอปาร์ค ชานยอลที่ได้ฉายาว่า หนุ่มน้อยผู้น่ารั๊ก ที่นี้เลยแหะ ฮ่าๆ”

ชานยอลทำหน้ายู่ใส่เมื่อได้ยินประโยคนั้น คนที่เข้ามาทักเขาคือ เลย์ หนุ่มที่ขึ้นว่าถึงเป็นผู้ชายแต่ก็ด่าเจ็บจนผู้หญิงอายเลยที่เดียว

“ไม่ต้องพูดฉายาก็ได้ฟังแล้วหมดอารมณ์คุยต่อเลยว่ะ แล้ว...ข้างหลังนั้นใครหรอ? น้องชายหรอ?”

ชานยอลไม่ลืมที่จะถามเลย์ว่าหนุ่มน้อยที่หลบอยู่ข้างหลังเลย์คือใคร คนๆนี้มีรูปร่างที่บาง ตัวเล็กหรือเตี้ยก็บอกไม่ถูก ตาที่ตี่ลงเล็กน้อย ผิวขาวเนียนแบบน้ำนม ริมฝีปากสีสดเหมือนสตอเบอร์รี่ที่กล่าวมานี้ ขนาดผู้หญิงยังต้องอายเลย นี้มันผู้ชายว่ะเนี่ย ชานยอลคิดในใจ

“อ๋อ...นี้ๆแบคฮยอนเพื่อนกูเองๆ ยังไงก็ฝากเข้ากลุ่มด้วยอีกคนละกัน เห็นเตี้ยๆอย่างนี้แม่งแรงเยอะนะมึง อย่าไปตีกับมันล่ะ ฮ่าๆ”

“เออ กูเตี้ยไง โถ่อิสูง!!! ทำมาเป็นพูดว่ากูเตี้ยอย่างนั้นอย่างนี้ ที่มึงละไปยืนกะผู้หญิงทีนี้กลมกลืนเลยนะมึงอะ”

ยังไม่ทันไรแบคฮยอนก็สวนเลย์กลับไม่ยั้ง เลย์ได้แต่ทำหน้ายู่ใส่แบคฮยอน ก่อนที่จะหันกลับไปพูดกับชานยอล

“เออไหนๆ กูก็ไม่มีที่ไปล่ะ กูขอนั่งด้วยได้ปะ?”  เลย์วางของที่ซื้อมาและทำท่าจะนั่งลงแต่ก็ถูกคำพูดของชานยอลสะกัดไว้ จนเขาต้องทำเสียงจิ๊จ๊ะออกมา

“อ่า า....ใครอนุญาต กูบอกแล้วหรอว่า มึงนั่งตรงนี้ได้”

“เออ กูไม่นั่งกูได้ ปะแบคไปหาที่นั่งที่อื่นกัน” เลย์ทำท่าหยิบของและจับข้อมือแบคฮยอนให้ลุกขึ้นตามและกำลังจะเดินออกไป

“เฮ้ยยๆ กูล้อเล่นนน โห่มึงนี้ก็ขี้งอนตลอดอะโด่ววว นั่งๆ” ชานยอลฉุดมือเลย์ไว้ก่อนที่ เลย์จะเดินออกไปจากตรงนั้น

“ก็แค่เนี่ย จะเกรียนใส่กูห่า!!! อะไรล่ะ โว๊ะ”

เลย์วางของลงที่เดิม และทั้ง 3 คนก็เริ่มบทสนทนากันอย่างเมามันส์ เลย์เล่าโน่นนี่ที่ได้ไปเจอมาหลังจากช่วงวันหยุดให้ชานยอลฟัง ถึงหูของชานยอลนั้นจะฟังเลย์เล่าเรื่องราวต่างๆ แต่สายตากลับจดจ้องกับหนุ่มหน้าหวานที่กำลังก้มหน้าเล่นเกมส์ในโทรศัพท์มือถือของตนเองโดยไม่ได้ใส่ใจสิ่งรอบข้างเท่าไรนัก

แบคฮยอนหรอ......โห้วววน่าสนใจแห๊ะ งานนี้ต้องสนุกแน่ๆ หึ....หึ