ความฝัน or ความจริง

  แก้วส่งเค้กถ้วยเล็กไปให้เขื่อน เขาหันมามองหน้าเธออย่างงงๆ หน้าตาที่อาบไปด้วยน้ำตาดูก็รู้ว่าร้องไห้ เขื่อนส่ายหน้าน้อยๆ

''ฉันกินไม่ลงหรอกแก้ว ขอบใจนะ'' เขื่อนผลักมือแก้วออกเบาๆ

''อืม อยากกินก็มาหยิบเองล่ะกันนะ อยู่บนโต๊ะ'' แก้ววางเค้กลงแลพเดินแจกเค้กให้เพื่อนๆ

''ฉันฝากยัยเฟย์แป๊ปนะ กะว่าจะกลับไปเอาของที่บ้านน่ะ เมื่อเช้ารีบเลยเอามาไม่ครบ'' ฟางพูดและเดินไปหยิบกระเป๋าที่แขวนอยู่เดินออกไปนอกห้อง

  ปัง~

  เสียงปิดประตูของฟาง เรียกความสนใจจากคนที่นั่งอยู่ริมระเบียง เธอหันมามองหน้าฟางอย่างช้าๆ แววตาที่แฝงไปดวยความเศร้าเบิกตาขึ้นอย่างตกใจที่เห็นเธอ ฟางเองก็ดูตกใจเล็กน้อยที่คนตรงหน้ามองเธออย่างหวาดระแวง หญิงสาวคนนั้นคอยๆเดินห่างจากฟางและรีบวิ่งเข้าห้องตัวเองไป ปล่อยให้เธอยืนงงกับเหตุการตรงหน้า แต่เธอก็ไม่สนใจ รีบก้าวเท้าออกไปจากที่นี่ให้เร็วที่สุด เธอรู้สึกแปลกๆเหมือนมีคนกำลังเดินตามเธออยู่แแต่หันไปมีก็แต่อากาศธาตุ

''อุ๊ย!! ขอโทษค่ะ คุณ'' ฟางตกใจกับคนตรงหน้า ชายแปลกหน้าสวมฮูทสีดำปกปิดหน้าตาคลุมทับด้วยผ้าสีดำอีกชั้น

''ฮึฮึ'' ชายแปลกหน้าหัวเราะ และเดินผ่านตัวเธอไป

'อะไรกัน มันจะเกิดอะไรขึ้นอีกหล่ะ' ฟางคิดและรีบวิ่งออกไป

-----------------------------

''นาย ไม่เอานมนี่ จะเอานมเปรี้ยว'' คนตัวเล็กบ่นอย่างหัวเสียพร้อมกับเขย่งชี้นมที่ตัวเองต้องการ

''นี่ยัยเตี้ย ซื้อให้พี่เฟย์ไม่ใช่เธอ'' คนตัวสูงพูด แต่มือก็เอื้อมไปหยิบนมเปรี้ยวมาเปลี่ยนให้

''ไปเถอะ เดี๋ยวไปเยี่ยมพี่เฟย์ไม่ทัน ฉันยิ่งมีเรียนตอน10โมงเช้าอยู่ด้วย'' คนตัวเล็กแย่งตะกร้าจากมือชายหนุ่มแล้วรีบเดินไปที่เคาเตอร์

''ทั้งหมด 120 บาทค่ะ'' พนักงานพูด เธอส่งเงินไปให้และหยิบถุงมาให้ชายหนุ่มถือ เธอเดินนำหน้าไปที่รถคันงามและเปิดประตูเข้าไปนั่ง ประตูด้านคนขับถูกเปิดออก แต่คนที่เข้ามาดันไม่ใช่แฟนหนุ่ม

''นาย..นายเป็นใคร ลงไปจากรถแฟนฉันนะ'' ฟ้าตวาดและพยามยามจะเปิดประตูออกแต่มันถูกล็อก เธอพยายามตะโกนเรียกแฟนหนุ่มจนคอแทบแตก หูอื้อตาลายไปหมด เหมือนไม่มีอากาศหายใจ

''ฟ้า ฟ้า'' คำสุดท้ายที่ได้ยิน เธอสลบไป

  ''อือ อืม''  มือเล็กขยี้ตาตัวเองอย่างเบาๆ แสงที่ลอดผ่านหน้าต่างมาทำให้เธอต้องยีตามอง เพดานห้องสีขาว บรรยากาศที่ดุไม่คุ้ยเคย เธอชันตัวขึ้นนั่ง ผ้าห่มที่ถูกห่มอยู่หล่นลงมากองอยู่ที่เอว เธอก้มลงมองตัวเอง

''เฮ้ย เสื้อ เสื้อฉันล่ะ'' เธอตกใจกับอกเปลื่อยเปล่าของเธอ เสียงเปิดประตูทำให้เธอต้องหันไปมอง

''เฮ้ย/ว้าย ฟ้า/โซ่'' ชายหนุ่มรีบปิดประตูพร้อมกับฟ้าที่ที่รีบเอามือปิดหน้าอกตัวเองก่อนจะนึกได้ว่ามีผ้าห่มอยู่-/-

''ทำไมไม่ใส่เสื้อ ป้าหนิงครับป้าหนิง'' โซ่ตะโกนเรียกแม่บ้านประจำตัว-*-

''ขา ขา'' ร่างท้วมวิ่งอย่างทุลักทุเลขึ้นบันไดมาอย่างหอบๆ

''ทำไมไม่หาเสื้อให้ฟ้าใส่ละครับ''

''เอ่อ ป้าลืมเลยค่ะ ป้ากะว่าจะลงไปดุเสื้อผ้าข้างล่างแต่ดันเห็นดอกกุหลาบมันยังไม่ได้เปลี่ยนก็เลยออกไปตัดมาน่ะค่ะ'' ป้าหนิงแก้ตัวอย่างอายๆ

''ไม่เป็นไรครับป้า แฟนผมคงไม่ว่า ป้าลงไปเอาเสื้อมาใส่ให้ฟ้าเถอะครับ''

''ค่ะๆ''  ร่างท้วมวิ่งลงบันไดไป

----------------------------------

 เม้น+โหวตด้วยนะ  -0-