Always with you.. หยุดรักไว้ที่เธอ
เขียนโดย 
เบบี๋ทีเคอาร์
วันที่ 10 ตุลาคม พ.ศ. 2556 เวลา 14.43 น.
แก้ไขเมื่อ 11 ตุลาคม พ.ศ. 2556 22.46 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
8)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
"โอ้ยเธอก็พูดซักทีสิ" ป็อปปี้เริ่มขัดจังหวะ ฮึ่ย รอหน่อยก็ไม่ได้
"นายนี่มันน่ารำคาญซะจริง อ่ะๆ คือว่านะโทโมะ ปิดเทอมนี้น่ะแก้วจะไปหาแม่ที่เกาหลีแล้วน่ะสิ"
".............." ใบ้รับประทานกันทั้งคู่เลยครับท่าน อึ้งล่ะสิ ป็อปปี้นี่ไม่เท่าไหร่นะ แต่โทโมะนี่สิ เงียบกริบเลยทีเดียว
"แล้วแก้วจะกลับมามั้ยฟาง แก้วจะกลับมามั้ย" โทโมะถามฉันอย่างร้อนรน ฮ่าๆๆ นายนี่สงสัยจะรักเพื่อนฉันจริงๆนะเนี่ย
"เฮ้ยไอ้โมะใจเย็น" ป็อปี้รีบเตือนสติเพื่อนตัวเอง
"ใช่โทโมะนายใจเย็นๆนะ เดี๋ยวเปิดเทอมยัยแก้วก็กลับมาแล้ว"
"งั้นเหรอ เฮ้อโล่งอก" โทโมะถอนหายใจออกมา
"นายจะทำอะไรก็รีบๆทำนะโทโมะ เผื่อยัยแก้วไปเจอกับหนุ่มเกาหลีเข้าแล้วเกิดอาการปิ๊งปั๊งกันขึ้นมาฉันไม่ช่วยนะ" ฉันพูดล้อๆ ทั้งๆที่ก็รู้ดีอยู่แล้วว่ายัยแก้วมันไม่มีทางเปลี่ยนใจแน่ๆ อยู่กันมาสิบกว่าปี ทำไมจะไม่รู้ล่ะว่าแก้วน่ะ รักโทโมะจนโงหัวไม่ขึ้นแล้ว
"ขอบใจนะฟางที่มาบอกฉัน" โทโมะบอก ป็อปปี้ไม่พูดอะไรเพียงแต่ตบบ่าเพื่อนสนิทเบาๆเป็นการให้กำลังใจ
"นายมีอะไรให้ฉันช่วยบอกได้เลยนะ ฉันจะช่วยเต็มที่" ฉันบอกพร้อมกำลังจะเดินแยกออกไป แต่นายป็อปก็มารั้งแขนไว้ซะก่อน
"อะไรอีกล่ะ" ฉันเอ่ยถามแต่นายป็อปยังกวนไม่เลิก
"วันนี้ไปกินไอติมกัน ฉันเลี้ยง" อะไรอยู่ดีๆก็มาชวน ประสาทกลับรึปล่าวนะ
"โอเคฉันชวนแก้วกับเฟย์ไปด้วยนะ"
"ได้เดี๋ยวฉันชวนไอ้โมะกับไอ้เขื่อนมาด้วย"
"งั้นเจอกันหลังเลิกเรียนหน้าตึก 2" ฉันบอกเขา
"ได้เลยยัยเป็ด :p" ไอ้หมีเริ่มอีกละ ยังจะมาแลบลิ้นปลิ้นตาใส่ด้วย ฮึ่ยน่าโมโห ฉันเลยเดินหนีออกมาซะนี่ คนบ้าอะไรกวนประสาทได้ตลอดเวลา ไอ้หมีน่ารัก !(?)
END FANG PART
POPPY PART
บอกได้เลยล่ะว่าผมชอบเวลายัยเป็ดฟางนั่นโมโห มันดูน่ารักแปลกๆนะ ไม่เชื่อคุณก็ลองทำกับคนที่คุณชอบดูสิ หึหึ ผมว่าคุณได้มีความสุขเหมือนผมแน่ๆ
"ไอ้ป็อป ฉันสงสัยแกอย่างนึง" ไอ้โมะมันถามผม
"อะไรวะ"
"แกชอบฟางเหรอ ?" ผมยิ้มมุมปากแล้วมองหน้ามันให้มันเข้าใจโดยที่ผมไม่ต้องพูดมาก
"ฉันว่าละ สังเกตมาตั้งนาน" มันบอกก่อนจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเล่น
"แล้วไอ้เขื่อนมันไปไหนของมันเนี่ย" ผมถามออกไปโดยที่รู้อยู่แล้วล่ะว่ามันจะไปที่ไหนได้ และแน่นอนกับคำตอบเดิมๆ 'ไปหาเฟย์' นี่พอมีแฟนเข้าหน่อยเพื่อนฝูงนี่ไม่คิดจะสนใจเลย มันเป็นแฟนกับเฟย์ตั้งแต่เปิดเทอม เจอปุ้บจีบปั้บ อันที่จริงมันจีบมานานแล้วล่ะแต่ก็มัวแต่เล่นตัวกันอยู่ละมั้ง แล้วก็ไม่รู้ว่าไปคบกันได้ยังไง เอาละจบเรื่องของมันเอาไว้เท่านี้แหละ
เอาเรื่องของผมดีกว่า ผมยังคิดไม่ออกเลยว่าจะเริ่มกับยัยเป็ดฟางยังไง หรือเราควรจะทะเลาะกันไปบ่อยๆแบบนี้จะได้ดูมีสีสัน แต่ผมมันไม่ใช่แนวแบบนั้นน่ะสิ คนนี้ผมจริงจังนะ ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไม แต่เธอคนนี้ยังดีกว่าผู้หญิงคนอื่นเป็นไหนๆ เธอแตกต่างจากคนอื่นๆ นี่ไงผมถึงเลือกเธอ เธอมันน่าสนใจมากนะยัยเป็ดน้อยของฉัน ฉันเริ่มชอบเธอเข้าจริงๆแล้วล่ะฟาง :)
*ร้านไอติม*
จากที่นัดกันไว้หน้าตึก 2 ก็ต้องเป็นพวกผมนี่แหละที่ไปรอทั้งสามนาง ระหว่างมาก็เดินมาเป็นคู่ๆเลยล่ะ โดยที่แน่นอนคือไอ้เขื่อนกับเฟย์เดินด้วยกัน ผมก็ต้องเสนอตัวเข้าไปหายัยเป็ด ส่วนไอ้โมะกับแก้วน่ะโดนบังคับให้เดินคู่กัน ฮ่าๆๆ ช่างเหมาะเหมงดีจริงๆ
พอมาถึงที่ร้านเราก็นั่งกันเป็นคู่ๆเหมือนเดิม ดีนะที่เป็นโต๊ะยาว ไม่งั้นผมคงทำใจไม่ได้(?)แน่ๆที่ต้องนั่งแยกกับยัยเป็ด แต่ก็นะ มาถึงปุ๊บไอ้คู่รักคู่กินก็สั่งเอาๆอย่างเดียว แต่ก็ดีผมขี้เกียจเลือก
"เอาเป็นไอศกรีมสามรสสามถ้วยละกันค่ะ ของฉันขอเป็นช็อกโกแลต สตอเบอรร์รี่ แล้วก็วานิลลาค่ะ" นี่ของคู่เขื่อนเฟย์
"ฉันขอเป็นมะนาว ช็อกโกแลตชิพแล้วก็บลูเบอร์รี่ละกันค่ะ" นี่ของคู่โทโมะแก้ว
"ของฉันเอาเรนโบว์ ชาเขียวแล้วก็คุ้กกี้แอนด์ครีมค่ะ" ครับคู่ผมยัยเป็ดฟางสั่ง
กินๆไปได้ซักพักก็เกิดสงครามน้ำลายระหว่างผมกับยัยเป็ดขึ้น
"นี่นายก้อนนี้ของฉันนะ" นั่น มีการแยกก้อนกันด้วย อะไรของเค้าวะ
"แบ่งๆกันกินไม่ได้รึไงเล่า รสนี้ฉันก็ชอบนะ" ผมก็ขอเถียงล่ะ
"ไม่ได้ฉันเป็นคนสั่งฉันต้องได้รสนี้" ดูเข้าๆ เอาเหตุผลเล็กมาอ้างซะงั้น
"ฉันเป็นคนจ่าย งั้นฉันต้องได้" เอาไงล่ะ เหตุผลของผมใหญ่กว่า
"โอ้ยหยุดนะ พวกแกนี่จริงๆเลย เอารสนี้มาให้ฉันแล้วแกก็กินสองรสที่เหลือไปนั่นแหละ" ว่าแล้วเฟย์ก็ตักไอติมรสคุกกี้แอนด์ครีมของผมไปอยู่ในถ้วยตัวเอง
"เฮ้ยยยยย" ผมกับฟางประสานเสียงกันออกมาด้วยความเสียดายที่ไม่ทันไรเฟย์กับไอ้เขื่อนก็จัดการไอติมก้อนนั้นไปซะแล้ว
"เพราะนายแหละ"
"เพราะเธอต่างหาก"
"นายนั่นแหละ"
"เธอนั่นแหละ"
"โอ้ยหยุด ! คนจะกิน" เอาแล้วครับเฟย์โมโหแล้ว ทำให้ผมกับยัยเป็ดเงียบกันไปโดยปริยายจนทุกคนกินไอติมหมด
"เค้ากลับแล้วนะตัวเองกลับบ้านดีๆนะ" แหมไอ้เขื่อนบอกลากันซะขนาดนี้ไม่ไปนอนด้วยกันซะเลยล่ะ
"ฉันไปนะแก้ว" สั้นๆแต่จริงใจครับโทโมะเพื่อนผม
"อื้ม กลับบ้านดีๆนะ" แก้วบอกลา
"หยุด จะไปไหนก็ไปเลยไอ้หมี ไม่ต้องมาล่ำลาให้เสียเวลาปล่าว" อะโหน่ารักจริงๆเลยเป็ดน้อย -0-
"ฉันไปแล้วละกัน ยัยเป็ดเน่า ไว้เจอกันนะ แบร่ :p" ผมก็จัดให้ซะเลย
"อะ ไอ้หมีบ้า จะไปไหนก็ไปเลยไป้ ! ฮึ่ยย" ฮ่าๆๆ โมโหอีกแล้ว เธอจะน่ารักไปไหนนะเป็ดน้อยของผม :)
END POPPY PART
ตอนนี้เน้นป็อปฟางซะหน่อย เค้าไปแล้วนะเดี๋ยวซักทุ่มสองทุ่มแวะมาอัพ บ้ายบาย
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
