Fighting love เพื่อเธอ…ที่รัก

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

ทั้งสามนั่งลงบนโซฟาด้วยท่าทางหวาดกลัว ก่อนที่ทั้งหมดจะเดินตามเข้ามา

จงเบเดินไปเปิดไฟล์เทปจากกล้้องวงจรปิดขึ้น เผยให้เห็นการกระทำผิดของทั้งสามอย่างชัดเจน

"ผมไม่อยากพูดมาก ผมแค่อยากรู้ ว่าทำไมพวกคุณต้องทำแบบนี้"ป๊อปปี้เอ่ยเรียบๆ

"..."

"ว่ายังไง"ป๊อปปี้เริ่มย้ำเสียงหนัก

"ผมรักฟางครับ"เสียงแผ่วเบาทว่าหนักแน่นราวกับยืนยันความรู้สึกที่มีต่อฟางจริงๆ ฟางนิ่งไป

"พี่ป๊อปจำได้มั้ยครับ ที่ผมขอโทษพี่ไปวันนั้น ที่ผมเปิดใจคุยกับพี่"

"..."ป๊อปปี้พยักหน้ารับ

"ตั้งแต่วันที่ผมไปถ่ายเอ็มวีกับฟางที่ทะเล ผมก็รู้แล้วล่ะครับว่ายังไงฟางก็ไม่มีวันมองผมเกินคำว่ารุ่นพี่ได้เลย"พิชชี่เอ่ยอย่างเจ็บปวด แต่แสดงให้เห็นความเข้มแข็ง

"พิชรู้แล้ว พิชทำแบบนี้ทำไม"

"ผมกับแบมคุยกันเรื่องนี้มาก่อน ตอนนั้นผมคิดแค่ว่าอยากให้ฟางมองผมบ้างแค่นั้น แต่หลังจากที่ผมเห็นพี่ป๊อปกับฟางที่ทะเลวันนั้น ผมก็เลยรู้สึกผิดวิ่งไปขอโทษพี่ไงครับ"

"แล้วทำไมพิชไม่บอกแบม"แบมโวยวายขึ้น

"พิชพยายามจะบอกแล้วนะแบม"พิชสวนเสียงนิ่งแบมนิ่งไป

"แต่แบมกับเกลก็ทำให้มันเกิดขึ้น พิชเห็นฟางร้องไห้เสียใจขนาดนั้นพิชทนไม่ได้ พี่ป๊อปเชื่ิอพิชนะครับ ฟางรักพี่ป๊อปมาก มากจนไม่มองใครเลยจริงๆ"พิชชี่เอ่ยอย่างจริงใจ

"ผมขอโทษนะครับ"พิชชี่เอ่ยด้วยเสียงสั่นเครือ

"ผมไม่น่าอ่อนแอจนตัดสินใจอะไรผิดไปเลย

"ฟางให้อภัยพี่พิชค่ะ แน่นอนว่าพี่พิชจะเป็นรุ่นพี่ที่ดีที่สุดของฟาง"ฟางยิ้มให้พิชชี่

"ขอบคุณครับน้องฟาง"พิชชี่กอดฟางแน่นก่อนจะหันมาหาป๊อปปี้

"ผมขอโทษครับ"พิชชี่ยกมือไหว้ ป๊อปปี้คลี่ยิ้มอ่อนโยน

"พี่ยืนยันในคำเดิมที่เคยบอกเราที่ทะเลนะ พี่ให้อภัยเราเหมือนเดิม"

"ขอบคุณครับพี่"พิชชี่ยิ้มอย่างสุขใจ

"แบม"ป๊อปปี้หันไปเผชิญหน้ากับแบม

"ผมขอบคุณมากนะสำหรับความรู้สึกดีๆที่มีให้ผม แต่ผมไม่สามารถตอบรับมันได้ ผมมีคนที่ผมรัก ผมที่ผมพร้อมดูแล มีคนที่ผมตั้งใจว่าจะอยู่ข้างเธอไปตลอดอยู่แล้ว"ป๊อปปี้สบตากับฟาง

"ฮึก ไม่มีทางไหนเลยหรอคะที่พี่จะมองแบมบ้าง"แบเอ่ยทั้งน้ำตา

"ผมขอโทษจริงๆแบม แต่คนที่ผมรักคือฟาง ไม่มีใครแทนที่ฟางได้แน่ๆ ทั้งหัวใจของผมมีแต่ฟางเท่านั้น และไม่ว่าฟางจะเป็นยังไง ผมก็รักฟาง หรือต่อให้คุณฆ่าฟางให้ตาย ผมก็รักคนอื่นไม่ได้อยู่ดี"

"ฮืออ"แบมร้องไห้อย่างเจ็บปวดใจ

"ผมขอโทษจริงๆแบม แต่ในใจผมมีแค่ฟางเท่านั้นจริงๆ"ป๊อปปี้ยืนยัน ฟางซึ้งจนร้องไห้ ป๊อปปี้ดึงร่างเล็กมากอดแนบอก ประกบปากจูบปากบางของเธออย่างดูดดื่ม

"โอ้ยเดี๋ยวค่อยหวานได้มั้ย เหลืออีกคนนะ"เคนตะขัดขึ้น ป๊อปปี้ยอมถอนจูบออกมาแล้วปล่อยให้ฟางเดินไปนั่งลงข้างๆเกล

"พี่เกลคะ ฟางขอโทษนะคะ ที่ทำให้พี่รู้สึกไม่ชอบฟางแต่เชื่อฟางนะคะฟางไม่ได้คิดอะไรกับพี่พิชจริงๆค่ะ ฟางมีคนที่ฟางรัก"ฟางมองหน้าป๊อปปี้"มีคนที่ฟางฝากหัวใจไว้แล้ว พี่เกลสบายใจได้ค่ะ"

"อือ"เกลพยักหน้ารับ เธอเองเป็นคนฉลาด แค่ได้ฟังเรื่องราวจากปากเพื่อนๆและรุ่นน้องรุ่นพี่ตรงหน้า ก็ทำให้เธอรู้สึกว่าสิ่งที่เธอทำมันช่างไร้สาระและทำร้ายจิตใจตัวเอง และคนอื่นไปอย่างมหาศาล

พี่เข้าใจแล้วจริงๆเกลยืนยันทั้งน้ำตา

"พี่ขอโทษนะกับสิ่งที่ทำลงไป ตอนนั้นทำเป็นอารมณ์ชั่ววูบ พอดีว่าพี่เพิ่งดูเอ็มวีเรากับพิชน่ะใจมันเลยไปง่าย"

"ไม่เป็นไรค่ะ ฟางเข้าใจ"

"แต่สิ่งที่พี่ทำให้ฟาง ที่พูดดีๆกับฟางพี่ไม่ได้แสร้งทำนะ พี่ทำมันจากใจจริงๆ"

"ค่ะฟางเชื่อค่ะ"

ทุกคนในห้องยิ้มให้กันอีกครั้ง เป็นสัญญาณว่าเรื่องร้ายๆของพวกเค้าผ่านพ้นไปด้วยดีแล้ว

###########################

จัดการอย่างผู้ดี555

แอบหวานละลายกันกับป๊อปปี้ฟางเบาๆ

เรื่องนี้ใกล้จะจบแล้วนะคะ

ขอวคุณทุกคนมากๆที่ทำให้เรามีวันนี้ได้

ไม่ว่าจะอ่านอย่างเดียวหรือเม้นหรือโหวตด้วย

แต่ทุกคนคือเบื้องหลังความสำเร็จของซันค่ะ

ขอบคุณจริงๆๆๆค่ะะ