Fighting love เพื่อเธอ…ที่รัก

##########################

ร่างเล็กเดินเข้ามาในห้องของตัวเองในเช้าวันใหม่

"เมื่อคืนไปไหนมา"เสียงเรียบที่คุ้นเคยดังขึ้น ทำให้ฟางหันไปมองที่มาของเสียงอย่างอดไม่ได้

"ว่าไง?"ป๊อปปี้ที่นั่งอยู่บนโซฟาถามโดยไม่มองหน้า ฟางสูดลมหายใจลึกก่อนจะเอ่ยเสียงเย็นชา

"เรื่องของฉัน"

ประโยคนั้นทำให้ป๊อปปี้กำมือแน่น

'หึ คงไปค้างกับพิชชี่มาสินะ'

"แล้วทำไมไม่กลับห้อง"

ฟางแทบทรุดกับน้ำเสียงเย็นชาหนาวเหน็บ น้ำเสียงที่เค้าไม่เคยใช้กับเธอตั้งแต่คบกันมา

'หึ พี่มีแบมแล้วสินะ'

"แล้วมันเกี่ยวอะไรกับคุณ"

"มันก็ไม่ได้เกี่ยวอะไรกับฉันหรอกนะ แต่น้องเธอน่ะเค้าเป็นห่วง"

"ฉันบอกเฟย์ไปแล้วเมื่อเช้า"ฟางตอบเรียบๆแล้วตั้งท่าจะเดินเข้าห้องนอน

"จะไปไหน"

"นี่มันห้องฉัน ฉันจะทำอะไร จะไปไหน ทำไมต้องบอกคุณ อ้อทีนี้คุณก็ออกไปจากห้องของฉันได้แล้ว!"ฟางไล่

"หึ ได้ผู้ชายคนใหม่แล้วก็ไล่กันเลยนะ"ป๊อปปี้เหยียดยิ้ม

"คุณพูดอะไรของคุณ"

"ทำไมเธอถึงมักมากอย่างนี้นะ ฉันคนเดียวมันไม่พอสำหรับเธอรึไงกัน"

"ใครกันแน่ที่มักมาก ฉันไม่อยู่แค่แป๊ปเดียว คุณก็นัวเนียกับคนอื่นซะล่ะ คงมีที่ฉันไม่รู้อีกไม่รู้กี่คน"

"เธอพูดอะไรของเธอ"

"คุณนั้นแหละ ผู้ชายนี่มันก็จริงๆเลยนะ มักมาก ไม่รู้จักพอ!"

"หยุดพูดเดี๋ยวนี้นะ เธอมีสิทธิ์อะไรมาว่าฉัน"

"แล้วคุณล่ะมีสิทธิ์อะไรมาว่าฉัน ฉันทำอะไรผิด"

"เธอน่ะหรอไม่ได้ทำอะไรผิด เธอกับไอลูกหมานั่น เธอหักหลังฉัน"

"ฉันไปหักหลังคุณตั้งแต่เมื่อไหร่ มีแต่คุณนั้นแหละเจ้าชู้ นอกใจฉัน คุณมันเลว ฉันเกล…"ไม่ทันจบคำพูดริมฝีปากบางก็ถูกประกบจูบจากร่างสูงที่ทนฟังคำพูดของเธอไม่ไหว ลุกขึ้นมาปิดปากของเธอด้วยปากของเขาเอง

"อื้อ!"ร่างเล็กร้องในลำคอพร้อมกับพยายามดิ้นหนี แต่สองมือของร่างสูงกลับยึดใบหน้าหวานไว้พร้อมกระแทกริมฝีปากลงไปแรงๆ ฟันเขี้ยวสวยของเค้ากัดเนื้อบางๆของปากเธอจนขาดทำให้เธอรับรู้ถึงรสเลือด

ร่างเล็กนิ่งไปด้วยความเจ็บปวดทั้งกายและใจ น้ำตาเม็ดสวยไหลลงมาอีกครั้งอย่างน่าอดสู ร่างสูงที่สัมผัสได้ถึงน้ำใสๆของร่างเล็กจึงถอนจูบออกมา

"ใจร้ายที่สุดเลย พี่ทำแบบนี้กับฟางได้ยังไง ฮึก"ร่างเล็กทุบอกแกร่งทั้งน้ำตา ป๊อปปี้รั้งร่างเล็กมากอดแน่น

"พี่ขอโทษ"ป๊อปปี้ลืมความโกรธไปหมด ฟางกอดตอบป๊อปปี้พร้อมปล่อยโฮออกมา

"ทำไมพี่ป๊อปทำกับฟางแบบนี้"

"…"

"ถ้าพี่ไม่รักฟางแล้วพี่บอกฟางตรงๆก็ได้ ฮือๆๆ"

"พี่รักฟางมากนะ แต่ฟางนั้นแหละที่ไม่ได้รักพี่แล้ว"ป๊อปปี้เอ่ยอย่างยากลำบาก ก่อนจะคลายกอดร่างเล็ก

"ถ้าฟางรักเค้าขนาดนั้น พี่ก็จะยอมถอยให้"ป๊อปปี้เอ่ยก่อนที่น้ำตาจะไหลออกมาจากนัยต์ตาคม

"พี่ป๊อป…"

"พี่ทำเพื่อฟางได้ทุกอย่าง ขอแค่ฟางมีความสุข พี่ก็พอใจแล้ว"ป๊อปปี้ประกบปากเรียวเข้ากับริมฝีปากบางอย่างอ่อนโยน เก็บเกี่ยวความหวานที่เค้าจะไม่มีโอกาสสัมผัสมันอีกครั้ง

"พี่รักฟางมากนะ วันไหนฟางไม่มีใครจำไว้ ว่าพี่รักฟางเสมอ"ป๊อปปี้เอ่ยพร้อมๆกับน้ำตาที่ไหลลงอาบแก้ม ก่อนจะลุกขึ้นหันหลังเดินออกจากห้องร่างเล็กไปเงียบๆ

"พี่ป๊อป"ฟางร้องอย่างเจ็บปวดใจ นี่มันเรื่องอะไรกันนะ เธองงไปหมดแล้ว เค้ารักเธอแต่เมื่อคืนเค้ากลับไปกับแบมหรือว่าเธอเข้าใจเค้าผิดไป

ื

ถึงเข้าใจถูกหรือผิด เธอก็คิดอะไรไม่ออกแล้ว เนื่องจากความเจ็บที่หัวใจดวงน้อยๆกำเริบรุนแรงขึ้นมา

'นี่เราเลิกกันแล้วใช่มั้ยพี่ป๊อป'

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

ทะเลาะกันใหญ่เลยยยย

ถ้าอยากให้ดีกันเร็วๆต้องช่วยกันเม้นนะคะ

ขอบคุณทุกคนค่ะ