Almost Is Never Enough อยากบอกรักเธอ
เขียนโดย 
forkpalisala
วันที่ 9 ตุลาคม พ.ศ. 2556 เวลา 17.15 น.
แก้ไขเมื่อ 23 ตุลาคม พ.ศ. 2556 14.27 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
9) โทโมะกลับมาแล้ว..
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความที่บ้านหลังใหญ่
ทุกคนต่างมาทานข้าวกันไม่ว่าจะเป็นพ่อของแก้วประมุขของบ้านแม่ของแก้วเกล แก้ว ฟาง ป๊อปและมายด์
"คุณพ่อคะ นี่มายด์คะเป็นผู้ช่วยทนายของแก้วเองคะ"แก้วแนะนำมายด์ให้คุณพ่อ แล้วมายด์ก็ไหว้ตอบ
ป๊อปทำท่าล้อเลียนมายด์แล้วมายด์ก็เห็น
"เมื่อตะกี้คุณสารวัตรทำอะไรคะ"มายด์ถามป๊อปอย่างสุภาพ
"ตาป๊อปเมื่อกี้ทำอะไรเหรอลูก"คุณแม่ถามป๊อป
"เปล่าครับ"ป๊อปบอก 'จำไว้เลยนะยัยตัวแสบ'
"คุณแม่ทานข้าวกันเถอะคะ"เกลบอก"ไม่รู้คนนอกจะมาทำไม"เกลพูดเบาๆแต่มายด์ที่อยู่ข้างๆได้ยิน
กริ้งๆๆ เสียงกริ๊งหน้าบ้านของแก้วดังขึ้น
"เดี๋ยวแก้วไปดูเองคะคุณพ่อ"แก้วบอกคุณพ่อ
แก้วเดินไปนอกบ้าน
"สวัสดีจ๊ะแก้ว"ผู้ชายหน้าบ้านพูดขึ้น
"ใครอะ"แก้วเปิดประตู"อีตาโทโมะ ขีหลี"
"ใช่ไง นึกว่าจะจำไม่ได้ไปตั้งนาน"โทโมะบอก
"นานที่ไหน อาทิตย์เดียวฉันยังไม่หายเหมื่อยปากเลย"แก้วบอก
"ไปนานไม่ได้เดียวน้องฟางคิดถึง"โทโมะบอก
"แหวะ มาทำไม"แก้วถามโทโมะพร้อมสังเกตุถุงที่มือ
"นึกว่าจะไม่ถาม มากินข้าวด้วย กับน้องฟางด้วย"โทโมะบอก
"รู้ได้ไงว่าฟางอยู่นี้"แก้วถามโทโมะ
"ก็เฟย์บอกไง"โทโมะตอบพร้อมดันแก้วเข้าไปแล้วปิดประตู
"นายฉันยังไม่อนุญาติเลย"แก้วบอกแล้วโทโมะก็เข้าไปในบ้าน
"สวัสดีครับ คุณอา"โทโมะสวัสดี
"พี่โทโมะ เกลคิดถึงจะแย่"เกลบอก
"เกลคิดถึงจะแย่ แหวะ"มายด์ล้อเลียนเกล
"อ้าวน้องมายด์ใช่ไหมเนี้ย"โทโมะถามมายด์เพราะว่าไปฟิตเน็ตของมายด์บ่อย
"เรียกมายด์เฉยๆก็ได้คะ พี่โมะ"มายด์บอก
"ไม่มีมารยาท"เกลพูดทั้งๆที่แขนยังเกาะ
"โตขึ้นนะเรา คิดถึงพี่มั้ยเนี้ย"โทโมะถาม ถึงแม้จะไปฟิตเน็ตบ่อยแต่ก็ไม่ค่อยได้เจอ
"คิดถึงลูกค้ารายใหญ่ของเราสิคะ"มายด์บอก
"ฟาง พี่ซื้อของมาเยอะแยะเลย"โทโมะคุยกับฟาง
"นึกว่าจะไม่ทักซะแล้ว"ฟางบอก
"งั้นเกลกับโทโมะ เอาไปใส่จานในครัวปะ"พ่อของแก้วบอก
ที่ครัว
"เกลคิดถึงพี่โทโมะจัง"เกลบอกแล้วเข้าไปบอกกอดโทโมะที่หันหลังให้
"เกลทำแบบนี้มันไม่ดีนะ"โทโมะบอก
"ก็เกลรักพี่ไงคะ"เกลบอก
"ออกไปนะครับ เดี๋ยวคนมาเห็นมันจะไม่ดี"โทโมะบอก
"นี่ยัยสรพิษ"เสียงมายด์มาจากด้านหลัง
"อ้าวยัยคนไร้มารยาท"เกลถอดกอดออกจากโทโมะแล้วว่ามายด์
"มีมารยาทตายละกอดผู้ชายทั้งๆที่เข้าไม่ยอม"มายด์เถียงใส่
"มาทำไม คนเขากำลังมีความสุข"เกลว่ามายด์
"มีความสุขอยู่คนเดียวสิ"มายด์บอก
"น้ำอยู่ไหน"มายด์ถาม
"น้ำอยู่ในตู้เย็น เทใส่เยือกด้วย"เกลบอก มายด์เทน้ำใส่เยือกแล้วเดินไปที่เกล
"อะเอาออกไปสะ"มายด์เอาน้ำในเยือกให้
"เธอก็เอาออกไปสิ"เกลบอก
"กลัวว่าถ้าเธอทำอะไรพี่โทโมะ แล้วฉันจะไม่ได้ทานข้าว อย่างนี้คนมีมารยาทเขาทำกันหรือเปล่า"มายด์บอก
"อี้ นัง..นัง"เกลพูดไม่ออก
"นังอะไร"มายด์เดินเข้าไปหาเกล"นังอะไร"มายด์เดินเข้าไปอีก
"ไปก็ได้ชิ"เกลเดินออกไป มายด์กับโทโมะหัวเราะ
"พี่โมะปล่อยให้มายด์พูดอยู่คนเดียวอะ ทำไมไม่ช่วยบ้างละ"มายด์พูดแล้วเดินไปหยิบจาน
"ก็พี่ไม่อยากยุ่งกับเขา"โทโมะบอกมายด์
"ดีนะที่มายด์มาทัน ไม่งั้นพี่โมะถูกยัยสรพิษฉกกินแล้ว พี่โมะต้องหาแฟนเป็นตัวเป็นตนได้แล้วนะคะ"มายด์บอก
"แล้วเรามาที่นี้ได้ไงละ"โทโมะถามแล้วยื่นอาหารให้มายด์
"มายด์เป็นผู้ช่วยทนายความของพี่แก้วคะ"มายด์บอกแล้วไปหยิบจานอีกใบหนึ่ง
"งั้นเหรอ"โทโมะแกะอาหารใส่จานใบสุดท้าย
"น่าทานจัง"มายด์บอก
"งั้นเรารีบไปดีกว่าคะ"มายด์ถือจานเดินนำหน้า
"มาแล้วคะปลากระพงทอดราดน้ำปลา ต้มยำกุ้ง ปลาซาบะย่างซีอิ้ว ปูผัดพงกระหรี่"มายด์บอกแล้ววางลงที่โต๊ะ
"นายช่วยขยับไปหน่อยสิ"มายด์ว่าป๊อป
"ฉันเหรอ"ป๊อปชี้ที่ตัวเองและขยับอาหารให้
"เออทุกคนเดี๋ยวพ่อกับแม่ขอไปย่อยอาหารที่ห้องรับแขกก่อนนะ อากินอิ่มแล้ว"พ่อของแก้วบอกทุกคนแล้วแม่ของแก้วก็
ตามไป
"ครับ"โทโมะพูด
"พี่โทโมะคะมานั่งข้างเกลสิคะให้ยัยคนไร้มารยาทไปนั่งข้างพี่ป๊อป จะได้ไม่ต้องยุ่งกับพี่โมะ"เกลบอก
"นี่เธอฉันนั่งตรงนี้ก่อนนะ"มายด์บอก
"งั้นพี่โมะมานั่งตรงโต๊ะคุณแม่ก็ได้คะ"เกลบอก
"ไม่เป็นไรพี่นั่งข้างๆมายด์ดีแล้ว"โทโมะพูดอมยิ้ม
"กินกันเถอะคะ"ฟางบอก
"อะกินเยอะๆนะ"โทโมะช้อนปลาให้มายด์
"อะฟางพี่ให้"โทโมะช้อนผัดผักให้้ฟาง
"อะป๊อป"โทโมะตักต้มยำกุ้งให้
"ไม่เห็นจะให้เกลบางเลย น้อยใจนะคะ"โทโมะบอก
"มาเดี๋ยวฉันตักให้"มายด์ตัดหัวปลาให้เกล
"เดี๋ยวพี่ตักให้ด้วย"ฟางตักผักชีจากหมูกระเทียมให้
"ถ้าจะตักให้อย่างนี้ไม่ต้องดีกว่าคะ"เกลบอก
"ทุกคนครับผมว่าเรากินข้าวเถอะครับ"ป๊อปที่นั่งเงียบอยู่นานพูด
แล้วทุกคนก็กินข้าวจนเสร็จ แก้วกับป๊อปอาสาล้างจาน โทโมะก็ขอคุยกับฟางที่บ้านแก้ว มายด์ก็ไปคุยกับพ่อแก้ว
ที่บ้านแก้ว
"ฟางเป็นไงมั้ง"โทโมะถามฟาง
"ก็สบายดีคะ"ฟางบอก
"แล้วเรื่องงานละ"โทโมะถาม
"ก็ดีคะ"ฟางบอก
"ทำไมทำหน้าเครียดๆละ"โทโมะบอก
"ก็งานยุ่งๆนิดหน่อยจ๊ะ"ฟางยิ้มใส่
"ปิดไม่มิดนะ"โทโมะบอก
"พี่รู้แล้วว่าเราต้องไปทำงานที่ไหน กับใคร ยัยเฟย์บอก"โทโมะบอกแล้วเข้าไปกอด
"พี่โทโมะคะฟางกลัวทำไม่ได้อะ"ฟางบอก
"ทำได้แน่นอน"โทโมะบอก
หลังจากนั้นทุกคนก็กลับบ้าน
มาอัพแล้วนะจ๊ะ><
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
