Almost Is Never Enough อยากบอกรักเธอ
เขียนโดย 
forkpalisala
วันที่ 9 ตุลาคม พ.ศ. 2556 เวลา 17.15 น.
แก้ไขเมื่อ 23 ตุลาคม พ.ศ. 2556 14.27 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
3) งานของพี่สาว
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"เท่าไรคะ"ฟางถามคนขับแท๊กซี่
"60 จ๊ะหนู"คนขับแท๊กซี่บอก
"นี้คะไม่ต้องถอนนะคะ"ฟางยื่นแบงค์100ให้
"จ้า ขอบคุณมากนะหนู"คนขับแท๊กซี่บอก
"คะ"ฟางตอบอย่างนุ่มนวล และฟางก็เดินเข้าบ้านไป
"เป็นไงคะพี่ฟาง งานเป็นไงบ้าง"เฟย์ถามฟาง
"ก็ดีนะ"ฟางพูดแล้วทำหน้าเศร้า
'ปกติพี่ฟางไม่เป็นอย่างนี้นิ'เฟย์คิดในใจ
"พี่ฟางมีอะไรหรือเปล่าคะ"เฟย์ถาม
"ไม่มีจ๊ะ"ฟางตอบน้องสาว
"เฟย์อยู่กับพี่ฟางมาเป็น20ปี พี่ฟางมีอะไรก็บอกมาเถอะคะ โกหกเฟย์ไม่ได้หรอก"เฟย์บอกพี่สาวของตัวเอง ไม่ว่าจะปิดบังยังไงฟางก็โกหกเฟย์ไม่ได้
"คือพี่ต้องไปสัมภาษณ์นักธุรกิจที่เนเธอร์แลนด์"ฟางบอก
"จริงเหรอคะพี่ฟางจะไปเนเธอร์แลนด์"เฟย์พูดด้วยความดีใจ ปกติพี่สาวเราไม่ค่อยเที่ยว ถ้าไปที่นี้คงจะได้ถือโอกาส
เที่ยวเลยด้วย
"แล้วทำไมพี่ฟางไม่ดีใจละคะ"เฟย์ถามพี่สาวของตนด้วยความสงสัย
"แล้วนักธุรกิจคนไหนที่พี่ฟางต้องไปสัมภาษณ์"เฟย์ถามไม่หยุด
"คุณ.."ฟางลากเสียงยาว "คุณ.."
"ว่าไงคะคุณอะไร"เฟย์ถาม
"คุณภาณุ จิระคุณ"คราวนี้ฟางพูดออกมา ส่วนเฟย์ก็ตกใจไม่น้อย แล้ว'พี่ฟางจะทำสำเร็จหรือเปล่า'
"จริงเหรอคะพี่ฟาง"เฟย์พูด
"จริงสิ..พี่กาก้าบอกว่าเขานะเป็นคนที่ไม่ชอบให้ตัวเองมีข่าวชอบปิดปากนักข่าวด้วยเงิน"ฟางอธิบายรวมๆ
"งั้น ก็เหมาะกับพี่ฟางสิคะ รักงานมาก แต่พี่ฟางจะทำได้มั้ย พี่ฟางไม่ชอบหน้าพวกตระกูลนั้นนิ"เฟย์บอก
"ทำไม่ได้ก็ต้องทำสิ พี่กาก้าขอร้อง ถ้านายนั้นไม่ให้สัมภาษณ์ พี่ก็จะขอพี่กาก้ากลับ"ฟางอธิบายให้เขาใจ
"แล้วพี่จะไปเมื่อไรคะ แล้วข้อมูลของเขามียัง"เฟย์ถาม
"ไม่รู้ว่าไปเมื่อไร ข้อมูลก็ยังไม่มี แต่เดี๋ยวพี่กาก้า ก็คงจะบอกเองแหละ"ฟางตอบคำถามของน้องสาว
"นั้นพี่ฟางไปนอนเถอะคะ"เฟย์บอก
"จ้า"ฟางตอบน้องสาว
ที่ห้องของฟาง
ห้องของฟางประดับไปด้วยพวกต้นไม้เล็กๆมีเตียงลูกไม้ผ้าปูที่นอนและผ้าห่ม เป็นลายดอกไม้และการ์ตูน ฟางเป็น
คนออกแบบเอง มีเฟย์เป็นคนเย็บให้ มีโซฟาเล็กๆสีบานเย็นมีหมอนสีฟ้าอ่อน มีโต๊ทำงานมีลิ้นชักอยู่3ชั้น
มีโน๊ตบุ๊คและมีที่เก็บปากกาไว้เยอะแยะที่ลิ้นชักมีสมุดน่ารักๆและแปลกๆอยู่หลายอันที่ฟางสะสมไว้ มีชั้นเก็บหนังสือ
และของต่างๆเพราะฟางเป็นคนเจ้าระเบียบม๊ากๆๆๆ(เน้นๆๆ)
"เห้อ ทำไมฉันต้องมาเจอคนในตระกูลนี้ด้วยนะ"ฟางรำพึงกับตัวเอง ทุกวันนี้ฟางก็เจ็บปวดมากพอแล้ว
ทำไมต้องมาเจอคนในครอบครัวนี้ด้วย ฟางน้ำตาคลอ
"ทำไมฉันต้องร้องไห้ คนอย่างฉันต้องไม่กลัวอะไรสิ"ฟางพูดกับตัวเองคนเดียว
ก๊อกๆๆๆ เสียงประตูที่ห้องฟางดัง รีบเช็ดน้ำตาเบาๆ
"มาแล้วจะเฟย์"ฟางเอ่ยเพราะที่บ้านมีอยู่สองคนเท่านั้นแหละ และก็ปิดประตู
"ว่าไงจ๊ะ"ฟางทำเสียงให้ปกติที่สุด
"พี่ฟางต้องดื่มนมก่อนนอนนะคะจ๊ะได้นอนหลับสบาย"เฟย์พูดอมยิ้ม
"จ๊ะขอบคุณมากนะ"ฟางหยิมนมมาดื่ม
"เรานี้ดูแลพี่มาตลอดไม่เหนื่อยเหรอ"ฟางถามเพราะว่ามีเฟย์ดูแลมาตลอดตั้งแต่ไม่มีคุณย่า
"ไม่เหนื่อยหรอกคะเฟย์อยากดูแลพี่นะ"เฟย์พูด
"แล้วพรุ่งนี้ไปที่ร้านมั้ยอะ"ฟางถาม
"ไปสิคะเดี๋ยวจะไปดูผ้าด้วย รีบอาบน้ำนะคะ เอาแก้วมาคะ เดี๋ยวเฟย์ไปเก็บให้"เฟย์ตอบ
"จ้าขอบคุณจ๊ะ"ฟางตอบ
หลังจากนั้นฟางก็อาบน้ำและก็หลับสู่ห้วงนิทราไปในที่สุด
-------------------------------------------------------------------------------------
พยามอัพให้นะคะ พอดีไม่ค่อยว่างเท่าไร ไม่ค่อยมีคนมาCommentเลยอะ ไม่ชอบคนอ่านไร้เงานะมาCommentให้กำลังใจหน่อยนะ ขอบคุณคะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
