Love Story เรื่องรักๆของนายหนุ่มฮอต

Gail Talk

"นี่! ยัยแบม ยัยโบว์ วันนี้ว่างกันใช่มั้ย" ฉันถามเพื่อนเลิฟทั้งสอง

"ว่างสิ ว่างๆ พวกเราจะไปขอโทษพวกนั้นกันใช่มั้ย"

"ใช่ๆ งั้นไปแต่งตัวแล้วเจอกันห้องนั่งเล่นนะ" ฉันบอกแล้วเดินเข้าห้องตัวเองไป

-ครึ่งชั่วโมงผ่านไป- (แต่งตัวนานจริงๆ:earnny) (ทำไมย่ะ:เกล แบม โบว์) (เปล๊าาาาา:earnny)

"โอเคเสร็จละ พวกเราไปกันเหอะ"

"อื้มมมมม"

@University

"อ่ะ! นั่นไงพวกนั้น" ยัยแบมชี้ไปตรงที่พวกนั้นนั่งกันอยู่

"งั้นป่ะ!"

"สวัสดีทุกคน" พวกเราทัก

"อืม" ตอบแล้วเดินกำลังจะเดินออกไป คงโกรธพวกเราอยู่สินะ!แต่ไม่เป็นไรพวกเราจะไม่ทำร้ายอะไรแล้ว จริงๆ

"เดี๋ยวสิ! พวกเราไม่ได้มาทำร้ายอะไรหรอกนะ"

"แล้วมาทำไม!" สามหนุ่มพูดขึ้น

"แค่อยากขอโทษ" พวกเราพูดด้วยน้ำเสียงรู้สึกผิด ที่ออกมาจากใจจริงๆ 

"ขอโทษหรอ" สามหนุ่มถามอีกครั้ง

"ใช่ พวกเราคิดดูแล้วเราไม่ควรจะทำแบบนี้ถึงแม้ว่ามันจะสนุกมันจะทำให้พวกเราสะใจมาก!ก็ตาม" ยัยโบว์พูด

"ใช่พวกเธอให้อภัยพวกเราได้มั้ย" ตามด้วยฉัน

"พวกเราไม่ได้แสแสร้งแกล้งทำดีจริงๆนะ พวกเราไม่ได้แกล้งมาขอโทษแต่พวกเรารู้สึกผิดจริงๆ" ยัยแบมพูดหลังจากดูสีหน้าท่าทางของสามหนุ่มแล้วดูไม่เชื่อพวกเราซักเท่าไหร่

Bam Talk

"งั้นหรอ?" 

"พวกเธอรู้สึกผิดจริงๆ?"

"อยากขอโทษพวกเราจริงๆงั้นหรอ?"

"ใช่ๆๆๆๆ" 

"แต่พวกฉันมะ...."

"แต่พวกเราให้อภัยคะ" เสียงของสามสาวดังขึ้น ขอบคุณพวกเธอจริงๆนะ ขอบคุณจริงๆ

"แก้วครับ แต่..."

"ไม่มีแต่คะพี่โมะ พวกพี่เค้าสำนึกผิดแล้วจริงๆ พี่ก็ให้อภัยเค้าสิคะ" แก้วพูด เธอเป็นคนดีจริงๆเลยไม่แปลกเลยจริงๆที่โทโมะเค้าเลือกเธอ

"แต่ว่า"

"ไม่มีแต่ค่ะ เราต้องให้อภัยคนที่เค้าทำผิดแล้วรู้ว่าตัวเองทำผิดจริงมั้ยคะ"

"ก็ได้ครับ" โทโมะพูดก่อนจะกุมมือแก้วไว้แล้วยิ้มให้เธอก่อนจะหันมาทางพวกเรา

"ตกลงฉันจะอภัยให้พวกเธอ" โทโมะพูดหน้านิ่ง

"ยิ้มด้วยสิพี่โมะ" แก้วพูดก่อนจะดึงแก้มโทโมะให้ฉีกยิ้ม เป็นภาพที่น่ารักจริงๆเลย

"คร้าบบบ" โทโมะตอบก่อนจะยิ้มบางๆ

"อ่ะ ทีนี้พี่โมะก็ให้อภัยพวกพี่แล้วนะคะ"

"จ้ะ ขอบคุณมากนะแก้วขอบคุณจริงๆ ฉันขอโทษที่เคยคิดร้ายกับเธอแล้วก็โทโมะนะ" ฉันพูด

"ไม่เป็นไรค่ะ แก้วอภัยให้พี่"

"ขอบใจจ้ะ"

"ค่ะ"

"พวกเราต้องขอบคุณเธอนะแก้ว" พวกฉันพูด

"ไม่เป็นไรคะ"

"แต่ว่า" พวกฉันพูดแล้วมองไปทางป๊อปปี้กับเขื่อน

"อ๋อ เดี๋ยวแกวจัดการให้นะคะ"

"จ้า"

Bow Talk

"เฮียป๊อป พี่เขื่อนพี่ควรให้อภัยพวกพี่เค้าได้แล้วนะคะ" แก้วพูดกับสองคนนั้น

"ใช่ค่ะ พี่ป๊อปฟางก็ว่าแบบนั้น พี่ป๊อปให้อภัยพวกพี่เค้านะพี่เค้าสำนึกแล้วจริงๆ นะคะคนดีของฟาง"

"พี่เขื่อนก็ด้วยนะ ให้อภัยพี่เค้าเหอะนะเฟย์ขอร้อง นะๆๆๆๆกบน้อย"

"อืมมมมมมม" 

"ก็ได้ครับ"

"ดีมากคร้า" เสียงสองสาวเฟย์ ฟางดังขึ้น

"ฉันอภัยพวกเธอนะ" ป๊อปปี้กับเขื่อนพูดยิ้มๆ 

"ขอบใจนะ งั้นพวกเราไปก่อนละกัน ขอบใจอีกครั้งที่ไม่โกรธไม่เกลียดพวกเราแล้วขอบคุณจริงๆ" พวกฉันบอกก่อนจะเดินไป

"เดี๋ยวสิคะ พวกพี่จะไปไหนหรอ" เสียงสามสาวดังขึ่้้น

"อ๋อ ไปเก็บกระเป๋าให้เรียบร้อยนะจ้ะ" ฉันบอก

"พี่ๆจะไปไหนหรอคะ" เฟย์ถาม 

"คือ พวกเราตัดสินใจกันว่าจะไปเรียนต่อที่อังกฤษน่ะ บินพรุ่งนี้เช้าแล้วด้วย"

"จริงหรอคะ"

"จ้ะ พี่ไปนะ" 

"คะ บายนะคะแล้วก็ขอให้โชคดี" สามสาวบอก

"จ้า โชคดีเช่นกันนะ เฟย์ ฟาง แก้ว"

"ค่ะ" สาวๆบอกแล้วยิ้มบางๆให้

"พวกนายด้วยนะ เขื่อน ป๊อป โมะ"

"อืม ขอบใจละกัน โชคดีนะ"

"อืม ยังไงสุดท้ายก็ขอให้พวกเธอรักกันนานๆละกันนะ"

"ขอบคุณค่ะ/ขอบใจนะ"

"อืม หวัดดี" พวกเราตอบก่อนจะเดินหันหลังกลับไป 

"ยัยแบม ยัยโบว์ฉันรู้สึกดีจังที่พวกนั้นไม่เกลียดพวกเราแล้ว"

"เหมือนกัน ถ้าเราไม่คิดทำร้ายเค้าเราคงไม่ต้องไม่สบายใจนิดๆเนอะ" ยัยแบมกับฉันตอบกลับไป

"ใช่ๆ ต่อไปนี้พวกเราคงจะสงบสุข สบายใจแล้วละ" ยัยเกลบอก

"ช่ายยยยยยยยย และต่อไปขอให้พวกเราเจอคู่แท้แบบพวกนั้นมั่งเนอะ" ยัยแบมว่า

"ฮ่าๆ คู่แท้พวกเราจะเป็นยังไงน้าาาาา ฮ่าๆ"

"นั่นสิ แต่ตอนนี้ฉันว่าเราไปเก็บของให้เรียบร้อยดีกว่า"

"จริงสิ ไปกันๆ"

_________________________________________________________

สวัสดีวันพ่อค่าาาาา ตอนนี้นางร้ายกลับตัวแล้วซะทีอย่าลืมเม้นให้เค้าน้า เรื่องนี้แล้วก็เรื่องใหม่ด้วย 'ปฏิบัติการวุ่นรักจับหัวใจยัยตัวแสบ' ฝากไปเม้นให้ด้วยนะจ้ะ