Love Story เรื่องรักๆของนายหนุ่มฮอต

Poppy Talk

หลังจากที่ผมได้เล่าให้ฟางฟัง ดูเธอจะมีสีหน้ากังวลไม่น้อย ก็แน่สิ! ผมเล่าถึงเรื่องแฟนเก่าของผมให้ฟังนะ จะไม่ให้เครียดได้ยังไงกันแต่ผมก็พยายามบอกฟางให้ต้องคิดมากอยู่ตลอดรวมถึงครั้งนี้ด้วยเหมือนกัน

"ฟางอย่าคิดมากนะ มันคืออดีต" ผมบอก

"ค่ะ ฟางจะไม่คิดมาก ^ ^" ฟางตอบกลับมาแต่ถึงฟางจะบอกว่าไม่คิดมากแต่ผมเชื่อนะ ยังไงผู้หญิงน่ะก็ต้องมีคิดบ้างแหละ ผมเข้าใจดี

"คร้าบ งั้นเราไปเที่ยวกันดีกว่า"

"โอเคค่ะ" ฟางตอบแล้วดึงผมแรงๆหรือจะเรียกว่าลากเลยก็ได้ไปที่รถของผม แล้วหลังจากนั้นเราสองคนก็เที่ยว เล่น กิน ตามภาษาคู่รักที่รักกันม๊าก มาก ย้ำนะ! ว่าม๊าก มาก 

Tomo Talk

"พี่โมะ!"

"คร้าบ"

"แก้วว่านะแฟนพี่อ่ะต้องไม่ยอมง่ายๆแน่ๆเลย" แก้วพูดด้วยเสียงกระแทกๆนิดหน่อย โกรธอะไรผมรึเปล่านะ 

"แฟนพี่ก็มีแต่แก้วคนเดียวนั่นแหละ" 

"แฟนเก่า! ก็ได้" 

"ว่าแต่เราก็ร้ายเหมือนกันนะ" ผมตอบกลับไป 

"ร้ายอะไรง่ะ" แก้วถามผมด้วยท่าทางไร้เดียงสา น่ารักจริงๆ

"ก็ตอนที่แบมมาทักพี่ไง"

"แค่พูดเยาะเย้ยนิดหน่อยเอง แค่บอกว่าได้ยาดีแค่เนี้ยพี่คนนั้นเค้าก็หน้าเสียไปนิดหน่อยแหละ ถ้าทำมากกว่านี้จะขนาดไหนกันนะและอีกอย่างนึง ถ้ามายุ่งอีกละก็แก้วไม่ยอมง่ายๆหรอก!" แก้วพูดพลางยิ้มมุมปากนิดหน่อย จะว่าไปแฟนผมก็น่ากลัวนะเนี่ย

"แก้วรู้หรอว่าเค้าคิดจะทำอะไร" ผมถาม เอาจริงๆผมก็ไม่แน่ใจหรอกนะว่ายัยพวกนั้นกลับมาทำไม เพื่ออะไร และ!ต้องการอะไร

"แก้วคิดว่า" ผมนั่งฟังอย่างตั้งใจแต่แล้วความฝันก็สลาย (เว่อร์ไปนะ:earnny) เมื่อแก้วพูดว่า..

"ไม่บอกดีกว่า"

"ทำไมอ่ะ"

"แก้วไม่ค่อยแน่ใจ ไม่อยากกล่าวหาคนอื่น"

"ก็ได้ครับ" แล้วเราสองคนก็เงียบไปซักพักใหญ่ก่อนที่แก้วจะถามขึ้นว่า...

"ถ้าเค้าคิดจะทำอะไร พี่โมะจะไม่หลงกลเค้าใช่มั้ยคะ" แก้วถามด้วยแววตาที่ต้องการคำตอบจากผมเป็นอย่างมาก 

"ครับ พี่จะไม่หลงกลเค้า"

"ค่ะ ดีมาก" แก้วบอกแล้วหอมแก้มผม อ๊ากกกก เขินนะ! >//<

"แล้ว..." แก้วพูดเพียงแค่นั้นก่อนที่จะมีเสียงบางอย่างขัดขึ้นมา

"ฮัลโหลลลลลลลลลล" ก็ไม่ใช่เสียงใครที่ไหนหรอก เสียงเขื่อนกับเฟย์นั่นเอง

"อ้าว เฟย์ พี่เขื่อน" แก้วหันไปหาสองคนนั้นแล้วคุยกับเฟย์อย่างสนุกสนาน นี่ลืมผมแล้วใช่มั้ยเนี่ย!

"เอ่อ เฟย์แล้วฟางกับเฮียป๊อปละ" เออ นั่นสิ ไปไหนกัน

"อ๋อ พี่ฟางโทรมาบอกว่าจะไปเที่ยวกับพี่ป๊อปนะเลยให้เฟย์กลับกับพี่เขื่อน" เฟย์ตอบ

"โธ่ เฮียป๊อปทิ้งน้องอ่ะ" แก้วพูด

"ยังไงพี่ก็ไปส่งแก้วอยู่ดีนั่นแหละ" ผมบอกส่วนแก้วก็ไม่ได้ตอบอะไรเพียงแต่ยิ้มให้ผมหน่อยๆ

"อ้อ! แล้วเมื่อกี้แก้วจะถามอะไรพี่นะก่อนที่สองคนนี้จะมา"

"ถามอะไรหรอ" เฟย์เขื่อนถาม

"เอ่อ แก้วไม่รู้ว่าพี่อยากจะเล่ารึเปล่านะ"

"ถามมาเถอะ" 

"คือ แก้วอยากรู้ว่าทำไมพี่สามคนถึงไม่ชอบพี่สามคนนั้นละ"

"แก้วหมายถึง"

"ก็พวกแฟนเก่าพี่ๆนั่นแหละ"

"ก็เค้าไม่ได้รักพวกเราจริงน่ะ ใช่มั้ยไอ้เขื่อน" 

"อืมใช่ ไม่เหมือนที่รักของเราตอนนี้" เขื่อนพูดแล้วเอามือมาโอบเอวเฟย์

"เอ่อ แล้วพี่โมะเล่าให้แก้วฟังหน่อยได้มั้ยคะ" 

"ได้สิ" ผมบอกแล้วหลังจากนั้นก็เล่าให้ฟังตั้งแต่ต้นจนจบ! (ขอไม่บอกนะจ้ะ เพราะว่าเรื่องก็คล้ายๆกับของพี่ป๊อป:earnny)

"อ๋อแบบนี้เอง พี่เค้าร้ายจังเนอะ" แก้วบอกผม ผมก็เพียงแค่ยิ้มตอบ

"แล้วพี่เขื่อนละ" เฟย์ถาม

"ก็คล้ายๆไอ้โมะแหละ"

"อ๋อค่ะ"

"ก็คือสรุปว่าพวกพี่โดนเหมือนกันหมดน่ะ" อยู่ดีๆผมกับไอ้เขื่อนก็พูดพร้อมกันหลังจากที่เงียบไปซักพัก

"ทำไมพวกเค้าถึงทำแบบนี้นะ ไม่เข้าใจเลยจริงๆ" เฟย์บอก

"นั่นสิ แก้วก็ไม่เข้าใจ"

"เอาเป็นว่าชั่งเถอะ พี่ว่าพวกเราอย่าไปใส่ใจอดีตเลยดีกว่า" ไอ้เขื่อนพูด เพิ่งเห็นมันมีสาระก็ตอนนี้แหละ (เค้าก็มีสาระตลอดนะ:เขื่อน)

"พี่เขื่อนมีสาระก็เป็นหนิ" นั่นไงขนาดแฟนมันยังพูดเลย

"เฟย์เย่ง่ะ เค้าออกจากมีสาระนะ" นั่นไงมันไร้สาระอีกแล้ว

"ฮ่าๆๆๆๆ" หลังจากไอ้เขื่อนพูดจบพวกเราสามคนก้ระเบิดหัวเราะออกมา 

"ขำทำไม"

"อ่ะๆ ไม่ขำก็ได้" เฟย์กับแก้วรีบพูด เพราะดูท่าทางเหมือนมันจะงอน แต่ผมว่ามันแกล้ง

"พี่เขื่อนอย่างเงียบสิ!" เฟย์เริ่มพูดเสียงดัง หลังจากที่ไอ้เขื่อนมันเงียบไม่ตอบอะไรหรือว่ามันงอนจริงๆก็ไม่รู้สินะ

ผ่านไปสิบนาที ไอ้คุณเขื่อนก็ยังเงียบเหมือนเดิม

"พี่เขื่อน พี่เขื่อนโกรธเฟย์หรอ" เฟย์ถามเสียงสั่นๆเหมือนจะร้องไห้ยังไงไม่รู้

"ฮึก"

Kaew Talk

โอ๊ย คู่นี้เป็นอะไรกันนะ พี่เขื่อนนี่งอนจริงรึเปล่าถ้าเฟย์โกรธขึ้นมาจะทำยังไงเนี่ย ซักพักแก้วก็เห็นเฟย์น้ำตาคลอ แต่ไม่ค่อยมีเสียงเท่าไหร่ จะทำยังไงดีนะพอหันไปมองหน้าพี่โมะประมาณว่าควรจะทำยังไงดีก็ได้คำตอบเพียงส่ายหน้าเท่านั้น เอาไงดีเนี่ย

"เฟย์แกเป็นไงมั่ง"

"มะ ไม่" ร้องไห้ขนาดนี้ยังบอกว่าไม่อีกหรอ แล้วพี่เขื่อนไปไหนแล้วละ อ้าว! ไม่อยู่แล้วหรอไปไหนนะ

"พี่โมะ พี่เขื่อนไปไหนอ่ะ" ฉันถามหลังจากที่ถอยห่างจากเฟย์ออกมานิดหน่อย

"พี่ก็ไม่รู้เหมือนกัน พี่เห็นช่วงหนี่งนะไอ้เขื่อนหันมามองเฟย์แล้วอยู่ๆ ก็ลุกออกไปเลยอ่ะ"

"ไปไหนของเค้านะ แต่ถ้าจะให้แก้วคิดในด้านดีนะ พี่เขื่อนคงกำลังไปหาซื้อของกินมาง้อเฟย์อยู่มั้ง"

"ไม่มั้งละแก้ว"

"ทำไมละ"

"ดูนู้นสิ" พี่โมะบอกแล้วชี้ไปตรงที่เฟย์นั่ง ทำให้ฉันหันไปมองซึ่งสิ่งที่เห็นก็คือพี่เขื่อนเดินที่ขนมมาเต็มเลย สงสัยจะไปง้อยัยเฟย์มั้ง

"งั้นเราควรออกไปกันเหอะ"

"พี่ก็ว่างั้น ไปเถอะ" พี่โมะบอกแล้วเลื่อนมือมากุมมือฉันไว้ 

Koen Talk

อยู่กับเขื่อนนะ ความจริงเขินก็ไม่ได้โกรธอะไรหรอก เพียงแต่ตอนแรกก็งอนนิดหน่อย แน่สิ! มาหาว่าเขื่อนไร้สาระได้ไง แต่พอมาคิดๆดูแล้วเขื่อนไม่ควรงอนอะไรงี่เง่าแบบนี้เลย ก็เลยตัดสินใจว่าจะไปขอโทษเฟย์ ไปง้อเฟย์ แต่พอหันไปเท่านั้นแหละ สิ่งที่ทำให้เขื่อนเจ็บ เจ็บมากที่สุด คือน้ำตาของเฟย์ เฟย์ร้องไห้เพราะผม ไม่ได้ละผมต้องไปหาขนมมาง้อเฟย์ดีกว่า พอคิดได้ดังนั้นก็ไปทันที พอกลับมาอีกครั้งเฟย์ก็ยังร้องไห้เหมือนเดิม ผมทำเธอร้องไห้ขนาดนี้เลยหรอ เฟย์พี่ขอโทษนะ

"อ่ะ" ผมยื่นขนมไปตรงหน้าของเฟย์

"พะ พี่เขื่อน"

"ก็พี่น่ะสิคิดว่าใครละ"

"พี่เขื่อนโกรธเฟย์หรอ" เฟย์บอกผมทั้งน้ำตา

"ตอนแรกก็นิดหน่อยน่ะ แต่ตอนนี้นี้ไม่แล้วนะ" 

"จริงนะ"

"ครับ อย่าร้องไห้สิ เดี๋ยวไม่สวยนะ" ผมบอกเฟย์อย่างอ่อนโยนก่อนจะเช็ดน้ำตาให้เธอ

"ค่ะๆ" เฟย์บอกแล้วรับขนมจากมือผมที่ผมถือไว้นาน ก่อนที่จะดึงผมมากอดส่วนผมก็กอดตอบเธอเช่นกัน เราสองคนกอดกันอยู่นานก่อนที่เฟย์จะผละกอดจากผมแล้วพูดว่า...

"เฟย์อยากกลับบ้านแล้วละ"

"พี่ไปส่งครับ"

"ค่ะ"

__________________________________________________________

มาอัพแล้ว พรุ่งนี้เค้าก็เปิดเทอมแล้วนะ อาจจะไม่ได้อัพทุกวันหรือบ่อย (มั้ง) ยังไงก็ช่วยเม้นให้ด้วยนะจ้ะ