รักเธอยัยตัวเล็ก

8.9

เขียนโดย SunSand_AB

วันที่ 8 ตุลาคม พ.ศ. 2556 เวลา 22.31 น.

  12 ตอน
  38 วิจารณ์
  24.58K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 8 พฤศจิกายน พ.ศ. 2556 17.41 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

9)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

รักเธอยัยตัวเล็ก ตอนที่ 9

 

     "พี่เข้ามาในนี้ได้ไง ใครอนุญาติ"เจฟถามกั้ง ด้วยสีหน้าไม่พอใจ กั้งลุกขึ้นจากเก้าอี้เดินมาหาเจฟพร้อมกับลูบแก้มแฟนหนุ่มอย่างอ่อนโยน

     "มาหาแค่นี้..."กั้งพูดตบหน้าเจฟ"ไม่ได้หรอ !!"เจฟล้มลง

     "โอ๊ย ผมเจ็บนะ"เจฟจับหน้า

     "ทำไม ! แกมีสิทธิอะไรมาห้ามฉัน ห๊ะ"กั้งจิกหัวเจฟขึ้นมา

     "โอ๊ย ปล่อยนะ"เจฟดิ้น

     "เอาเงินมาได้ล่ะ ฉันจะเอาไปใช้"กั้งตะคอกเสียงใส่

     "เอาไปใช้ หรือเอาไปเล่นการพนันล่ะ ห๊ะ"เจฟตะคอกกลับ

     "ตะคอกใส่หรอ ห๊ะ"กั้งจับโยนขึ้นบนเตียง รีบคร่อม

     "ลงไปจากตัวผมนะ ผมไม่เอา ผมจะเลิกกับพี่แล้ว"เจฟดิ้น

     "พูดงี้ก็แสดงว่าแกมีใหม่แล้วหรอ !!"กั้งบีบข้อมือเจฟแน่นพยายามไม่ให้เจฟดิ้นหนีไปไหน

     "ใช่ !! ผมมีใหม่แล้ว เขาดีกว่าพี่หลายเท่า เลิกกับผมซะ"เจฟขึ้นเสียง

     "ไม่เลิกเว้ย เอาเงินมาถ้าไม่อยากเจ็บตัว"กั้งตะคอกใส่

     "ไม่ให้เว้ย ไอ้เวร ออกไปนะ"เจฟขึ้นเสียงสู้

     "มึง !!"กั้งตบหน้าเจฟแรงๆ จนเด็กหนุ่มน้ำตาซึมเพราะความเจ็บ

     "กูรู้นะว่ามึงเป็นเพื่อนศิลปิินนักร้องคนนึง แล้วมึงก็คอยทำงานรับใช้มัน ได้รับเงินนตอบแทนเป็นหมื่นๆ ไม่ใช่หรอไง กูขอแค่ 5,000 เท่านั้นแล้วกูจะไปจากที่นี่"กั้งพูด

     "ผม ผมไม่ให้"เจฟไม่ยอม

     กั้งทำท่าจะชกเจฟ แต่เจฟรีบยกมือห้ามไว้ราวกับยอมแพ้

     "ผมให้แล้ว ให้แล้ว ยอมแล้ว"เจฟรีบหยิบกระเป๋าตังควักเงินออกมา 5,000 ยื่นให้กั้ง

     "ดีมาก"กั้งหยิบเงินมานับ ยิ้มอย่างพอใจ แต่พอกลับมามองเจฟที่นอนอยู่บนเตียงเขาจึงอดใจไม่ไหวที่จะชิมรสชาติเด็กดื้อของเขาคนนี้

     "มองไร ออกไปสิ ไป๊"้เจฟไล่กั้ง

     แต่คำขอของเจฟกลับไม่มีผลอะไร กั้งโน้มตัวเข้าหาเจฟทันที

     "จะทำไร อย่านะ..."เจฟเริ่มกลัว

     "โธ่ ที่รักไม่ต้องกลัว เจ็บนิดเดียวเองนะ"กังพูดจบก็เริ่มไซร์คอเจฟทันที

     "อย่า อย่า ไม่ !!"เจฟพยายามดิ้นแต่ก็สู้แรงของกั้งไม่ได้ ภายในไม่กี่นาทีเจฟก็หมดแรงไป

     และในคืนนั้นเด็กหนุ่มก็ต้องทรมานกับการร่วมเพศกับแฟนหนุ่มที่ไม่เคยรักเขาด้วยใจจริงเลย

     

    

     วันรุ่งขึ้นที่สนามบบินแต๊งกิ้วมาที่มิณทร์นัดพร้อมกับคู่รักข้าวใหม่ปลามัน นิว โซ่ ที่ตามาดูแต๊งกิ้วอย่างใกล้ชิดไม่ห่างมือ

     "นี่มิณทร์ พี่สาวนายเขาจะมายังเนี่ย ฉันรอนานแล้วนะ"แต๊งกิ้วพูด

     "แปปนึงน่ะ เดี๋ยวก็มาแล้วเธอไม่ต้องห่วงหรอก"มิณทร์พูด

     "แต๊งกลัวว่าพี่โซ่ กับ พี่นิวจะเบื่อก่อนต่างหาก"แต๊งกิ้วมองนิวกับโซ่

     "ไม่ต้องคิดมากหรอกน้องแต๊ง แค่มีนิวพี่ก็ไม่เบื่ออะไรแล้วล่ะ ใช่มั้ยที่รัก"โซ่โอบเอวนิว

     "นี่ ที่นี่คนเยอะแยะอย่าทะลึ่งนะโซ่"นิวตีมือโซ่

     "โอ๊ย !! แฟนโหดอ่าา"โซ่พูด

     "แหม เห็นเขากุ๊กกิ๊กกันก็อยากลองบ้างแล้วสิ"มิณทร์ทำท่าจะกอดแต๊ง แต่สาวร่างเล็กดันออก

     "ไม่ต้องเลย ฉันไม่อยากเ้ป็นข่าวหน้าหนึ่งกับนายอีกแ้ล้วย่ะ"แต๊งกิ้วพูด

     "ทำไมอ่ะ มีภาพหลุดกับผมบ่อยๆ ก็ดีนะเขาจะได้รู้ว่าเราเป็นแฟนกัน"มิณทร์พูด

     "ไอ้บ้า ฉันเป็นแฟนนายเมื่อไร ห๊ะๆๆ"แต๊งกิ้วรีบหันหน้าหนีแก้เขิน

     "แหนะๆๆ เขินล่ะสิ๊"นิวแกล้งแซว

     "พี่นิว !! ไม่ต้องเลยนะ พอเลย"แต๊งกิ้วเขิน

     ไม่นานนักเสียงกรี๊ดของแฟนคลับก็ดังขึ้น นักข่าวรีบแห่กันไปมุงนักแสดงสาวทันที แจมนักแสดงเงินล้านจากภาพยนตร์ดังของไทย ล่าสุดเพิ่งโกอินเตอร์ไปร่วมแสดงภาพยนตร์ที่ต่างประเทศเพื่อนกระชับความสัมพัธ์ระหว่างประเทศมากขึ้น

      "เฮ้ !! มินนี่"แจมรีบเดินเข้ามากอดมิณทร์

      "พี่แจม !"มิณทร์กอดแจม

      "แต๊งกิ้ววววว"นิวอยากลองทำบ้าง ทำท่าจะกอดน้องสาว

      "หยุด !! ไม่ต้องเลย หยุดเลย"แต๊งกิ้วพูด

      "แค่นี้ก็ไม่ได้ กอดโซ่ก็ได้"นิวกอดโซ่

      "ม๊า กับ ป๊าไม่ว่างมารับอ่ะครับท่านติดงานเลยให้มิณทร์มากับเพื่อนๆ มิณทร์คิดถึงพี่แจมที่สุดเลยอ่าาา"มิณทร์กอดแจม

      จากนั้นแต๊งกิ้ว นิว โซ่พากันถอยห่างไปรอที่อื่น เพื่อรอให้มิณทร์กับแจมให้สัมภาษณ์กับนักข่าวและทักทายแฟนคลับเสียก่อน ทั้งสองพี่น้องเดินเข้ามาหาทั้งสามคนที่ยืนรออยู่นานพอสมควร

      "พี่แจมนี่แต๊งกิ้ว เพื่อนสมัยเด็กของมิณทร์จำได้มั้ยครับ ที่ชอบแบ่งหนมให้กินบ่อยๆ แล้วก็ให้กิ๊บไว้กับมิณทร์ไว้ดูเวลาคิดถึง"มิณทร์พูด

      "จำได้สิจ๊ะ นี่โตแล้วสวยขึ้นนะเรา"แจมพูด

      "ส่วนนั่นพี่นิวกับพี่โซ่ครับ พี่นิวเป็นพี่ชายยัยจิ๋วนี่ ส่วนพี่โซ่เป็นแฟนพี่นิว"มิณทร์เ้อ่ย

      "แหม ไม่ต้องแนะนำกันขนาดนี้ก็ได้มิณทร์"โซ่เขินเล็กน้อย

      "พูดอย่างกับเราเป็นคนสำคัญเลย นี่นายฉันว่าเรากลับกันเถอะนะ"แต๊งกิ้วพูด

      "ไม่อ่ะ เธอต้องไปซื้อของทำรายงานกัฉันก่อน"มิณทร์พูด

      "ห๊ะ !! นี่นายทำไมไม่บอกตั้งแต่แรกล่ะว่าจะซื้อของอรก 30 นาทีฉันต้องกลับบ้านแ้ล้วนะแม่โทรตามแย่เลย"แต๊งกิ้วพูด

      "ไปเถอะแต๊งเดี๋ยวพี่บอกแม่ให้เองว่าแต๊งไปซื้อของทำรายงานกับเพื่อน"นิวพูด

      "เห็นป่ะ พี่ชายเธอโอเคแล้ว งั้นพี่แจมไปหาลุงสมที่อาคารจอดรถชั้น 2 นะครับ เขารอยู่จะไปส่งพี่ที่บ้าน มิณทร์ไปนะ"มิณทร์รีบลากแต๊งกิ้วออกไป

      "เฮ้ย นายมิณทร์ เดี๋ยวสิ เอ้ย"แต๊งกิ้วปลิวไปตามแรงดึง ฉุด กระชากของมิณทร์

      "อย่ากลับบ้านดึกนะเด็กๆ"แจมพูด

     

 

      ระหว่างทางที่แต๊งกิ้วมิณทร์เดินไปซื้อของทั้งสองคนต้อนเดินเข้าไปในซอยแคบๆ เพียงแค่สองคนเท่านั้นโดยที่ไม่รู้ตัวเลยว่าตั้งแต่สนามบินมาถึงที่นี่ ปลื้มกับเพื่อนๆของเขาสะกดรอยตามมาตลอดและนี่เป็นโอกาสดีที่ปลื้มจะเผด็จศึกมิณทร์

      ปลื้มรีบโทรหาเจฟ ด้านเจฟเองก็อ่อนแรงจากที่เสียตัวให้แฟนหนุ่มเมื่อคืน

      "ว่าไงว่ะ..."เจฟรับสายพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนแอ

      "มึงเป็นไรว่ะเจฟทำไมเสียงเป็นแบบนั้่นอะ"ปลื้มถาม

      "ช่างมันเถอะ ว่าแต่มึงมีไร"เจฟถามกลับ

      "กูเจอไอ้มิณทร์ล่ะ กูจับตัวมันกับแฟนมันไปให้พวกมึงจัดการนะ โอเคมั้ย"ปลื้มพูด

      "ได้เลย กูมีของเด็ดรับรองไอ้มิณทร์มันจะต้องร้องปางตายแน่"เจฟมองกั้งที่นอนหมดแรงอยู่ข้างๆ พร้อมกับแผนการเด็ดที่รอรับมือไว้แล้ว

      "โอเคได้เลย"ปลื้มวางสายเจฟ แล้วพยักหน้าบอกเพื่อนๆ ของเขาอีก 4 คนให้ลงมือทันที

      "นี่ยัยจิ๋ว ร้านมันอีกไกลเลยนะ เธอเดินไหวมั้ย"มิณทร์ถาม

      "ถึงฉันจะจิ๋ว แต่ก็จิ๋วแต่เจ๋งนะจ๊ะ นายอ่ะแหละไม่ยอมนั่งรถแท็กซี่มาลง"แต๊งกิ้วพูด

      "ก็มันอันตรายไม่รู้หรอ"มิณทร์พูด

      "นึกว่าเป็นซุป'ตาร์ เลยไม่กล้าขึ้นแท็กซี่ซะอีก"แต๊งกิ้วพูด

      "แหม เธอพูดซะ โอ๊ย!!"มิณทร์โดนปลื้มเอาไม้ฟาดหัวจนสลบ เพื่อนของปลื้มคนนึงรีบวิ่งมาประครองตัวมิณทร์ไว้

      "อ๊ายยยย มิณทร์!! พวกแกเป็นใครน่ะ"แต๊งกิ้วพยายามมองหน้าปลื้ม แต่มีชายหนุ่มอีกคนเดินอ้อมจากด้านโป๊ะยาสลบเธอ

      แต๊งกิ้วพยายามดิ้นเพลียแล้วค่อยๆ สลบไปภาพสุดท้ายที่เธอเห็นคือปลื้มถอดแว่นจ้องมองเธอราวกับผู้ชนะก่อนที่เธอจะหมดสติไปอีกคน

 

 

      เย็นมากแล้วแต่ไม่มีแววว่าแต๊งกิ้วจะกลับบ้าน ทำให้คนที่บ้านเริ่มเป็นห่วงนิวโทรหาแต๊งกิ้วแต่ไม่มีคนรับสายทำให้เครียดหนักกว่าเดิม พ่อแม่ของนิวเริ่มเป็นห่วง

      "ยังติดต่อน้องไม่ได้อีกหรอลูก"แม่นิวถาม

      "ยังเลยครับ...ไม่รู้ว่าทำไมไม่รับสาย"นิวพูดหน้าบึ้งตึงง

      "แปลกนะไปกับซุป'ตาร์แบบนั้น ก็ไม่น่าจะพาไปเถลไถลที่ไหนได้นิคุณ"พ่อนิวพูด

      "คุณค่ะฉันสังหรณ์ใจไม่ดีเลย"แม่ของนิวพูด

      "ใจเย็นๆ ก่อนนะครับคุณพ่อ คุณแม่ ผมเชื่อว่าทั้งสองคนจะต้องไม่เป็นอะไร"โซ่พูด

      ไม่นานนักแจมกับครอบครัวของมิณทร์ก็รีบวิ่งเข้ามาในบ้านของแต๊งกิ้ว โซ่ นิวรวมถึงพ่อแม่หันมามองเป็นตาเดียว สีหน้าของผู้มาเยือนทุกคนต่างไม่สบายใจทั้งนั้น

      "มิณทร์มาที่นี่หรือเปล่าจ๊ะ พี่โทรไปก็ปิดเครื่องไม่ยอมกลับบ้านสัก เกรงว่าจะมีอันตราย"แจมพูดด้วยน้ำเสียงเป็นห่วงและหวาดกลัว

      "ไม่เลยครับ แต๊งกิ้วเองก็หายไปด้วย"นิวพูด

      "หรือว่าทั้งสองคนจะโดนลักพาตัว !!"แม่ของมิณทร์พูด

      "ห๊าาา"ทุกคนร้องด้วยความตกใจ

      ในเวลานี้ผู้ใหญ่ของทั้งสองครอบครัวพากันเป็นห่วงติดต่อไปที่เพื่อนของทั้งสองคนก็ไม่ได้อะไรได้แต่คำตอบเดิมว่า "ไม่ได้มาที่นี่" "ไม่อยู่" "ไม่รู้เหมือนกัน"

      "ฮัลโหลมูมู่ แต๊งอยู่กับเธอมั้ย"นิวถาม

      "ไม่นิค่ะ หนูกับเอมมี่เพิ่งออกมาจากโรงหนังเองนะ เกิดเรื่องไรขึ้นหรอ"มูมู่ถาม

      "ยัยจิ๋วหายตัวไป คาดว่าน่าจะโดนลักพาตัว"นิวพูด

      "ห๊ะ อะไรนะค่ะ !! ยัยจิ๋วโดนลักพาตัว"มูมู่ร้องเสียงหลง      

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.1 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา