คนนั้นที่ฉันตามหา??

9.2

เขียนโดย mintmathuros

วันที่ 8 ตุลาคม พ.ศ. 2556 เวลา 22.17 น.

  52 ตอน
  281 วิจารณ์
  103.03K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 29 เมษายน พ.ศ. 2557 11.47 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

50)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 หลังจากที่ทั้งหมดทานข้าวกันเสร็จ สาวๆก็ขอตัวออกไปเดินเล่นกันอกร้ายเพราะหนุ่มๆๆเจอเพื่อนเก่าอย่างกวินและทีเจ ก็เลยขอเวลานั่คุญกันก่อน 

 

 

นอกร้าน ..

 

" 555 สนุกจัง นี่แกไปเอามาจากไหนเนี่ยยัยแก้ว 55" เฟย์พูด

 

"55 ความลับย่ะ เป็นไงครับตัวเล็กสนุกไหม" แก้วตอบเฟย์อย่างอารมณ์ดี แล้วหันไปถามหลานรัก

 

" สนุกครับม๊ไม่ค่อยเล่าเรื่องแบบนี้ให้ปอนด์ฟังเลยฮ้ะ มีแต่เรื่องนิทาน" ปอนด์พูดพร้อมกอดแก้ว

 

" อ้าว!! พูดอย่างนี้แสดงว่าเราไม่ชอบฟังใช่ไหมดีงั้นก็ให้น้าแก้วเล่าให้ฟังละกันม๊าไม่เล่าให้ฟังแล้ว อ๋อ..แล้วคืนนี้ไม่ต้องมานอนกอดม๊าน่ะไปกอดกับน้าแก้วเลย ชิส์ "ฟางพูดอย่างงอนๆๆใส่ลูกชาย

 

" โอ๋ม๊าครับอย่างอนปอนด์เลยน่ะครับ นิทานก่อนนอนของม๊าสนุกมากกเลยครับปอนด์ช๊อบชอบ"ปอนด์ที่เห็นว่าฟางเริ่มจะงอนก็รีบผละออกจากแก้วแล้ววิ่งไปกอดฟางเพื่ออ้อนแทน 

 

" 555 น้องฟางเลิกงอนเถอะจ๊ะดูตัวเล็กสิจะร้องไห้อยู่แล้วน่ะ " ขนมจีนเอ่ยเตือนฟาง ฟางที่ลองมองหน้าของตัวเล็กก็ใจหาย 

 

" โอ๋ๆๆ ไม่ร้องน่ะคนดีม๊าแค่แกล้งเราเฉยๆๆน่ะครับ โอ๋ๆๆ " ฟางรีบกอดปลอบเด็กน้อย

 

"ฮึก ม๊าฮึกพูดจริงน่ะครับ"ปอนด์พูดพร้อมปาดน้ำตาของตัวเอง

 

" จริงครับ โอ๋ไม่ร้องน่ะลูก " ฟางพูด

 

"ไงละแม่ตัวดีงอนจนลูกต้องมาง้อลูกกลับอ่ะ" แก้วพูดฟางก็หันขวับส่งสายตาเขียวปัดมาให้

 

" 5555 อ๊ะ นี่พวกนายเป็นใครปล่อยน่ะ " เฟย์ร้องโววยวายออกมาเมื่อโดนจับตัวเป็นคนแรก ตามมาด้วยเพื่อนสาวของเธอที่โดนเช่นเดียวกันแต่ตอนนี้ไม่ค่อยมีคนเพราะว่าเป็นโซนส่วนตัวของพวกป๊อปปี้โทโมะเขื่อนจองเบและเคนตะ

 

"นี่พวกนายเป็นใครปล่อยพวกเราน่ะ" มีนเอ่ยขึ้น

 

"หึ สาวน้อยพวกเธอไม่ต้องรู้หรอกน่ะเอาเป็นว่าพวกเธอต้องไปกับพวก" หนึ่งในคนที่ที่จับสาวๆๆเอ่ยขึ้น

 

"เฮ้ยลูกพี่แต่นายบอกให้จับนังคนที่เป็นน้องสาวของไอ้ป๊อปปี้คนเดียวน่ะพี่"ลูกน้องคนที่จับแก้วอยู่พูดขึ้น

 

"เอาหน่าจะปล่อยมันไปหรือไงว่ะถ้าปล่อยไปพวกเราเนี่ยละที่จะไม่รอดเอามันไปหมดนั่นละว่าแต่เอ๋ ไอ้เด็กนี่หน้าตาคุ้นๆว่ะ" คนที่จับฟางอยู่พูดเมื่อหันไปเห็นเด็กน้อยอีกคนที่ร้องไห้แล้วโดนลูกน้องของเขาจับอยู่

 

" อย่าทำอะไรลูกฉันน่ะปล่อยพวกเราเดี๋ยวนี้น่ะ อ๊ะอย่า.....เพี๊ยะ "ฟางที่เห็นว่าลูกน้อยกำลังจะโดนคนร้ายตบเพราะรำคาญจากเสียงร้องก็พยายามดิ้นพอหลุดก็เข้าไปรับแรงมือแทน เลยโดนลูกน้องตบไปหนึ่งฉาก

 

"ฟาง/พี่ฟาง/น้องฟาง/ม๊าาา" ทั้งแก้ว เฟย์ มีน ขนมจีนและปังปอนด์เรียกชื่อฟางออกมา

 

" นังนี่นี่มันแส่หาเรื่องจริงๆๆ มานี่อยู่เฉยๆๆไม่เป็นใช่ไหมห้ะ เพี๊ยะ เพี๊ยะ "คนร้ายเดินเข้ามากระชากฟางออกจากเด็กน้อยแล้วก็ตบไป2ทีจนตอนนี้ร่างบางมีแต่รอยมือที่บนหน้า

 

"นี่พวกนายจะมากไปแล้วน่ะ ตุ๊บ พลั่ก " มีนและขนมจีนส่งซิกให้กันแล้วก็ช่วยกันชก และต่อยพวกนักเลงไปได้บ้าง

 

" โอ๊ยนังนี่ พวกมึงเอาตัวพวกนี้ไปขึ้นรถส่วนเมิง2 คนมาช่วยกูจัดการกับอีนังนี่สะ"คนร้ายหนึ่งในคนที่ดดนขนมจีนต่อยก็พูดขึ้น

 

" นี่แกอย่าน่ะโอ๊ยปล่อย " เฟย์ร้องโวยวายตามมาด้วยแก้วและฟาง และเสียงร้องไห้ของเด็กน้อยแต่ คนร้ายก็ดป๊ะยาสลบ

 

"นี่พวกนายปล่อยน้องๆๆฉันน่ะ อ๊ะไอ้บ้าดึงมาได้นี่อยากบอกว่ากว่ามันแพงไอ้บ้า" มีนโวยวายเมื่อคนร้ายดึงเสื้อของเธอจนขาด เธอเลยหันกลับมาทุบคนร้าย

 

" มีนรีบไปบอกหนุ่มๆๆเถอะ เร็วสิมีน " จนมจีนที่รับมือกับคนร้ายอีกสองคนอยู่รีบตะโกนบอกมีน มีนพยักหน้ารับรู้แล้วชซัดคนร้ายที่ดึงเสื้อเธออยู่ จนสลบแล้ววิ่งเข้าไปในร้ายทันที 

 

"จะไปไหนไอ้บ้า กล้ามากน่ะมาตกน้องรักฉัน พลั่ก " ขนมจีนที่เห็นคนร้ายอีกคนกำลังจะวิ่งตามไปจับมีนก็รีบไปดักก่อนที่จะต่อยจนล้มลงไป คนร้ายอีกคนเห็นก็รีบเข้ามาหวังจะทำร้ายขนมจีน

 

" ฤทธิ์เยอะนักน่ะเมิง เพี๊ยะ จับมัน หึของเอาคืนหน่อยละกัน " คนร้ายพูดจบก็....

 

 

 

 

ในร้าน....

 

"เฮ้ยเป็นไงมั่งว้ะไม่เจอกันานเลย " เคนตะเอ่ยถามเพื่อนชายอีกสองคนที่ไม่ได้เจอกันนาน

 

"55 ก็ดีว่ะเออ กูละไม่อยากจะเม้าท์ว่ะ เมียกูท้อง 3 เดือนละ 55"กวินเอ่ย

 

"เฮ้ยเมิงแต่งงานตั้งแต่เมื่อไรว่ะ โหไม่บอกกันมั้งเลย" เขื่อนพูดพลางยกแก้วเหล้าเข้าปากอย่างอารมณ์ดี

 

"555 แหมพวกกูไม่รู้นี่หว่าแล้วอีกอย่างเดี๋ยวก็ได้เจอกันอยู่ดีแหละ ว่าแต่พวกเมิงเถอะแหม เมื่อไรจะแต่งครับ " ทีเจเอ่ยแซวเพื่อนชาย

 

"ก็ดูดูอยู่ว่ะ 555" จองเบเอ่ย!!

 

"เออ555" ทั้ง7 หนุ่มก็นั่งดื่มคุกันอย่างสนุกสนานโดยไม่รู้เลยว่าข้างนอกร้านเป้นยังไง

 

" ช่วยด้วย ช่วยด้วย.. ช่วยด้วยคะ " มีนที่วิ่งเข้ามาในร้านอย่างทุลักทุเล เนื่องจากเธอบอบช้ำพอสมควรจากการที่ต่อสู้กับคนร้าย แถมยังจะสภาพเสื้อผ้าของเธอที่ตอนนี้โดนฉีกจนเหลือเศษผ้าเท่านั้นเพราะมันโดนฉีกจนเปิดมาแถบจะเห็นบราเซียแสนหวานของเธอ จนเห็นหน้าท้องแสนขาว อย่ชัดเจน 

 

"เฮ้ย!! มีน.. นี่มันเกิดอะไรขึ้นครับใครทำอะไรคุณ " เคนตะที่เห็นสภาะแฟนสาวก็รีบวิ่งไปกอดร่างบางที่ล้มลงพับลงอยู่กับพื้น 

 

" ทุกคนช่วย ขนมจีนเฟย์ฟางแก้วด้วยพวกมันจับเฟย์ฟางแก้วกับน้องปอนด์ไปแล้ว ตอนนี้ขนมจีนกำลังต่อสู้กับ คนร้ายอยู่ด้านนอกร้าน คะ " มีนพูดด้วยสีหน้าแตกตื่นเล่นเอาจองเบวิ่งออกไปตั้งแต่ได้ยินชื่อขนมจีน ตามด้วยป๊อปปี้ โทโมะ เขื่อน วิ่งตามไป เคนตะรีบเอาสูตรมาคลุมัวเพื่อให้แฟนสาวได้ดูมิดชิดแล้วเดินตามเพื่อนเขาออกไปตามด้วยกวิน และทีเจ

 

 

 

นอกร้าน......

 

"ฤทธิ์เยอะนักน่ะเมิง เพี๊ยะ จับมัน หึขอเอาคืนหน่อยละกัน " คนร้ายพูดพร้อมกับกระชากร่างของขนมจีนเข้ามาแล้วบดขยี้ปากอย่างร้อนแรง จนร่างบางรับรู้ได้ว่ามันมีกลิ่นความเลือดเต็มปาก

 

"อืออ ฮือออ " ขนมจีนเริ่มร้องออกมาเพราะจากการหายใจไม่ออกและเริ่มกลัวจึงร้องไห้ออกมา ขณะนั้นจองเบวิ่งเข้ามาเห็นแฟนสาวถูกกระทำ ก็โมหจนวิ่งเข้าไปกระชากร่างของคนร้ายออกมจากแฟนสาว

 

"เมิงทำเหี้ยไรแฟนกู พลั่ก ตุ๊บ ผลั๊วะ "จองเบทั้งเตะ ต่อย คนร้ายทั้ง2คนจนเละแล้วก็ล้มลง แต่จองเบก็ยังไม่ยอมหยุดยังเตะ อย่างโมโห 

 

"เห้ย!! พอแล้วไอ้เบเมิงมาดูหนมจีนก่อนดิว้ะ "โทโมะพูดพร้อมกับเดินเข้าไปห้ามจองเบพร้อมกับเขื่อน จองเบหยุดแล้วเดินหันกลับมาหาแฟนสาวที่ยืนกอดตัวเองแล้วร้องไห้อยู่ 

 

"ฮืออ เบมันฮืออ "ขนมจีนรีบวิ่งเข้าไปกอดแฟนหนุ่มอย่างหวาดกลัว จองเบกอดปลอบแฟนสาว 

 

"ไม่เป็นไรแล้วน่ะจีนไม่มีอะไรแล้ว เมื่อกี้มันจูบเราใ่ช่ไหมมานี่มะ "จองเบเอ่ยกับขนมจีนแล้วเชยคางขนมจีนแล้ว จูบปากร่างบางอย่างอ่อนโยนพร้อมกับความหาความหวานจากปากของร่างบางอย่างสนุกจนรางบางแทบหมดลมล้มพับแต่ดีที่จองเบประคองกอดเอาไว้ 

 

"เห้อ! ฉิบเหอะกูนึกว่าจะมีเรื่อง นี่เมิงเลิกหวานกันก่อนดิว่ะ น้องสาวกับแฟนกูอยู่ไหน "โทโมะพูด

 

" อือ .. บ้าเอ่อพี่โมะพวกมันจับตัวเฟย์ฟางแก้วแล้วก็น้องปอนด์ไป แล้วจีนขอโทษที่ช่วยไม่ได้ "ขนมจีนผละออกจากจองเบแต่มีหรือที่แฟนหนุ่มจะปล่อยเธอง่ายๆๆ แล้วขนทจีนก็บอกกับโทโมะ

 

"อะไรน่ะ โถ่เว้ย พวกมันเป็นใครพวกเธอพอจะรู้ไหม " ทั้งมีนและขนมจีนส่ายหน้า ป๊อปปี้เลยเดินเข้าไปดึงตัวคนร้ายที่โดนจองเบเตะจนแทบจะสลบขึ้นมา

 

"ใครส่งพวกเมิงมาบอกกูเดี๋ยวนี้ "ป๊อปปี้ที่โกธเอามากๆๆ ตะคอกใส่คนร้ายคนนั้น

 

" อั่ก!! เสี่ยชิต.." จบคำพูดของคนร้ายป๊อปปี้ก็ซัดจนคนร้ายล้มลงไปสลบที่พื้นพร้อมกับกระทืบอย่างโมโห จนเขื่อนและโทโมะต้องรีบเข้ามาห้าม 

 

" เมิงใจเย็นก่อนดิว้ะ " เขื่อนพูด

 

"เมิงจะให้กูใจเย็นได้ไงว้ะ แฟนกู น้องกู ลุกกูโดนจับตัวไปน่ะเว้ย โถ่เว้ย ไอ้เสี่ยชิตเมิงต้องการเล่นอย่างนี้กับกูใช่ไหม "ป๊อปปี้พูดอย่างเคียดแค้น ซึ่งตอนนี้ทั้งเขื่อนและโทโมะต่างก็แค้นเสี่ยชิตไม่แพ้กัน   หนุ่มๆๆเลยตกลงกนัว่าจะกลับไปตั้งหลัดที่บ้านของโทโมะโดยมีกวินและทีเจตามมาช่วยด้วยอีกคน เพราะทั้ง2หนุ่มก็ใหญ่ใช่เล่น กวินใหญ่ในทางด้านทหาร ส่วนทีเจ ก็ทางด้านตำรวจ และแน่นอน ทั้ง5 หนุ่มก็มีลูกน้อง มือดีที่พวกเขาได้เตรียมเอาไว้อยู่แล้ว ตอนนี้ก็แค่เตรียมวางแผมเท่านั้นแต่ในขณะที่หนุ่มๆๆกำลังวางแผน

 

ตื๊ดดดดดด

 

" เมิงมีคนส่งคลิบมา " เขื่อนพูด

 

"เปิดเลย "กวินพูด

 

"อืม.." แล้วเขื่อนก็เปิดคลิบ

 

"................................

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

        

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.1 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.1 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา