คนนั้นที่ฉันตามหา??

     

เขื่อน-เฟย์

 

" พี่เขื่อนเดี๋ยวก่อนจะรีบไปไหนคะ " เฟย์ที่วิ่งตามเขื่อนออกมา ก็รีบเรียกร่างสูง แต่ก็ไร้การตอบกลับหรือปฏิกิริยาอะไร ร่างสูงยังคงเดินไปเรื่องๆๆไม่ยอมหยุด 

 

 

" พี่เขื่อนเฟย์เหนื่อยแล้วน่ะ โอ๊ยย!! " เฟย์ที่เห็นว่าเขื่อนไม่ยอมหยุดก็แกล้งทำเป็นร้อง ได้ผลเขื่อนรีบหันกลับมามองร่างบางที่นั่งอยุ่บนพ้นแล้ววิ่งเข้าไปหาร่างบางทันที 

 

 

 

" เฟย์เป็นอะไรหรือเปล่า แล้วนี่จะตามพี่มาทำไมละเนี่ยเจ็บตัวเลยเป็นไงละ " เขื่อนรีบพูดพร้อมก้มดูที่ขาาของร่างบางที่มีมือของร่างบางกุมอยู่ เฟย์มองเขื่อนแล้วยิ้มในความน่ารักของเขา ไม่ว่าเวลาจะผ่านไปนานแค่ไหนเขาก็ยังเป็นห่วงดูแลเธอเสมอ จนทำให้เธอเริ่มใจอ่อนในบางเรื่องที่เขาขอเธอ

 

 

" นี่เราแกล้งพี่หรอ " เขื่อนที่่เห็นเฟย์เงียบก็รู้สึกผิดปกติเพราะประจำร่างบางจะต้องโวยวายเมื่อเจ็บตัวแต่นี่กลับเงียบเลยเงยหน้ามามองหน้าร่างบางกลับได้รอยยิ้มมาให้ เขาเลยส่งเสยงดุพร้อมกับทำท่าทางลุกขึ้นเพื่อจะเดินหนี แต่โดนร่างบางรั้งมือเอาไว้ 

 

 

" พี่เขื่อนเดี๋ยวสิ จะไปไหนคะ เฟย์หิวแล้วน่ะคะไปทานอาหารกันเถอะน่ะ " เฟย์พูดพร้อมดึงมือเขื่อน 

 

 

" เฟย์ก็ไปทานสิ พี่ยังไม่ค่อยหิวเท่าไรเดี๋ยวพี่ไปรอที่่รถดีกว่าฝากบอกไอ้พวกนั้นด้วยละ" เขื่อนพูดโดยหันหลังให้เฟย์ 

 

 

" นี่พี่เขื่อนโกรธอะไรเฟย์อ่ะ " เฟย์เริ่มโมโหที่เขื่อนไม่ยอมหันมามองเธอ

 

 

" เปล่านิครับพี่ไม่มีสิทธิ์โกรธเฟย์หรอกน่ะ กลับไปทานอาหารเถอะ " เขื่อนพูด 

 

 

" ว้า!! ไอ้เราก็อุตส่าห์จะมอบสิทธิ์ให้แต่ในเมื่อเขาไม่อยากได้ ก็ไม่เป็นไรเฟย์เอาไปให้คนอื่นก็ได้ " เฟย์พูดจบก็หันหลังเดินกลับไปแต่เขื่อนรั้งมือเอาไว้ทำให้เฟย์หันกลับมา 

 

 

" หมายความว่าไง " เขื่อนพูดพร้อมมองหน้าเฟย์อย่างจริงจัง 

 

 

" ก็อย่างที่เฟย์พูดคะ " เฟย์ตอบพลางมองไปทางอื่น 

 

 

" เฟย์ " เขื่อนเรียกชื่อเเฟย์เสียงเข้ม 

 

 

" อะไรเล่า ก็พี่อยากได้คำตอบไม่ใช่หรอเฟย์ก็ให้แล้วนี่ไงคะ " เฟย์พูด เขื่อนยิ้มออกมาอย่างดีใจ

 

 

" งั้นขอลงโทษหน่อยน่ะ " เขื่อนพูดจบ

 

 

" อะไรละ ....อืออ" เฟย์ที่ยังพูดไม่จบก็โดนเขื่อนปิดปาก โดยที่เธอเองก็โต้ตอบอย่างร้อนแรงเช่นกัน 

 

 

" ใครสอนเรานี่ฮ้ะยัยแสบ " เขื่อนที่ถอนจูบออกมาก็พูดทันที 

 

 

" อะไรเล่า " เฟย์ตอบอย่างเขินๆๆ 

 

 

" 555 เออนี่คราวหน้าอ่ะอย่างแบบนี้ได้ไหมอ่ะ " เขื่อนพูดพลางดึงร่างบางมากอด 

 

 

" ทำไมละคะเฟย์ว่ามันสบายดีออก " เฟย์พูดพร้อมก้มลงมองชุดตัวเอง 

 

 

" สบายก็จริงแต่สบายไปไหมแต่งอย่างนี้แก้ผ้าเลยดีกว่าน่ะ " เขื่อนพูด 

 

 

" พี่เขื่อนบ้าา " เฟย์พุด 

 

 

"555 งั้นเราไปทานอาหารกันดีกว่าป่านนี้ไม่รู้พวกนั้นแย่งเราหมดแล้วมั้ง " เขื่อนพูดจบเฟย์ก็พยักหน้าแล้วก็เดินจับมือกันกลับไปที่โต๊ะอาหารอย่างอารมณ์ดี 

 

 

" เอ๊ะ..." เขื่อนร้องออกมาเมื่อเห็นบางอย่างผิดปกติ 

 

 

" มีอะไรหรอพี่เขื่อน " เฟย์ถามเมื่อเห็นเขื่อนมองไปอีกฝั่งหนึ่งของทางโต๊ะ 

 

 

" เอ่อไม่มีอะไรหรอกครับไปกันเถอะ " เขื่อนพูดกลับเฟย์ล้วดึงร่างบางเดินไป แต่ก็หันกลับมามอง ที่เดิมอย่างสงสัย 

 

 

 

 

โมะ- แก้ว 

 

" ฮึ่ย!! ไอ้บ้าทำไรไม่เคยรู้ที่เลยน่ะ " แก้วพูดอย่างอารมณ์เสีย 

 

 

" ทำไมฉันทำอะไร " โทโมเดินเข้ามาจากด้านหลัง

 

 

"เฮ้ย!!...จุ๊บ  ฟอดด" แก้วตกใจเสียงเลยรีบหันกลับมาโดนไปที่แก้มของโทโมะ แล้วรีบเด้งตัวออกอย่างตะลึง ส่วนโทโมะที่เห็นแก้วละตึงอยู่ก็รีบหอมแก้มทันที

 

 

" นาย.... แต๊ะอั๋งฉันอีกแล้วน่ะ "แก้วเมื่อได้สติก็พูด

 

 

" อะไรละก็เธอแต๊ะอั๋งฉันกอ่นนี้น่า " โทโมะพูดพร้อมนั่งลงข้างร่างบาง 

 

 

" อะไรมันเป็นอุบัติเหตุ แล้วมาทำไม "แก้วพูด

 

 

" ก็... มาตามหาใครบางคน" โทโมะพูด

 

 

" ก็ไปตามหาต่อสิ มานั่งกับฉันทไมเดี๋ยวคนที่นายตาหาเค้าก็หายไปหรอก " แก้วพูดพร้อมกับลุกขึ้น 

 

 

หมับ

 

 

" ก็นี่ไงคนที่ฉันตามหา ไม่หายไปหรอกฉันกอดแน่นขนาดนี้อ่ะ " โทโมะพูดพร้อมกอดแก้วแน่นมากขึ้น 

 

 

" นี่นายปล่อยน่ะ คนบ้าปล่อยเลย " แก้วดิ้นในอ้อมกอดของโทโมะ 

 

 

" ไม่ปล่อย นี่แก้วหยุดดิ้นก่อน " แก้วก็ค่อยๆๆเบาลงเมื่อได้ยินเสียงอ่อนโยนจากโทดมะ 

 

 

" มีอะไร " แก้วหันนหนาไปถามโทโมะที่ยังคงไม่ปล่อยมืออกจากเอวของเธฮ 

 

 

" ก็... เมี่อกี้หึงหรอ " โทโมะพูดแก้วรีบเบือนหน้า 

 

 

"ไม่.. " แก้วพูดไม่จบโทโมะก็แทรก 

 

 

" ตอบดีดีนะ " โทโมะพูดกดเสียงต่ำแก้วได้แต่มองหน้าของเขา 

 

 

" ฮึ่ยย เออหึงพอใจยั้ง ปล่อยได้ละ หิว " แก้พูด

 

 

" 555 อ่ะอ่ะ แต่เดี๋ยวก่อนสิ อ่ะ " โทโมะดึงมือแก้วเอาไว้แล้วทำแก้มป่องให้แก้ว 

 

 

" อะไร " แก้วทำหน้างง 

 

 

" ก็เื่อกี้ยัยฟางหอมฉันเธอหึงนิหน่า ก็นี่ไง ให้จัดกาลบรอย มาเร้วสิหิวข้าวน่ะ " โทโมะพูโ

 

 

" บ้า ไม่เอา " แก้วพูดแล้วทำท่าจะเดินหนี 

 

 

" ก็ได้น่ะถ้าเธอไม่ยอมทำ เดี่ยวฉันทำเองก้ได้แต่ 2 เเท่าน่ะ ฟออด ฟอดด " โทโมะพูดจบแก้วก็รีบวิ่งมาหอมแก้มแล้ววิ่งกลับไปที่โต๊ะทันที ปล่อยให้ร่างสูงยืนอมยิ้มอยู่แล้วเดินตามเข้าไป แต่

 

 

" คุณคะ.. "