คนนั้นที่ฉันตามหา??

ห้องโมะแก้ว

 

" อ๊ะ นี่นายเข้ามาทำไม ออกไปเลยออกไป ออกไปดิ " แก้วที่เห็นว่าโทโมะเดินเข้ามาก็ถามขึ้นทันที

 

 

 

" มันเรื่องของฉัน แล้วนี่ไม่ได้จัดกระเป๋าให้หรอ ทำไมไม่จัดละ ทำตัวเป็น..." โทโมะพูโแล้วเดินเข้ามาหาแก้วที่นั่งเช็ดผมอยู่ปลายเตียง

 

 

 

 

" เป็นอะไรพูดให้มันดีดีน่ะไอ้ตุ๊ด แล้วของของนายฉันจถรู้ไหมทำไมนายไม่มาจัดเอง แล้วนี่ออกไปจะเดินเข้ามาทำไม มันเปียกน่ะ" แก้วโวยวาย

 

 

 

" เธอจำได้หรือเปล่าละว่าทำอะไรไว้กับฉัน " โทโมะค่อยๆๆเดินเข้ามาใกล้ร่างบางมากขึ้น

 

 

 

 

 

" นี่ไอ้ตุ๊ดด นายบ้าหรือเปล่าฉันยังไม่ได้ไปทำำอะไรให้นายเลยน่ะ นี่ออกไปเลย " แก้วที่ลุกขึ้นยืนแล้วโวยวายใส่โทโฒะ 

 

 

 

 

" หรอ เธอนี่สมองปลาทองจริงน่ะ " โทโมะพูโพลางมองแก้วอย่างกวน

 

 

 

 

" ไอ้บ้านายว่างมากนักหรือไง ไปไกลๆๆเลย " แก้วพูดพร้อมกักำลังจะเดินหลบโทโมะ ออกไปแต่

 

 

 

 

" เดี๋ยวสิ ขอเอาคืนหน่อยน่ะ จุ๊บ จุ๊บ" โทโมะพ฿ดณะพลางจับบแขนของร่างบางทัน แล้วก็รีบห้อมแก้วร่าบางพร้อมกับวิ่นหนีไปอาบน้ำทันที  โดดยที่แก้วนั้นพอรู้สึกตัวก็รีบวิ่งตามโทโมะ ไปทันทีแต่ไม่ทัน 

 

ปังๆๆๆๆ

 

 

 

 

" นี่ไอ้ผีดิบ ไอ้บ้ากาม นายออกมาเดี๋ยวนี้เลยน่ะ ไอ้ ... ฮึ่ยยย " แก้วที่ทุบประตูรัวเพื่อหวังจะให้โทโมะเปิดประตู ออกมา

 

 

 

" จะอาบน้ำกับฉันหรือไงห้ะยัยทอม ก็ได้ น่ะ มาสิพอดีเลยฉันแก้ผ้าหมดแล้วเนี่ย " โทโฒะ ที่ยืนอยู่หน้าประตูก็ยืนกอดอกตะโกกนพุดกับแก้ว 

 

 

 

 

" ฮึ่ยไอ้บ้า ใครเขาอยากอาบน้ำกับนายกัน คอยดูเถอะนายออกมาเมื่อไร ฉันจะต้องเอาเลือดหัวนายออกให้ได้ไอ้บ้า " แก้วพูดพลางชี้ไปที่ประตูห้องน้ำ โทโมะ เมื่อได้ยิดังนั้นถึงกับหัวเราะออกมาแล้วเขาก็อาบน้ำอย่างสบายใจ ส่วนแก้วก็เดินกลับมานั่งเช็ดผมที่เตียงเหมือนเดิม 

 

 

 

 

" นี่ยัยทอม ช่วยเอาผ้าจนหนูมาให้หน่อยดิ " โทโมะตะโกกนเรียกแก้ว

 

 

 

 

" ทำไมฉันต้องเอาให้นายด้วยละ ไม่มีความรอบคอบเองไอ้ตุ๊ด ช่วยไม่ได้ " แก้วพูดพลางนั่งเช็ดผมต่ออย่างสบายอารมณ์

 

 

 

" เธออยากให้ฉันออกไปเอาเองหรือไง ก็ได้น่ะ " โทโฒะ พูโ

 

 

 

 

" ก็เชิญสิ ฉันไม่ได้ล๊อกขานายไว้หนิ " แก้วพูดดดยที่คิดเพียงว่าอยากจะแกล้งชายหนุ่ม 

 

 

 

 

" หึ แกร๊กกก  " โทโมะพูดจบก็ค่อยๆๆ เปิดประตูออก แต่แก้วเพิ่งนึกได้ว่าผ้าขนหนุก็เท่ากับว่า

 

 

 

 

" เฮ้ย !! นายนานย ไม่ต้องออกมาน่ะเดี๋ยวฉันเอาไปให้ ฮึ่ยไอ้บ้า แล้วก็ไม่บอกตั้งแต่แรก " แก้วพูดแล้วรีบวิางเอาผ้าขนหนูพร้อมกับชุดนอนไปให้โทโมะ 

 

 

 

 

" เฮ้ยไอ้บ้า เปิดประตูทำไมตั้งเยอะเล่าเอาไปเลยไปไป " แก้วที่วิ่งมาก็เห้นโ?โมะทียืนกอดออกอยู่โดยที่ไม่มีอะไรปกปิดเลย แก้วขึงรีบยกมือขึ้นปิดตา โทโมะที่อยากแกล้งร่างบางอยู่แล้วก็เลยแกล้งกว่าเดิม 

 

 

 

"  55 เขินหรอ อืม แตะได้น่ะซิกแพ๊คอ่ะ ฉันอนุญาติ " โทโมะพูดจบก็ไปจับมือแก้วมาลูบไล้ที่ซิกแพ๊คตัวเอง 

 

 

 

" นี่ไอ้บ้า ปล่่อยยน่ะเว้ย ปล่อยดิ  เห้ย/ ว้าย" แก้วรีบสะบัดแขนออกจากมือที่โทโมะจับอยู่แต่แล้ว ด้วยพื้นที่ลื่นเลยทำให้ทั้ง2คนล้มทับกันทันที โดยที่แก้วเป็นคนคร่อมโทโมะเอาไว้ 

 

 

 

 

" แหม !!!  ไม่ต้องรีบก็ได้น่ะ ไปทำบนเตียงดีกว่ามา " โทโมะ พูโพลางจะลุกขึ้น 

 

 

 

 

" นี่ไอ้บ้าทำอะไร เลิกคิดอะไรบ้าบ้าเลยน่ะ โอ๊ยยย " แก้วพูดแล้วลุกขึ้นดีน่ะที่เขาเอาผ้าพันส่วนล้างเอาไว้แล้ว ไม่งั้น บรื๋ออออ ไม่อยากจะคิดด แต่แล้วด้วยการที่ลุ้มเมื่อกี้ทำให้แก้วเจ็บที่ข้อเท้าา 

 

 

 

 

" นีเ่ป็นอะไรอีกละ " โทโมะพูดพลางช่วยแก้ว 

 

 

 

 

" ไม่ต้องมายุ่งเลยเพราะนายนั่นแหละทำฉัเนป็นแบบนี้เนี่ย " แก้วโมโห แล้วก็จะเดินออกไปแต่ก็ต้องล้มลงอีกครั้ง 

 

 

 

" นี่มาอย่าดื้อน่ะมาเดี๋ยวฉันอุ้มเธอเอง " โทโมะ พูดจบก็เดินอุ้มแก้วมาวางไว้บนเตียง ก่อนที่ตัวเองนั้นจะรีบกลับไปเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วเดินกลับมาพร้อมกัยยานวด 

 

 

 

 

" นี่นายทำอะไร " แก้วถามเมื่อโทโมะบีบยาที่ข้อเท้าของตัวเองพร้อมกับ นวดมัน 

 

 

 

 

" ก็นวดเท้าไง ไม่เคยเห็นหรอ " โโ?มะ พูดพลางยิ้มกวนให้แก้ว 

 

 

 

 

" นี่ไอ้บ้ าๆม่ต้องต้องมายุ่งกับฉันไปไกลๆๆเลย ฉันทำเองได้ " แก้วพูดก็ปัดมือโทโมะออกแต่มันไปโดน แผล ทำให้เธอต้องร้องออกมาอีกที โอ๊ยยย  และทั้ง2 คนก็ไม่รู้เลยว่าข้างนอกนั้นมีใครบางคนแอบฟังอยู ่

 

 

 

 

" นี่อยู่เฉยๆๆ สิจะได้ไม่เจ็บบ  เจ็บไหม " แก้วส่ายหน้าให้กับโทโมะ 

 

 

 

 

" แล้วอย่างนี้ละ "  อ๊ะะะ อ๊ะะ โอ๊ยยยยย ซีดดดด   โทโมะเปลี่ยนท่าการนวด จนทำให้เก็บถึงกับต้องร้องออกมา 

 

 

 

 

" นี่นายเบาๆๆหน่อยดิ ฉันเจ็บน่ะ อ๊ะ อ๊ะ นี่นายจะแกล้งฉัน ใช่ไหมอ๊ะ " แก้วพูดพลางทุบที่หลังโทโมะไปไปด้วย 

 

 

 

 

" โอ๊ยยนี่ฉันเจ็บน่ะ ฉันไม่ได้แกล้งเธอสักหน่อย เอ้า เสร็จละ " โทโมะพูดจบก็ปล่อยขาแก้วเป็นอสระ แล้วเขาก็เดินนำยาไปเก็บ แล้วก็กลับมานั่งข้างๆๆแก้ว 

 

 

 

 

" นอนสะ ฉันง่วงอนั่นแหละที่ทำให้ฉันนอน ดึกเบยเนี่ย " โทโมะ พูโจบก็ล้มตัวนอนข้างแก้ว 

 

 

 

 

 

" เดี่ญวนี่นาย จะนอนกับฉันเนี่ยน่ะ ออกไปเลยน่ะ " แก้วยังไม่ยอมหยุดโววยวาย

 

 

 

 

" นี่ ขนาดนี้แล้วจะให้ฉันไปนอนกับใครล่ะเอาเถอะนอนสะ พรุ่มนี้มีอะไรที่ต้องทำอีกเยอะ แล้วถ้าเธอไม่เงียบฉัน จูบน่ะ " โทโมะพูด แล้วก็ต้องทำเสียงเข้มขึ้นอีกครั้งเมื่อเห็นว่าแก้วจะแย้งเขานั่นเอง แก้วเมื่อได้ยินคำขู่ของโทโมะก็เลยต้องยอมทำตามร่างสูงไปโดยปริยายย ทั้ง2 ก็นอนหลับไป