you are my angel
เขียนโดย 
Chapond
วันที่ 8 ตุลาคม พ.ศ. 2556 เวลา 20.11 น.
แก้ไขเมื่อ 24 พฤศจิกายน พ.ศ. 2556 13.05 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
55) ได้โปรดเชื่อชั้น ว่าชั้นมีแค่ธอคนเดียว
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
“ฟาง ลงลิฟท์ดีกว่ามั้ยเร็วดี”กวินแนะฟาง ทั้งคู่รีบลงลิฟท์ไป
ติ้ง
เมื่อลิฟท์มาถึงชั้นหนึ่งฟางรีบวิ่งไปดักป๊อปปี้ ป๊อปปี้เห็นฟางและกวินก็ผลักกวินล้มแล้วเดินหนี
“กวินอยู่นี่ก่อนละกัน เดี๋ยวฟางไปตามป๊อปปี้เอง”ฟางหันไปบอกเพราะกลัวว่าป๊อปปี้จะชกกวินอีก
ก่อนจะรีบวิ่งตามป๊อปปี้ไป
“ป๊อปปี้หยุดนะ”ฟางวิ่งตามป๊อปปี้ไปติดๆ แต่ป๊อปปี้ไม่หยุด
“ว้าย”ฟางร้องเมื่อส้นรองเท้าของเธอหัก แต่ก็ไม่หยุดที่จะวิ่งตามป๊อปปี้ไป ฟางโยนรองเท้านั่นทิ้ง
แล้ววิ่งตามป๊อปปี้จนมาถึงที่ลานจอดรถ
“พอก่อนได้มั้ย เรามาพูดกันดีๆก่อนได้มั้ย”ฟางหอบหายใจเมื่อเห็นป๊อปปี้มาที่รถตัวเอง
“กลับไปหากวินซะเถอะฟาง”ป๊อปปี้พูดด้วยสายตาเย็นชา
“ไม่นะ ฟางจะกลับไปหากวินทำไมล่ะ ในเมื่อเราไม่ได้เป็นอะไรกันแล้ว”ฟางพูด
“ไม่ได้เป็นอะไรแต่ไปหาตลอด คุยกันสนิทสนม ทำแบบนี้ก็กลับไปคบเถอะ”ป๊อปปี้มองฟางน้อยใจ
“ถ้าจะอยากให้กลับไปคบมาก เดี๋ยวฟางไปคบให้ก็ได้”ฟางพูด ก่อนจะเลือดกำเดาไหลออกมา
ป๊อปปี้ตกใจ เดินไปหาฟาง
“ฟาง เลือดกำเดาไหลอีกแล้ว”ป๊อปปี้เดินไปหาฟาง แต่ฟางปัดมือป๊อปปี้ออก
“โกรธฟาง ไล่ฟางไม่ใช่หรอ ไปเลยนะ ฟางจะเลือดออกหมดตัวปีอปก็ไม่ต้องมายุ่ง”ฟางว่าป๊อปปี้
และเลือดก็ไม่ยอมหยุดไหล ป๊อปปี้นิ่งมองฟาง
“บอกละไงว่าอย่ามางอแงในเรื่องไม่เป็นเรื่อง ฟางเช็ดเลือดเดี๋ยวนี้”ป๊อปปี้ดุ
“งอแงเรื่องไม่เป็นเรื่อง ทีตัวเองล่ะ เคยฟังบ้างมั้ย ว่าเค้ากับกวินเลิกกันไปนานแล้ว ไม่มีอะไรกัน
แล้ว”ฟางว่า
“แล้วที่ตรวจครรภ์นั่นล่ะ”ป๊อปปี้ถาม
“มันไม่ใช่ของฟาง มันเป็นของหวาย”ฟางพูด แล้วเอามือปาดเลือดกำเดาตัวเอง ป๊อปปี้เห็นแขนฟาง
มีแต่เลือดก็เอาผ้าเช็ดหน้ามาเช็ดให้ฟาง ฟางปัดจนผ้าเช็ดหน้าตกพื้น
“ป๊อปรู้ว่าป๊อปผิดแต่ตอนนี้ฟางนิ่ง แล้วเช็ดเลือดนะ มันเลอะหมดแล้วเนี่ย”ป๊อปปี้พยายามพูด ฟาง
เดินหนีป๊อปปี้ เดินหนีออกจากบริษัท ป๊อปปี้รีบวิ่งตาม ท่ามกลางความแตกตื่นของทุกคน
“ฟาง หยุดเดี๋ยวนี้ เค้าตกใจกันหมดแล้ว”ป๊อปปี้เรียกฟาง ฟางมาถึงฟุตบาทริมถนนก็หันมามองหน้า
ป๊อปปี้ เลือดที่ไหลมาก็ไม่หยุด
“บอกแล้วไง เลือดจะไหลจนหมดตัวฟาง ป๊อปก็ไม่ต้องมาสนใจฟาง ไล่ฟางแล้วนิ”ฟางว่า ป๊อปปี้
ส่ายหน้าก่อนจะเดินมาหาฟาง
“หยุดเดี๋ยวนี้ ห้ามเดินมา”ฟางว่า แต่ป๊อปปี้ไม่หยุดเดินมาหาฟางแล้วยื่นผ้าเช็ดหน้าให้ฟางเหมือน
เดิม
“ขอร้องอย่าดื้อ”ป๊อปปี้พูด ฟางงอนหันหน้าหนี ก่อนจะตกใจเมื่อเห็นชายคนหนึ่งกำลังจะข้ามถนน
มา ถ้าตามปกติคนข้ามถนนไม่แปลก แต่ที่น่าตกใจคือ ยมทูตที่ฟางเห็นที่โรงพยาบาลเดินตามหลัง
ชายคนนั้น เท่ากับว่าชายคนนั้นกำลังจะตาย
“อย่านะ อย่าข้ามมา”ฟางตกใจรีบตะโกนไปอีกฟากถนน มดมองฟางอย่างขัดใจก่อนจะผลักชายคน
นั้นล้มลงไปกลางถนน
“ไม่นะ”ฟางรีบวิ่งไปหาชายคนนั้นป๊อปปี้ตกใจ
“ฟางระวัง”ป๊อปปี้รีบวิ่งตามฟางไปกลางถนนแล้วผลักฟางออกห่างเมื่รถบรรทุกพุ่งมาชนด้วยความเร็ว
ร่างของป๊อปปี้และชายคนนั้นกระเด็น ป๊อปปี้กระเด็นไปกระแทกกับซีเมนต์ฟุตบาทเลือดอาบ
“กรี๊ดดดดด ป๊อปปี้”ฟางช๊อคกับเหตุการณ์รีบวิ่งไปประคองร่างป๊อปปี้ทันที
“เธอเห็นชั้นจริงๆด้วย”มดเดินถือเคียวมาหยุดที่หน้าฟาง
“ไม่นะ อย่าเอาป๊อปปี้ไปนะ”ฟางกอดป๊อปปี้ร้องไห้แน่น มดไม่ตอบ แล้วยิ้มอย่างเยือกเย็นก่อนจะ
เดินไปรับวิญญาณชายที่ฟางตั้งใจจะช่วย แล้วเปิดประตูมิติแล้วหายไป
“ฟาง ตายแล้ว ป๊อปปี้”เฟย์วิ่งมาหาฟางตามด้วยเขื่อน กวิน โทโมะ
“ฮือๆ ทุกคน ช่วยป๊อปปี้ที”ฟางร้องไห้หนัก โทโมะจึงรีบเอาเพื่อนรักขึ้นรถไปที่โรงพยาบาลที่ใกล้
ที่สุดทันที
“ตายแล้วๆ ทำไงดีๆธามไท”โฟร์หันไปพูดกับธามไทร้อนรน
“งั้นเราลงไปหาป๊อปปี้กับฟางตอนนี้กันเถอะ”ธามไทพูดก่อนจะหายตัวไป จู่ๆแสงสีดำก็โผล่เข้ามา
พร้อมกับร่างของมดยมฑูตสาว
“ผู้หญิงคนนั้นเคยเป็นนางฟ้ามาก่อนใช่มั้ย”มดถามทันที
“เอ่อ คือ”โฟร์อึกอัก
“เรื่องผิดพลาดที่ดวงวิญญาณหลงทาง ทำให้เธอเอาผู้หญิงคนนั้นมาเป็นนางฟ้าเกือบปี โฟร์ ทำไม
เธอเป็นนางฟ้าที่สับเพร่าแบบนี้นะ”มดว่า
“แต่ตอนนี้ฟางก็เข้าร่างแล้ว อย่าว่าป้าเค้าเลยน่า”ธามไทพูด
“แล้วอีกอย่างเธอเอาอะไรให้ผู้หญิงคนนั้นกินโฟร์”มดพูด โฟร์อึ้งหลบตา ธามไทรีบดึงโฟร์มาด้าน
หลังตัวเอง
“ยารื้อฟื้นความจำสินะ แล้วรู้มั้ยว่ายัยนั่นต้องเจอผลข้างเคียงยังไงกับร่างมนุษย์ที่บอบบางแบบ
นั้น”มดว่าต่อ
“แต่ชั้นทนไม่ได้นิที่ฟางจำคู่แท้ของเค้าซักที”โฟร์พูด
“เธอเลยเอายาให้มนุษย์กิน ยัยบ้าถ้ายัยนั่นตายขึ้นมาล่ะจะว่ายังไง”มดว่าโฟร์
“ไม่ตายหรอก เธอเป็นยมทูตไม่ใช่หรอ ก็ต้องรู้สิว่าดวงใครถึงฆาตบ้าง”ธามไทพูด มดนิ่งก่อนจะ
เสกบัญชีสีดำออกมาเล่มหนึ่ง
“ก็เพราะว่าชื่อยัยนั่นมันเด้งขึ้นมาน่ะสิ ชั้นเลยต้องมาหาเธอ โฟร์”มดกางบัญชีรายชื่อคนที่ถึงฆาต
ออกมา โฟร์และธามไทอึ้ง
“ชื่อเป็นเส้นประ แปลว่า50-50ที่ฟางจะเป็นหรือตายรู้เอาไว้ซะ”มดพูดจบก่อนจะหายตัวกลับไปใน
ดินแดนแห่งความตาย ธามไทและโฟร์เครียดจัด ก่อนจะเห็นแสงสีเงินล้อมรอบตัวป๊อปปี้ ทั้งคู่รีบ
หายตัวไปทันที
“เห้ย อะไรเนี่ย”ป๊อปปี้ตกใจเมื่อมีคนวิ่งจะชนแล้วทะลุร่างตัวเองไป
“นี่ชั้นตายไปแล้วหรอเนี่ย”ป๊อปปี้ตกใจมองร่างกายตัวเองที่ตอนนี้มันโปร่งแสงไปหมด
“ยังไม่ตายแค่วิญญาณหลุดออกจากร่างเท่านั้นล่ะ”โฟร์หายตัวมาพร้อมกับธามไทพูดขึ้น
“เห้ย นางฟ้าโฟร์”ป๊อปปี้ตกใจ เพราะจำได้ว่าโฟร์คือใคร
“นายรีบกลับเข้าร่างเถอะป๊อปปี้ ออกมาจากร่างนานมันจะไม่ดี”ธามไทช่วยพูด
“อือ แต่ขอถามอะไรหน่อยได้มั้ยโฟร์ ฟางไปไหน”ป๊อปปี้ถามขึ้น
“ก็อยู่กับเจ้าตลอดไง”โฟร์ตอบขณะเดินมาด้วยกันเรื่อยๆ
“อย่าบอกนะว่าฟางนี่คือฟางเดียวกับฟางของชั้น บ้าน่า เป็นไปไม่ได้ฟางนั่นพึ่งฟื้นจากเป็นเจ้าหญิง
นิทรา แล้วชั้นก็เห็นฟางของชั้นร่างสลายไปกับตา”ป๊อปปี้ไม่เข้าใจ
“เพราะว่าตอนฟางวิญญาณหลุดออกจากร่างเพราะอุบัติเหตุ ทางชั้นเข้าใจว่าฟางตาย จึงพาฟางมา
เป็นนางฟ้า แล้วก็ประจำมาเกือบปีจนเป็นนางฟ้าตามปกติ แล้วก็โดนลงโทษกลายเป็นมนุษย์แล้วเลย
มาเจอเจ้า แต่เมื่อถึงเวลาที่ฟางต้องกลับเข้าร่าง ฟางกลับดื้อไม่ยอมไป ท่านพ่อเลยให้ฟางอยู่กับ
เจ้าแค่3วันเพื่อให้ฟางกลับไปเข้าร่าง เมื่อเข้าร่างทำให้ความทรงจำทุกอย่างตอนที่เป็นนางฟ้าหาย
ไป”โฟร์พูดออกมาทั้งหมด
“ถ้าเจ้าไม่เชื่อดูนี่”ธามไทพูดก่อนจะตบมือ แล้วด้ายสีแดงก็ผูกที่นิ้วก้อยป๊อปปี้ทอดยาวไปจนถึง
หน้าห้องฉุเฉิน ที่ฟาง เฟย์ แก้ว เขื่อน โทโมะและกวินอยู่นอกห้อง ที่สำคัญด้านสีแดงก็ผูกที่นิ้วก้อย
ข้างซ้ายของฟางไว้เหมือนกัน
“หมด แล้วข้าผิดเองที่เอายารื้อฟื้นความจำให้ฟางกิน เลยมีผลข้างเคียงเลือดไหลไม่หยุดแบบ
นี้”โฟร์พูดเศร้าๆ
“ตอนนี้ชื่อฟางอยู่ในบัญชีคนดวงถึงฆาตแล้วด้วยน่ะสิ”ธามไทพูด ป๊อปปี้ตกใจหันไปมองโฟร์
“แล้วจะมีทางช่วยฟางได้มั้ย”ป๊อปปี้ถามโฟร์
“ถ้าดวงจิตฟางอ่อนแอ ฟางอาจจะตายได้”โฟร์พูด
“เจ้าเป็นคู่ของฟาง เจ้าต้องดูแลฟางให้ดวงจิตฟางแข็งแรงแล้วจำเจ้าได้ แล้วฟางจะไม่เป็นอะไร เอา
ล่ะ ถึงเวลาเข้าร่างละ”ธามไทพูดก่อนจะพาป๊อปปี้เดินตามร่างตัวเองที่บุรุษพยาบาลเดินเข็นเตียงมา
ที่ห้องผู้ป่วยพิเศษ ป๊อปปี้มองร่างตัวเองที่ฟางนั่งเฝ้าอยู่ก็นิ่ง ก่อนจะหลับตาลงเพื่อเข้าร่าง
“ฮือๆ ฟางขอโทษ ที่ฟางงอนป๊อปปี้ จนป๊อปเองเป็นแบบนี้”ฟางร้องไห้จับมือป๊อปปี้แน่นแล้วพูด
อย่างสำนึกผิด จู่ๆภาพที่เธอกอดป๊อปปี้ตอนที่ชายหนุ่มมาช่วยจากตอนที่ฟางตกสลิงแล้วหัว
กระแทกก็ผุดเข้ามา ฟางอึ้งตาค้างกับภาพที่ผุดเข้ามาในหัว ผู้ชายที่มาช่วยเธอ ผู้ชายที่อยู่ในความ
ทรงจำคือป๊อปปี้งั้นหรอ
“ฟื้นขึ้นมานะ ฟื้นขึ้นมาตอบคำถามที่ฟางกำลังสงสัยในตอนนี้ด้วยนะป๊อปปี้ เล่าทุกอย่างให้ฟางฟัง
ที”ฟางน้ำตานองหน้าร้องไห้หนัก
“อืมม”ป๊อปปี้ขยับตัว ฟางรีบปาดน้ำตาดีใจ
“ป๊อปปี้ ป๊อปปี้ฟื้นแล้ว”ฟางดีใจที่เห็นป๊อปปี้ลืมตามา
“ฟาง”ป๊อปปี้กระพริบตาถี่ๆแล้วเอามือจับหัวตัวเองที่พันผ้าพันแผลไว้
“ขอโทษนะ ฮืออ”ฟางโผเข้ากอดป๊อปปี้ร้องไห้ทันที
ฟางมีชื่ออยู่ในรายชื่อคนที่ถึงฆาตเอาละไงๆๆๆ อยากรู้เป็นไงช่วยเม้นกับโหวตเรื่องนี้ให้
เราเยอะๆด้วยนะ วันนี้อุตส่าอัพให้รวด3ตอนเลยนะ เม้นกับโหวตเยอะๆนะจ้ะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
