you are my angel

 

 

 

“เรื่องมันก็เป็นอย่างงี้ล่ะ”ป๊อปปี้พูดขึ้น หลังจากจับฟางใส่เสื้อผ้าได้สำเร็จแล้วมานั่งอธิบายให้แก้ว

ฟัง

 

“ทีนี้รู้แล้วนะว่าพวกชั้นไม่ใช่โรคจิต”เขื่อนบอกอีกที แก้วมองโทโมะที่เช็ดเลือดกำเดาอยู่อย่างไม่

ค่อยเชื่อ

 

“ไอ้โทโมะมันเป็นลมเฉยๆไม่มีอะไรหรอกน่า”ป๊อปปี้พูดเมื่อเห็นแก้วมองโทโมะอยู่

 

“อ่ะๆ เชื่อก็ได้ๆ”แก้วพูดขึ้น

 

“นี่ๆ ไอ้นี่มันใส่ยังไงอ่ะ”ฟางถามแก้วพร้อมกับชูยกทรงออกมา โทโมะถึงกับเลือกกำเดาพุ่งอีกครั้ง

 

“เอ่อ ฟางมานี่ เดี๋ยวแก้วสอนใส่ให้ละกัน อยู่แถวนี้มีแต่พวกหื่นๆ”แก้วรีบพาฟางเข้าไปใส่เสื้อผ้าดีๆ

ข้างในห้องน้ำทันที ก่อนจะเดินออกมา

 

 

 

“เห้อ แล้วพวกนายจะเอายังไงต่อไปละเนี่ย”แก้วถามขึ้น

 

“แก้ว ชั้นฝากเธอเอาฟางไปอยู่ด้วยหน่อยสิ เพราะชั้นเป็นผู้ชายแล้วยัยนี่เป็นผู้หญิง เอ่อ เดี๋ยวใคร

จะมองไม่ดีน่ะ”ป๊อปปี้ขอร้อง “ให้เอาไปอยู่ด้วยมันก็ได้นะ แต่อยู่ตลอดคงจะทำไม่ได้เพราะห้อง

ของชั้นมีคนเข้าออกเยอะอ่ะ เอางี้มั้ยๆ เดี๋ยวชั้นช่วยนายดูแลฟางเวลานายออกไปทำงานเองเอา

มั้ย”แก้วช่วยพูด

 

 

“ความจริงอยู่กับชั้นก็ได้นะ ชั้นช่วยดูแลเอง”โทโมะพยายามลุกขึ้นมาแล้วเอาทิชชู่ออกจากจมูก

 

“เหอะ อยู่กับนายฟางคงได้โดนนายงาบแน่ๆ ไอ้ชีกอ”แก้วว่าโทโมะ

 

“เงียบไปเลย ยัยทอม”แก้วโวยวาย

 

“ชั้นผู้หญิงเว่ย”แก้วบอก

 

“ผู้หญิงที่ไหนพูดเว่ยวะ”โทโมะพูด

 

“แล้วผู้ชายดีๆที่ไหนพูดวะใส่ผู้หญิงล่ะห้ะ”แก้วจ้องหาเรื่องโทโมะ จนฟางต้องเข้ามาห้าม

 

“ถ้าทะเลาะกันเลยนะคะ รักกันไว้ดีกว่า โลกนี้จะได้สงบสุข นะค้าๆๆ”ฟางรีบห้ามโทโมะกับแก้วก่อน

จะหันไปอ้อนโทโมะ ทำเอาโทโมะหน้าแดง

 

 

“ฟางขอนะ เลยยอมน่ะ”โทโมะพูด

 

“เออ นี่ แล้วฟางไปทำอะไรแถวนั้นหรอ ถึงได้โดนป๊อปปี้ขับรถชนได้ แถวนั้นเปลี่ยวจะตาย”แก้ว

ถาม

 

“ก็ท่านพ่อส่งฟางลงมาจากสวรรค์ค่ะ แถมไม่ยอมให้ใช้พลัง ฟางเลยเดินหลงทางแถวนั้น เห้อ เป็น

มนุษย์นี่ก็ลำบากเหมือนกันนะคะ อยากไปไหนมาไหนตามใจนึกไม่ค่อยจะได้เลย”ฟางพูดแล้วยิ้ม

ทำเอาแก้วเหวอไปเลย

 

 

“บอกแล้วว่ายัยนี่น่ะเพี้ยน”ป๊อปปี้บอก

 

“ฟางไม่ได้เพี้ยนนะคะ”ฟางว่า

 

“ไม่เพี้ยนก็โกหก ยัยขี้โม้”ป๊อปปี้ว่า

 

“ฟางเปล่าขี้โม้ ฟางบอกแล้วไงว่าฟางโกหกไม่เป็น ทำไมไม่มีใครเชื่อฟางเลย ฮือออ”ฟางเถียง

ป๊อปปี้ไม่ทันก็นั่งร้องไห้ทันที

 

“โอ๋ๆ ฟาง ถึงแม้ไอ้ป๊อปจะไม่เชื่อ แต่ก็มีโทโมะทั้งคนนะ ที่เชื่อฟาง ไม่ร้องน้าๆ”โทโมะดึงฟางไป

กอดปลอบทันที

 

“หยุดนะ ไอ้ชีกอ อย่าฉวยโอกาสสิ ฟางเค้าไม่รู้พิษสงนายนะ”แก้วดึงฟางกลับมากอดทันที

 

“ถ้าไม่มีอะไรแล้วเดี๋ยวชั้นกลับก่อนนะ เฟย์โทรตามแล้วน่ะ แหะๆ”เขื่อนพูดจบก็ลากโทโมะกลับ

ทันทีเพราะมาด้วยกัน

 

 

 

“เห้อออ”ป๊อปปี้เมื่อเห็นว่าเพื่อนไปกันหมดแล้วก็ล้มตัวลงนอนที่โซฟาเพื่อคลายความปวดเมื่อยที่

เดินซื้อของทั้งวัน

 

“ง่วงหรอ”ฟางยื่นหน้ามาใกล้หน้าป๊อปปี้ จนป๊อปปี้เหวอรีบผละออกจากฟางทันที

 

“ยื่นมาใกล้ทำไม มันไม่ดี ไปๆ ดูทีวีไปเลย”ป๊อปปี้รีบเปิดทีวีให้ฟางดู ฟางร้องตกใจกระโดดกอด

ป๊อปปี้อย่างรวดเร็ว

 

“เป็นอะไรๆ”ป๊อปปี้รีบถาม

 

“ทำไมมนุษย์ ถึงไปอยู่ในกล่องแก้วนี้ได้ล่ะ เจ้าโดนคำสาปให้ถูกจองจำในกล่องนี้ใช่หรือไม่”ฟาง

รีบถามคนในทีวี ป๊อปปี้ถึงกับส่ายหน้า

 

“โอ้ยยยยยยยยยย ยัยบ้า นี่มันทีวี ข้างในมันไม่ใช่คน มันเป็นภาพที่คลื่นวิทยุเค้าส่งมาเท่านั้นล่ะ

เลิกบ้าแล้วปล่อยชั้น แล้วนั่งดูทีวีดีๆไปเลย”ป๊อปปี้สั่ง ฟางจึงยอมปล่อยป๊อปปี้ ก่อนจะนั่งดูทีวีไป

 

 

 

ก๊อกๆ

 

 

“ฟางง แก้วดูดวงในลูกค้าเสร็จแล้ว เลยเอาคุ้กกี้มาแบ่งจ้า”แก้วเดินเข้ามาพร้อมโถคุ้กกี้ ฟางยิ้มดีใจ

 

“อร่อยจังเลยค่ะ”ฟางพูดหลังจากชิมคุ้กกี้คำแรก

 

“เนี่ย ทำเองกับมือเลยนะเนี่ย”แก้วพูด

 

“ทอมอย่างเธอทำอะไรแบบนี้เป็นด้วยเรอะ ไม่ใช่ว่าซื้อมานะ”ป๊อปปี้แขวะ

 

“ทำเองย่ะ ปากเสียงี้ไม่ต้องกิน แบ่งฟางกินคนเดียวดีกว่าเนาะ”แก้วยิ้มกับฟาง ฟางเห็นป๊อปปี้งอน

แก้วก็ป้อนคุ้กกี้ให้ป๊อปปี้ทันที

 

“อร่อยจริงๆนะป๊อปปี้”ฟางส่งสายตาอ้อนให้ป๊อปปี้กิน ป๊อปปี้จึงกินคุ้กกี้ที่ฟางป้อนก่อนจะหันหน้าหนี

ฟางทันที

 

“ก็อร่อยดี”ป๊อปปี้พูด

 

“แล้วนี่แก้วเป็นหมอดูหรอ แล้วหมอดูนี่รักษาโรคอะไรล่ะคะ”ฟางถามอย่างสงสัย

 

“อ่อ 555ชั้นเป็นหมอดู แบบดูลายมือน่ะ แล้วก็ทำนายโชคชะตาจากไพ่อะไรแบบนี้ล่ะ”แก้วตอบ

 

“เหลวไหล”ป๊อปปี้พูด

 

“ป๊อปปี้”แก้วว่า

 

“เอ่อ อย่าทะเลาะกันค่า อย่าทะเลาะกันน้า แก้วดูให้ฟางหน่อยสิคะ ฟางอยากรู้ว่ามันดูยังไง”ฟางรีบ

หันไปยิ้มหวานใส่แก้ว

 

“อ่าๆ นี่ถือว่าต้อนรับที่ฟางมาอยู่ใหม่นะ เดี๋ยวดูให้ ขอมือหน่อยค่ะ”แก้วพูด ฟางรีบชูมือให้ดูทันที

 

“เส้นวาสนาดี โชคลาภดี นี่ถือว่าดีหมดเลยนะ แต่เอ๊ะ ทำไมเส้นเรื่องสุขภาพนี่ทำไมมันถึงบอกว่า

ฟางไม่ค่อยดีอ่ะ มีเกณฑ์เจ็บป่วยแฮะ”แก้วบอก

 

“ยัยนี่ มั่วรึเปล่า”ป๊อปปี้พูด

 

“อ่ะๆ เปลี่ยนมาดูเรื่องความรักกันดีกว่า โอ้โห เส้นคู่ทำไมมันชัดแบบนี้เนี่ย เอ รึว่าฟางจะเจอเนื้อคู่

แล้วได้แต่งงานเร็วๆนี้แน่ๆ”แก้วยิ้ม

 

 

“เรื่องเนื้อคู่ไร้สาระชัดๆ”ป๊อปปี้พูด

 

“นี่ นายจะเลิกแขวะชั้นซักเรื่องได้ม้ะ แล้วไหนล่ะแฟนนายที่ชอบมาด้วยกันบ่อยๆ เดี๋ยวชั้นดูดวงให้

มั้ย ว่าเป็นคู่กันรึเปล่า”แก้วพูดถึงจินนี่ทำเอาป๊อปปี้เศร้าลงทันที

 

“เลิกกันแล้ว ถ้าไม่มีอะไรแล้วชั้นไปนอนก่อนนะ”ป๊อปปี้พูดอย่างเศร้าๆก่อนเดินเข้าห้องไป

 

“จินนี่คือใครหรอคะ”ฟางถามด้วยความสงสัย

 

“แฟนป๊อปปี้เค้าน่ะ แต่เลิกกันแล้ว หมอนั่นคงเศร้าน่าดู เพราะเห็นว่าจะเก็บเงินไว้ไปสู่ขอด้วยน่ะ

เนี่ยต้องมาโดนไล่ออก แฟนก็มาทิ้ง เห้ออ ดวงตกอะไรแบบนี้นะ”แก้วพูด

 

“เพราะว่าจินนี่ไม่ใช่คู่ของป๊อปปี้นี่คะ เลยต้องมีอันต้องเลิกกันไป”ฟางพูด

 

“เป็นกามเทพรึเปล่าจ้ะ ทำไมรู้ด้วยว่าใครเป็นคู่กัน”แก้วแซว

 

“ไม่ใช่กามเทพหรอกค่าแต่ป็นนางฟ้า”ฟางพูด แก้วลูบผมฟางด้วยความเอ็นดู

 

 

ก๊อก

 

 

“มีอะไร”ป๊อปปี้เปิด

 

“พรุ่งนี้ยังมีเหมือนเดิม พรุ่งนี้น้ำตาก็จางหาย เจ็บสักแค่ไหน เวลาจะช่วยเยียวยา”ฟางยืนถือดอก

กุหลาบสีขาวยืนร้องเพลงหน้าห้องป๊อปปี้

 

“อะไรของเธอเนี่ย”ป๊อปปี้งงเมื่อเห็นฟาง

 

“พรุ่งนี้ยังมีเหมือนเดิม เพียงเธอนั้นมองที่ขอบฟ้า ไม่ว่าคืนนี้มืดมนสักเท่าไร ไม่นานก็เช้าอย่าง

เดิม”ฟางร้องเพลงจบก็ยื่นดอกไม้ให้ป๊อปปี้

 

“ไม่ต้องเสียใจนะ ถึงแม้เค้าไม่รักเราก็ไม่เป็นไร อย่างน้อยป๊อปปี้ก็มีเพื่อนที่คอยเป็นกำลังใจให้นะ

คะ”ฟางพูดแล้วยิ้ม

 

“ใครสอนให้ทำวิธีนี้เนี่ย”ป๊อปปี้ถาม

 

“แก้วค่ะ แก้วบอกว่าป๊อปปี้ชอบฟังเพลง เลยให้ฟางมาร้องเพลงนี้ให้กับป๊อปปี้”ฟางยิ้มหวาน

 

“ความจริงไม่ต้องร้องก็ได้ แต่ก็ขอบใจนะ”ป๊อปปี้พูดแล้วยิ้มให้กับฟาง

 

 

จ๊อกก

 

 

“หิวหรอ”ป๊อปปี้ถามเมื่อได้ยินเสียงท้องร้องของฟางดัง

 

“ก็ หิวค่ะ แหะๆ”ฟางพูด เห้อออ ร่างมนุษย์นี่ลำบากจัง ต้องกินด้วยหรอเนี่ย

 

“ป่ะ ไปหาอะไรกินกันดีกว่า ชั้นก็หิวเหมือนกัน”ป๊อปปี้พูดก่อนจะชวนฟางออกไปทานข้าวด้วยกัน

 

 

 แต่งไว้ให้อ่านกันเพลินๆนะจ้ะ 55555 ไม่มีเครียด ไม่มีดราม่า (มั้งง)