you are my angel

9.3

เขียนโดย Chapond

วันที่ 8 ตุลาคม พ.ศ. 2556 เวลา 20.11 น.

  60 ตอน
  663 วิจารณ์
  150.25K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 24 พฤศจิกายน พ.ศ. 2556 13.05 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

15) ที่หวงก็เพราะรัก

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

 

 

“เอ้า บ่นว่าอยากกินไอติม ทำไมไม่กินล่ะโทโมะเดี๋ยวมันจะละลายหมดละน้า”ฟางพูดเมื่อเห็นโท

โมะเหม่อก็เอามือไปแตะโทโมะทำเอาชายหนุ่มสะดุ้ง

 

“เอ่อ ใช่ จริงสิๆ ลืมเลย”โทโมะหัวเราะก่อนจะนั่งกินไอติม

 

 

“แล้วนี่นึกยังไงถึงได้ชวนฟางมากินไอติมเนี่ย”ฟางถาม

 

“อย่าลืมสิ ว่าโทโมะชอบฟางก็ต้องเทคแคร์ฟางดีๆไง”โทโมะรีบพูด

 

“โทโมะ ห้ามมุสากับฟางนะ”ฟางพูด ทำเอาชายหนุ่มสะอึก

 

“โทโมะน่ะ ไม่ได้ชอบฟางแล้วล่ะตอนนี้”ฟางพูดแล้วยิ้มๆ

 

“เอ่อ ไม่รู้สิ ไม่รู้เหมือนกัน แล้วฟางล่ะ ตอนนี้หัวใจยังว่างมั้ยเนี่ย”โทโมะพูดหลังจากคิดเงินเสร็จก็

ออกมาเดินเล่นในห้างกับฟางเรื่อยๆ

 

 

“โทโมะ เอ่อ คือ ฟางมีเรื่องจะสารภาพ คือฟางกับป๊อปปี้เราเป็น”ฟางพูดอึกอัก

 

“แฟนกัน”โทโมะพูดขึ้น ฟางเหวอทันที

 

 

“รู้แล้วหรอ”ฟางรีบถาม

 

“รู้สิ ก็ตั้งแต่มีฟางเข้ามาอยู่กับไอ้ป๊อปนะ มันดูมีความสุข ไม่เศร้าเรื่องจินนี่แล้ว ละอีกอย่างมันก็รัก

ฟางมากด้วยนะ”โทโมะพูดยิ้มๆ

 

“แต่สาวๆมาชอบป๊อปปี้เยอะมากกกกก”ฟางพูด

 

“จะไปกลัวอ่ะไร นั่นน่ะแฟนคลับ แต่ฟางน่ะตัวจริง ยังไงป๊อปปี้ก็เลือกฟางอยู่แล้ว”โทโมะพูดอย่าง

อารมณ์ดี ก่อนจะเดินพาฟางเข้าไปดูเสื้อผ้าด้วยกัน

 

 

“โทโมะไม่เสียใจเรื่องฟาง เพราะว่าโทโมะมีใครในใจแล้วล่ะสิ”ฟางพูดยิ้มๆ

 

“บ้า ตอนนี้ไม่มีหรอก”โทโมะพูดก่อนจะเดินหนีฟางก็ยิ้มนิดนึง ก่อนจะเดินมาที่ร้านตุ๊กตา

 

“นั่นน่ะ ป๊อปปี้ชอบหมีพูห์มากเลยนะ ถ้าฟางเข้าห้องนอนป๊อปปี้มันนะ ฟางจะอึ้ง เพราะหมีพูห์เยอะ

มาก”โทโมะพูด ก่อนจะเดินไปเจอตุ๊กตามิ้กกี้เม้าส์ตัวนึง แล้วหยิบมันมา

 

 

“ว้าว ตัวนี้อัดเสียงได้ด้วย ฟางเอาตัวนี้”ฟางพูดก่อนจะชูตุ๊กตาหมีพูห์ขนาดพอดีตัวหนึ่งออกมา โท

โมะยิ้มก่อนจะเดินหยิบมิ้กกี้เม้าส์ที่อัดเสียงได้ไปจ่ายเงิน แล้วทั้งคู่ก็เดินกลับกัน พลันสายตาโทโมะ

ก็หันไปเห็นแก้วและฟลุ๊คเดินออกมาจากร้านอาหาร

 

 

 

“แต้งกิ้วมากนะที่เลี้ยงแก้วน่ะ”แก้วพูด

 

“ไม่เป็นไรครับ อ้อ เมมด้วยนะเบอร์ที่ยิงไปเมื่อกี้น่ะ”ฟลุ๊คพูด โทโมะอึ้งให้เบอร์กันด้วยหรอ

 

“ได้เลยจ้า อ้าว ฟาง นาย”แก้วพูดก่อนจะหันไปเจอโทโมะและฟางยืมมองอยู่

 

“จะกลับด้วยกันเลยมั้ย”โทโมะพูดขึ้น

 

“เอ่อ นายไปส่งฟางเถอะ พอดีพวกชั้นจะดูหนังต่ออ่ะ พอดีซื้อตั๋วมาแล้วด้วยน่ะ”แก้วพูดแล้วชู

ตั๋ว2ใบขึ้น

 

“งั้นก็ดูหนังให้สนุกละกันนะ”โทโมะพูดจบก็เดินพาฟางออกไปจากแก้วทันที

 

“ดูท่าเค้าจะหึงแก้วนะ”ฟลุ๊คพูด

 

“โอ๊ยย นั่นน่ะเพื่อนกันทั้งนั้นล่ะ แล้วนี่แอ้ปเปิ้ลมารึยังอ่ะ จะได้ไปดูหนังกัน”แก้วพูดก่อนจะคลี่ตั๋ว

หนังอีกใบที่พับไว้ตอนแรก แล้วเดินไปกับฟลุ๊คเพื่อรอแฟนสาวของฟลุ๊คที่หน้าโรงทันที

 

 

 

 

“ทำไมโทโมะต้องอารมณ์เสียด้วยอ่ะ”ฟางถามขณะเดินมากับโทโมะเมื่อมาถึงคอนโด

 

“บ้า อารมณ์เสียอะไร เปล่านะ”โทโมะพูด

 

“เปล่าอะไรไม่ต้องเลย ฟางเห็นนะ ว่าโทโมะหงุดหงิดแบบนี้ตอนเห็นแก้วกับนายแบบคนนั้น ชอบ

แก้วหรออ”ฟางยื่นหน้าเข้าไปใกล้โทโมะเพื่อถาม

 

“ไม่ได้ชอบ เพื่อนกัน”โทโมะพูดก่อนจะรีบเปิดลิฟ์แล้วขึ้นไปกับฟาง

 

“เอ้า ถึงห้องแล้วไม่เข้าห้องไปอีกอ่ะ เนี่ยดึกแล้ว เดี๋ยวไอ้หมีมันจะอาละวาดเอานะ”โทโมะแซวฟาง

เมื่อเห็นว่าฟางไม่กล้าเปิดประตูเข้าไป

 

“อาละวาด งั้นฟางไม่เข้าล่ะ เพราะโกรธคือโง่โมโหคือบ้า”ฟางพูดแล้วรีบนั่งลงหน้าห้องป๊อปปี้ทันที

โทโมะขำก่อนจะนั่งลงข้างๆฟาง

 

“รู้ละ ว่าทำไมป๊อปปี้มันถึงได้รัก เพราะฟางน่ารักแบบนี้ไงล่ะ”โทโมะพูดแล้วขยี้หัวฟางเล่น จนฟาง

ต้องร้อง ซึ่งทำเอาคนที่นั่งกอดอกในห้องรอการกลับมาของแฟนตัวเอง ได้ยินก็ชะงัก

 

 

“บ้า โทโมะอ่ะ ชอบแกล้งฟางง”ฟางหน้างอใส่โทโมะ

 

“รู้ละว่าทำไมไอ้ป๊อปมันถึงชอบแกล้งฟาง เป็นแบบนี้นี่เอง”โทโมะพูดก่อนจะหัวเราะ ทั้งคู่หัวเราะ

ด้วยกันอย่างมีความสุข

 

 

แอ้ดด

 

 

“กลับมาแล้วทำไมยังไม่เข้าห้อง นี่ชั้นรอกินข้าวอยู่นะ”ป๊อปปี้เปิดประตูออกมาแล้วพูดด้วยน้ำเสียง

หงุดหงิดกับภาพที่เห็น

 

“ฟางกินไอติมมาแล้ว ตอนนี้ยังอิ่มๆอยู่เลย”ฟางพูดตามความจริง

 

“คงจะมีความสุขล่ะสิท่า จนลืมป๊อป”ป๊อปปี้พูดจบก็ปิดประตูดังปัง

 

 

“อุ่ย หมีงอน หนีเข้าถ้ำไปแล้ว ไปง้อเลยๆ”โทโมะรีบพูด

 

“โอเคๆ ไงก็ขอบคุณนะเรื่องตุ๊กตา บายจ้า”ฟางยิ้มให้ก่อนจะเดินเปิดประตูห้องเข้าไป ก็ไม่พบป๊อปปี้

แล้ว ก็เดินเอาของไปเก็บที่ห้อง ก่อนจะมาที่หน้าห้องป๊อปปี้

 

 

ก๊อกๆ

 

 

“ถ้าไม่เปิดเอง ฟางจะเข้าไปเองนะ”ฟางหมุนลูกบิดแล้วพบว่ามันไม่ได้ล๊อคก็เดินเข้ามาในห้องต้อง

ตกใจ หมีพูห์เต็มไปหมดอย่างที่โทโมะพูดจริงๆด้วย ก่อนจะสะดุดสายตาไปเจอป๊อปปี้ที่นั่งอยู่ปลาย

เตียง ป๊อปปี้มองฟางที่เข้ามาก็ลุกขึ้นเดินหนี

 

 

“ดะ เดี๋ยว ป๊อปปี้จะไปไหน”ฟางรั้งแขนป๊อปปี้ไว้แล้วรีบถาม

 

“ข้างนอก หิว”ป๊อปปี้ตอบด้วยน้ำเสียงเย็นชาจนฟางรู้สึกแย่

 

“ออกไปโดยที่ไม่มีฟางไปด้วยฟางไม่ยอมนะ ไม่ให้ไป”ฟางตกใจที่เห็นป๊อปปี้สะบัดมือเธอออกแล้ว

จะเดินไป เลยรีบพูดออกไปอย่างงั้น

 

 

ปัง

 

 

“งั้นเธอมีวิธีอะไรมารั้งชั้นล่ะ”ป๊อปปี้ปิดประตูห้องนอนเสียงดังก่อนจะกอดอกพูด

 

“ไม่รู้ แต่ ฟางไม่ยอมให้ป๊อปปี้ไปไหนแล้วเรายังค้างคาแบบนี้นะ”ฟางพูด

 

“ทีฟางยังไปกับโทโมะได้เลย ไปแบบให้ป๊อปปี้ค้างคา ฟางยังทำเลย”ป๊อปปี้หงุดหงิดเผลอตะคอก

ใส่ฟางจนฟางสะดุ้งด้วยความกลัว

 

“ทำไมต้องตะคอกล่ะ ฟางกลัวนะ”ฟางพูดก่อนจะกลั้นน้ำตาไม่อยู่แล้วร้องไห้ออกมา

 

“อื้อออ”ป๊อปปี้รวบฟางมาจูบทันที

 

 

“อย่าร้องไห้”เมื่อถอนจูบออกมาป๊อปปี้ก็พูด ฟางที่เคลิ้มไปกับรสจูบเมื่อกี้ก็เซล้มลงไปบนเตียงก่อน

จะเผลอดึงป๊อปปี้ลงไปด้วย ทำให้ทั้งคู่ล้มทับกันอยู่บนเตียง

 

“นี่ถือเป็นวิธีรั้งป๊อปไว้รึเปล่า ถ้าใช่ เดี๋ยวป๊อปจะสนองให้”พูดจบป๊อปปี้ก็จูบฟางอีกครั้งก่อนจะซุก

ไซร้ไปทั่วลำคอฟาง ฟางตกใจทำอะไรไม่ถูก เกร็งจนตัวสั่น

 

 

“เอ้า จะนอนเกร็งอีกนานมั้ยเนี่ย”ฟางที่เกร็งจนตัวสั่นแล้วหลับตาแน่นลืมตาขึ้นมองป๊อปปี้

 

“ป๊อปไม่ทำอะไรฟางหรอกหรอ”ฟางถามก่อนจะลุกขึ้นตาม

 

“ทำน่ะทำแน่ แต่ตอนนี้ยังไม่ถึงเวลา”ป๊อปปี้พูดก่อนจะมองไปทางอื่น ฟางเห็นก็ลุกขึ้นยืนเหมือนกับ

ป๊อปปี้ก่อนจะกอดป๊อปปี้ไว้ แล้วเขย่งตัวค่อยๆโน้มหน้าป๊อปปี้มาจูบอย่างดูดดื่ม โดยที่ป๊อปปี้ก็จูบ

กลับด้วย

 

“อย่าโกรธฟางเลยนะคะ ฟางไปวันนี้ฟางก็ไปบอกเรื่องของเรากับโทโมะ เราจะได้คบกันแบบไม่มี

อะไรต้องค้างคาไง อย่าโกรธฟางนะ”ฟางพูดก่อนจะซุกหน้าฝังลงไปกับแผงอกชายหนุ่ม ป๊อปปี้มอง

คนตัวเล็กก็อดยิ้มไม่ได้ก่อนจะกอดตอบ

 

“ขอบคุณนะครับที่บอกเรื่องของเราให้คนอื่นรับรู้ ป๊อปหายงอนแล้ว”ป๊อปปี้พูด ฟางรีบเงยหน้ายิ้มให้

กับป๊อปปี้ก่อนจะเขย่งหอมแก้มชายหนุ่มทันทีจนป๊อปปี้หน้าแดง

 

“ป๊อปปี้น่ารักที่สุดเลย ไปทานข้าวกันเถอะ”ฟางพูดก่อนจะควงป๊อปปี้ออกไปด้านข้าวด้วยทันที

 

 

 

“แต้งกิ้วมากจ้า บาย”แก้วลงรถฟลุ๊คมาแล้วก็เดินเข้าไปในคอนโด

 

“ว้ายย”แก้วต้องตกใจเมื่อไขประตูห้องไปจู่ๆโทโมะที่โผล่มาจากไหนไม่รู้ก็รีบแทรกตัวเข้าไปในห้อง

ของแก้วด้วยแล้วปิดประตูดังปัง

 

 

“นายเข้ามาทำไมเนี่ย กลับไป”แก้วไล่

 

“ทีกับชั้นน่ะไล่ ทีกับฟลุ๊คล่ะไปต่อด้วยกันถึงไหนๆมาล่ะถึงกลับเอาป่านนี้”โทโมะโมโห แก้วเลยตบ

หน้าโทโมะจนหัน

 

“เราไม่ได้เป็นอะไรกันนะ อย่าลืมสิ”แก้วพูด

 

“งั้น ชั้นก็เผลอไปเองที่ทำแบบนี้กับเธอ งั้นชั้นขอโทษที่เผลอว่าเธอไป”โทโมะพูดเสียงเศร้าก่อนจะ

เดินออกไป แก้วมองตาม

 

 

 

“ก็เพราะชั้นไม่อยากเจ็บเพราะคนเจ้าชู้อย่างนายไงล่ะ คนบ้า”แก้วพูดก่อนจะถอนหายใจอย่างเศร้าๆ

 

 คู่นึงก็หวาน อีกคู่ก็ปากแข็ง5555 มาอัฟแล้วน้า อย่าลืมเม้นกับโหวตนะค้าฃ

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.3 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.3 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.4 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา