ซี่รีย์ เรื่อง รักฉันได้ไหม นายสุดหล่อ (PF)

ป๊อปปี้มาหาฟางที่บ้านตามวันที่ตกลงกับหญิงสาวไว้ จนแฟนสาวของเขา

อย่างแครอลเริ่มรู้สึกว่าเขาเปลี่ยนไปจากเดิม

"อาหารไม่อร่อยเหรอครับ แครอล"ป๊อปปี้ไม่เห็นเธอทานเท่าไหร่จึงเอ่ยถาม

"แครอลแค่คิดว่าเดี๋ยวนี้ป๊อปไม่ค่อยมีเวลาให้แครอลเลย"

"แครอลก็รู้ ว่าป๊อปกำลังจะมีคอนเสิร์ตใหญ่นะ"ป๊อปปี้อ้าง

"แต่ป๊อปเคยบอกแครอลว่า ป๊อปซ้อมแค่วันอาทิตย์"แครอลจ้องตาเขา

"ป๊อปขอโทษล่ะกัน แต่ป๊อปไม่ว่างจริงๆ"ชายหนุ่มพูด

"ไม่ใช่ว่าไปหาเด็กแก่แดดนั่นหรอกนะคะ"แครอลเอ่ยถึงฟาง

"ฟาง เขาเป็นน้องเขื่อนนะ ป๊อปจะไปอะไรกับเขานักล่ะ"

"อย่าให้แครอลจับได้ล่ะกัน แครอลเอาตายแน่"แครอลมองแฟนหนุ่มอย่าง

คาดโทษ  ป๊อปปี้รีบหยิบแก้วน้ำหวานมาดูดกลบเกลื่อน

"พี่ป๊อป"ฟางดีใจมาก ที่เขามาหาเธอตามที่ตกลงไว้ เขาไม่เคยไม่มาเลย

สักครั้ง ไม่แน่นะ เขาอาจจะแอบมีใจให้เธอบ้างก็ได้...
"อ้าว...แล้วนี่  ไอ้เขื่อนไปไหนซะล่ะ"ป๊อปปี้มองหาเขื่อน

"วันนี้พี่เขื่อนไปเรียนค่ะ ไม่มีใครอยู่บ้านเลย"

"เฮ้อ...เหนื่อย"ชายหนุ่มทิ้งตัวนอนลงที่โซฟาตัวสวย  อย่างเหนื่อยอ่อน

ฟางมองเขาก่อนจะคิดอะไรขึ้นมาได้

"ฟางจะทำให้พี่ป๊อปผ่อนคลาย  เล่นเกมส์กันไหม"ฟางเสนอ ป๊อปปี้ลุกขึ้น

"เกมส์อะไร"เขาถามอย่างสงสัย ยัยเด็กนี่ คิดจะทำอะไรอีกล่ะ

"เกมส์ซ่อนหาค่ะ"ฟางยิ้ม

"เล่นอะไรเป็นเด็กๆ หึ..."ชายหนุ่มว่าก่อนจะยีผมจนหัวเธอฟู

"ไม่เด็กนะ  ถ้าพี่ป๊อปหาฟางเจอ  ฟางจะยอมทำตามพี่ทุกอย่าง"

"ทุกอย่างจริงๆนะ โอเคๆ ฉันเริ่มนับล่ะนะ"ป๊อปปี้ปิดตาตัวเองก่อนจะเริ่มนับ

ช้าๆ หญิงสาวหัวเราะอย่างร่าเริงเธอรีบเข้าไปแอบในสวนหลังบ้าน

"หาฟางไม่เจอแน่ พี่ป๊อป" สาวน้อยแอบยิ้ม ย่ามใจ นึกว่าเขาจะหาเธอ

ไม่เจอ  ฟางใช้เวลาเดินเล่นอยู่ในสวนอยู่สักพัก ก็นึกเอะใจ ว่าทำไม

ป๊อปปี้ยังหาเธอไม่เจอสักที   เธอจึงออกมาอยู่ตรงหน้าบ้าน

"จับได้แล้ว ยัยตัวดี"ไม่ทันระวังตัว  ชายหนุ่มก็รั้งร่างเล็กเข้าไปกอด

ฟางตกใจจะขัดขืน

"พี่ป๊อป เล่นทีเผลอ พี่ขี้โกง"เด็กสาวโวยวายใหญ่

" ฉันไม่ได้ขี้โกง  มา...ทำตามข้อตกลงเลย  "ป๊อปปี้ยิ้มกริ่ม

"ฟางถือว่าเป็นโมฆะค่ะ เพราะฟางไม่ได้แอบนะ เมื่อกี้"

"อะไรเนี่ย  อ่าๆ...งั้นเริ่มใหม่ก็ได้"ป๊อปปี้บอก ฟางส่ายหน้า

"ฟางหิวแล้ว  ไปทำอะไรกินกันเถอะนะ"ฟางว่า

"เธอนี่มัน... ฮึ่ย... "ชายหนุ่มนึกเซ็งที่ยัยตัวดีกลับคำขึ้นมาซะงั้น

"อะไรอ่ะคะ  มา...ฟางง้อ"ฟางหอมแก้มชายคนรักไปทีนึง  ป๊อปปี้นิ่งไปนิดนึง

ก่อนจะยิ้มกริ่มออกมา

"ไม่พอหรอก  ต้องอีกข้าง"ชายร่างสูงอมยิ้มชอบใจที่ได้แกล้งเธอ

"พี่ป๊อปบ้า  ได้เชื่อกะล่อนมาจากใครเนี่ย"ฟางโวยวายด้วยความเขิน

"เธอไงล่ะ ยัยบ้า อยู่กับเธอมาก ฉันเลยกลายเป็นแบบนี้เลย"ป๊อปปี้พูด

"พี่ป๊อปน่ารักที่สุด  ไปค่ะ  ไปกินข้าวกันนะ"ฟางจูงมือชายหนุ่มออกไป

ป๊อปปี้มองมือเล็กที่กำลังจับมือเขาด้วยท่าทางมีความสุข ก็อดจะยิ้มตาม

ไปด้วยไม่ได้  นี่ เขากำลังจะตกหลุมรักเธอแล้วใช่ไหม  ยัยเด็กบ้า....

ฟางน่ารักขนาดนี้ ไม่นานป๊อปต้องรักชัวร์ เนอะๆๆๆ อิๆ