เจ้าของของเธอ......คือฉันคนเดียว!!! TK (NC)
เขียนโดย primlovefangpoppy
วันที่ 5 ตุลาคม พ.ศ. 2556 เวลา 10.16 น.
แก้ไขเมื่อ 15 พฤศจิกายน พ.ศ. 2556 22.26 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
1)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ@condo TK
"เมื่อไหรฉันจะพ้นจากนายได้น่ะ" เสียงเล็กๆเอ่ยพึมพัมเบาๆ นี่มันก็1ปีเต็มแล้วสิน่ะที่เธอมาอยู่กับเค้า เธอไม่ได้เต็มใจมากับเค้าเลย เธอโดนพ่อกับแม่บังคับให้ไปกับเค้าเพื่อแลกกับเงินหลักร้อยล้าน เธอโกรธพ่อแม่ของเธอมาก ป่านนี้คงสบายไปแล้ว ถึงได้ทิ้งเธอเอาไว้กับคนใจร้ายแบบเค้า
"ถามแปลกๆน่ะ เธอเป็นทาสของฉันก็ต้องอยู่กับฉันสิ" เค้าพูดด้วยน้ำเสียงเยาะเย้ย แล้วเดินไปหยิบบางสิ่งออกมา มันคือยาที่เธอคุ้นชินมากๆ แน่นอนเค้าให้เธอกินอยู่ทุกๆวัน มันคือยาที่เพิ่มอารมณ์ทางเพศหรือเรียกง่ายๆว่ายาปลุกSEXนั้นเอง
"เอาไป กินเข้าไปแล้วทำให้ฉันพอใจ" ร่างบางส่ายหน้าอย่างไม่คิดชีวิต จะให้เธอกินยานั้นหรอ ไม่มีทาง แต่ใช่ว่าโทโมะจะยอมแพ้ เดินเข้าไปหยิบยานั้นแล้วเอามากรองใส่ปากของร่างบางโดยไม่สนใจเลยว่าร่างบางต้องการมันหรือไม่
"คุณโทโมะ ยะ อย่า" แก้วร้องห้ามทั้งที่รู้ว่าไม่มีทางที่เค้าจะหยุด แต่เผื่อเค้าจะเห็นใจเธอบ้างแค่นั้นเอง
"ต้องการฉันมั้ย"
"..........."
"ฉันถามว่าต้องการฉันมั้ย!!!" คราวนี้ร่างสูงเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงที่ดุดัน จนร่างบางเริ่มกลัว
"ตะ ต้องการ......" จากนั้นร่างบางก็ไม่รู้เรื่องอะไรอีกเลย
+
+
+
+
"ไปอาบน้ำได้แล้ว หรือจะให้ฉันอาบให้"
"ไม่เป็นไรฉันอาบเองได้" แก้วเอ่ยไปด้วยน้ำเสียงที่ไม่ค่อยพอใจเท่าไหร
"เมื่อกี้เธอพูดว่าอะไรน่ะ"ร่างสูงถามย้ำอีกครั้ง
"ฉะ เอ่อ แก้วอาบเองได้ค่ะ"
"ดีมาก เอารางวัลมั้ย" เค้าเตือนความจำเธอเรื่องชื่อเค้าห้ามเธอหลายรอบแล้วว่าอย่าเรียกแทนตัวเองว่าฉัน เป็นไปได้เค้าอยากให้เธอเรียกแทนตัวเองว่า'เมีย'เลยด้วยซ้ำ
"ไม่เป็นหรอกค่ะคุณโทโมะ แก้ว คือ......"
"มีอะไร จะไปไหน"ร่างสูงเอ่ยถามอย่างรู้ทัน
"ค่ะ คือแก้วขอไปเที่ยวกับเฟย์ฟางได้มั้ย" แก้วเอ่ยถามอย่างมีความหวัง
"ได้สิ แต่ฉันจะไปด้วย ฉันไม่ปล่อยเธอไปหรอก"
เรื่องใหม่จร้า เย้ๆๆๆๆๆ สั้นน่ะคร้าบเดี๋ยวอัพให้ต่อ(ถ้ามีคนอ่าน)
ม่ายเม้นม่ายอัพ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ