พันธนาการหัวใจ

9.4

เขียนโดย Chapond

วันที่ 3 ตุลาคม พ.ศ. 2556 เวลา 18.33 น.

  45 ตอน
  637 วิจารณ์
  121.04K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 7 พฤศจิกายน พ.ศ. 2556 23.25 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

44) ไม่ต้องดีที่สุดแค่รักกันที่สุดก็พอ2

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

 

 

 

“สวยจังเลยครับ”ป๊อปปี้กระซิบบอกฟางเมื่อมาถึงป๊อปปี้

 

 

“นายภานุกับ นางสาวธนันต์ธรญ์ท่านทั้งสองมาที่นี่โดยไม่ถูกบังคับ แต่มาด้วยความสมัครใจอย่าง

แท้จริง เพื่อเข้าพิธีสมรสหรือ?”บาทหลวงเริ่มพิธี

 

“ครับ”ป๊อปปี้ตอบก่อน

 

“ค่ะ”ฟางตอบ

 

 

 

“เมื่อเข้าสู่พิธีสมรสเช่นนี้แล้ว ท่านทั้งสองพร้อมที่จะรัก และยกย่องให้เกียรติแก่กันและกันจนตลอด

ชีวิตหรือ?”บาทหลวงถาม

 

 

“ครับ”ป๊อปปี้ตอบ

 

“ค่ะ”ฟางตอบ

 

 

 

“ท่านทั้งสองพร้อมที่จะน้อมรับบุตร ซึ่งพระเจ้าจะประทานให้และอบรมเลี้ยงดู ตามกฎของพระคริสต

เจ้า และพระศาสนจักรหรือ?”บาทหลวงถาม

 

 

“ครับ”ป๊อปปี้ตอบแล้วหันไปมองน้องปาล์มที่นั่งกับแม่ฟาง

 

“ค่ะ”ฟางตอบ ก่อนจะหันไปมองน้องปาล์มนี่นั่งกับแม่ของเธอ

 

 

 

 

“โดยที่ท่านทั้งสอง มีเจตจำนง ที่จะสมรสกัน ขอให้ท่านจับมือขวาของกันและกัน และแสดงความ

สมัครใจ ต่อหน้าพระเป็นเจ้า และพระศาสนจักรของพระองค์”บาทหลวงพูดแล้วป๊อปปี้เอามือขวาขับ

ที่มือขวาฟางไว้

 

 

 

“ข้าพเจ้านายภานุขอรับคุณธนันต์ธรญ์ เป็นภรรยา และขอสัญญาว่าจะถือซื่อสัตย์ต่อคุณทั้งในยาม

สุขและยามทุกข์ ทั้งในเวลาป่วยและเวลาสบาย เพื่อรักและยกย่องให้เกียรติคุณ จนกว่าชีวิตจะ

หาไม่”ป๊อปปี้ประกาศเสียงดัง

 

 

 

“ข้าพเจ้านางสาวธนันต์ธญ์ขอรับคุณภานุ เป็นสามี และขอสัญญาว่าจะถือซื่อสัตย์ต่อคุณทั้งในยาม

สุขและยามทุกข์ ทั้งในเวลาป่วยและเวลาสบาย เพื่อรักและยกย่องให้เกียรติคุณ จนกว่าชีวิตจะ

หาไม่”ฟางมองหน้าป๊อปปี้แล้วประกาศเสียงดัง

 

 

 

 

“พระเจ้าข้า โปรดเสกแหวนสองวงนี้ ซึ่งข้าพเจ้าเสก ในพระนามของพระองค์ เพื่อให้ผู้สวมนั้น ถือ

ซื่อสัตย์ต่อกัน ดำรงอยู่ในสันติสุขและความโปรดปรานของพระองค์ จะได้เจริญชีวิตอยู่ในความรักต่อ

กันตลอดไป ทั้งนี้อาศัยพระบารมีพระคริสต์เจ้าของข้าพเจ้าทั้งหลาย”บาทหลวงทำพิธีและให้ป๊อปปี้

หยิบแหวนมาสวมที่นิ้วนางข้างซ้ายฟาง

 

 

 

“แหวนวงนี้คือตัวแทนของความรักที่ซื่อสัตย์ของผม”ป๊อปปี้พูด ฟางหยิบแหวนมาใส่ที่นิ้วนางข้าง

ซ้ายป๊อปปี้

 

 

“แหวนวงนี้คือตัวแทนของความรักที่ซื่อสัตย์ของดิชั้น”ฟางพูดก่อนป๊อปปี้จะก้มลงจูบฟางอย่างอ่อน

โยน ฟางจูบตอบป๊อปปี้เช่นกัน เธอเจอแล้ว คนที่ไม่โกหกเธอ ไม่ทิ้งเธอไปไหน

 

 

 

 

 

“อย่าร้องสิ เดี๋ยวไม่สวยนะ”ป๊อปปี้พูดขณะควงฟางออกมาด้านนอกเพื่อโยนช่อดอกไม้พลางเอามือ

ปาดน้ำตาให้ฟาง

 

 

“ฟางดีใจนี่คะ”ฟางพูด

 

“เอาล่ะๆ สาวๆคนไหนยังโสดก้าวเข้ามาเลยๆ”โทโมะตะโกนบอกพลางโอบเอวแก้วไว้ ฟางยิ้มก่อน

จะโยนช่อดอกไม้ไป แล้วคนที่รับได้ก็คือเขื่อน เขื่อนรับก่อนจะเดินเอามาให้เฟย์ที่ยืนข้างๆแม่

ท่ามกลางเสียงร้องแซวของคนในงาน

 

 

 

 

“เค้าบอกกันว่าถ้าคนที่ได้ช่อดอกไม้งานแต่งงานจะเป็นคนที่ได้แต่งงานคนต่อไป ถ้าพี่อยากจะให้

เฟย์ล่ะครับ”เขื่อนพูดพลางเกาหัวตัวเองด้วยความเขิน

 

 

“อันนี้ขอแต่งงานด้วยรึเปล่าคะ”เฟย์พูดแล้วก้มหน้าด้วยความเขิน

 

“พี่โสดมานานจนเบื่อแล้ว เฟย์จะรังเกียจมั้ยถ้าจะมาใช้ชีวิตคู่กับหมอธรรมดาๆแบบพี่”เขื่อนพูดแล้ว

ยิ้ม

 

 

“ว่าไงคะคุณแม่”เฟย์หันไปถามแม่ตัวเอง

 

“ขอขนาดนี้แล้วจะรออะไรล่ะลูก”แม่แซวเฟย์

 

“ค่ะ”เฟย์ตอบรับเขื่อนแล้วยิ้มด้วยความเขิน เขื่อนดีใจรีบกอดเฟย์ด้วยความดีใจ

 

 

 

 

“อุ๊บ”ฟางเอามือปิดปากทำท่าจะอ้วก

 

“ฟางเป็นอะไร ชุดเจ้าสาวรัดหรอ บอกแล้วอย่ากินเยอะๆ”ป๊อปปี้รีบถามปนดุฟาง

 

“แล้วถ้าไม่ใช่จะเป็นลมแต่เป็นนี่ล่ะคะ”ฟางพูดก่อนจะหยิบที่ตรวจครรภ์ที่ซ่อนไว้ออกมาให้ป๊อปปี้

2ขีดเท่ากับว่าท้อง

 

 

 

“บอกแล้วว่าน้องปาล์มอยากมีน้อง”ฟางพูดแล้วมองไปมองมารอบๆแก้เขิน ป๊อปปี้หอมแก้มฟาง

ทันทีก่อนจะอุ้มฟางขึ้น

 

 

“ว้ายพี่ป๊อปอ่ะ ฟางจะตกนะ”ฟางร้อง

 

“น้องปาล์มดีใจหน่อยครับ แม่เราจะมีน้องน้า”ป๊อปปี้รีบอุ้มฟางไปบอกลูกชาย

 

 

“เย้ๆ น้องปาล์มจะมีน้องแล้วๆๆๆ”น้องปาล์มร้องด้วยความดีใ ทุกคนมองฟางและป๊อปปี้ด้วยสายตา

ประมาณว่า ว่าแล้วยังไงต้องท้อง

 

 

 

 

 

“เป็นอะไรน่ะเธอ เสียใจล่ะสิที่เค้าแต่งงานกัน”เอี๊ยงเดินมาหายืนข้างๆป๊อปปี้ที่หญิงที่ยืนร้องไห้กับ

ภาพที่ป๊อปปี้ชายและฟางแต่งงานกัน

 

 

“ปากเสียยันวันแต่งเลยนะ อีตาบ้า ชั้นดีใจตะหากเล่า”ป๊อปปี้หญิงพูดพลางเอามือปาดน้ำตา เอี๊ยง

จึงเอาผ้าเช็ดหน้าให้ป๊อปปี้หญิงเช็ดน้ำตา

 

“อ้อ หรอ อยากแต่งก็รีบหาเจ้าบ่าวซะสิ”เอี๊ยงพูด

 

“คงไม่ได้แต่งล่ะ เพราะไม่รู้จะเจอมั้ย”ป๊อปปี้หญิงบ่น

 

“ก็นั่งรอบนคานต่อไปไง”เอี๊ยงแซวป๊อปปี้หญิงจึงตีไปทีนึง

 

“ปากเสียแบบนี้มิน่าล่ะถึงไม่มีใครคบนายเป็นแฟน”ป๊อปปี้หญิงว่า

 

“แหม ชั้นก็ไม่ต่างกับเธอหรอกน่า ไม่มีใครเอาพอกัน555”เอี๊ยงหัวเราะ

 

“เค้าเรียกว่ายังไม่เจอตะหากอีต้าบ้า”ป๊อปปี้หญิงว่า

 

“แต่ชั้นว่าชั้นเจอแล้วล่ะ”เอี๊ยงพูดก่อนจะจ้องหน้าป๊อปปี้หญิงจนหน้าแดง

 

 

“นี่จีบป้ะเนี่ย”ป๊อปปี้หญิงถามตรงๆ

 

“ถ้าบอกว่าใช่แล้วเธอจะให้มั้ยล่ะ”เอี๊ยงพูดยิ้มๆ

 

“ถ้ากล้าจีบ ชั้นก็กล้าตกลง”ป๊อปปี้ยิ้มตอบเอี๊ยงมองป๊อปปี้หญิงที่พูดตรงถูกใจก่อนเอี๊ยงจะโค้ง

ป๊อปปี้หญิงไปเต้นรำด้วยกัน เหมือนกับคู่อื่นๆ

 

 

 

 

 

2ปีผ่านไป

 

 

 

“นั่งทำอะไรอยู่ฟางทำไมยังไม่นอนอีก”ป๊อปปี้หลังจากส่งลูกๆเข้านอนแล้วมาเห็นฟางที่นั่งเปิด

โน้ตบุ๊คดูรูปอยู่

 

 

“ก็เอี๊ยงกับป๊อปปี้หญิงน่ะสิคะ ส่งรูปที่ไปฮันนีมูนด้วยกันมาให้ดู”ฟางพูดก่อนจะเลื่อนโน้ตบุ๊คมาให้

ป๊อปปี้ดูภาพที่ป๊อปปี้หญิงกับเอี๊ยงถ่ายรูปคู่กันที่เกาหลี พวกเขาพึ่งแต่งงานกันไปเมื่อเดือนก่อนแล้ว

ไปฮันนีมูนเลย

 

 

“วันก่อนแก้วก็ส่งรูปที่ไปฮันนีมูนรอบ2กับโทโมะที่ญี่ปุ่นแถมบอกด้วยนะคะ ว่าตอนนี้ท้องคน

ที่2แล้ว2เดือนด้วย”ฟางพูด ป๊อปปี้ยิ้มก่อนจะนั่งมองดูรูปครอบครัวตัวเองที่ถ่ายไปเมื่อวันก่อน ที่มี

ป๊อปปี้ ฟาง น้องปาล์มและแคทตี้ถ่ายด้วยกัน

 

 

“มองรูปแล้วยิ้มๆเนี่ยมีอะไรหรอคะพี่ป๊อป”ฟางละสายตาจากโน้ตบุ๊คมาถามป๊อปปี้

 

 

 

“พี่กำลังคิดว่าแคทตี้เหมือนกับพี่แคทตอนเด็กๆมากเลย”ป๊อปปี้มองรูปลูกสาวคนเล็กแล้วยิ้มๆ

 

“สงสัยพี่แคทคงจะมาเกิดเป็นลูกของเรามั้งคะ”ฟางพูดแล้วยิ้มก่อนป๊อปปี้จะนอนหนุนตักฟาง

 

 

“คนอะไรนะ ทั้งๆที่เป็นศัตรูแท้ๆ พยายามจะมาแก้แค้น สั่งใจตัวเองให้เกลียดทุกครั้ง แต่สุดท้ายก็

ไม่เคยทำได้เลยซักครั้ง”ป๊อปปี้พูดแล้วมองหน้าฟาง

 

 

“พี่ป๊อปน่ะจอมวางแผน จอมวายร้ายชัดๆ”ฟางพูดแล้วหยิกแก้ม2ข้างป๊อปปี้

 

“แล้วร้ายแบบนี้รักพี่มั้ยครับ”ป๊อปปี้พูด

 

 

“จอมวางแผน วางกับดักร้ายๆไว้ให้ฟางตกหลุมพรางจนไปไหนไม่ได้เลยนะ”ฟางพูดก่อนจะก้มลง

จูบหน้าผากป๊อปปี้อย่างอ่อนโยน

 

 

“ฟางหลงรักคนใจร้ายคนนี้จนหมดหัวใจ จนไม่เหลือที่ว่างไว้ให้ใครอีกแล้วในชีวิตนี้”ฟางพูด

 

“คนใจร้ายก็หลงรักยัยตัวเล็กคนนี้จนหมดหัวใจ สุดท้ายทำใจเกลียดไม่ลงเลยต้องรักแบบนี้ตลอด

ไป”ป๊อปปี้พูดก่อนจะพลิกตัวมาจูบฟางอย่างอ่อนโยน

 

 

 

“พี่ป๊อปปี้”ฟางถอนจูบป๊อปปี้มาแล้วกอดป๊อปปี้ไว้

 

“ครับผม”ป๊อปปี้ลูบหัวคนตัวเล็กในอ้อมกอด

 

 

“น้องปาล์มกับแคทตี้อยากมีน้อง”ฟางพูด ทำเอาป๊อปปี้หน้าแดง

 

“แน่ะ เลี้ยงไหวหรอเราน่ะ”ป๊อปปี้ถาม

 

 

“แน่นอน เพราะฟางอยากเป็นผู้จัดการทีมฟุตบอล”ฟางพูดแล้วยิ้มๆ เล่นเอาป๊อปปี้หน้าแดงจัด

 

“อย่านะฟาง”ป๊อปปี้มองหน้าฟางที่ค่อยๆนั่งบนตัวป๊อปปี้โดยหันหน้าเข้ามาหา

 

“เมียขอทำให้ไม่ได้หรอ”ฟางแกล้งดุ

 

 

“ไม่กล้าขัดเมียที่เคารพรักหรอกครับ”ป๊อปปี้พูดก่อนจะโอบเอวฟางไว้

 

“แล้วจะรออะไรล่ะคะ”ฟางพูดจบก็ดันป๊อปปี้ลงไปนอนแล้วจูบป๊อปปี้ทันที

 

 

 

“พี่รักฟางนะ”ป๊อปปี้พูด

 

 

 

“ฟางก็รักพี่ป๊อปค่ะ รัก รัก รัก รัก แค่คนนี้คนเดียวตลอดไป”ฟางพูดจบก็กอดป๊อปปี้ก่อนจะถูกป๊อปปี้

ดันตัวขึ้นมาขึ้นคร่อมฟางไว้แล้วทำภารกิจผลิตสโมสรฟุตบอลเพื่อตามใจภรรยาตัวเล็กคนนี้ทันที

 

 

เย้ เรื่องนี้จบแล้วนะค้าาา

 

 

แต่!!

 

มันยังไม่จบแค่นี้ ขอเม้นกับโหวตเยอะๆ เดี๋ยวจะเอาบทส่งท้ายน่ารักๆให้อ่านน้าาาา 

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.4 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.4 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.5 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา