พันธนาการหัวใจ
เขียนโดย 
Chapond
วันที่ 3 ตุลาคม พ.ศ. 2556 เวลา 18.33 น.
แก้ไขเมื่อ 7 พฤศจิกายน พ.ศ. 2556 23.25 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
26) ดูแลเธอด้วยหัวใจ2
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
“ถึงแล้วนะ”ป๊อปปี้จอดรถก่อนจะเดินไปเปิดประตูแล้วประคองฟางออกมา
“แม่ฟาง”ปาล์มวิ่งมากอดฟางแน่น
“แม่ฟาง”ฟางพูด
“เข้าไปในบ้านก่อนนะ”ป๊อปปี้พาฟางและปาล์มไปนั่งที่ในบ้าน ก่อนจะประคองกอดไว้ก่อนจะเดิน
หายไปในครัวแล้วกลับมาพร้อมกับจานสปาเก็ตตี้
“น้องปาล์มมาทานข้าวก่อนครับ”เฟย์ตะโกนเรียกปาล์ม ทำให้ป๊อปปี้นั่งลงข้างๆฟาง
“มา เดี๋ยวพี่ป้อน”ป๊อปปี้ค่อยๆม้วนสปาเก็ตตี้แล้วป้อนฟาง
“ฟางชอบทานสปาเก็ตตี้ที่พี่เคยทำให้ฟางกินครั้งนั้นนะ พี่เลยทำให้ฟางกินอีกครั้งนึง”ป๊อปปี้พูด
ฟางมองหน้าป๊อปปี้นิ่ง
หลังจากทานข้าวเสร็จ ป๊อปปี้ก็พาฟางไปนั่งเล่นที่สวน ส่วนเฟย์ก็พาปาล์มไปนอนกลางวันแล้ว
“นี่ดอกกุหลาบ จำได้มั้ย พี่เคยเอาดอกกุหลาบให้ฟางในวันวาเลนไทน์ด้วยนะ”ป๊อปปี้เอาช่อกุหลาบ
ให้ฟาง ฟางรีบมาก่อนจะนั่งลงกับพื้นนั่งเล่นเด็ดกลีบดอกกุหลาบเหมือนกับเด็กๆ
“อ่ะ เอาให้”ฟางหันไปเอาดอกกุหลาบที่ตัวเองเด็ดเมื่อกี้มาทัดหูป๊อปปี้
“ฟาง”ป๊อปปี้เศร้า เหมือนกับเรื่องราวที่เขาพยายามเล่าทุกอย่างไม่เคยเข้าไปในห้วงความจำฟาง
เลย
“พี่จะอดทน นี่สินะคงเป็นสิ่งที่พี่ควรจะได้รับจากการทำเลวไว้กับฟาง”ป๊อปปี้พูดอย่างเศร้าแล้วนั่งดู
ฟางไปไม่ให้คลาดสายตา
“วันนี้แม่ว่าจะไปนอนที่วัดนะป๊อป แม่ฝากดูฟางด้วย”แม่ของฟางเดินออกมาในชุดขาวเตรียมจะไป
นั่งสมาธิที่วัด
“อ้าวแล้วเฟย์ เขื่อนแล้วก็ปาล์มละฮะ”ป๊อปปี้พูดพลางนั่งหวีผมให้ฟางที่ห้องนอน
“เฟย์ก็ไปกับแม่จ้ะ เขื่อนเค้าเลยรับอาสาดูแลเจ้าปาล์มแทนเลยเอาไปเข้าเวรด้วย ป๊อปจะได้ไม่
เหนื่อยดูแลลูกไง แม่ฝากฟางด้วยนะ”แม่ฟางพูดก่อนจะเดินออกไปกับเฟย์ ป๊อปปี้จังเดินไปปิดประตู
บ้านแล้วกลับเข้าไป
ครืน
ป๊อปปี้มองท้องฟ้าที่ร้อง มีหวังคืนนี้นอนคนละห้องกับฟางไม่ได้แน่ เพราะฟางกลัวฟ้าร้องด้วยนิ
ป๊อปปี้เดินกลับเข้ามาก่อนจะไล่ปิดไฟในบ้านจนหมด ก็เจอฟางยืนอยู่ที่หัวบันได
“ฟาง นั่นฟางจะไปไหน อย่าลงมานะ เดี๋ยวตกบันไดอีกหรอก”ป๊อปปี้รีบวิ่งขึ้นมาดูฟาง
“ปวดฉี่”ฟางพูด ป๊อปปี้จึงเดินพาฟางไปเข้าห้องน้ำ เมื่อถึงห้องน้ำ ฟางก็ถอดกางเกงในตัวเองแล้ว
นั่งลงที่ชักโครก ป๊อปปี้รีบเบือนหน้าไปทางอื่น จนเมื่อได้ยินเสียงว่าฟางทำธุระเสร็จแล้ว
ซ่า
“อ๊า”ฟางร้องออกมาเมื่อก๊อกน้ำรั่วทำให้โดนเสื้อผ้าฟางจนหมด
“เดี๋ยวพี่พาไปเปลี่ยนเสื้อนะ”ป๊อปปี้พาฟางไปที่ห้อง ก่อนจะถอดชุดนอนสายเดี่ยวสีชมพูของฟาง
ออก เผยให้เห็นอกสวยอยู่ ป๊อปปี้อึ้ง เฟย์นะเฟย์ ตอนนอนทำไมไม่ให้ฟางใส่บราเล่า
ตึกๆ
ป๊อปปี้รีบเบือนหน้าหนี ไปรื้อหาชุดนอนใหม่ให้ฟาง
“ไม่ได้นะ ฟางป่วยอยู่ๆ”ป๊อปปี้พยายามท่องกับตัวเองเบาๆก่อนจะรื้อหาชุดนอนใหม่จนเจอ แล้ว
กำลังสวมเสื้อให้ฟางก่อนจะติดกระดุมให้
ครืนน
“กรี๊ดดดดด”ฟางร้องตกใจโผเข้ากอดป๊อปปี้ ทำให้อกสวยที่เปลือยอยู่ของฟางชนกับแผงอกของตัว
เองทำเอาป๊อปปี้แทบคุมสติไม่อยู่
“เอ่อ เดี๋ยวพี่ใส่เสื้อให้ฟางดีๆก่อนนะ จะได้รีบนอน”ป๊อปปี้พูดก่อนจะผละออกจากอ้อมกอด พอเงย
หน้าต้องตกใจเมื่อเห็นฟางร้องไห้
“ฟาง ฟางเป็นอะไร อย่าร้องไห้สิ”ป๊อปปี้เป็นห่วงรีบเช็ดน้ำตาให้ฟาง
“ป๊อปปี้ ฟาง”ฟางพูดขึ้น ก่อนภาพในอดีตจะผุดเข้ามาในหัว แล้วภาพที่แคทบอกว่าป๊อปปี้ยังรักเธอ
อยู่ทำให้ฟางน้ำตาไหลออกมาไม่หยุด
“ฟางไม่ต้องร้องนะ พี่อยู่นี่แล้วพี่จะไม่ทิ้งฟางไปไหนแล้ว พี่จะไม่ทำร้ายฟางให้เจ็บอีกแล้ว
นะ”ป๊อปปี้กอดปลอบฟางฟางพูดออกมาเรื่อยๆ ประโยคสุดท้ายผ่านเข้าโสตประสาทของฟาง ฟางนิ่ง
“พี่ป๊อปปี้”ฟางพูด
“ฟาง ฟางจำได้แล้วงั้นหรอ”ป๊อปปี้รีบถามฟางด้วยความดีใจ
“พี่ป๊อปปี้”ฟางพูดชื่อออกมาอีกครั้ง ก่อนที่สายตาจะเลื่อนลอยป๊อปปี้เศร้าลงไป ตอนนั้นหน้าของ
ป๊อปปี้และฟางใกล้กันมากทำให้ป๊อปปี้โน้มหน้าไปจูบฟาง ฟางจากที่โยกตัวไปมาก็หยุดนิ่งเหมือน
ยอมให้ป๊อปปี้จูบอยู่อย่างนั้น ป๊อปปี้ค่อยๆสอดลิ้นเข้าไปในโพรงปากสวยเพื่อหยอกล้อกับลิ้นขออง
ฟางทำให้ฟางตอบกลับไปด้วยสัญชาตญาณก่อนจะเอามือลูบไปตามแผ่นหลังป๊อปปี้ จากนั้นป๊อปปี้
ค่อยๆเอามือถอดเสื้อที่ยังไม่ได้ติดกระดุมของฟางออกก่อนจะเลื่อนมือไปกอบกุมอกสวยแล้วบีบ
เคล้น
“อืมมม”ฟางเริ่มครางร้องออกมาทำให้ป๊อปปี้ถอนจูบฟางออก
“เอ่อ พี่ขอโทษพี่ลืมตัวไปหน่อย”ป๊อปปี้พูดไม่สบตาฟาง แต่พอสบตาฟางเหมือนกับฟางยังค้างอยู่
ในรสจูบของป๊อปปี้ก่อนจะดึงป๊อปปี้มาจูบอีกรอบ คราวนี้ป๊อปปี้ดันตัวฟางลงไปบนเตียงก่อนเค้าจะ
เลื่อนริมฝีปากมาหยอกเย้ากับอกสวยจนฟางต้องเอามือมาขยุ้มผมป๊อปปี้เมื่อชายหนุ่มเอามือไปแตก
ที่กางเกงในตัวจิ๋วก่อนจะใช้นิ้วควานเข้าไปสำรวจภายในตัวของฟาง
“อืออ”ฟางร้องครางด้วยความเสียวก่อนป๊อปปี้จะเลื่อนนิ้วให้เร็วขึ้น จนฟางเกร็งตัวแล้วป๊อปปี้ก็ถอด
กางเกงในตัวนั้นออกจากเรียวขาของฟางแล้วเริ่มขยับเป็น2นิ้วยิ่งทำให้ฟางเผลอโอบรอบคอป๊อปปี้
ไปจนฟางเสร็จไปรอบนึง
“แฮ่กๆ”ฟางหายใจถี่ๆทำเอาป๊อปปี้ลุกขึ้นอีกครั้งมองฟาง นี่เค้าทำอะไรลงไปเนี่ย ฟางยังไม่หายแต่
เค้าเผลอทำแบบนี้กับฟาง
“พี่ป๊อปปี้”ฟางพูดชื่อป๊อปปี้ทำให้ป๊อปปี้ชะงักเมื่อสบตาฟาง แววตาที่เลื่อนลอยเริ่มฉ่ำเยิ้มกับการกระ
ทำของเขาเมื่อกี้นี้หน้าตาของฟางตอนนี้แดงไปหมดเหมือนส่งสายตาเชิญชวนให้ป๊อปปี้กลับเข้าไป
หาเธออีกครั้ง
“เอาว่ะ ยังไงก็เมีย”ป๊อปปี้พูดจบก็จัดการถอดเสื้อผ้าตัวเองออกจนหมดก่อนจะโถมกายลงไปทับร่าง
ฟางก่อนจะจูบฟางอย่างดูดดื่มจนฟางครางในลำคอ ป๊อปปี้พลางใช้มือข้างหนึ่งบีบเคล้นอกสวยก่อน
อีกข้างหนึ่งจะเข้าไปสำรวจในร่างกายฟางอีกครั้ง ก่อนจะจัดการใส่แกนกลางของตัวเองเข้าไปสำรวจ
ฟางแทนนิ้วของตัวเอง
“อึก”ฟางร้องออกมาทำเอาป๊อปปี้ชะงัก
“พี่ขอโทษ อดทนหน่อยนะฟาง”ป๊อปปี้พูดก่อนจะเริ่มขยับสะโพกไปช้า แล้วมองใบหน้าตาฟางที่
ปรือตา และหน้าแดงกับการกระทำของเขา
“พะ พี่ป๊อปปี้”ฟางเริ่มเรียกชื่อป๊อปปี้อีกครั้งก่อนจะเอามือโอบรอบคอป๊อปปี้ไว้ ป๊อปปี้เริ่มขยับ
สะโพกเร็วขึ้นจนแทบได้ยิ้นเสียงเนื้อกระทบกันก่อนที่จะฉีดสายธารสีขาวเข้าสู่ร่างกายฟาง
“พี่ขอโทษที่ทำแบบนี้ ถ้าฟางยังไม่หายดีพี่จะไม่ทำแบบนี้อีก”ป๊อปปี้พูดก่อนจะก้มลงจูบหน้าผาก
ฟางแล้วดึงผ้าห่มมาคลุมร่างทั้ง2ไว้ก่อนจะกอดฟางแล้วหลับไป
“พี่ป๊อปปี้”ฟางลืมตาตื่นมาหลังจากที่เธอฝัน ภาพทุกๆอย่างในอดีตทั้งหมดตั้งแต่เธอเริ่มรักกับป๊อปปี้
จนกลายมาเป็นการหลอกลวง และกลับเป็นความรักอีกครั้ง ฟางหันไปมองร่างสูงที่หลับใหลอยู่ ก็
ปิดปากร้องไห้ เค้าอยู่ๆข้างๆเธอ ไม่ได้ทิ้งเธอไปไหน หรือไม่ได้จะทำร้ายเธอเหมือนกับที่แคททำ
“แต่ถ้ายัยพวกนั้นรู้ว่าเราจำอะไรได้แล้วล่ะ เรา กับพี่ป๊อปปี้”ฟางพูดเมื่อนึกถึงว่าถ้าเธอบอกทุกคนว่า
เธอหายแล้ว แล้วถ้าเกิดพวกของแคทมาทำร้ายเธอกับป๊อปปี้อีกล่ะ
“ฟาง ตื่นแล้วหรอ เดี๋ยวพี่พาไปอาบน้ำนะ”ป๊อปปี้ลุกขึ้นตื่นแล้วงัวเงีย ก่อนจะเอาผ้าขนหนูมาพัน
ท่อนล่างไว้ แล้วอุ้มฟางไปที่ห้องน้ำ ฟางหน้าแดงจัดเมื่อป๊อปปี้หย่อนฟางลงไปในอ่างแล้วจัดการถู
ตัวให้ฟางอย่างที่ทำให้ตอนนี่ฟางป่วย ฟางตัวสั่นกับสัมผัสที่ป๊อปปี้มาถูกตัวฟาง
“อ่ะ เสร็จจแล้วนะเดี๋ยวรอพี่แปปนะ พี่ขออาบน้ำก่อน”ป๊อปปี้ใส่ชุดคลุมอาบน้ำให้ฟางก่อนจะสลับที่
เข้าไปแทนฟาง ป๊อปปี้เลือกจะอาบน้ำในฝักบัวแทนอ่างอาบน้ำ
ตึกๆ
ฟางอึ้งหน้าแดงจัดเมื่อเห็นแผ่นหลังที่มีกล้ามของป๊อปปี้กำลังอาบน้ำอยู่ คนบ้า ทำให้คนอื่นใจเต้น
นะรู้มั้ย ป๊อปปี้ปาดครีมโกนหนวดไปตามคางตัวเองที่กระจกที่ติดกับฝักบัว พลันสายตาของเขาสะดุด
ตรงที่คนตัวเล็กด้านหลังที่ทำหน้าแดง ครุ่นคิดอะไรอยู่ ผิดกับทุกครั้งที่ผ่านมาที่เอาแต่เหม่อลอย
“เสร็จแล้ว ป่ะเดี๋ยวพี่พาฟางไปเปลี่ยนชุดเนาะ”ป๊อปปี้พูดหลังจากโกนหนวดเสร็จก่อนจะใส่ชุดคลุม
อาบน้ำแล้วพาฟางออกมานอกห้องก่อนจะให้ฟางนั่งอยู่บนเตียงแล้วป๊อปปี้เอาเสื้อผ้ามาใส่ให้ฟาง
ฟางแทบหน้าแดงเมื่อเขาใส่เสื้อผ้าให้ ก่อนจะลุกไปเอาครีมมาทาให้ฟาง ฟางมองป๊อปปี้ที่เอาครีม
ทาลูบไล้ไปตามขาเรียวนั้นแล้วใจเต้น
“เดี๋ยวพี่ไปเปลี่ยนชุดก่อนนะ แล้วเราลงทานข้าวกัน”ป๊อปปี้พูดหลังจากแต่งตัวให้ฟางแล้วลุกจะออก
ไปที่ห้องตัวเอง
หมับ
“ฟะ ฟาง”ป๊อปปี้ตกใจเมื่อรู้สึกถึงคนตัวเล็กวิ่งมากอดเขาจากด้านหลัง
“ฮือๆ”ฟางร้องไห้ออกมาแล้วกอดป๊อปปี้จากด้านหลังแน่น
ยาของป๊อปปี้นี่ดีเนอะ รักษาฟางทีเดียว หายเลย =///=
อย่าลืมเม้นกับโหวตน้าาา
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
