[Fic naruto] The victory ชัยชนะนี้เพื่อเธอ

          "มีความสุขกันจริงเลยนะสาวน้อย"

          "ไอ้ซาโซริ"

          "คราวก่อนทำไว้แสบมากเลยนะพวกเธอ" แถบทั้งโต๊ะลุกขึ้นยืนมาประจันหน้ากับซาโซริ โดยมีซากุระอยู่ข้างหน้าโต๊ะ ด้านขวาอิโนะ ด้านซ้ายซาสึเกะ เทมาริยืนอยู่กับชิกามารุ ที่เหลือยังคงนั่งอยู่ที่เดิม

          "บอกว่าอย่ามายุ่งกับฉัน เรื่องของพวกนายมันไม่เกี่ยวกับฉัน จะเคลียร์ก็ไปเคลียร์กับพ่อฉันนู่น"

          "ใจเย็นก่อนสาวน้อย วันนี้ฉันไม่ได้มาหาเรื่อง แค่จะพาคู่หูคนใหม่มาแนะนำให้รู้จัก" ซาโซริเอียงตัวหลบให้พวกซากุระเห็นคนที่อยู่ด้านหลัง

          "อุจิวะ อิทาจิ" แทบทั้งโต๊ะอุทานออกมาพร้อมกัน

          "หึ ดึงตำรวจมาเป็นพวกหรอ" เทมาริถาม

          "ฉันไม่ได้ดึงมา มันมาเองต่างหาก"

          "ใช้เงินซื้อตัวมาเท่าไรละ ถึงได้ระดับรองผู้บัญชาการเลยเนี่ย" นารูโตะถาม

          "ไม่จำเป็นต้องบอกพวกเธอ"

          "แล้วคนเก่าละไปไหน อ้อ คงจะไปเกิดใหม่แล้วสินะ" อิโนะที่ยืนขนาบข้างซากุระถาม

          "ทำไมละ สนใจมันงั้นหรอ สาวน้อย" ซาโซริถาม เอามือลูบแก้มอิโนะ

          "อย่ามาแตะต้องเพื่อนฉัน" ซากุระปัดมือซาโซริทิ้ง

          "วันนี้พอแค่นี้ก่อนดีกว่า ไปแล้วนะสาวน้อยแล้วค่อยเจอกันใหม่นะ" ซาโซริบอก เอามือลูบผมอิโนะอีกครั้งแล้วเดินออกไป

          "ถ้าแกหักหลังอุจิวะ หรือทำให้กรมตำรวจอุจิวะต้องมัวหมองละก็ ฉันจะจัดการแกเอง" ซาสึเกะมองหน้าพี่ชายตน อิทาจิหันหลังกลับ ก่อนจะหันมาครึ่งหน้า

          "ถ้าแกทำได้ละก็" แล้วอิทาจิก็เดินจากไป

 

          "นี่พวกเราอย่าไปสนใจพวกมันเลย หมดสนุกเอาเปล่าๆ" นารูโตะเรียกเพื่อน

          "แล้วเธอ 2 คนละ จะไปกับพวกเรา หรือจะไปกัน 2 ต่อ 2 ละ" อิโนะหันไปถาม เทมาริกับชิกามารุที่จับมือกันอยู่

          "พวกฉันขอตัวดีกว่า"

          "จะไปสวีตกันต่อละซิ" ซากุระแซวทำเอาทั้งคู่หน้าแดงเลยที่เดียว

          "ทำไมอิจฉาหรอ" อิโนถามซากุระ

          "ไม่ได้อิจฉาสักหน่อย"

          "อ้อ ฉันลืมไปว่าคนที่เธอ รัก ก็มา" อิโนะเหลือบตามาที่ซาสึเกะที่ยืนข้างหลังซากุระ

          "(-//-) ยะ..อย่ามาพูดบ้าๆ นะอิโนะ" ซากุระหน้าแดงขึ้นมานิดๆ

          "...หึ..." ซาสึเกะหัวเราะในลำคอ

          "นะ..นายหัวเราะทำไม" ซากุระถามแต่ไปกล้าหันไปมอง

          "ฉันว่าเธอก็...น่ารักดีน่ะ" ซาสึเกะก้มลงมากระซิบข้างหูซากุระ หน้าเธอตอนนี้แดงเอามากๆ ซาสึเกะเห็นหน้าด้านข้างของซากุระที่แดง ก็

 

ฟอดดด

 

          "(O/////O) นะ..นายทะ..ทำอะไรของนายเนี่ย" ซากุระหันกลับไปเอามือจับแก้มที่ถูกขโมยหอม

          "พวกเธอเลิกจีบกันได้แล้ว อิจฉาโว้ย" อิโนะตะโกนลั่นร้าน คนอื่นในร้านต่างก็หันมามอง

          "ขะ..ขอโทษค่ะ" อิโนะก้มหัวขอโทษคนอื่นในร้าน ก่อนจะนั่งลง

          "แล้วจะไปไหนกันต่อดีละ" นารูโตะถาม

          "ไปสวนสนุกชั้นบนสุดกันดีไหมครับ พวกคุณซากุระกับพวกผมต่างก็จะพา ฮินาตะกับนารูโตะมาระบายกันใช่ไหมครับ ผมว่าที่เหมาะสุดแล้วครับ" ซาอิที่นั่งเงียบอยู่นานเสนอความคิดพร้อมเหตุผลประกอบ ดูเหมือนว่าเป็นความคิดที่เข้าท่าเสียด้วย

          "ว่าไงจ๊ะฮินาตะตกลงมั๊ย" ซากุระถาม

          "ค่ะซากุระจัง ฉันก็อยากไป นะ..นารูโตะคุงปะ..ไปด้วยกันไหมค่ะ" ฮินาตะหันมาถามนารูโตะ มีหรือที่เจ้าโตะมันจะปฏิเสธ

          "ไปอยู่แล้ว"

          "งั้นดีพวกเราไปกับงานนี้ฉันเลี้ยงเอง" งานนี้ซากุระจัดเต็ม

 

ณ สวนสนุกชั้นบนสุดของห้าง

 

          "แล้วเราจะเริ่มจากอะไรกันก่อนดีละ" อิโนะเปิดประเด็นขึ้นมา ตอนนี้พวกเขามาอยู่ที่ สวนสนุก The Hades

          "ฉันว่าเริ่มจากนั่นก่อนดีกว่า" ซากุระชี้ไปที่กลุ่มคนกลุ่มหนึ่ง

 

          "อ๊ายยยยยย ซาสึเกะ นักบาสสุดฮอต หล่อจังเลยค๊าาา"

          "ขอลายเซ็นด้วยนะค่ะ"

          "นารูโตะ กับ ซาอิคุง ด้วยนะค่ะ อ๊ายยย หล่อทั้ง 3 คนเลย เลือกไม่ถูกเลย"

          "มีแฟนกันหรือยังค่ะ"

          "ถามได้นะเธอหล่อๆ อย่างนี้จะเหลือหรือยะ"

          "เธอเป็นใคร" กลุ่มสาวราว 10 คนหันไปถามหญิงผมชมพูที่มาใหม่

          "คุณนารูโตะค่ะ เซ็นที่ตรงนี้เลยนะค่ะ หมายถึง นารูโตะคุง จะอยู่ในใจฉันตรงเวลา อ๊าย" หญิงสาวอกอึ๋ม แอนอกให้นารูโตะเซ็นบนเสื้อกล้ามสีขาวสุดรัด นารูโตะกำลังมองหาตัวช่วยเพื่อให้รอดพ้นจากเนื้อมือของหญิงตรงหน้า

          "เอ่อ ขะ..ขอโทษนะครับเซ็นตรงอื่นดีกว่า"

          "ทำไมละค่ะ"

          "เอ่อ...คือว่า... เดี๋ยวแฟนผมเข้าใจผมนะครับ"

          "ห๊ะนารูโตะมีแฟนแล้ว" ผู้หญิงตรงหน้าที่ได้ยินพูดออกมาพร้อมกัน

          "ใครกันค่ะ น่ารักหรือเปล่า ถ้าไม่น่ารักพวกฉันไม่ยอมจริงๆ ด้วย" แฟนคลับคนหนึ่งถาม

          "เอ่อ คนนั้นน่ะครับ ผู้หญิงผมน้ำเงินคนนั้น" นารูโตะชี้ไปที่ฮินาตะที่ตอนนี้ยืนมองนารูโตะที่โดนสาวสวยรอบด้วยใบหน้าที่หมองมาก ว่าแล้วกลุ่มหญิงสาวก็เดินเอามาหาฮินาตะ ซากุระเห็นดังนั้นจึงเข้ามาขวาง

          "พวกเธอคิดจะทำอะไรเพื่อนฉัน" ซากุระยืนกางมือปกป้องฮินาตะเต็มที่

          "ไม่ใช่เรื่องของเธอ" พวกนั้นพลักซากุระให้หลบแล้วพุ่งเข้าไปหาฮินาตะ

          "น่ารักจังเลย ถ้าคนนี้พวกเราอนุมัติให้ผ่านค่ะ" พวกผู้หญิงที่รุ่มนารูโตะอยู่ 5 คนพูดออกมาพร้อมกัน

          "นะ..นี่ มันระ..เรื่องอะไรกันค่ะ" ฮินาตะถามอย่างงงๆ

          "คุณชื่ออะไรหรอค่ะ"

          "อะ..เอ่อ..ฮินาตะ ค่ะ ทำไมหรอค่ะ"

          "อ๊ายย แฟนของนารูโตะคุงน่ารักจังเลย ขอลายเซ็นด้วยนะค่ะ" หญิงสาวกลุ่มนั้นยื่นสมุดให้เซ็น

          "เมื่อกี๊นี้ต้องขอโทษด้วยนะค่ะ ไม่รู้ว่านารูโตะคุงมีแฟนน่ารักแบบนี้" ฮินาตะเซ็นไปแบบงงๆ

          "ขอบคุณนะค่ะ นารูโตะคุงพวกเราไปก่อนนะค่ะ" พูดจบผู้หญิงกลุ่มนั้นก็พากันเดินจากไป

 

          "ฮินาตะ ขอโทษนะที่ดึงเธอมาเกี่ยว" นารูโตะที่ยืนอยูาข้างๆ พูดขึ้น

          "มะ..ไม่เป็นไรค่ะ เอ่อ... ละ..แล้วมันจะดีหรอค่ะ นารูโตะคุง"

          "อะไรหรอ"

          "ระ..ระ.เรื่องที่พวกนั้นบอก นารูโตะคุงจะเสียหายนะ"

          "เธอต่างหากที่ต้องเสียหายฮินาตะ เพราะฉนั้นฉันจะรับผิดชอบเธอเอง"

          "ระ.รับผิดชอบ ยะ..ยังไงหรอค่ะ"

          "ก็ฉันจะเป็นแฟนกับเธอจริงๆ ไงละ" ฮินาตะหน้าแดงขึ้นมา

          "เอ่อ.. เรื่องนั้น.."

          "ไม่ต้องรีบตัดสินใจก็ได้ ฉันจะรอนะ" ซากุระกับอิโนะมองทั้งคู่อย่างยิ้มๆ เพราะรู้ว่าทั้งคู่นะชอบกันมาตั้งนานแล้ว แต่ต่างคนต่างอาย ไม่ยอมสารภาพกันสักที่ พอเห็นอย่างนี้แล้วก็ดีใจไปกับเพื่อนสาวด้วย

 

          "นี่เธอเมื่อกี๋นี้ ฉันถามว่าเธอเป็นใคร" แฟนคลับของซาสึเกะถามอีกครั้ง

          "ยัยนั่นคนใช้ฉันเอง มีอะไรหรือเปล่า" ซาสึเกะตอบกลุ่มแฟนคลับของตน

          "แล้วไปคิดว่าเธอก็เป็นแฟนซาสึเกะคุงซะอีก"

          "ทำไม" ซากุระถามบ้าง

          "เธอไม่เหมาะกับซาสึเกะคุงหรอก ก็เพราะว่าเธอเป็นลูกมาเฟีย และ ซาสึเกะคุง เป็นลูกตำรวจ แค่นี้ก็ไปกันไม่รอดแล้ว" ทำเอาซากุระถึงกับตะลึงกับคำพูดนั้น แล้วหลบตาต่ำ

          'ใช่แล้วตลอดเวลาที่ผ่านมา เธอชอบเขามาตลอดและเธอรู้ว่ามันเป็นไปไม่ได้ เธอจึงตัดใจจากเขา แต่มันไม่ใช่เรื่องง่ายเลย ยิ่งพยายามเท่าไหร่ก็ยิ่งรักมากขึ้นเท่านั้น' ในใจของซากุระ

          "เรื่องนั้นฉันไม่สนใจมันหรอ" ซาสึเกะเดินมากอดคอซากุระ

          "ซาสึเกะคุง ยัยนั่นมันก็แค่คนใช้ไม่ใช่หรอค่ะ จะไปยุ่งกับยัยนั่นทำไม"

          "ใช่ฉันบอกว่ายัยนี่เป็นคนใช้ของฉัน หมายถึง รับใช้บนเตียงนะ ใช่ไหม ซากุระ" พูดจบก็หอมแก้มโชว์ให้ดู

          "...ซาสึเกะนาย"

          "ฉันไม่ยอมนะ จะเป็นแฟนกับยัยนั้นไม่ได้นะ ไม่ยอม" หญิงคนนั้นยังคงพูดต่อไป

          "แต่ฉันว่าเธอคนนี้ก็น่ารักดีออก ถ้าให้ฉันเลือกว่าให้ใครเป็นแฟนกับซาสึเกะคุงละก็ ฉันให้ ผู้หญิงผมชมพูคนนั้นดีกว่า ชะนีพูดได้อย่างเธอ" ผู้หญิงคนหนึ่งพูดขึ้นมา แฟนคลับอีก 7-8 คน พยักหน้ารับ ทำเอาผู้หญิงคนนั้นหน้าจ๋อยไปเลยที่เดียว

          "พวกฉันไปก่อนดีกว่า ไปแล้วนะค่ะซาสึเกะคุง ถ้าเป็นคนนี้เราก็ O.K. น่ะค่ะ สู้ๆ เข้านะพวกเราเอาใจช่วย" แฟนคลับของซาสึเกะเดินจากไปแล้ว

          "ทำไมนายพูดแบบนั้นละ"

          "ฉันบอกเคยบอกเธอแล้วนิ ว่าฉันเอาจริง เรื่องอื่นฉันไม่สนหรอก เธอเองก็อย่าคิดมาก" ซากุระมองหน้าซาสึเกะเจอสายตาที่บอกว่าเรื่องที่พูดเมื่อกี๋นี้เอาจริง ถึงกับยิ้มออกมา

 

          "นี่พวกเราไปกันเหอ นี่จะบ่าย 2 แล้วยังไม่ได้เล่นอะไรกันเลย" อิโนะที่ยืนดูเหตุการณ์อยู่พูดขึ้น

          "งั้นฉันไปซื้อบัตรให้นะ"

          "ไม่ต้องหรอกครับคุณซากุระ ผมจัดการเรียบร้อยแล้ว" ซาอิชูบัตรเครื่องเล่นขึ้นมา

          "แล้วเราจะเริ่มจากอะไรกันก่อนดีละ" อิโนะถามขึ้นมา

          "บ้านผีสิงค่ะ ฉันอยากไปบ้านผีสิง" 

          "ยึ๊ย อะ..เอาจริงดิ ฮินาตะ" ซากุระพูดเสียงสั่น

          "เธอยังไม่เลิกกลัวผีอีกหรอ ยังโหนก ฮิ ฮิ" อิโนะขำกับอาการของซากุระที่ยืนตัวสั่นหน้าซีดเหงื่อแตก

          "ซากุระจัง ไม่ต้องกลัวนะค่ะ ฉันจะอยู่ข้างๆ ซากุระจังเอง" ฮินาตะเข้าไปจับมือซากุระ มองหน้าเป็นการบอกประมาณว่าอย่ากลัวนะฉันจะอยู่ข้างๆ เธอเอง

 

ณ โซนบ้านผีสิง

 

          โซนนี้มีขนาดกว้างมากมีด้วยกัน 3 ด่าน ด่านแรก โบสถ์ร้าง ด้านที่ 2 ป่าช้าหลอน ด่านสุดท้ายบ้านเรือนไทยสยอง จากการวิเคราะห์ของนักวิชาการประจำสวนสนุก พบว่า 3 อย่างข้างต้นมีความน่ากลัวที่สุดใน 3 โลก

          บรรยากาศด้านใน ด่านแรกมีโบสถ์เก่าด้านในโบสมีพระพุทธรูปเศียรขาดมาถึงไหล่ อากาศเย็นยะเยือก เสียงหมาหอนเบาๆ ดังอยู่ไกลๆ บางจังหวะมีเสียงสวดดังขึ้นมาเบาๆ ฟังไม่ได้ศัพย์ มองเลยประตูเข้าไปด่านที่ 2 เป็นป่าช้าพื้นผิวหน้าดินมีรอยนูนขนาดเท่าคนเรียงรายกันอยู่ตามพื้น มีหมอกควันบางๆ มั่วๆ ลอยเต็มไปหมด บรรยากาศเย็กยะเยือกกว่าในโบสถ์ 2 เท่า มุมในสุดเป็นดงกล้วย ผ่านดงกล้วยไปเป็น ด่านที่ 3 บ้านเรือนไทยขนาดใหญ่กลางใหม่กลางเก่า ในบ้านมีแสงเทียนสลั่วๆ ไหวตามแรงลมมีเสียงกล่อมเด็กเป็นระยะๆ

 

          "ทะ..ทำไม มะ..มันนะ..นะ..หน้ากลัวอย่างนี้" นารูโตะพูดตะกุกตะกัก ฟังแทบไม่ได้ศัพย์

          "นั่นดิ น่ากลัวสุดๆ นี่ขนาดรู้ว่าเป็นการจัดฉากนะเนี่ย ขนลุกวะ" อิโนะเสริม

          "แล้วจะเอายังไงต่อครับ จะไปต่อหรือว่าจะออก" ซาอิถาม

          "มะ..มาถึงนี่แล้วมันก็ต้องไปต่อให้ถึงที่สุดสิ"

          "นิยัยโหนก พูดดีนิ แต่น่าจะเช็ดเหงื่อที่หน้าออกก่อนนะ" อิโนะมองหน้าซากุระที่เต็มไปด้วยเหงื่อทั้งที่จริงบรรยากาศด้านในมันออกจะเย็นยะเยือกขนาดนี้

          "ฮินาตะเธอไม่กลัวหรอ" ซากุระถาม

          "ไม่ค่ะ มันก็แค่ฉากที่เขาจัดขึ้นเท่านั้น ซากุระไม่ต้องกลัวนะค่ะ ฉันจะอยู่ข้างๆ ซากุระจังเอง" ซาสึเกะมองพฤติกรรมของทั้งคู่ 'มันแปลกๆ นะ' ตอนนี้ฮินาตะจูงมือซากุระเดินนำไปแล้ว ทั้งคำพูดทั้งการกระทำ ถ้าเป็นผู้ชายละก็เขาคงนึกว่าจีบกันอยู่แน่นอน ฮินาตะเดินเคียงคู่กับซากุระ นารูโตะเดินใกล้ๆ ฮินาตะ อิโนะกับซาอิเดินตามไป ซาสึเกะปิดท้าย กลุ่มของพวกเขาเข้ามาเป็นกลุ่มที่ 3 โดยทิ้งช่วงกลุ่มละ 5 นาที

 

ด่านที่ 1โบสถ์ร้าง

 

          กลุ่มคน 6 คนเดินมายังโบสถ์เก่า ฮินาตะค่อยๆ เปิดประตูเข้าไป

 

แอ๊ดดดดดด

 

          พอเข้ามาก็พบพระพุทธรูปเศียรขาดมาถึงไหล่ ประตูด่านต่อไปอยู่หลังพระพุทธรูปนั้น พระอยู่กลางค่อนไปด้านหลังของโบสถ์ ฮินาตะจูงมือซากุระไปยังประตูด่านถัดไป

 

แหมะ แหมะ

 

          นารูโตะเอามือแตะที่หน้าผากตรงจุดที่มีอะไรบ้างอย่างหยดลงมา

          "อะไรมันหยดใส่วะเนี่ย" นารูโตะมองมือ แสงไฟสลั่วๆ พอให้เห็นว่าที่หยดลงมามันคืออะไร

          "ละ..ละ..เลือด..." นารูโตะทำตาโตขึ้มมาทันที มองขึ้นไปด้านบนตรงจุดที่เลือดหยดก็พบกับคนยืนห้อยหัวลงมายืนมือที่ยาวผิดปกติหมายจะจับไหล่

          "อ๊ายยยยยยยยยยยยยย" นารูโตะกรี๊ดออกมาสุดเสียงวิ่งไปยังประตูด่านต่อไปทันที

          "เจออะไรวะ ร้องซะแต๋วแตกเลย ฮึ ฮึ" ซาสึเกะพยายามกลั้นขำถาม มองขึ้นไปตรงจุดที่ทำเพื่อนแต๋วแตกก็เจอ

          "หลังคา ไม่เห็นมีอะไรเลยนิหว่า" ซาสึเกะพูดแล้วเดินตามไป

          "ซาอิอย่าทิ้งฉันนะ เริ่มจะกลัวๆ ขึ้นมาแล้ว" อิโนะเกะแขนเสื้อซาอิพูด กลัวเจอแจ๊กพ็อตแบบนารูโตะ

          "ครับ" คำเดียวที่ออกมาจากปากซาอิ

 

ด่านที่ 2 ป่าช้าหลอน

 

          ซากุระยืนกอดฮินาตะอยู่เมื่อได้ยินเสียงร้องของนารูโตะ ตอนนี้ยังยืนกอดกันอยู่เลย

          "ซากุระจังอย่ากลัวนะ ฉันอยู่นี้แล้ว" ฮินาตะลูบหัวปลอบใจซากุระที่ยืนกอดเธออยู่ตัวสั่นเอามากๆ

          "ฉะ..ฉะ.ฉันกลัว"

          "เราไปต่อกันดีกว่านะค่ะมากันครบแล้ว" ฮินาตะมองอิโนะกับซาอิที่เข้ามาคู่สุดท้าย แล้วเดินไปโอบซากุระขณะที่ซากุระก็ยังกอดอยู่

          "นี่เธอ 2 คนนะ คิดอะไรกันอยู่หรือเปล่า" ซาสึเกะเดินมาขนาบข้างทั้ง 2 หลังจากมองพฤติกรรมทั้งคู่มานาน

          "นะ..นายหมายความว่าไง" ซากุระถามเสียงสั่นกลัวบรรยากาศรอบข้าง

          "ก็เห็นว่าเธอ 2 คนดูเป็นห่วงกันเกิน ก็เลยสงสัยนะ"

          "อย่ามาพะ..พูดอะไรบ้าๆ นะ ฉะ..ฉันชอบผะ..ผู้ชายยะ" ซากุระพูดเสียงสั่น

          "หรอค่อยยังชั่ว คิดว่าต้องแยกกับผู้หญิงอีก" ซาสึเกะพูดจบก็หยุดเดินหันกลับไปมองนารูโตะ

          "ไอ้โตะ เดินเร็วๆ สิวะ เดินช้าอย่างนั้นเดี๋ยวผีก็จับขาหรอก"

          "อย่าพูดสิวะ ยิ่งระแวงๆ อยู่" นารูโตะพูดไปมองที่พื้นไป

 

หมับ

 

          "อ๊ายยยยยยยยยยยยยยยย" นารูโตะกรี๊ดอีกครั้งรู้สึกว่ามีอะไรบ้างอย่างสัมผัสที่ข้อเท้า

          "นะ..นารูโตะคุง เป็นอะไรหรือจ๊ะ" ฮินาตะถามอย่างเป็นห่วง

          "ขะ..ขะ..ขา จะ..จะ..จับ ผะ..ผะ..ผี" ฮินาตะมองที่ขานารูโตะก็พบ

          "กิ่งไม้ค่ะ นารูโตะคุง"

          "ห๊ะ" มองที่ขาตนก็พบกิ่งไม่จริงๆ ฮินาตะเดินมาหานารูโตะ

          "เธอเดินกับฉันได้ไหม ขอร้องละ" นารูโตะพูดน้ำตาคลอเบ้า

          "เอ่อ..." ฮินาตะมองซากุระที่ตัวสั่นไม่แพ้กันสลับกับนารูโตะ

          "เธอไปอยู่กับนารูโตะเถอะ ยัยนี่เดี๋ยวฉันดูเอง" ซาสึเกะเห็นฮินาตะลังเลเลยเสนอทางเลือกให้

          "งั้นฝากซากุระจังด้วยนะ" ฮินาตะพาซากุระไปส่งซาสึเกะ

          "เธอทิ้งฉัน" ซากุระพูดหน้างอนๆ กอดแขนซาสึเกะ

          "นารูโตะคุงฉันจะอยู่กับนารูโตะคุงนะไม่ต้องกลัวแล้ว" ฮินาตะจับมือของนารูโตะเป็นการปลอบขวัญ

          "เราเดินต่อกันเลยดีกว่า" อิโนะเร่งเพื่อน

 

หมับ หมับ

 

          ครั้งแรกเป็นเสียงมือปริศนาจับขานารูโตะ

          ครั้งที่ 2 เป็นเสียงนารูโตะกอดฮินาตะ

          "นะ..นารูโตะคุง ปะ..เป็นอะไร หรอจ๊ะ ใจเย็นๆ นะ" ฮินาตะลูบหลังปลอบใจ

 

หมับ

 

          เหมือนผีจะเป็นใจจับซ้ำอีกครั้ง นารูโตะยิ่งกอดฮินาตะแน่นขึ้นไปอีก ฮินาตะไม่รู้ว่านารูโตะเป็นอะไรเลยพาออกไปจากตรงนั้นไปที่ดงกล้วย นารูโตะยังคงซุกหน้ากันไหล่ของเธอต่อไป

 

          "บริการดีอย่างนี้ ออกไปข้างนอกแล้วเดี๋ยวพี่ให้ติ๊บไม่อั้นเลย" ซาสึเกะพูดกับมือปริศนา มือปริศนาทำสัญลักษณ์เป็นรูป O.K.

          "นายพูดกับใคร ซาสึเกะ" อิโนะที่เดินมาถึงถาม

          "สิ่งที่เธอมองไม่เห็นไง" แล้วก็เดินไป

          "อะไรของเขา นายรู้หรือเปล่าซาอิ"

          "ไม่มีอะไรหรอกครับ พวกเราก็ไปกันบ้างดีกว่า" ซาอิพูดอย่างยิ้มๆ รู้ความหมายที่ซาสึเกะพูด

 

ด้านที่ 3 บ้านเรือนไทยสยอง

 

          ทั้งหมดเดินผ่านดงกล้วยมาแล้วเจอกับบ้านเรือนไทยหลังใหญ่ ประตูทางออกอยู่ด้านบท ในห้องนอนชั้น 2 นี่คือข้อความที่เขียนติดอยู่ตรงต้นกล้วย

          "เราต้องขึ้นกันจริงหรอเนี่ย ทำไมเขาจัดได้น่ากลัวอย่างนี่" นารูโตะพูดชื่นชมผู้จัดฉาก

          "ฉะ..ฉันว่าระ..เรารีบไปเหอ จะได้ออกไปข้างนอกเร็วๆ" ซากุระพูดขึ้น ฮินาตะเดินนำไปโดยมีนารูโตะเกะแขนอยู่ ซากุระเดินข้างๆ ซาสึเกะ อิโนะเดินอยู่อีกข้างของซากุระ

 

          ตอนนี้ฮินาตะ นารูโตะ ซากุระและซาสึเกะขึ้นมาด้านบนเรือนแล้ว อิโนะกำลังขึ้นบันใดอยู่

 

กึ๊ก อิโนะมองไปจุดที่เกิดเสียง

 

          "ลูกอะไรกลมๆ" มีลูกอะไรบ้างอย่างตกลงไปที่พื้นระดับที่อิโนะมองเห็นพอดี

 

อืดดดดด หมับ

 

          หลังจากที่ลูกอะไรกลมๆ ตกลงมาไม่นานก็มีมือคนเอื้อมลงมาหยิบ แต่ว่าจากพื้นดินไปพื้นบ้านชั้น 2 นี้มัน 3 เมตรกว่าๆ เลยนะ

          "หึ๊ อ๊ายยยยยยยยยยย" ด้วยความตกใจอิโนะรีบวิ่งขึ้นไปชั้นบนของบ้านทันที อิโนะวิ่งชนซากุระเหตุการณ์ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น ซากุระล้มลง

 

หมับ

 

          ซากุระคว้าแขนเสื้อของใครบ้างคนลงมาด้วย ซากุระเอามือรองหัวคนที่เธอคว้าไว้กันกระแทกกับพื้น

 

          "ซากุระ/ฮินาตะ" เสียงของเพื่อนดังขึ้นพร้อมกันเมื่อเห็นภาพของหญิงสาวทั้งสองนอนจูบกันบนพื้นเรือน ซากุระถอนจูบออกมามองฮินาตะ เธอเองก็ตกใจและมองซากุระ

          'จูบแรกของฉ๊านนนน' ในใจของทั้งคู่ แต่ซากุระก็ยังไม่ลุกไปจากตัวของฮินาตะ

 

หมับ

 

          "ลุกขึ้นได้แล้ว จะเล่นดนตรีไทยกันหรือไง" ซาสึเกะรีบเข้ามาพยุงตัวซากุระให้ลุกขึ้น นารูโตะเข้ามาพยุงฮินาตะ แต่หน้าก็ยังคงอึ่งกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น

 

ควับ

 

          "ยัยอิโนะ/อิโนะจัง" ฮินาตะกับซากุระหันไปหาตัวต้นเหตุทันที

          "มะ..มันเป็นอุบัติเหตุนะ"

          "อุบัติเหตุงั้นหรอ หึ ในเมื่อพวกฉันเสียจูบแรกเพราะเธอ เธอเองก็ต้องเสียด้วยเหมือนกัน"

          "นี่ซากุระเธอจะจูบอิโนะด้วยหรอ พอได้แล้วม๊างงง เห็นอย่างนี่ รู้สึกแปลกๆ เหมือนกันแฮะ" ซาสึเกะห้าม

          "ใครว่าฉันจูบยัยหมูละ เนอ ฮินาตะ" ฮินาตะพยักหน้ารับเดินไปข้างหลังซาอิ

          "ฉันจะทำอย่างนี้ต่างหาก"

 

ผลัก พรึบ

 

          ซากุระผลักอิโนะ ฮินาตะพลักซาอิ ทั้งคู่ล้มลงเหมือนกับตอนซากุระไม่มีผิดเพี้ยน แต่สิ่งที่ต่างออกไปคือ ซาอินอนกับพื้น อิโนะอยู่ด้านบท ซาอิกดหัวอิโนะไว้ทั้งคู่จูบเกือบ 5 นาที

          "นี่ถ้าจะจูบกันนานขนาดนี้ของห้องในบ้านหลังนี้เลยดีกว่าไหม" ซากุระยืนมองอยู่นานพูดขัดขึ้นมา ซาอิยอมปล่อยอิโนะให้เป็นอิสระ

          "เป็นไงบ้างค่ะ อิโนะจัง จูบแรก" ฮินาตะถามใบหน้าแดงมากกับภาพเมื่อครู่

          "ฉะ..ฉันไม่รู้ละ..แล้วพวกเธอละระ..รู้สึกไงกับจูบแรก" อิโนะพูดตะกุกตะกักถามกลับไป ซากุระมองหน้าฮินาตะ ทั้งคู่สบสายตากันก่อนจะพากันหน้าแดงแล้วหลบตาต่ำ

          "เอ่อ..มะ..มันนุ่นมาก" ฮินาตะพูดออกมาเมื่อนึกถึงตอนที่จูบซากุระ แล้วเอามือจับริมฝีปากของตนยังคงก้มหน้าต่ำเหมือนเดิม

          "แฮะ แฮะ อย่ามา yuri แถวนี่สิ" ซาสึเกะรีบพูดเดินเข้ามาแล้ว ดึงซากุระมาโอบก่อนจะรีบพาออกไปข้างนอกอย่างรวดเร็ว บรรยากาศที่น่ากลัวของบ้านเปลี่ยนไปทันที

          "ฮินาตะ ตงลงเธอชอบผู้หญิงหรอ" นารูโตะถามหน้าคล้ายๆ จะร้องไห้

          "มะ..ไม่ใช่นะค่ะ ฉะ..ฉันชอบผู้ชายค่ะ"

          "แล้วเมื่อกี๊ที่ทำตาหวานให้ซากุนะจังละมันคืออะไร"

          "คะ..คือมะ..มันแค่เผลอไป"

          "ฮึด ฮึด" นารูโตะสะอื้นออกมาก่อนจะรีบเดินออกไปอย่างเร็วไม่กงไม่กลัวมันแล้วผีเผยนะ

          "ดะ..เดี๋ยวก่อนสิ นะ..นารูโตะคุง" ฮินาตะวิ่งตามออกไป

          "พวกเราไปกันดีกว่านะครับคุณอิโนะ" ซาอิจับมืออิโนะพาเดินตามกลุ่มเพื่อน หน้าอิโนะตอนนี้คำว่าแดงยังน้อยไป

 

ณ ด้านนอก

 

          "นารูโตะคุง รอเดี๋ยวสิ"

          "ฮินาตะชอบผู้หญิงด้วยกัน โตะรับม๊ายด๊าย"

          "ฉันไม่ได้ชอบซากุระนะค่ะ คนที่ฉันชอบคือนารูโตะต่างหาก ถึงแม้บางครั้งซากุระจะดูน่ารัก ค่อยปกป้องฉัน ค่อยเทคแคร์ฉัน อาจมีเผลอใจไปบ้าง แต่ฉันมั่นใจว่าฉันชอบนารูโตะคุง" ถึงคำสารภาพของฮินาตะจะดูทะแม่งๆ ไปบ้างแต่ก็ทำให้นารูโตะถึงกับยิ้มออกมา

          "เธอพูดจริงๆ นะ"

          "คะ..ค่ะ จริง"

          "งั้นต่อไปนี้ฉันจะดูแลเธอเอง ส่วนซากุระจังถ้าไม่จำเป็นก็อย่าอยู่ใกล้ เดี๋ยวมันจะเป็น yuri ไป" นารูโตะพูดมองหน้าฮินาตะสลับกับซากุระ ในใจยังแอบระแวงซากุระอยู่บ้าง

 

          "ส่วนเธอ ยัยหัวชมพูมากับฉัน"

          "นายจะพาฉันไปไหน"

          "ไปพิสูจน์ว่าตกลงแล้วเธอชอบผู้หญิงหรือผู้ชายกันแน่น"

          "พิสูจน์ยังไง"

          "ตามมาเดี๋ยวก็รู้ พวกนายจะมาด้วยก็ได้นะจะได้ช่วยกันยืนยัน" ซาสึเกะหันไปพูดกับเหล่าเพื่อน ก่อนจะลากซากุระไป