รักอีกครั้งจนได้ นายซุปตาร์!!

    บ้านนีระสิงห์

    "สวัสดีครับคุณอา" ป๊อปปี้พูดก่อนจะยกมือไหว้ผู้ใหญ่ทั้งสอง

    "เรียกอาได้ไง เรียกพ่อสิเจ้าลูกเขย ฮ่าฮ่าฮ่า" พ่อฟางพูดแล้วเดินไปกอดคอป๊อปปี้

    "เออ...ครับคุณพ่อ" ป๊อปปี้พูดพลางมองหาฟาง

    "อ่อ เจ้าฟางอยู่บนห้องอ่ะตื่นรึยังก็ไม่รู้ ไปดูหน่อยก็ดีนะ" พ่อฟางพูดพลางชี้ไปบนห้องของฟาง

    "ครับ" ป๊อปปี้พูดแล้วเดินไปห้องฟาง นานเท่าไหร่แล้วที่เขาไม่ได้มาบ้านของคนตัวเล็ก 

    ป๊อปปี้เปิดประตูเข้าไปแล้วเห็นว่าฟางนอนอยู่เลยเดินไปใกล้แล้วกระซิบข้างหูเบาๆ

    "ฟางครับ พี่มารับแล้ว" แต่ดูเหมือนคนตัวเล็กจะยังหลับสบายอยู่โดยไม่รู้ว่ามีผู้ชายเข้าห้องตัวเองเนี่ยนะ ป๊อปปี้นั่งดูฟางที่หลับแล้วก็อมยิ้ิมออกมา 'ฟาง นานแล้วสิเนอะที่พี่ไม่ได้อยู่ใกล้ฟางขนาดนี้'

    "อืออ..." ที่รู้สึกมีลมอุ่นๆมาเป่าหน้าเหมือนมีคนมาแอบมองเธอก็รู้สึกตัวขึ้น

    "พะ พี่ป๊อปเข้ามาไงเนี่ย" ฟางตกใจที่จู่ๆร่างสูงก็มานั่งดูเธอหลับแบบใกล้ๆแบบนี้

    "คุณพ่อ บอกให้ขึ้นมาดูฟาง พี่ก็เลยขึ้นมา หลับสบายเลยนะเราไปอาบน้ำไปจะได้ไปลองชุดกัน" ป๊อปปี้ยิ้มออกมาพลางยี้หัวฟางเล่น ก่อนจะออกจากห้องเพื่อให้คนตัวเล็กอาบน้ำ

    'ตาหมีบ้า มาแอบดูตอนเราหลับ เอ๊ะเผลอน้ำลายยืดรึป่าว โอ้ยย>< ไปอาบน้ำดีกว่า"

    โต๊ะอาหาร

    "อ่าวฟาง มากินข้าวก่อนเร็วลูก เฮ้อเป็นสาวเป็นแส้ตื่นซะสายเชียว" ฟางที่เดินลงมาที่โต๊ะอาหารก็โดนแม่บ่น แล้วป๊อปปี้ก็แค่นหัวเราะอย่างอดไม่ได้

    "ขำอะไรพี่ป๊อปฟางก็แค่ทำงานดึกไปหน่อยเท่านั้นเอง" ฟางพูดติดงอน

    "ป่าว ฮ่าๆพี่ไปรอข้างนอกนะพี่กินมาแล้ว" ป๊อปปี้พูดแล้วเดินไปรอที่รถ

    "มาแล้วมาแล้ว รอนานรึป่าวโทโมะ" แก้วที่โดนเฟย์บังคับ เออ จะว่าเต็มใจก็ไม่เชิงที่ให้มานั่งทานข้าวเป็นเพื่อนโทโมะ มันก็เหมือนการเดทนั่นเอง

    "ไม่นานหรอก" โทโมะพูดพลางยิ้มให้แก้ว 

    'นายรู้มั้ยรอยยิ้มนายน่ะมัน มันจะทำให้ฉันละลายอยู่แล้ว'

    "เออ...จ๊ะ ว่าแต่สั่งอะไรดี" แก้วพูดแล้วรับเมนูมาดูก่อนทั้งสองจะสั่งเสร็จแล้วก็นั่งคุยกัน

    "ตอนในงานเลี้ยงหรืองานแถลงข่าวเราไม่ค่อยได้คุยกันเลยเนอะ" แก้วเริ่มเปิดประเด็นก่อน

    "อืมนั่นสิ เรื่องวุ่นๆมันเยอะมั้งเลยไม่ได้คุยกัน" โทโมะพูด

    "เออ...นั่นสิเนอะแหะๆ" แล้วความเงียบก็เข้ามาแทนที่ 

    "โทโมะจะเร็วไปมั้ย ถ้าแก้วจะบอกเรื่องบางอย่าง" แก้วก็เริ่มตัดสินใจพูด

    "อืม ว่ามาสิ" 

    "คะ คือ แก้วชอบโทโมะนะ ชอบมาๆ คือแก้วอยากเป็นแฟนโทโมะได้รึป่าว" แก้วพูดแล้วก็หลีบตาปี๋ แต่คำตอบที่ได้กลับว่างเปล่า แก้วลืมตาขึ้นสบตาโทโมะ

    "ฉันยังไม่พร้อมจะมีใคร ขอเวลาหน่อยแล้วกัน"

    "อะ อืม" แก้วที่ดูเหมือนความหวังกำลังจะหมดแต่เพราะได้ยินประโยคหลังก็ทำให้แก้วเริ่มมีความหวังอีกครั้ง ฉันจะทำให้นายรักฉันให้ได้

    "พี่ป๊อป ฟางว่าจัดแบบนี้มันสวยกว่านะ" ฟางที่กำลังเลือกแบบงานแต่งของตัวเองให้ไปในแบบสีเขียวสบายๆตา

    "แต่พี่ว่าสีน้ำเงินสวยกว่าฟาง สดชื่นดีออก" ป๊อปปี้ที่ดูท่าว่าก็จะไม่ยอมเหมือนกัน

    "แต่ชอบชอบแบบนี้ ฟางเป็นนักออกแบบนะพี่ไม่เชื่อฟางหรอ" ฟางพูดก่อนจะงอลแล้วหันหน้าหนี

    "ไม่ใช่ไม่เชื่อครับแต่พี่ก็อยากได้แบบนี้ เอางี้เอาสองอย่างมาประสมกันดีมั้ยครับ" ป๊อปปี้ที่เห็นหน้างอลก็จับหน้าฟางให้หันมาสบตากับเขา

    "อือ ก็ได้" ฟางก็หลุบตาลงด้วยความเขินอาย

    "เดี๋ยวไปลองชุดกันต่อนะคะ" พนักงานพูด

    "ครับ/ค่ะ"

    ห้องลองชุด

    "แหม่ น้องฟางลองชุดไหนก็สวยหมดเลยนะคะแล้วตกลงเลือกชุดไหนคะ" ช่างที่เป็นเจ้าของห้องเสื้อถาม

    "เอาชุดนี้แหล่ะค่ะ แหะๆ" ฟางที่เลือกชุดแต่งงานสีขาวปนเขียวหน่อยๆยาวเท่าหัวเข่า มีลูกไม้นิดๆ

    "มาแล้วคะน้องป๊อป"

    "ครับ" ป๊อปปี้หลังกลับมาทางฟางแล้วชะงักนิดๆ

    "ไม่สวยหรอคะพี่ป๊อป" ฟางที่เห็นป๊อปปี้ชะงักก็ถาม

    "ป่าวครับ แค่คิดว่ามันสวยมากต่างหากครับ" ป๊อปปี้ยิ้ม

    "งั้นเดี๋ยวฟางไปเปลี่ยนชุดก่อนนะค่ะ แล้วเราค่อยไปทานข้าวต่อ" ฟางยิ้มให้ป๊อปปี้ก่อนจะเข้าไปเปลี่ยนชุด

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

              อัพให้แล้วจร้า แหะๆหวานรึป่าวไม่รู้เพราะความหวานไรเตอร์ต่ำ