คำตอบนี้..สำหรับนาย (the answer is for only you)

9.7

เขียนโดย LEYE

วันที่ 27 กันยายน พ.ศ. 2556 เวลา 18.17 น.

  20 ตอน
  47 วิจารณ์
  28.31K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 18 ตุลาคม พ.ศ. 2556 20.02 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

4)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

-ความเดิมตอนที่แล้ว-
"มันเคยแย่งแฟนฉันตอนอยู่ยุโรป ฉันถึงโสดไงแกกกกกกก!!!" เฟย์พูดแล้วกระโดดไปมา เพื่อสื่อว่าเจ็บใจสุดๆ
"ก็ดี! พี่ป๊อปจะได้เห็นธาตุแท้ของมันเต็มๆ หึ!!"
     เสร็จแน่ยัยฟาง ชอบนักนะแย่งของคนอื่น..จุดจบมันไม่สวยหรอกนะ แล้วเราจะได้เห็นดีกัน!!!


 

.
.
.
"ไปไหนของธอนะแก้ว!!!"
     ไอแบงค์ก็บ้ามาบอกว่าแก้วกำลังไปหาไอป๊อป...แล้วผมจะรู้มั้ยละว่าป๊อปมันอยู่ไหน?ถ้าไม่ได้อยู่กับน้องผม..แต่เมื่อเช้าฟางเองก็บอกว่าไอป๊อปไม่ว่างทั้งวันนิ หรือว่าออฟฟิศว้ะ จะโทรถามแก้วก็แหม..มันก็ไม่เหมือนสะกดรอยตามสิเหอะ!! โทรหาไอป๊อปเลยละกัน อย่างน้อยจะได้รู้ว่าแก้วยังไม่ไปวุ่นวายกับน้องเขยผม
"......โหลไอป๊อป!! มึงอยู่ไหนว้ะ..ออฟฟิศป่ะ? เห็นฟางบอกว่างานยุ่ง..แล้วนี่มีใครไปหามึงป่ะเนี่ย ไอป๊อป..ไอป๊อป!!!"
     หลังจากปลายสายกดรับ..ผมก็รัวคำถามไม่ยั้ง จนผมรู้สึกว่ามันดูเงียบๆผิกปกติ จึงมองหน้าจอมือถืออีกครั้งเพื่อความมั่นใจว่าไม่ได้คุยคนเดียว
("....................หึ!!.....")
     เสียงนี้มัน... ถึงจะได้ยินไม่ดังมากนักแต่ผมจำได้แม่น...
"แก้ว!!!...."
("จุ๊ๆๆ ไม่ต้องตกใจขนาดนั้นหรอก..เอาเป็นว่ารีบๆมาล่ะฉันรออยู่ที่ห้องนอนของพี่ป๊อป")
"เดี๋ยวแก้ว...แก้ว!!...โธ่เว้ย!พลาดจนได้"
     ห้องนอนป๊อปงั้นหรอ....หึ!นี่คงหมายถึงในออฟฟิศมันสินะ เธอปั่นหัวฉันไม่ได้หรอกแก้ว!!
.
.
.
     คิดไม่ผิดเลยว่านายต้องโทรมาหาจนได้สินะ ฉลาดน้อยจริงๆ เหอะ!! ถ้าเดาไม่ผิดคงกำลังรีบบึ่งมาออฟฟิศป๊อปแน่ๆ หึ!!งานนี้มีอะไรสนุกๆทำแล้วสินะ
"อ่าวน้องแก้ว!! ดีขึ้นแล้วหรอครับ" เสียงทุ้มอ่อนโยนที่เป็นตัวหยุดความคิดของเธอ
"อ๋อ!พอดีแก้วได้ยินเสียงโทรศัพท์พี่ป๊อปอ่ะคะ เลยเดินออกมาดู เห็นว่าโทโมะโทรมาแก้วก็เลยรับให้..หวังว่าพี่ป๊อปจะไม่โกรธนะคะ"
"55 ไม่โกรธหรอกครับ แค่นี้เอง แล้วมันว่าไงบ้างครับ?" เขาพูดแล้วเดินไปนั่งหน้าคอมเพื่อเตรียมทำงานต่อ
"เห็นบอกว่าจะมาหาน่ะคะ น่าจะอีกสักพะ...."
ปึง!!!
     เสียงเปิดประตูห้องทำงานของหนุ่มหล่อถูกเปิดด้วยความรุนแรง..สัมผัสได้ถึงความรีบร้อนอะไรซักอย่างแต่ก็เรียกความสนใจของชายหญิงในห้องได้ไม่น้อยเลย
"อ่าวนายมาพอดีเลย เรากำลังพูดถึงนะ..โอ้ย!!!!" ไม่ทันที่ร่างบางจะพูดจบ ร่างสูงก็ปรี่เข้ามาหาเธออย่างเร็วและกระชากแขนอย่างแรงจนร่างบางเองก็ตั้งรับไม่ทัน
"เห้ยๆไอโมะ เบาๆแก้วไม่สบายอยู่..ปล่อยดิว้ะ ไอโมะปล่อยแก้ว!!!"
     นายบ้า!!มาไม้นี่ใช่มั้ยได้..คิดว่าฉันจะแพ้นายงั้นหรอ เหอะ!!....ฝันไปเถอะ!!
"ฮึก...แก้วเจ็บคะพี่ป๊อป..ฮึก.."
"แก้ว..ไม่ร้องนะครับ เอางี้ไปรอในห้องนอนก่อนนะครับ
"ค่ะ..พี่ป๊อป...หึ!!" ร่างบางปาดน้ำตาพร้อมกับหันมาพูดกับคนตรงหน้า และไม่ลืมที่จะหันมายิ้มเหยียดให้อีกคนที่ยืนมองด้วยความโกรธ
     ให้ตายเหอะ..ผมไปหลงรักผู้หญิงมากมารยาแบบนี้ได้ไงกัน!!
"มึงมาที่นี่ทำไมว้ะไอโมะ"
     หลังจากที่แก้วเข้าห้องไปแล้ว ผมไม่รอช้าเปิดประเด็นทันที ผมเองก็อยากรู้ความสัมพันธ์ระหว่างแก้วกับไอโมะเหมือนกันเพราะอย่างน้อย...ผมก็เคยรักแก้วมาก

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.6 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.6 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา