แสบรัก แสบร้าย ของคุณชายจอมป่วน

Jeff  '

พี่เขื่อนโบกมือบ้ายบายผมแล้ววิ่งไปออกนอกประตูผับไป

"อุ้ย ขอโทษเจฟ"

น้ำเปล่าแก้วหนึ่งหกลงมาเปียกเสื้อผมไปหมด

"พี่เฟย์!!!"

ผมหน้าตื่นมองหน้าพี่เฟย์ นี่พี่เฟย์กลับมาอีกทำไมกัน?

"ทำไมอ่ะ หน้าพี่มีอะไรติดหรอ"

พี่เฟย์ยกมือมาป้ายๆหน้าตัวเองดู

"ก็ไม่เห็นมีอะไรเลยนี่"

พี่เฟย์มองผมงงๆ

"อ้าว สองคนนี้คุยอะไรกันอยู่จ๊ะ'

แต๊งกิ้วพนักงานเสิร์ฟอีกคนเดินยกถาดเข้ามาหาพวกเราสองคน

"มานี่เลย ยัยจิ๋ว"

ผมรีบฉุดแต๊งกิ้ว ออกมาจากตรงนั้น

"โอ๊ยอะไรอีกหล่ะ"

แต๊งกิ้วสบัดมือหลุดออกจากผม

"พี่เฟย์ กลับมาทำไมพี่เขาท้องอยู่ไม่ใช่หรอ"

ผมถามแต๊ง คิ้วยังคงขมวดด้วยความงุนงง

"บ้าหรอ คนที่ท้องไม่ใช่พี่เฟย์แต่เป็นฝาแฝดพี่เฟย์ต่างหาก ตาบ้า"

"ห๊ะ!!!"

ผมอ้าปากค้าง อึ้งกับคำตอบ ล..แล้วพี่เขื่อนล่ะ

"พี่ฟองฝาแฝดพี่เฟย์ลาออกกกกก  ไม่ใช่พี่เฟยยย์"

ยัยจิ๋วตะโกนใส่หูผม

"โอ้ย ยัยจิ๋วเสียงดังไปแล้ววว"

ผมตอบยัยจิ๋วไปพลางเอามืออุดหูไปด้วย

"ชิชะ  งั้นฉันไปทำงานหล่ะ"

ยัยจิ๋วพูดจบ ก็เดินกลับไปบริการลูกค้าต่อ

ปล่อยให้ผมนั่งคิดไม่ตกอยู่อย่างงั้น ซวยล่ะพี่เขื่อนน!!!

ผมคิดดังนั้น จึงรีบหยิบโทรศัพท์ออกมาจากกระเป๋าแล้วกดเบอร์โทรหาพี่เขื่อนทันที

"ฮัลโหลพี่เขื่อน"

[ว่าไง เจฟ]

"พี่ไปร้านที่ผมบอกแล้วหรือยัง"

[กำลังหาอยู่ ว่าแต่ตรงไหนนายบอกฉันแบบละเอียดเลยได้มั๊ยหาไม่เจอ]

"ไม่ต้องฮงไม่ต้องหาแล้ว"

[อ้าว ทำไมหล่ะ]

ตู๊ด ตู๊ด ตู๊ด

อ๊ากก ผมแทบบ้าตังค์โทรศัพท์หมด

"ยัยจิ๋วยืมหน่อย โทษนะเรื่องสำคัญ"

ผมรีบคว้าโทรศัพท์แต๊งกิ้วบนโต๊ะมาโทรหาพี่เขื่อนทันที (มารยาทดีเกินไป -*-)

"นี่ฉันยังไม่ได้อนุญาตินายเลยนะ"

แต๊งกิ้ววิ่งเข้ามาหาผมเพื่อจะเอาโทรศัพท์คืน

"เฮ้ย!"  ผมตกใจเมื่อเหํ็นยัยแต๊งกำลังวิ่งมาทางนี้ ทำให้

ผมต้องรีบวิ่งออกประตูผับไปโดยมียัยแต๊งกิ้ว วิ่งตามมา

ผมเอาโทรศัพท์แนบหู เมื่อไรพี่เขื่อนจะรับสักทีนะ

ผมหันหลังไปดูยัยแต๊งที่กำลังวิ่งตามมาติดๆ

[ฮัลโหล]

"พี่เขื่อนนี่ผมเจฟนะ แฮกๆ"

[อ่าๆ นี่ฉันเห็นเฟย์แล้วนะน่าจะอยู่ร้าน "FFK ตเล็ดเต็ดเต่"   เนี่ย]

"เฮ้ย!นั่นไม่ใช่เฟย์นะพี่ โอ้ยยย!"

ยัยแต๊งที่กำลังวิ่งอยู่ข้างหลังผมติดๆเอามือเอื้อมมาหยิกหูผม

[เห็นชัดๆว่าเป็นเธอ ฉันจะเข้าไปหล่ะนะ]

ผมหันตัวไปหาแต๊งกิ้วก่อนที่จะดึงแก้มของเธอเล่นบ้าง (สุภาพบุรุษเหลือน้อย - -*)

"ห้ามทำบ้าอะไรทั้งนั้น ฉันไม่ชอบนะ" ผมพูดกับยัยจิ๋วแต่เสียงดันเข้าไปในโทรศัพท์ด้วย

[เจฟ พูดดีๆกับพี่ก้ได้ไม่เห็นต้องทำแบบนี้เลย]

"จะให้พูดดีๆกับเธอได้ยังไงทีเธอยังว่าฉันเลย"

ผมพูดกับแต๊งกิ้วในขณะที่เธอกำลังด่าาผมว่า "ไอหน้าลิง"

[เอ่อ.. เจฟ]

"พี่อย่าเพิ่งไปไหนนะ เดี๋ยวผมไปหา"

ตู๊ด ตู๊ด ตู๊ด

ผมวางสายไปพร้อมกับจัดการกับสงครามครั้งใหญ่

ผมจัดการล็อกมือแต๊งกิ้วไว้ข้างหลัง

"โอ้ย นายบ้าปล่อยฉันนะ"

แต๊งกิ้วหันมาบอกผม

"ก็ได้แต่เธอต้องสัญญาก่อนว่าเธอจะไม่คิดตัง ที่ฉันเอาโทรศัพท์เธอมาโทรและ..."

ผมชะเง้อหน้าไปหาแต๊งกิ้วแล้วพูดต่อ

"ไม่ด่าฉัน ที่เอาโทรศัพท์ไปโดยพละการ"

"ได้!!"

แต๊งกิ้วกัดฟันพูด

พลั่ก!

แต๊งกิ้วหันหน้ามาชกหน้าผมหนึ่งหมัดก่อนเดินเข้าร้านไป..

"โอย.. ยัยจิ๋วเอ้ย" ผมพูดพร้อมเอามือลูกหน้าเบาๆ

*อู้วว เธอก็ว่างอยู่ฉันก็ว่างอยู่*

เสียงโทรศัพท์ของผมดังขึ้น

"ฮัลโหล" ผมพูดใส่โทรศัพท์เบาๆก่อนจะลูกขึ้นปัดกางเกง

[เจฟ ถ้านายยังไม่มาพี่จะเข้าไปหล่ะนะ รอนานแล้ว]

"เฮ้ย! เดี๋ยวพี่เขื่อนอย่าเพิ่งเข้าไปนะ"

ผมพูดจบก็รีบวิ่งไปร้าน FFK ตเล็ดเต็ดเต่ ทันที

หวังว่ามันยังไม่สาย..

ถ้าผมไปไม่ทันต้องเกิดเรื่องยุ่งแน่ๆ...