ตราบาปแห่งรัก

บ้านไทยานนท์ 

   โทโมะพี่ชายบุญธรรมของแก้วและกอหญ้า เขาแอบหลงน้องสาวอย่างแก้วมานานมากแล้ว จนกระทั่งคุณพ่อคุณแม่ตัดสินใจส่งแก้ว

ไปเรียนต่อฝรั่งเศส ส่วนกอหญ้าก็เรียนที่เมืองไทย จนกระทั่งจบปริญญาตรี สาขาการแสดง ส่วนแก้วก็กำลังจะดลับมาเมืองไทย

วันนี้กอหญ้าถึงกับลงครัว ทำกับข้าวกับปลาด้วยตัวเอง ส่วนผมก็แต่งตัวหล่อรอไปรับแก้วที่สนามบินนี่ก็ได้เวลาเครื่องบินจะมาถึงแล้ว

ผมพูดกับกอหญ้าว่า

โทโมะ  //  : พี่ไปรับแก้วและนะกอหญ้า

กอหญ้า //  : คะ พี่โทโมะ ขับรถดี ๆ นะคะ 

โทโมะ  // : ครับคุณน้องสาว

     ผมค่อย ๆ ก้าวเท้าขึ้นรถจากัวส์คู่ใจ ก่อนจะค่อย ๆ ขับแล่นออกจากบ้านอย่างระมัดระวัง 21 ปีและสินะที่ผมไม่ได้เจอหน้าแก้วเลย

แก้วจะเป็นยังไง บ้างนะ ผมเคยเขียนจดหมายหาน้องหลายครั้ง แต่น้องก็ไม่เคยเขียนตอบกลับมาเลย ผมขับรถมาถึงสนามบิน

สุวรรณภูมิในอีกชั่วโมงหนึ่ง เครื่องที่ แก้วโดยสารมาก็มาถึงพ่อดี ผมเห็นแก้วเดินเข็นกระเป๋าโดยสารมาพร้อมผู้ชายคนหนึ่ง

แก้วเองก็เห็นผมพอดีจึงวิ่งตรงรีมากอดผม

แก้ว //  : พี่โทโมะ คิดถึงจังเลย

โทโมะ  //  : พี่ก็คิดถึงเราเหมือนกัน และผู้ชายคนนี้ใครกันล่ะ ไม่คิดจะแนะนำให้พี่ชายรู้จักบ้างหรอ อย่าบอกนะว่าเป็นแฟน

แก้ว // : อ๋อ แก้วลืมไปนี่คุณ ภาณุ จิระคุณ คู่หมั้นของแก้วเองคะ พี่ป๊อปคะ นี่พี่โทโมะพี่ชายของแก้วเองคะ 

โทโมะ  //  : อะไรนะ คู่หมั้นหรอ (กำหมัดแน่น )

แก้ว // : พี่โทโมะกับไปก่อนเลยนะคะ แก้วมีธุระต้องทำกับป๊อปปี้

โทโมะ  //  :  ธุระอะไรบอกพี่หน่อยได้ไหม 

แก้ว  //  : พี่โทโมะอย่ามาถามเหมือนแก้วเป็นเด็ก ๆ นะ บอกให้กลับไปไง

   หลังจากที่ผมได้ยินคำที่แก้วพูด อารมณืฃ์ก็แทบคลั่ง ผมรั่วหมัดทุบรถคู่ใจจนเลือดออก ก่อยจะตัดสินใจไปนั่งดื่มเหล้ายอมใจที่ผับ

แต่ก็ยังไม่วายมาเจอแก้วกับป๊อปี้ที่นี้ทั้งสองกำลังเล่นบทรักครางเสียงสะท้านอยู่ที่มุมไร้คน ผมมองแก้วกำเศษแก้วจนบาดมือเลือด

ไหลอาบ ในใจตอนนี้ผมแค้นแก้วอย่างเต็มเปี่ยม ผมพูดกับบริกรทั้งที่เมาว่า

โทโมะ // : น้อง เอาเหล้ามาอีก ( ดื่มไปอีกสิบแก้ว )

เขื่อน  // : น้องไม่ต้องแหละ ไอ้โมะ !! เมาเป็นหมาแบบนี้เอ็งขับรถกลับไหวไหม

โทโมะ  //  : ใคร เมา ม่ายเมา เอิ๊ก ( เดินโซเซ )

เขือน  // : มาฉันขับรถไปส่ง

    ผมประครองโทโมะมาถึงรถของมันก่อนจะขับรถมันกลับมาส่งที่บ้าน ไฟที่บางเปิดไว้บางดวง แสดงว่าน้องกอหญ้า

คงหลับแล้วผมโยนไอ้โทโมะ ไว้ที่โซฟาห้องรับแขก และก็เดินออกมาเรียกแท๊กซี่หน้าปากซอบบ้านมัน

กลับคอนโดผมทันที 

แต่โทโมะก็เดินละเมออาด ๆ มาจนถึงห้องครัว

     โดยไม่ได้เปิดไฟ และไม่รู้ว่ากอหญ้าแฝดของแก้วมาเอาน้ำดื่ม เพื่อทานยานอนหลับตามที่แพทย์สั่ง ชายหนุ่มรอจนกระทั่งกอหญ้า

ดื่ม

น้ำ

และ

ทานยาเสร็จเรียบร้อย และเดินขึ้นห้องพักของเธอไป 

กอหญ้าไม่ลืมที่จะล็อคประตูห้องนอนของเธอไว้ ก่อนจะโดดขึ้นเตียงและห่มผ้าเคลิ้ม

หลับไป เพราะฤทธิ์ยาที่ทานโทโมะลองบิดลูกบิดดูก็ต้องทำท่าทางหงุดหงิดชาย

หนุ่มเดินเข้าห้องตัวเองไปและปีนระเบียงเข้าห้องของกอหญ้าที่คิด

ว่าเป็นแก้ว เขาเปิดประตูระเบียงห้องของหญิงสาว ที่กำลังนอนหลับสนิทเพราะฤทธิ์ยานอนหลับ โทโมะค่อย ๆ เขย่าตัวของกอหญ้าที่เขาคิดว่าเธอ

เป็นแก้วแต่กอหญ้าก็ไม่มีวี่แววจะตื่น โทโมะรีบไปตั้งกล้องวีดีโอตรงที่หน้าเตียงนอน ก่อนจะค่อย ๆ จัดการฉีดเสื้อชุดนอน บราเซีย และกางเกงในลาย

ลูกไม้สีครีมจนขาดวิ่น ก่อนจะปลดเสื้อผ้าตามร่างกายของตัวเอง และขึ้นไปบนเตียงเพื่อคร่อมทับเรือนร่างของกอหญ้าที่เขาคิดว่าเป็นแก้วใจไว้ ก่อน

จะมองร่างนั้นด้วยสายตาแค้น