ตราบาปแห่งรัก
เขียนโดย TK_kaewjai_tomo
วันที่ 19 กันยายน พ.ศ. 2556 เวลา 14.18 น.
แก้ไขเมื่อ 26 กันยายน พ.ศ. 2556 11.28 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
18) ข้อมูลจากเขื่อน ใช่กอหญ้าจริง ๆ ด้วย
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
บ้านของเขื่อน
หลังจาก 1อาทิตย์ผ่านไป โทโมะจัดการเรื่องศพของคุณย่าเรียบร้อยแล้ว ขื่อนส่งข้อมูลของคนที่โทโมะต้องการรู้ว่า
ใช่กอหญ้าหรือไม่ให้โทโมะอย่างละเอียด โทโมะยิ้มเบา ๆ ก่อนจะต้องตกใจ เมื่อพบใบสำคัญการสมรสระหว่างกอหญ้า
กับธามไท แฃซึ่งเป็นทนายความส่วนตัวของตระกูลบริภัคสุทธิ์ เขาดูมาจนถึงใบเกิดขอลโทริกับโทตะก่อนจะเห็นว่าชื่อของธาม
ไทเป็นพ่อกำเอกสารนั้นแน่น ด้วยสีหน้าแดงจัด พร้อมคว้าแก้วเหล้าที่เขื่อนผสมไวอาก้ากะจะดื่มเอง ไปดื่ม ก่อนจะรีบขับรถไป
อย่าง
รวดเร็ว จนเขื่อนถึงกับอุทานว่า
เขื่อน // : มันบ้าไปแล้วแน่ ๆ
~ หน้าบ้านของกอหญ้า โทโมะขับรถพังประตูรั้วเข้าไป ~
กอหญ้า // : คุณโทโมะทำบ้าอะไรของคุณเนี่ย !!! ปล่อยฉันนะ ปล่อย
~ โดนอุ้มพาดบ่าไปโยนไว้ที่เตียงนอน มีสีหน้าแดงกล่ำ เพราะไวอาก้าเริ่มออกฤทธิ์ ~
โทโมะไม่รอช้า ประกบริมฝีปากหนาลงบนริมฝีปากบางของกอหญ้า มือหนาฉีกเสื้อผ้าของกอหญ้าออกจนหมด ก่อนจะทำรอยราคีไปทั่วเรือนร่างของกอหญ้าอีกครั้ง ตอนแรกกอหญ้าก็ดิ้นขัดขืน แต่เธอสู้แรงของโทโมะไม่ได้เลยนอนร้องไห้อยู่ใต้อกแกร่งของชายหนุ่ม พร้อมเม้มปากสวยแน่น โทโมะจัดการปลดเสื้อผ้าของตัวเองออกจนหมด ก่อนจะเหลือบไปเห็นที่ตรวจครรถ์ที่หัวเตียงขึ้นสองขีดแต่หาทราบไม่ว่ามันไม่ใช่ขอวกอหญ้าแต่เป็นของจินนี่ แฟนสาวของมินทร์
โทโมะ // : ผู้หญิงอย่างเธอมันก็ไม่ต่างอะไรกับแก้วเลย ฉันจะทำลายไอ้มานหัวขนนี่ทิ้งสะ
กอหญ้า // : ฮือ ๆๆๆ ถึงคุณสร้างตาบาปให้ฉัน ฉันก็จะไม่มีวันอยู่กับคุณ ฉันเกลียดคุณ ได้ยินไหม
โทโมะ // : ห่างผัวอย่างฉันมานาน ปากเธอมันก็เลยดีแบบนี้ ฉันจะทำให้เธอระท้วยเลย
(โมโหกอหญ้าเลยกระแทรกแกรงกลางใส่อย่างไม่ยั้งกอหญ้า ไม่จูบตอบ ไม่แอ่นอก หรือสะโพกให้ แต่นอนร้องไห้ )
กอหญ้า // : เสร็จแล้วใช่ไหม ฉันจะไปรับลูก
~ โทโมะยังไม่ถอนแกนกายออกจากตัวของกอหญ้า ~
โทโมะ // : ร่างกายของคุณมันยังเป็นของผม คุณไม่เคยมีอะไรกับธามไทเลยสักนิด ใช่ไหมกอหญ้า แสดงว่าสองแฝดเป็นลูก
ของ (จูบไหล่กอหญ้าเบา ๆ )
กอหญ้า // : ของคุณ แต่ฉันไม่มีวันให้อภัยคุณเด็ดขาด อย่ามาที่นี้อีกจำไว้ ฮือ ๆ ถอนมันออกไปนะ ฮือ ๆ
โทโมะ // : ผมไม่ถอนจนกว่าเมียผมจะให้อภัย (บีบเคล้งหน้าอกของกอหญ้า และกระแทรกแกนกาย )
กอหญ้า // : ถ้าฉันทำแบบนี้คุณก็จะไม่มีวันสร้างตราบาปได้อีก ถึงแม้พี่จะเป็นหมกก็ตาม (หยิบปืนออกจากหมอน )
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ