ตราบาปแห่งรัก

8.5

เขียนโดย TK_kaewjai_tomo

วันที่ 19 กันยายน พ.ศ. 2556 เวลา 14.18 น.

  24 ตอน
  150 วิจารณ์
  44.44K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 26 กันยายน พ.ศ. 2556 11.28 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

18) ข้อมูลจากเขื่อน ใช่กอหญ้าจริง ๆ ด้วย

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

บ้านของเขื่อน 

 

    หลังจาก 1อาทิตย์ผ่านไป โทโมะจัดการเรื่องศพของคุณย่าเรียบร้อยแล้ว ขื่อนส่งข้อมูลของคนที่โทโมะต้องการรู้ว่า

ใช่กอหญ้าหรือไม่ให้โทโมะอย่างละเอียด โทโมะยิ้มเบา ๆ ก่อนจะต้องตกใจ เมื่อพบใบสำคัญการสมรสระหว่างกอหญ้า

กับธามไท แฃซึ่งเป็นทนายความส่วนตัวของตระกูลบริภัคสุทธิ์ เขาดูมาจนถึงใบเกิดขอลโทริกับโทตะก่อนจะเห็นว่าชื่อของธาม

ไทเป็นพ่อกำเอกสารนั้นแน่น ด้วยสีหน้าแดงจัด พร้อมคว้าแก้วเหล้าที่เขื่อนผสมไวอาก้ากะจะดื่มเอง ไปดื่ม ก่อนจะรีบขับรถไป

อย่าง

รวดเร็ว จนเขื่อนถึงกับอุทานว่า

 

เขื่อน // : มันบ้าไปแล้วแน่ ๆ 

 

~ หน้าบ้านของกอหญ้า โทโมะขับรถพังประตูรั้วเข้าไป ~ 

 

กอหญ้า // : คุณโทโมะทำบ้าอะไรของคุณเนี่ย !!! ปล่อยฉันนะ ปล่อย 

 

~ โดนอุ้มพาดบ่าไปโยนไว้ที่เตียงนอน มีสีหน้าแดงกล่ำ เพราะไวอาก้าเริ่มออกฤทธิ์ ~

 

    โทโมะไม่รอช้า ประกบริมฝีปากหนาลงบนริมฝีปากบางของกอหญ้า มือหนาฉีกเสื้อผ้าของกอหญ้าออกจนหมด ก่อนจะทำรอยราคีไปทั่วเรือนร่างของกอหญ้าอีกครั้ง ตอนแรกกอหญ้าก็ดิ้นขัดขืน แต่เธอสู้แรงของโทโมะไม่ได้เลยนอนร้องไห้อยู่ใต้อกแกร่งของชายหนุ่ม พร้อมเม้มปากสวยแน่น โทโมะจัดการปลดเสื้อผ้าของตัวเองออกจนหมด ก่อนจะเหลือบไปเห็นที่ตรวจครรถ์ที่หัวเตียงขึ้นสองขีดแต่หาทราบไม่ว่ามันไม่ใช่ขอวกอหญ้าแต่เป็นของจินนี่ แฟนสาวของมินทร์ 

 

โทโมะ // : ผู้หญิงอย่างเธอมันก็ไม่ต่างอะไรกับแก้วเลย ฉันจะทำลายไอ้มานหัวขนนี่ทิ้งสะ

 

กอหญ้า // : ฮือ ๆๆๆ ถึงคุณสร้างตาบาปให้ฉัน ฉันก็จะไม่มีวันอยู่กับคุณ ฉันเกลียดคุณ ได้ยินไหม

 

โทโมะ // : ห่างผัวอย่างฉันมานาน ปากเธอมันก็เลยดีแบบนี้ ฉันจะทำให้เธอระท้วยเลย

 

(โมโหกอหญ้าเลยกระแทรกแกรงกลางใส่อย่างไม่ยั้งกอหญ้า ไม่จูบตอบ ไม่แอ่นอก หรือสะโพกให้ แต่นอนร้องไห้ )

 

กอหญ้า // : เสร็จแล้วใช่ไหม ฉันจะไปรับลูก 

 

~ โทโมะยังไม่ถอนแกนกายออกจากตัวของกอหญ้า ~

 

โทโมะ // : ร่างกายของคุณมันยังเป็นของผม คุณไม่เคยมีอะไรกับธามไทเลยสักนิด ใช่ไหมกอหญ้า แสดงว่าสองแฝดเป็นลูก

ของ (จูบไหล่กอหญ้าเบา ๆ )

 

กอหญ้า // : ของคุณ แต่ฉันไม่มีวันให้อภัยคุณเด็ดขาด อย่ามาที่นี้อีกจำไว้ ฮือ ๆ ถอนมันออกไปนะ ฮือ ๆ 

 

โทโมะ // : ผมไม่ถอนจนกว่าเมียผมจะให้อภัย (บีบเคล้งหน้าอกของกอหญ้า และกระแทรกแกนกาย )

 

กอหญ้า  // : ถ้าฉันทำแบบนี้คุณก็จะไม่มีวันสร้างตราบาปได้อีก ถึงแม้พี่จะเป็นหมกก็ตาม (หยิบปืนออกจากหมอน ) 

 

 

 

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.6 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.1 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.6 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา