The sky send you to me......

Tomo: เรื่องนี้....มันเกิดขึ้นเมื่อ 5 เดือนที่แล้ว.......

ผมย้ายมาอยู่บ้านใหญ่คนเดียวเพื่อมาเตรียมตัวสำหรับข้อสอบข้อใหญ่ พ่อแม่ผมอยู่บ้านเช่าใกล้ๆ"โรงพยาบาลไทยานนท์" ตอนนี้ผมก็อยุ่ปีสุดท้ายแล้ว อีกไม่นานผมก็จะย้ายไปทำงานกับคุณพ่อของผม แต่"ไอ้เขื่อน"(เชฟของโทโมะและเป็นเสือไบอีกตั้งหากแต่สาวๆติดเยอะนะ)อ่ะดิ มันมาทำปัญหาให้ผมอีกแล้ว! โอ้ย ชีวิตของผมจะเป็นยังไงเนี้ย? แต่ตอนนี้ "ผมอยากได้ผู้หญิงสักคนเคียงข้างผมและให้กำลังใจผมจัง" เฮ้อ~~

ตื๊ด! ตื๊ด! ตื๊ด! ตื๊ด! ตื๊ด!~~~

"หืมม....เช้าแล้วเหอเนี้ย? จะสายแล้วนี่หว่า" (ทำไมมันขี้เกียจลุกจังวะ - -") ในขณะนั้นผมจึงลุกขึ้นจากเตียงแล้วจะลงไปข้างล้างเพื่อทำธุระในห้องน้ำและเตรียมตัวไปมหาลัยแต่........

"โทโมะจ๋าาาาาา อยู่มั้ยเอ่ย?" เขื่อน เป็นเชฟของโทโมะ เป็นรุ่นพี่ของทุกๆคนในเรื่องนี้ แต่หน้ายังเด็กไม่แพ้กับโทโมะนะ อายุเขาเป็ยความลับ จุจุ)

หืม.. มาทำอะไรที่นี้? แล้วจงเบกับเคนตะแบกอะไรกันมาบ้านผมเนี้ย?" (เดี๋ยว เดี๋ยว พวกมันเข้ามาในบ้านได้ไงว้ะ (-.-)

"GOOD SUNDAY MORNING! นะค้าบ นอนสบายหรือเปล่า? ตื่นสายนะเนี้ย" 

"อืม ก็นะ"

"TADAAA! I have a surprise for you! วันนี้เฮียมีของขวัญพิเศษมาให้ด้วยนะ "

"อะไรอะ? - -"

"จำได้ไหม? เฮียเคยขออะไรโมะอย่างนึงอะและนี้แหละที่สิ่งที่เฮียขอไว้ อย่าลืมทนุดถนอมเขาด้วยนะ ;D"

"ทนุดถนอมงั้นเหรอ?"

"เชฟครับ ไม่มีเวลาแล้ว นักข่าวจะมาสัมพาดเราที่ร้านแล้วนะ" ชายนุ่มสองคนชื่อ เคนตะ,จงเบผู้ร่วมทำงานกับโทโมะและป๊อปปี้ในร้าน Restaurant ของเขื่อน บอกกับเชฟของต้น

"ห๊าา เลตแล้วเหรอ? ไม่ไหวๆ งั้นฉันไปก่อนน๊า แล้วอย่าลืมกดทีวีช่อง ITV ดูเชฟด้วยนะ บ๊ายบาย พวกเรารุยกันนน!!" *o*!

"บ๊องทั้งร้าน  - - เฮ้อ~โอเค ส่วนแรกต้องเข้าห้องน้ำก่อน" เดินไปบิดขี้เกรียจไป

ในขณะนั้น.......ตึก ตึก "หืม?..เสียงอะไรวะหรือว่าจะเป็น.....ในกล่องของขวัญนั้น....."(ต้นเองเป็นคนกลัวผีมาก)ในวินาทีนั้นเขาค่อยๆและค่อยๆหันไปมองกล่องของขวัญที่ขยับเองได้......ห๊ะ??? สิงโต?!   O.O'!.......

Restaurant Koen Beauty Night~~~~

"ตึก!!!!" เสียงกำปั้นของชายหนุ่มทุบกำแพงของร้านอย่างแรง

"เป็นไงโทโมะ? ได้ดูฉันในทีวีมะ?" *.*

"ไม่ต้องมาขำเลยนะเชฟ เชฟเอาตัวอะไรมาให้ผม? สิงโตงั้นเหรอ? ผมเกือบเอาตัวรอดไม่ได้แล้วนะ ตอนนี้มันขึ้นไปห้องนอนผมแล้ว สมุดและอุบประกอนเรียนของผมอยู่ในนั้นหมดเลย แล้วผมจะติวยังไงเนี้ย?"

"ใจเย็นๆสิโทโมะ สิงโตที่ไหนละ มันแค่ชุดเท่านั้นเอง ในชุดนั้นเป็นเด็กผู้หญิงนะ เป็นผู้หญิงที่บอบบาง ที่ต้องดูแลเป็นอย่างดี..."

"อ้าว!! แล้วมันเกี่ยวอะไรกับผม?!

"ที่แรกเฮียจะกะไปให้คุณไทยานนท์ดูแลที่โรงบาลนะ แต่เขาบอกว่าที่แบบนั้นเธอคงไม่ชอบ เขาเลยให้พี่เอามาให้โทโมะไง *o*"

"แต่พ่อผมก็รู้ว่าผมติวหนัก ผมไม่อยากให้ใครมารบกวน ผมก็มีสิทธ์ของผมนะ แล้วทำไมเชฟไม่ดูแลเองละ?"

"จะดูแลได้ไง? ดูดิว่าเขาทำอะไรกับเฮีย....นี้ไง แสบทั้งวันแล้ว" โชว์รอยกัดให้โทโมะดู (ผมว่าแล้วว่ามันต้องอันตราย - -*) "เด็กคนนั้นเขาชื่อ "แก้ว" เป็นลูกของพี่สาวเฮียเองแหละ พูดสั้นๆ หลานสาวของเฮีย พี่สาวของเฮียเขาไปทำงานที่ต่างประเทศเลยมาฝากไว้กับเฮีย เธออายุแค่ 16 เองนะ เธอมีโรคประจำตัวเลยต้องโดนรักษาเป็นอย่างดี เอาน่าโทโมะ แค่ 1 อารทิตเอง ลองดูในอีกกล่องของขวัญอีกกล่องนึงสิแล้วนายจะรู้ ไปทำงานก่อนนะ บ๊าย" ฟิ้ววววว !!~~~

"เฮ้ย!! เชฟ! กลับมาก่อนดิ โหยย ให้ตายดิ ชีวติผม ต้องมาดูแลคนไช้เหรอเนี้ย?!"

Please follow this Roman na kub Vote+Comment