เสน่ห์ร้าย ลวงรัก

     แสงแดดที่สอดส่องมาบนเตียงของร่างสูง ทำให้ร่างบางที่นอนหลับอยู่บนเตียงรู้สึกตัว ตื่น

ขึ้นมาร้องไห้ เพราะการกระทำที่ร่างสูงทำลงไป มัน ไม่ใช่รัก แต่เพียงต้องการแกล้ง ให้เธอเจ็บ

ร่างสูงยังไม่รู้ว่าร่างบางตื่น เธอลุกขึ้นแล้วเดินเข้าห้องน้ำไปล้างหน้าในห้องน้ำ แล้วแต่งตัว

พร้อมที่จะออกเดินทางไปบอกความจริงกับโทโมะพี่ชายที่แสนดีของเธอ

" อืม... " ร่างสูงตื่นขึ้นมาแล้วบิดซ้ายขวาก่อนจะสังเกตุว่ามีใครหายไป ?

" อ่าว ยัยนั้นหายไปไหน  " ร่างสูงเดินวนรอบๆบ้านแต่ก็ยังไม่พบ ซึ่งทำให้เขารู้ว่าเธอต้องไปที่

บ้านของเธอแน่ๆ เขารีบอาบน้ำแต่งตัว พร้อมจะออกเดินทางไปติดๆกับร่างบาง 

ด้านฟาง

" พี่ค่ะ " ร่างบางเคาะประตูเรียกพี่ชายของเธอ

" ...... " พี่ชายของเธอเปิดประตูมาพบเธอก็อึ้งแล้วกอดเธอแน่นมากๆ

" ฟางเจ็บนะ " ร่างบางทำหน้าบึ้งแบบกวนๆให้พี่ชายเธอ แล้วพี่ชายของเธอก็น้ำตาคลอเลยทีเดียว

" ฟาง หายไปไหนมาพี่เป็นห่วงมากเลยรู้ไหมคับคนดี " พี่ชายลูบหัวเธอ 2 ทีแล้วจูงมือเธอเข้าบ้าน

" พี่โทโมะ... ฟาวโดนปล้ำ " ร่างบางหยุดชะงัก แล้วพูดคำบางคำออกมา แถมก้มหน้าพูด ถึงจะ

ก้มก็รู้ ว่าเธอกำลัง "ร้องไห้" เพราะร้ำตาของเธฮหยดลงกับพื้นให้พี่ชายเธอเห็น...

" ใครทำฟาง ? " ถึงจะตกใจก็เหอะ ยังไงก็ไม่อยากพูดรุนแรงกับน้องสาวเพราะเธอกำลังร้องไห้

" พี่ป๊อปปี้ ฮึกฮือๆๆ " ร่างบางพุ่งเข้ากอดพี่ชายของเธอแล้วร้องไห้ออกมาไม่ยั้ง

" ร้องไห้ให้พอนะครับ " เขากอดเธอแล้วร้องไห้ไปด้วย

" ฮึก ฮือ ฟางขอโทษ ฮึก ฟางพลาดไปแล้ว ฮึก ฮือ ฟะ..ฟางไม่ได้ตั้งใจ.. ฟะ..ฟาง อึก โดน

ลักพาตัวไป พี่ป๊อปปี้บอกว่าจะรักฟางคนเดียวเพราะล่วงเกินฟางมาแล้ว ฮึก แต่เขาไม่รักฟาง

จิงๆ ฮึก ฮือ " ร่างบางร้องเหมือนเด็กขี้แง หน้าของเธอซบอกพี่ชาย  ให้น้ำตาซึมไปในเสื้อ แต่ยังไง

ก็ไม่หมดเพราะมันคือน้ำตาที่ไม่มีวันให้อภัยได้

" พี่ให้อภัยฟางได้เสมอนะครับ " เขากลั้นพูดทั้งที่ไม่อยากจะให้อภัย แต่เพื่อให้น้องสาวสบายใจ

" พี่โทโมะ... " ร่างบางทรุดลงกับพื้น คล้ายว่าเธอจะเป็นลมซะแล้ว

ติดตามนะค่ะ รักรีดเดอร์นะตะเอง อะแฮ่กๆๆ เค้าไม่สบาย แต่ก็มาอัพให้น๊า T^T